ယခုလိုလာလည္တဲ႔အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။
တမႈန္႕ေျမလႊာ၊ တစ္လႊာပန္းေျခာက္၊တေပါက္ေရစက္၊ငါတုိ႔လက္မွရန္သူရလွ်င္၊ ျမန္မာ့သမိုင္းရုိင္းေတာ့မည္။

Saturday, September 18, 2010

ႀကိဳးရွုပ္ေနသူမ်ား

ကၽြန္ေတာ္တို႕စကား၀ိုင္းတြင္ သူကေငးေငးငိုင္ငိုင္သုန္သုန္မွုန္မွုန္ျဖစ္ေနပါသည္။ခဏႀကာမွသူႏွင္႕သူ႕ဇနီး
အိမ္ရွင္မတို႕မေျပမလည္ျဖစ္လာခဲ႕ေႀကာင္း၊သူ႕လိုစာသမားတစ္ဦးအတြက္ ဓနဥစၥာရွာေဖြေရး၌မည္ကဲ႕သို႕
ေသာအခက္အခဲမ်ားရိွေႀကာင္းကိုေျပာဆိုျငီးတြားပါသည္။ထို႕ေနာက္သူက
“ဖရက္ဒရစ္နိေရွးေျပာတာဟုတ္တယ္ဗ်၊ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ပထမအမွားကလူကိုဖန္ဆင္းလိုက္ျခင္းပဲ၊လူျဖစ္လာ
ရတာေကာင္းကိုမေကာင္းပါဘူးဗ်ာ”
သူကထာ၀ရဘုရားကိုအျပစ္တင္စကားေျပာရင္းဘ၀ဒုကၡမ်ားကိုတဆင္႕ျငီးတြားသည္။ထို႕ေနာက္သူကဆက္၍
“ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ဒုတိယအမွားကမိန္းမကိုဖန္ဆင္းလိုက္ျခင္းပဲဗ်၊အဲဒီမိန္းမေႀကာင္႕ မိန္းမေတြေႀကာင္႕ေပါ႕ဗ်ာ၊
က်ဳပ္တို႕ေယာက်ာ္းေတြဒုကၡေရာက္လိုက္ႀကတာေျပာမဆံုးေအာင္ပဲ၊တကယ္ဆိုမိန္းမဆိုတာေခ်ာက္
ကမ္းပါးျပတ္ ႀကီးနဲ႕တူတယ္ဆိုတာဟုတ္တယ္ဗ်၊အဲဒီမိန္းမဆိုတဲ႕ေခ်ာက္ႀကီးထဲက်သြားျပီဆိုရင္ျပန္တက္ႏိုင္ဖို႕
ဆိုတာမလြယ္ ဘူ၊မလြယ္ေတာ႕ဘူး၊”

သူ၏ဘယ္ဘက္နံေဘးတြင္ထိုင္ေနသူမိတ္ေဆြကသူ၏စကားကိုေထာက္ခံသည္႕အေနျဖင္႕ဦးေခါင္းတညိတ္
ညိတ္လုပ္ေနသည္။ထိုသို႕ဦးေခါင္းညိတ္ရင္းမွမိန္းမဆိုသည္မွာေယာက်ာ္းတည္းဟူေသာ၀ါဂြမ္းကိုလႊင္႕မွုတ္
လိုက္သည္႕ေလႏွင္႕တူေႀကာင္း၊ေလျဖင္႕မွုတ္လြင္႕လိုက္ပါက၀ါဂြမ္းသည္ရပ္တည္ရာမရလြင္႕ပါသြားသကဲ႕
သို႕ေယာက်ာ္းျဖစ္သူမွာလဲရပ္တည္ရာမရႏိုင္ပဲဒုကၡေတြႏွင္႕ႀကံဳေတြ႕ရေႀကာင္း၊မိန္းမဆိုသည္မွာသခင္ႏွင္႕တူ၍
လင္ေယာက်ာ္းမွာမူကၽြန္ႏွင္႕တူေႀကာင္း၊မိန္းမအလိုက်၊ထိုမိန္းမကေမြးေသာသားသမီးမ်ားအလိုက်လုပ္ကိုင္
ေဆာင္ရြက္ေနရေသာကၽြန္အႀကီးစားႏွင္႕တူေႀကာင္းေျပာရင္းႏွစ္ဦးသားစကားအေပးအယူတည္႕ေနက်ပါသည္။
မဃေဒ၀လကၤာသစ္ကိုဖက္ရင္း“မိန္းမတို႕အျပစ္သေဘာညစ္ကိုတစ္ေတာင္ေလာက္ရွည္တဲ႕လွ်ာနဲ႕ဘာ
အလုပ္မွမလုပ္ပဲေန႕ေရာညပါမရပ္မနားေျပာေပမယ္႕ေျပာလို႕မဆံုးႏိုင္ေအာင္ပါပဲလား”ဟုလည္းျငီးတြား
ႀကျပန္ပါသည္။ရိွုပင္ေဟာင္၀ါဆိုေသာေတြးေခၚပညာရွင္ကမဂၤလာလက္ဖြဲ႕စရာႀကံဳလာလွ်င္ႀကိမ္လံုးႏွင္႕ႀကိဳးကို
လက္ဖြဲ႕တက္ေႀကာင္း၊ထိုသို႕လက္ဖြဲ႕တက္ျခင္း၏သေဘာမွာမိန္းမကသခင္အျဖစ္ႏွင္႕မိမိကိုကၽြန္သဖြယ္
မဆက္ဆံရေအာင္အိမ္ေထာင္က်ကတည္းကႀကိဳႀကိဳတင္တင္“မိန္းမနဲ႕ႏြားမသနားနဲ႕”စကားအတိုင္း
မိန္းမကိုႀကိဳးတုတ္၍ႀကိမ္ႏွင္႕ရိုက္ေပးဖို႕ရန္ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာေနျပန္ပါသည္။
သူတို႕ႏွစ္ဦး၏ေရွ႕တည္႕တည္႕တြင္ထိုင္ေနေသာမိတ္ေဆြကလွုပ္လွုပ္ရွားရွားျဖစ္လာျပီးေနာက္

“ခင္ဗ်ားတို႕ကိုႏြားႀကီးႏွစ္ေကာင္အေႀကာင္းေျပာခ်င္တယ္ဗ်၊ႏြားအျဖဴနဲ႕ႏြားအနက္ကိုနဖါးႀကိဳးခ်င္းခ်ည္ေႏွာင္
ထားတယ္ဗ်၊ဒီလိုခ်ည္ထားေတာ႕ႏြားျဖဴႀကီးသြားမယ္ႀကံေတာ႕လည္းႏြားနက္ကကန္႕လန္႕ကန္႕လန္႕ပါေနတယ္
ႏြားနက္ႀကီးသြားမယ္လုပ္ေတာ႕လည္းႏြားျဖဴႀကီးကကန္႕လန္႕ကန္႕လန္႕ပါေနတယ္။ဒီအခါမွာႏြားျဖဴကလည္း
ႏြားနက္ေႀကာင္႕၊ႏြားနက္ကလည္းႏြားျဖဴေႀကာင္႕လြတ္လြတ္လပ္လပ္မသြားလာမလွုပ္ရွားရဘူးျဖစ္ေနတယ္
လို႕အျပစ္တင္စရာေတြျဖစ္ေနတာေပါ႕။တကယ္ေတာ႕ဘယ္သူ႕အျပစ္မွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊။အလည္ကနဖါး
ႀကိဳးေႀကာင္႕ပါ။အဲဒီလိုပဲဗ်။ခင္းဗ်ားတို႕ကလည္းမိန္းမေတြမေကာင္းေႀကာင္း၊မိန္းမေတြရဲ႕အျပစ္ကိုေျပာသလို
မိန္းမေတြကလည္းေယာက်ာ္းေတြရဲ႕မေကာင္းေႀကာင္း၊ေယာက်ာ္းေတြရဲ႕အျပစ္ကိုေျပာေနမွာပဲ။
တကယ္ေတာ႕ဘယ္သူႈအျပစ္မွမဟုတ္ပါဘူး။မိန္းမနဲ႕ေယာက်ာ္းႀကားမွာခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ႕တဏွာရာဂဆိုတဲ႕
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးရဲ႕အျပစ္ပါ။တကယ္ေတာ႕အျပစ္ေျပာခ်င္ရင္အဲဒီႀကိဳးရဲ႕အျပစ္ကိုေျပာေပါ႕။လူေတြဟာ
ယူရမယ္႕တာ၀န္ကိုမယူရဲတာ၊ေျဖရွင္းရမယ္႕ျပသနာကိုမေျဖရွင္းရဲတာနဲ႕ဟိုလူအျပစ္ေျပာဒီလူ႕အျပစ္ေျပာနဲ႕
လုပ္ေနက်တာပါ။ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား”

ဘယ္သူမွဘာမွ်ျပန္မေျဖပဲဆိတ္ျငိမ္ေနက်သည္။မိန္းမအျပစ္ေျပာရင္းသုန္မွုန္ေနေသာမိတ္ေဆြ၏မ်က္ႏွာက
ပို၍သုန္မွုန္ေနသည္ဟုထင္ပါသည္။ခဏႀကာေသာအခါသူကကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုႏုတ္ဆက္၍သုန္သုန္မွုန္မွုန္ႏွင္႕
ပင္ထြက္ခြာသြားပါသည္။

ႀကိဳးေတြပို၍ရွုတ္ေထြးသြားဟန္ျဖင္႕ေလွ်ာက္သြားေနေသာ႕သူကို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေငးေမွ်ာ္ႀကည္႕ေနက်ပါသည္။

နႏၵာသိန္းဇံ(အသြင္သဏၭာန္တို႕ေနာက္ကြယ္၌)စာအုပ္မွေဖာ္ျပပါသည္။
ေဒါင္းမင္း

No comments:

Post a Comment

ယခုလိုခင္မင္မႈနဲ႔ အမွတ္တရ ေရးေပးသြားတဲ႔ အတြက္ေက်းဇူးပါဗ်ာ။