ယဥ္ေက်းေသာငွက္ႏွစ္ေကာင္ႏွင္႕ကၽြန္ေတာ္၏အေတြး

.......ဘာရယ္မဟုတ္ဘူးဒီေန႕ပ်င္းပ်င္းရိွတာနဲ႕စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ဖတ္ေနတာ....အဲဒီစာအုပ္ထဲက

" "ညီညြတ္ႀကေဟ႕၊စည္းလံုးညီညြတ္မွုဟာ အလြန္ႀကီးမားတဲ႕ခြန္အားပဲေဟ႕။
သူတစ္ပါးေျပာတာကိုနားေယာင္ျပီးမစည္းလံုးႀက၊မညီညြတ္ႀကရင္ ကိုယ္ပဲနစ္နာတယ္။
ေဘးကေျပာတဲ႕သူတစ္ပါးမနာဘူး။ " "
ဒီစာေလးကိုဖက္မိေတာ႕..စိတ္၀င္စားသြားတယ္.ေနာက္ဆက္ဖတ္ႀကည္႕တယ္....
ဖတ္ျပီးေတာ႕စဥ္းစားမိတယ္..ငါတို႕လူမ်ိဳးေတြမ်ားအခ်င္းခ်င္းစည္းလံုးႀကရင္ဘယ္ေလာက္
ေကာင္းလိုက္မလဲလို႕..ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံမွာ..စစ္တပ္လဲစစ္တပ္မလို႕..ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕လဲ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မလို႕..ေတာထဲကလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေနတဲ႕အဖြဲ႕ကလဲတမ်ိဳး....
ႀကားထဲကသူတို႕ေတြတိုက္ေနခိုက္ေနတာနဲ႕ပဲ..ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာျပည္သူေတြ
ဘယ္ေလာက္မ်ား..ေသေႀကေနျပီလဲ..ဘယ္ေလာက္မ်ားမိဘမဲ႕ေတြျဖစ္ေနျပီလဲ..ဘယ္ေလာက္မ်ား
ဘ၀ပ်က္ေနႀကျပီလဲ..အမ်ားႀကီးပါ...ေနာက္ေတာ႕ခံစားမိတာက..စည္းလံုးမွုသာရိွရင္..ျပည္သူေတြဘယ္
ေလာက္မ်ားေအးခ်မ္းလို္က္မလဲေပါ႕.အရင္ကနယ္ေတြကိုသြားရင္.ကားခလဲေပးရေသးတယ္..လမ္းမွာ
သူပုန္စခန္းကို..ဆက္ေႀကးလဲေပးရတယ္..အခန္႕မသင္႕လို႕ကားေပၚမွာမိန္းကေလး
ေခ်ာေခ်ာပါလာရင္..ဆြဲသြားေသးတယ္.ေနာက္ျပီးကားကိုေသနတ္နဲ႕ပစ္တာတို႕.ရထားမိုင္းခြဲတာတို႕.
လူမ်ားတဲ႕ေနရာမွာဗံုးေထာင္တာတို႕..ဒဂံုစန္တာဗုံးကြဲတုန္းကအျဖစ္မ်ိဳေတြ..ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး..ျမန္မာျပည္မွာ
မရိွေစခ်င္ေတာ႕ဘူး.............ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံကလူမ်ိဳးေတြအားလံုးစည္းလံုးညီညြတ္ေနရင္..ဆိုတဲ႕အေတြး......
............................
ေအာက္မွာပံုျပင္ေလးကိုဖတ္ႀကည္႕ေနာ္..

ျမန္မာတို႕စကားေျပာ၌တိုတိုႏွင္႕ထိမိေသာစကားကိုေျပာဆိုေလ႕ရိွႀက၏။စကားေျပာေဖာ္ေျပာဖက္၏
စိတ္အာရံုတြင္ကြင္းခနဲထင္းခနဲျဖစ္ေစရန္စကားပံုမ်ားကိုထည္႕သြင္းေျပာတက္က်သည္။
"ဘုတ္ က်ီး ရိုေသ၊က်ီး ဘုတ္ ရိုေသ"

တစ္ဦးႏွင္႕တစ္ဦးဆက္ဆံေပါင္းသင္းေျပာဆိုရာတြင္အျပန္အလွန္ေလးစားရိုေသမွုရိွျခင္းအတြက္
ဤစကားပံုကိုအသံုးျပဳႀက၏။ အခ်ိဳ႕စကားပံုမ်ားသည္စကားပံုသာရိွျပီး..စကားပံု..ပံုျပင္မရိွေခ်။
အခ်ိဳ႕မွာေသာ္စကားပံုစတင္ျဖစ္ေပၚလာသည္႕ပံုျပင္မ်ားရိွသည္။ေအာက္ပါ.ကၽြန္ေတာ္ေျပာမည္႕
ပံုျပင္မွာစကားပံုရိွေသာပံုျပင္မ်ားထဲကတခုျဖစ္ေပသည္။

"ေရွးအခါကဟိမ၀ႏၱာေတာ၏ အစြန္အဖ်ားေတာႀကီးအတြင္း၌ တိရိစာၦန္စံုလင္စြာေနထိုင္ႀကေလသည္။
ထိုအထဲတြင္အေတာင္အားကိုလွ်က္ ပ်ံသန္းသြားလာေသာငွက္မ်ား.ပါရိွ၏။ဦးခ်ိဳကိုအားကိုးေသာ
ေျခေလးေခ်ာင္းသတၱ၀ါ၊ခြန္အားဗလကိုအားကိုးေသာေျခေလးေခ်ာင္းသတၱ၀ါ၊အားကိုးမရိွေသာေျခေလး
ေခ်ာင္းသတၱ၀ါႏွင္႕တြားတြားသတၱ၀ါမ်ားပါရိွေပသည္။
ထိုအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာသတၱ၀ါမ်ားသည္ မ်ိဳးတူခ်င္းလည္းမသင္႕ျမတ္၊မ်ိဳးကြဲခ်င္းလဲမတည္႕ႀကေပ။အခ်င္းခ်င္း
ရန္ေစာင္ႀက၊ေ၀ွ႕ႀက၊ ခတ္ႀက၊ကိုက္ခဲႀကႏွင္႕ရန္ျဖစ္သံမ်ားပြက္ပြက္ညံေနသည္။

ထိုေတာထဲ၌ဇီးကြက္မ်ားလည္းမွီတင္းေနထုိင္ႀက၏။ထိုဇီးကြက္မ်ားကိုအုပ္ခ်ဳပ္သူမွာ ပညာရိွေရႊဇီးကြက္
ျဖစ္ေလသည္။
ေရႊဇီးကြက္ႀကီးသည္ေန႕အခါသစ္ေခါင္းေအာင္းေလ႕ရိွသည္။ပူအိုက္ေသာရာသီမ်ားတြင္ကား၊သစ္ေခါင္း
တြင္းသို႕မ၀င္၊။အရြက္ထူထပ္ေသာသစ္ကိုင္းမ်ားႀကား၌ျငိမ္သက္စြာေနသည္။ထိုသို႕ေနစဥ္တြင္..သူသည္
အိပ္ေပ်ာ္သည္႕အခါအိပ္ေပ်ာ္သည္။အိပ္၍မေပ်ာ္သည္႕အခါမ်ားလည္းရိွေပသည္။

ေရႊဇီးကြက္ႀကီးအိပ္မေပ်ာ္ခ်ိန္တြင္ ဒရယ္အခ်င္းခ်င္း၊သမင္အခ်င္းခ်င္း၊ေျပာင္အခ်င္းခ်င္း.ခတ္ေ၀ွ႕ေနႀက
သည္ကိုျမင္ရ၏။ထိုနည္းအတူပင္က်ားသစ္အခ်င္းခ်င္းအေသအေႀကကိုက္ခဲေနသည္ကိုျမင္ရျပန္၏။
ေရႊဇီးကြက္ႀကီးစိတ္မခ်မ္းသာေပ..သို႕အတြက္ေရႊဇီးကြက္ႀကီးသည္.ငယ္သားမ်ားအား..........
" "ညီညြတ္ႀကေဟ႕၊စည္းလံုးညီညြတ္မွုဟာ အလြန္ႀကီးမားတဲ႕ခြန္အားပဲေဟ႕။
သူတစ္ပါးေျပာတာကိုနားေယာင္ျပီးမစည္းလံုးႀက၊မညီညြတ္ႀကရင္ ကိုယ္ပဲနစ္နာတယ္။
ေဘးကေျပာတဲ႕သူတစ္ပါးမနာဘူး။ " "
ဟုဆံုးမေလ႕ရိွသည္။

တစ္ေန႕ေသာအခါတြင္ေရႊဇီးကြက္ႀကီးရိွေသာသစ္ပင္ေအာက္၌၀ံပေလြတစ္အုပ္ႏွင္႕အျခား၀ံပေလြတစ္အုပ္သည္
အစာလုရင္းရန္ျဖစ္က်ေလသည္။တစ္ဖက္ကထြက္ေျပးလွ်င္လည္းရန္ပြဲသည္ျပီးစီးမည္။ယခုေသာ္
ေသြးသံရဲရဲျဖင္႕႔မေလွ်ာ႕တမ္းကိုက္ခဲေနေသာအခါေရႊဇီးကြက္ႀကီးသည္မေနသာေတာ႕ေပ။ ။

"မိတ္ေဆြတို႕...မိတ္ေဆြတို႕"
၀ံပုေလြေတြသည္အကိုက္ရပ္ျပီးေမာ႕ႀကည္႕ႀကသည္။
"မိတ္ေဆြတို႕ဟာမ်ိဳးတူ၀ံပုေလြေတြပါဗ်ာ။ဟိုဘက္ကေတာမွာက်ီးနဲ႕ဘုတ္၊ မ်ိဳးမတူေပမယ္႕သင္႕ျမတ္ႀကတယ္။
ဒါေႀကာင္႕မိတ္ေဆြတို႕သြားျပီးေလ႕လာသင္႕တယ္။အခ်င္းခ်င္းလဲသင္႕ျမတ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။

"ဘုတ္နဲ႕က်ီးဟုတ္လား"
၀ံပုေလြတစ္ေကာင္ကလွ်ာတန္းလန္းျဖင္႕ေမာပန္းေနရာကေမး၏။
"ဟုတ္ပါတယ္၊ ဘုတ္ငွက္နဲ႕က်ီးငွက္ပါ"
'"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊လိမ္တာ"
အျခား၀ံပုေလြႀကီးတစ္ေကာင္ကပယ္ခ်သည္။

"ဟုတ္,မဟုတ္အဲဒီေတာကိုသြားျပီးေခ်ာင္းေျမာင္းႀကည္႕က်ေပါ႕ဗ်ာ၊ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳတဲအခါမွယံုမွာပါ၊"

၀ံပုေလြေတြေဒါသလဲေျပ၊ေရႊဇီးကြက္ႀကီး၏စကားကိုလဲႀကားရသျဖင္႕႔ဆက္လက္၍မကိုက္ခဲေတာ႕ပဲ
ထြက္ခြာသြားႀကေလ၏။
ေရႊဇီးကြက္ႀကီးေက်နပ္စြာက်န္ခဲ႕၏။ထို႕ေနာက္ စြန္ရဲရန္၊သိမ္းငွက္ရန္မွလံုျခံဳေသာေနရာမ်ားသို႕ပ်ံ၀ဲခဲ႕သည္။
အခ်င္းခ်င္းကိုက္ခဲေနေသာေမ်ာက္မ်ား၊အုပ္ဖြဲ႕ျပီးေ၀ွ႕ေနေသာစိုင္မ်ား၊မျပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ႏွုတ္သီးျဖင္႕ဆိတ္၊
အေတာင္ျဖင္႕ရိုက္ေနေသာငွက္မ်ားကိုတရားေဟာေတာ႕သည္။

“မ်ိဳးမတူတဲ႕ဘုတ္နဲ႕က်ီးတို႕ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္အတူေနႀကပါလွ်က္နဲ႕မ်ိဳးတူတဲ႕ခင္ဗ်ားတို႕အခ်င္းခ်င္း
သတ္ပုတ္ေနႀကတာမေကာင္းပါဘူး”
ေရႊဇီးကြက္ႀကီးစကားကိုမယံုႀကည္သူမ်ားျပားလွ၏။
“မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ လာမေျပာနဲ႕”
“ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္သိခ်င္ရင္ဟိုဘက္ေတာစပ္ကိုသြားျပီးေလ႕လာႀကေပေတာ႕”

ေရႊဇီးကြက္ႀကီးေျပာဖန္မ်ားေသာအခါသားေကာင္တခ်ိဳ႕၊ငွက္တခ်ိဳ႕တို႕သည္။ေတာစပ္သို႕
တိတ္တဆိတ္လာသည္။ေခ်ာင္းေျမာင္းႀကည္႕ႀကသည္။ေရႊဇီးကြက္ႀကီး၏စကားကမွန္ကန္သည္။
ခ်ံဳပုတ္ႀကီးတခုေပၚတြင္.က်ီးႏွင္႕ဘုတ္ကိုအတူယွဥ္တြဲလွ်က္ျမင္ႀကရ၏။
သူတို႕ေတြေခ်ာင္းေျမာင္းႀကည္႕ေနဆဲ၌က်ီး၏အသံကိုႀကားရ၏။

“အေဆြဘုတ္၊ခင္ဗ်ားရဲ႕အေမြးအေတာင္ကျမတ္စြာဘုရားနဲ႕တပည္႕သံဃာေတာ္တို႕ရဲ႕
သဃၤန္းေတာ္အေရာင္နဲ႕တူတဲ႕အတြက္ခင္ဗ်ားဟာျမင္႕ျမတ္ပါေပတယ္။”
ထိုအခါဘုတ္ကျပန္ေျပာ၏။
“အေဆြက်ီးရယ္၊က်ဳပ္ကိုသာေျပာျပီးခင္ဗ်ားကေကာဘာထူးေသးတုံး၊ျမင္ျမတ္တာပါပဲ၊
ဘာေႀကာင္႕တံုးဆိုေတာ႕ခင္ဗ်ားရဲ႕အေမြးအေတာင္မ်ားကလဲျမတ္စြာဘုရားနဲ႕တပည္႕သား
သံဃာေတာ္ေတြသံုးေဆာင္တဲ႕သပိတ္အေရာင္နဲ႕တူေနတာကိုး”

ထိုသို႕အခ်ီအခ်ေျပာေနသံကိုႀကားႀကရေသာသားငွက္တို႕သည္တအံတႀသျဖင္႕တိတ္ဆိတ္စြာ
ထြက္ခြာလာခဲ႕ႀကသည္။သူတို႕သည္ထို႕ေန႔မွစတင္ျပီးအခ်င္းခ်င္းခို္က္ရန္ျဖစ္ပြားမွုကိုေရွာင္ရွားလွ်က္
ခ်စ္ခင္ညီညြတ္စြာေနထိုင္ႀကေလသည္။
တိရိစာၦန္ျဖစ္တဲ႕ဘုတ္နဲ႕က်ီးေတာင္သင႔္ျမတ္စြာေနႀကေသးတာပဲ.ေနာ္..ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာႏိုင္ငံကလူမ်ိဳး
ေတြဘာေႀကာင္႕အခ်င္းခ်င္းမသင္႕ျမတ္ႀကတာလဲစည္းလံုးမွုမရိွရတာလဲ..ထိုင္းႏိုင္ငံမွာအမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္..
ကိုယ္႕လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းကိုျပန္ေႀကာက္ေနရတဲ႕သူေတြအမ်ားႀကီးပဲ..တကယ္ေျပာတာေနာက္မွ..
ထိုင္းႏိုင္က.ဇာတ္တူသားစားတဲ႕အေႀကာင္းေရးျပအံုးမယ္..ကၽြန္ေတာ္ေလ႕လာထားသမွ်ေပါ႕..

အခုေတာ႕ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ..နားအံုးမည္။
ေဒါင္းမင္း