ယခုလိုလာလည္တဲ႔အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။
တမႈန္႕ေျမလႊာ၊ တစ္လႊာပန္းေျခာက္၊တေပါက္ေရစက္၊ငါတုိ႔လက္မွရန္သူရလွ်င္၊ ျမန္မာ့သမိုင္းရုိင္းေတာ့မည္။

Wednesday, December 22, 2010

ယခုႏွစ္ပင္းမဟာေဗာဓိေရႊေညာင္ေတာ္မွထူးျခားခ်က္ပံုမ်ား


ေဗာဓိေညာင္ရြက္တစ္ရြက္မွသံုးရြက္ခြဲထြက္ပံုႏွင့္ႀကာတစ္ပြင့္ေပၚမွေနာက္ထပ္ႀကာႏွစ္ဆင့္ထပ္ပြင့္ပံု
သိသူမ်ားေျပာႀကားေပးပါထိုသို႕ျဖစ္ေပၚပါကမည္သည့္နိမိတ္ျဖစ္ေႀကာင္းကိုေျပာႀကားေပးပါရန္တုိက္တြန္းပါ
သည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕မႏွစ္ကေညာင္ရြက္ႏွစ္ခြထြက္တာကိုေတာ႕ဥာဏ္မွီသေလာက္နိမိတ္ဖတ္ရတာကေတာ့
ေလာကီ၊ေလာကုတၱရာႏွစ္ျဖာတိုးပြားမယ္လို႕နမိတ္ဖတ္ပါတယ္။ဒီႏွစ္ေညာင္သံုးခြထြက္လာတာကိုေတာ့
ဥာဏ္မမွီသျဖင္႕သိသူမ်ားေျဖႀကားေပးပါရန္ေတာင္းဆိုပါသည္။


Saturday, December 18, 2010

နေမာေတ ဂါထာေတာ္အက်ိဳး

နေမာေတ ဂါထာ - ပါဠိ
၁။နေမာ ေတ ဗုဒၶ ၀ီရတၳဳ၊
၀ိပၸမုေတၱာ သိ သဗၺဓိ၊
သမၺာဓပၸဋိပေႏၷာ သၼိ၊
တႆ ေမ သရဏံ ဘ၀။
၂။တထာဂတံ အရဟႏံၱ၊
စႏၵိမာ သရဏံ ဂေတာ
ရာဟုစႏၵံ ပမုဥၥႆု၊
ဗုဒၶါ ေလာကႏု ကမၸကာ။ ။
ပါဠိအနက္ -
၁။၀ီရ၊ လံု႔လ ႀကီးမားေတာ္မူေသာ။ ဗုဒၶ၊ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား။ ေတ၊ သံုးဘံုေက်ာ္ၾကား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားအား။ နေမာ၊ ကာယ၀စီ မေနာခ်ီလ်က္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုး ရိွခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ပါေစသတည္း။ တြံ၊ ေဘးရန္ကင္းျငား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ သဗၺဓိ၊ အလံုးစံုေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ။ ၀ိပၸမုေတၱာ၊ ပါရမီတန္ခိုးႏွင္႔ ပယ္ႏွိမ္ခ်ိဳးသျဖင္႔ လြယ္လင္႔တကူ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူသည္။ အသိ၊ ျဖစ္ေပ၏။ တြံ၊ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ တႆေမ၊ ထိုဘုရား တပည္႔ေတာ္၏။ သရဏံ၊ ေဘးရန္ကင္းပ ခ်မ္းသာရေၾကာင္း ျမတ္ေသာ မီွီခိုရာသည္။ ဘ၀၊ ကရုဏာမိုး သြန္းကာၿဖိဳးလ်က္ ႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴ ျဖစ္ေတာ္မူပါ အရွင္ဘုရား။
၂။ရာဟု=အိုရာဟုအသူရိန္။စႏၵိမာ=လနတ္သားသည္။အရဟႏၱံ=ပူေဇာ္အထူးကိုခံေတာ္မူထိုက္ေသာ။
တထာဂတံ=ျမတ္စြာဘုရားကို။သရဏံ=မွီခိုအားထားကိုးစားစရာဟူျပီးမွီ၀ဲဆည္းကပ္ သိမွတ္ပါ၏။စႏၵံ=လဗိမာန္
ကို။ပမုဥၥႆု=လြတ္လိုက္ပါေလာ့။ဗုဒၶါ=ဘုရားရွင္တို႕မည္သည္။ေလာကာႏုကမၸကာ=လူ၊နတ္၊ျဗဟၼာ၊သတၱ၀ါဟူ
သမွ်ကိုသနားသမွုေႀကာင့္ႀကျပဳ၍ ဂရုစိုက္ေတာ္မူႀကေပ၏။။ရာဟု=ရာဟုအသူရိန္နတ္။တြံ=သင္သည္။
စႏၵံ=လဗိမာန္ကို။ပမုဥၥ=လြတ္လိုက္ပါေလာ့။
အထူးမွတ္ခ်က္။ ။စႏိၵမာေနရာတြင္ မိမိ၏အမည္ကိုအစားထိုး၍ရြတ္ဖတ္ပါ။

ဒီနေမာေတ ဂါထာကို နကၡတေရာင္ျခည္မဂၢဇင္း(အမွတ္၂၄၉၊ ဧၿပီလ၊ ၂၀၀၇)မွာ ေရးသားခဲ႔သူကေတာ႔ ဦးအုန္းျမင္႔(ဟသၤာတ) ျဖစ္ပါတယ္။စာေရးသူအဆိုအရကေတာ႔ လူေတြဟာ ပါပၿဂိဳလ္ဆိုး တစ္ခုခုကိုေရာက္ရင္ အဆင္မေျပတတ္ၾကဘူးပါဘူးတဲ႔ တနဂၤေႏြပါပၿဂိဳလ္၊ အဂၤါပါပၿဂိဳလ္၊ စေနပါပၿဂိဳလ္၊ ရာဟုပါပၿဂိဳလ္ စတာေတြရိွၾကၿပီး အဲဒီၿဂိဳလ္ေတြကိုက်ေရာက္လာရင္ ဆိုးက်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကံဳလာရတတ္ပါတယ္ ၿဂိဳလ္တစ္ခုခ်င္းရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးေတြကိုသူတင္ျပထားတာေတြက မ်ားလို႔ဒီမွာေတာ႔မေရးျပေတာ႔ပါဘူး... အကယ္၍သိခ်င္ၾကရင္ေတာ႔ သီးသန္႔ထပ္တင္ေပးပါ႔မယ္...အဲဒီလိုပါပၿဂိဳလ္ဆိုးေတြကို ႀကံဳလာရင္ ဒါမွမဟုတ္ ဆိုးက်ိဳးေတြကို ေျပေပ်ာက္ေစဖို႔ဆိုရင္-
၁။ မိမိႀကံဳေတြ႕ေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ ေထာင္႔အရပ္ကေနၿပီး ဘုရားရွင္ကို ပန္း၊ ေရ၊ ဆီမီး၊ နံ႔သာတိုင္မ်ားနဲ႔ ပူေဇာ္လွဴဒါန္းပါ။၂။ မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ အညြန္႔နံပန္းကို သက္ေစ႔ပူေဇာ္ပါ။၃။ နေမာေတ ဂါထာေတာ္နဲ႔ မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ ၿဂိဳလ္သက္အတိုင္း ပုတီးစိပ္ပါ။၄။ မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ႀကီးနဲ႔ သူ႕ရဲ႕အၿခံအရံမ်ားကို ေမတၱာပို႔ပါ။၅။ ဆုေတာင္းျခင္း၊ အမွ်ေ၀ျခင္းကို ျပဳပါ။
အဲဒါကို ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ၿဂိဳလ္သက္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္ ဒါဆိုရင္မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ဆိုးက်ဳိးေတြဟာ သက္သာသြားမွာပါ၊ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရလာမွာပါတဲ႔။
မင္းဘာမ်ား ဤဂါထာေတာ္ကို ရြတ္ဆိုျခင္း၊ ပုတီးစိပ္ျခင္း မ်ားျပဳလုပ္၍ မိမိတို႔အတြက္သာမက ျမန္မာျပည္သူျပည္သား မ်ားအတြက္ပါ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းၾကပါစို႔လား... ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားအေပါင္းတို႔ ခပ္သိမ္းေသာေဘးရန္အေပါင္းမွ ကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ။

Tuesday, November 30, 2010

“ဘဝရတနာ ၿမတ္သိကၡာ”

“ဘဝရတနာ ၿမတ္သိကၡာ”
ဧည့္သည္ဘဝ.........တစ္ခဏဟု
ၿဖစ္ရခႏၶာ..............သခၤါရာေၾကာင့္
ေသမွာမဆုိင္း........အခ်ိန္ပုိင္းဝယ္
ရုိင္းစုိင္းယုတ္ပတ္......အေမြဓာတ္ႏွင့္
ခိုက္တတ္မိုက္တတ္......အတုိက္ဓာတ္တုိ ့
ခ်ဥ္းကပ္ဝင္ေရာက္.......ထိုးေမႊေႏွာက္၍
ထက္ေအာက္ဝန္းက်င္......ဗ်ဳဟာဆင္လ်က္
လမ္းစဥ္ပ်က္သုဥ္း.......ဘဝတုံးေအာင္
ဆုံးရူံးလြင့္စင္.............ေသေစခ်င္၍
တြင္းၿပင္ပတ္လူိင္း.....ရန္သူဝုိင္းလ်က္
ရုိင္းစိုင္းယုတ္မာ......ေကာက္က်စ္စြာၿဖင့္
မာယာသုံးကာ........ေစာ္ကားလာေတာ့
ပညာသတိ............ကုိယ္က်င့္ရွိစြာ
မိမိအလုပ္.......ေကာင္းစြာလုပ္လွွွ်င္
အရွဳပ္လည္းရွင္း......ရန္ေဘးကင္း၍
ေနၿခင္းၿမင့္ၿမတ္.......ေသလည္းၿမတ္မည္
ေလးၿမတ္သဒၶါ.........ဥာဏ္ယွဥ္ကာၿဖင့္
သိကၡာညီစြာ......အားထုတ္ပါေလာ့...........။ ။
.....................................................................
ေရးသားသူ။ ။နတ္ေမာက္ျမိဳ႕နယ္၊ပင္းျမိဳ႕ေဟာင္း၊
ရွင္အရဟံမဟာေဗာဓိေရြေညာင္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္။
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ

Tuesday, November 23, 2010

ဘန္ေကာက္မွေရႊအစစ္ႏွင္႕သြန္းေလာင္းထားေသာဘုရား



ဘန္ေကာက္မွေရႊအစစ္ႏွင္႕သြန္းေလာင္းထားေသာဘုရားျဖစ္ပါသည္။ဘယ္ေနရာမွာလဲဆိုေတာ့တရုတ္တန္း
နဲ႕ေတာ႕နီးတယ္။လိပ္စာေတာ့အတိအက်ေျပာတက္ဘူး။ေရာက္ေတာ့ေရာက္သြားတယ္။
ကမၻာမွာေရႊႏွင္႕သြန္းေလာင္းထားေသာဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ေတြထဲမွာတန္ခ်ိန္အမ်ားဆံုးရုပ္ပြားေတာ္လို႕ဆို
ပါသည္။မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းမ်ားဖူးေျမာ္ရေအာင္တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ေရႊဘုရားမွာဒီဂါထာေလးနဲ႕အေနကဇာတင္ခဲ့တယ္။
၁။ အေနကဇာတိသံသာရံ ၊ သႏၶာဝိႆံ အနိဗၺီသံ ။
ဂဟကာရံ ဂေဝသေႏာၱ ၊ ဒုကၡာဇာတိ ပုနပၸဳနံ ။
၂။ဂဟကာရက ဒိေဌာသိ ၊ ပုနေဂတံ နကာဟသိ ။
သဗၺာ ေတ ဟသုကာ သဂၢါ ၊ ဂဟကူဋံ ဝိသခၤတံ ။
ဝိသခၤါရဂတံ စိတၱံ ၊ တဏွာနံခယမဇၨဳဂါ ။
ျပီးေတာ့ေမတၱာပို႕တယ္။
ဒိ၀ါတပတိ
သဗၺမဂၤလာဂါထာေတာ္


ဒိ၀ါ တပတိ အာဒိေစၥာ ၊ရိတိၱမာဘာတိ စႏၷိမာ။
သႏၷေဒၶါ ခတၱိေယာ ဘာတိ၊စ်ာယီ တပတိ ျဗဟၼေဏာ။
အထ သဗၺမေဟာရတိၱ ံ၊ ဗုေဒၶါ တပတိ ေတဇသာ။
ဤမွန္ကန္ေသာသစၥာစကားေႀကာင္႕အရာခပ္သိမ္းေအာင္ျမင္ရပါေစသား။
ထပ္မံပူေဇာ္တယ္။
တန္ျပန္ဂါထာေတာ္(၀ါ)အဌာနေမတံ(၀ါ)သဗၺသိဒိၶ ဂါထာေတာ္
အဌာနေမတံ ဘိကၡေ၀ အန၀ကာေသာ။
ယံပရူပကၠေမန တထာဂတံ ဇီ၀ိတာေ၀ါေရာေပယ်။
အႏုပကၠေမန ဘိကၡေ၀ တထာဂတာ ပရိနိဗၺာယႏိၱ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၹန၊ သြတ္ထိေမေဟာတု သဗၺဒါ။
အရဟံ ဇယံ ဂါထာေတာ္ႀကီး

အရဟံ၊ဗဟိအႏၱဇယံ၊သုဂတံ၊ အ,မိတံ၊ဝိရဇံ၊လ,လိတံ၊အ,တုလံ ။

စရဏံ၊တိဘဝူပသမံ၊ယမကံ၊ သုခ,ဒံ၊သရဏံ၊ပ,နမာမိ၊ဇိနံ။


ဤသို႕ေသာျမတ္ဘုရား၏ဂုဏ္ေတာ္မ်ားျဖင္႔အားရပါးရပူေဇာ္ရိွခိုးခဲ့တယ္။
ကဲသူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႕လဲေရႊဘုရားပံုေတာ္ကို၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာပူေဇာ္ႏိုင္ႀကပါေႀကာင္း.................

Monday, November 15, 2010

ေဗာဓိရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႏွင္႕ေဗာဓိေညာင္ရြက္ႏွစ္ခြ

ကၽြန္ေတာ္ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ေနေသာမဟာေဗာဓိရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႏွင္႕ေဗာဓိေညာင္ရြက္ႏွစ္ခြပံုပါ။
ဒီဂါထာေလးနဲ႕အျမဲပူေဇာ္တယ္။
မဟာေဗာဓိ၀ႏၵနာဂါထာေတာ္
ေဗာဓိရုေကၡာ ခယံ ၀ယံ၊စတုသစၥ၀ိဇာနနံ။
ဧက၀ုၯိ ဧကဇာတံ၊ ဧေကကဗုဒၶဖုသိတံ။
အဟံ ၀ႏၵာမိ သကၠစံ၊ဧကပူဇံ သုခါ၀ဟံ။
....................................................................
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအမ်ားဖူးေျမာ္ရေအာင္တင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Sunday, November 14, 2010

ဥဏၰလံုေမြရွင္ဂါထာေတာ္

ဥဏၰလံုေမြရွင္ဂါထာေတာ္
ေၾသာင္း ေဟသုတိယွတၳ တိယွတၳ
ဗႏၶတၳ ဗႏၶတၳ၊နိ၀ါေရယ် နိ၀ါေရယ်
နိရုေႏၶယ် နိရုေႏၶယ် ေဒ၀ဒတၱံ ေဒ၀ဒတၱံ
ေၾသာင္းဥဏၰာမုနိ သြားဟံုဟံု။
ေၾသာင္း ဟတၳိ အႆ သီဟဗ် ဂၣဒီပိ၊သံသုမာရ
ဣတိၳ ပုရိသ၊ဓႏုသတိၱ၊ခဂၢအသနီ
သပၸနဂ၊ယကၡာ ေဇာ္ဂနီ
ေၾသာင္း ဂုရုေတ ဂုရုေတ၊ဆိႏၵ ႏၱဳ၊ဆိႏၵ ႏၱဳ၊
ဘိႏၵႏၱဳ ဘိႏၵႏၱဳ၊၀ိဓံသႏၱဳ ၀ိဓံသႏၱဳ
အတၳဂၤမႏၱဳ အတၳဂၤမႏၱဳ၊ ပလာယႏၱဳ ပလာယႏၱဳ
ေဒ၀ဒတၱံ ေဒ၀ဒတၱံ
ေၾသာင္း ဥဏၰာမုနိ အာႏုဘာေ၀န
သဗၺ အႏၱရာယာပိ ၀ိနာသႏၱဳ။
(ခပ္သိမ္းေသာအမွဳကုိျပီးေစတက္ေသာဂါထာေတာ္)

Wednesday, November 3, 2010

“ မကြ်မ္းခင္ကလြမ္းႏွင့္ၿပီ”

“ မကြ်မ္းခင္ကလြမ္းႏွင့္ၿပီ”
ဧည့္သည္ဘ၀ .....တခဏၿဖင့္
ၾကံဳရဆုံရ .........ေတြခဲ့ၾကလည္း
အတိတ္ဘ၀ ..........သံသာရက
ဘ၀ေရစက္ .........ပ႒ာန္းဆက္မုိ့
ကံဆက္၍ပင္ .........သံေယာဇဥ္ၿဖင့္
ခ်စ္ခင္မ၀ ...........ၿမတ္ႏုိးၾကသည့္
မိဘဘုိးဘြား .........သားခ်င္းမ်ားႏွင့္
ညီမ်ားတသြယ္ ......ညီမငယ္တုိ႕
ခင္တြယ္သမွ် .......ခ်စ္သမွ်ေၾကာင့္
ေပ်ာ္လွပါလ်က္......ခြဲဖုိ႔ခက္၍
တစ္ရက္ေနရ ....တစ္ဘ၀ဟု
စိတ္ကမွတ္ထင္ ...ဆက္ေနခ်င္လည္း
ေနခ်င္သမွ် ...ေနမရဘဲ
ခြဲၾကရမည္ ......ေ၀းေတာ့မည္ဟု
ၾကံစည္စဥ္းစား.....ေသာကပြားလ်က္
လက္မ်ားခ်ိဳးေရ ...တြက္ေလတုိင္း
ခြဲေနရမည့္ .........ထုိအသိေၾကာင့္
မခ်ိရင္မွာ ........ေၾကကြဲစြာၿဖင့္
တြယ္တာေႏွာင္ငင္....သံေယာဇဥ္သည္
အမွ်င္မၿပတ္ ......ဆုိ႔နင့္က်ပ္လ်က္
ဘယ္ရပ္ဘယ္ဆီိ.....သြားရမည္ကုိ
အတည္တက်.......မသိရခင္
မွန္းဆတမ္းတ.......လြမ္းေနရမည့္
ဘ၀ၿဖစ္ေထြ.........ဘယ္သုိ႔ေနဟု
ေတြးေလေလသာ ...ေသာကၿဖာလ်က္
ရင္မွာေမာရပါတကား။ ။

Monday, November 1, 2010

ေရခဲစကိတ္



ထိုင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္ျမိဳ႕က ေရခဲစကိတ္ကစားကြင္းကိုေရာက္တုန္းရိုက္လာတာပါ။
ဘယ္ေနရာလဲေတာ႕မေမးနဲ႕သိဘူး။ေျမေအာက္ရထားစီးျပီး ဆင္းခ်င္စိတ္ျဖစ္တဲ႕ဘူတာဂိတ္မွာဆင္းလိုက္တာ
အဲဒီေရခဲစကိတ္ကြင္းေရာက္သြားတာပဲ။ဟီး..။ျမန္မာျပည္ရန္ကုန္ေရႊျမိဳ႕ေတာ္မွာလဲအဲဒီလိုစကိတ္ကြင္းမ်ိဳးရိွ
ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ေတြးမိတယ္။သူမ်ားေတြစီးတာသေဘာက်လို႕ကိုယ္တိုင္၀င္ျပီးစီးလိုက္တယ္ဗ်ာ။
ဟဲဟဲ..တဘုန္းဘုန္းနဲ႕ခဏခဏသိုင္းကြက္နင္းေခ်ာ္လဲတာ၊တစ္ကိုယ္လံုးကိုင္ရိုက္ထားသလိုပဲဗ်ာ။
ေနာက္ေန႕သြားစီးအံုးမယ္လို႕စိတ္ကေနေတြးျပီးျပန္လာတာ၊အဲဒီေရခဲစကိတ္ရိွေနတဲ႕ရာဘယ္ေနရာလဲဆိုတာ
မမွတ္မိေတာ႕လို႕အခုအင္တာနက္မွာျပန္ရွာေနတယ္။ကဲ...ဆက္ရွာလုိက္အံုးမယ္..ေနာက္ေန႕ျပန္သြားေခ်ာ္လဲ
မလို႕...အဲသြားစီးေလ႕က်င္႕မလို႕........

Saturday, October 30, 2010

“အဓိက”

“အဓိက”
ဧည့္သည္ဘ၀ ....တခဏၿဖင့္
သာသနာေခတ္ ....လူလာၿဖစ္ခ်ိန္
အႏွစ္ရလ်က္ ......ဂုဏ္ရည္တက္ေအာင္
ေရပြက္ပမာ ........တစ္သက္တာ၌
ေသမွာမလြဲ.........ေနရဆဲဝယ္
ရခဲဘဝ .........အၿမတ္ရေအာင္
အတိတ္ၿပန္ေတြး......မပူေဆြးႏွင့္
ေရွ႕ေရးေတြးၾကံ ......မပူပန္ႏွင့္
ေရွးကံသာယုိး ........စိတ္မညိုးႏွင့္
ေတြ႕ရုိးအမွန္ .......ေလာကဓံလည္း
သည္းခံ၍သာ .......ၿမတ္သိ ကၡာၿဖင့္
ခ်ိန္ခါတုင္းတြင္ .......ကုသုိလ္ယွဥ္သည့္
ၿဖဴစင္စိတ္ထား .......ကုိယ္ႏွုတ္မ်ားၿဖင့္
အမ်ားအက်ိဳး .......ရြက္သည္ပုိးမွ
ကုိယ္က်ိဳးလည္းၿပည့္.......အၿမတ္ရွိမွာ
အသိသတိ ........အၿမဲရွိလ်က္
မိမိအားထုတ္ ........အၿမဲလုပ္သည့္
ပစၥဳပၸန္ကံ ..........ေကာင္းၿမတ္မွန္ေအာင္
စိတ္ဆႏၵသန္ ........ပညာဥာဏ္ၿဖင့္
ပုံမွန္အားထုတ္ .......ၾကဳိးစားလုပ္ပါ။ ။
ဦးဥတၱမ (ပင္းၿမဳိ့)
အရွင္အရဟံ မဟာေဗာဓိေရႊေညာင္ေတာ္
ပင္းၿမဳိ့ေဟာင္း။ နတ္ေမာက္ၿမဳိ့နယ္။ မေကြးတုိင္း။။

Thursday, October 28, 2010

ေအာင္သေျပညီေနာင္

ေအာင္သေျပညီေနာင္ဆိုသည္မွာေအာင္သေျပျမိဳ႕ရိုးေဟာင္းအေရွ႕ေျမာက္ေဒါင့္၏အေရွ႕ဘက္ကပ္လွ်က္တြင္
ရိွေသာသေျပညီေနာင္ေခၚသေျပပင္ႀကီးႏွစ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။အံ့ႀသဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္စည္မ်ားတုတ္
ႀကပါသည္။စာေရးသူအပါအ၀င္ပါလာသူငါးေယာက္ထိုအပင္ႀကီးကိုဖတ္ႀကည္႕ႀကည္႕ရာမမွီပဲေနာက္ထပ္သံုး
ေပလိုေနေသးသည္ကိုအံ့ႀသမိပါသည္။
အခ်င္းကိုတိုင္းႀကည္႕ရာ ၁၀ေပ၊၆လက္မရိွပါသည္။ေတာင္ဘက္ပင္မွာအခ်င္း၁၀ေပရိွပါသည္။
ပင္စည္ေအာက္ေျခအခ်င္းမွာေျမာက္ဘက္ပင္မွာ ၂၃ေပ၊ေတာင္ဘက္အပင္ေျခမွာအခ်င္း၂၀ေပရိွပါသည္။
ေဒသခံမ်ား၏အစဥ္လာေျပာျပခ်က္အရ သုေဒၶါနမင္းႀကီးကသိဒၶတၳမင္းသားကိုေဒ၀ိဠရေသ့အားျပသသည္။
ထိုေဒ၀ီဠရေသ့ႏွင္႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည့္ေဂၚဓံရေသ႕သည္ထိုအပင္ႀကီးႏွစ္ပင္အနီး႔၌သီတင္းသံုးခဲ့သည္ဟု
ဆိုပါသည္။ထိုအဆိုမွန္ကန္ပါက အဆိုပါသေျပပင္ႀကီးႏွစ္ပင္၏သက္သမ္းမွာႏွစ္ေပါင္း(၂၅၀၀)ေက်ာ္ျပီဟုခန္႕
မွန္းရပါသည္။ထပ္မံတိုင္းတာခ်က္အရထိုအဆိုမွာမွန္ကန္သည္ဟုယူဆရပါသည္။တိုင္းတာခ်က္ႏွင္႕ထိုအဆို
အရသေျပပင္ႀကီးႏွစ္ပင္မွာျမတ္စြာဘုရားရွင္ထက္အသက္၆၈ႏွစ္ႀကီးသည္ဟုသတ္မွတ္လို႕ရပါသည္။
ထိုသေျပပင္ႀကီးႏွစ္ပင္ကိုအစြဲျပဳျပီးယခင္က အပင္ျမိဳ႕။ေအာင္သေျပျမိဳ႕၊ဟုနာမည္တြင္ခဲ့ပါသည္။

ထိုျမင္ရေသာေရတြင္းေလးမွာလဲေအာင္သေျပညီေနာင္ႀကီးႏွင္႕အျပိဳင္သက္တမ္းတူတူပဲျဖစ္ပါသည္။
ေရတြင္းေရမွာအျမဲေအးျမလ်က္ရိွျပီးPH7အဆင္႕ရိွေႀကာင္းက်မ္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွတိုင္းတာခ်က္အရသိရ
ပါသည္။


ေအာ္ေျခအျမစ္မ်ားမွာေက်ာက္ဖ်ာကဲ့သို႕ျဖစ္ေပၚေနသည္။



ထိုေအာင္သေျပညီေနာင္ႀကီးႏွင့္ပါတ္သတ္ျပီးသမိုင္းေလ့လာသူမ်ားအေနျဖင္႕ေလ့လာႏိုင္သလို၊ဘာသာတရား
ဂမၻီရလိုက္စားသူမ်ားလဲေလ့လာႏိုင္ပါသည္။မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕အရ ထိုေအာင္သေျပညီေနာင္ႀကီးတြင္အဓိဌာန္
ပုတီးစိတ္၊တရားထိုင္ ျပီး ေအာင္ျမင္သြားသူအမ်ားအျပားကိုေတြ႕ရပါသည္။ထိုေအာင္သေျပညီေနာင္တည္ရိွရာ
ေနရာကေတာ႕ မေကြးတိုင္း၊နတ္ေမာက္ျမိဳ႕နယ္၊ယခုပင္းျမိဳ႕ေဟာင္းေနရာတြင္တည္ရိွပါသည္။ရွင္အရဟံမဟာ
ေဗာဓိေရႊေညာင္ေတာ္ႏွင္႕ကပ္လွ်က္တည္ရိွပါသည္။သြားေရာေလ႕လာႏိုင္ပါသည္။

ေကေအတီရဲ႕(ရူးမယ္)

ကၽြန္ေတာ္လဲရူးခ်င္ေနတယ္။သီခ်င္းေလးထဲကလိုပဲျဖစ္ေနပါသည္။



Tuesday, October 26, 2010

အႏုပညာဆိုတာဒါေလ

ဒီအႏုပညာသရုပ္ေဖာ္ပံုေလးေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။
ကဲသူငယ္ခ်င္းတို႕လဲႀကည္႕ပါအံုး။အေမာေျပေပါ႕။

Sunday, October 24, 2010

ျပည့္ျပည့္စံုစံု

ဒီေန႕ဖတ္မိတဲ့စာအုပ္ေလးထဲကေဖာ္ျပတာပါ.....။
ရံုးအုပ္စာေရးႀကီး ဦးေသာ္ဟာအသက္၅၀ေက်ာ္တဲ့အထိေန႕စဥ္မပ်က္ရံုးတက္ေနရစဲပဲဗ်။သူ႕ဘ၀မွာဘုရားသာ
အားကိုးရာလို႕ျမင္တဲ႕အတြက္ရံုးခန္းနဲ႕မလွမ္းမကမ္းက ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားကိုအခ်ိန္ရိွတိုင္းသြားျပီးအဓိဌာန္
ပုတီးစိတ္တက္တယ္။ပုတီးပါတ္ျပည္႕ရင္ဘုရားကိုရိုရိုေသေသ၀တ္ခ်ျပီး“ကားစီးရပါလို၏”လို႕ဆုေတာင္းတယ္။

ဆုေတာင္းေတာ့ျပည္႕တယ္ေခၚရမလားပဲ။ဦးေသာ္ရဲ႕ဇာတိျမိဳ႕နဲ႕မိုင္အစိတ္ေလာက္ေ၀းတဲ့ျမိဳ႕ေလးကိုေျပာင္း
ေရြ႕ဖို႕အမိန္႕စာထြက္လာတယ္။ဦးေသာ္ဟာေန႕စဥ္ပဲဘတ္စ္ကားစီးျပီး ရံုးတက္ေနရတယ္။

ဦးေသာ္အသက္ဟာႀကီးပါျပီ။ေန႕စဥ္ဘတ္စ္ကားစီးရင္း ပင္စင္ယူရေတာ႕မွာေပါ႕။အခါႀကီး၊ရက္ႀကီးေတြေရာက္
လို႕သူ႕ကိုငယ္ရြယ္သူေတြကလာကန္ေတာ႕တဲ့အခါ ဦးေသာ္က ဆုေတာင္းရင္ ျပည့္ျပည့္စံုစံုေတာင္းႀကေဟ့
လို႕ႀသ၀ါဒစကားေျပာတယ္။

ေမာင္နဲ႕မယ္ငွက္ျဖစ္ရင္ တစ္ကိုင္းထဲနားရပါေစလို႕ဆုေတာင္းတယ္ဆိုပါေတာ့ တစ္ေကာင္ကလင္းတ၊
တစ္ေကာင္ကႏွံျပည္စုပ္ျဖစ္ေနရင္ဘယ္ႏွယ္႕လုပ္ႀကမွာတုန္း။ဒီလိုပဲႏွစ္ေကာင္လံုး ငွက္မေတြႀကီးပဲျဖစ္ေနရင္
တစ္ကိုင္းထဲေတာ့နားရပါရဲ႕ ဟန္မက်ဘူး။ဒါေႀကာင့္ဆုေတာင္းတယ္၊ဆုေတာင္းတယ္နဲ႕အလြယ္မေတာင္းနဲ႕
ျပည့္ျပည့္စံုစံုဟာကြက္မရိွေအာင္ဆုေတာင္းႀကလို႕သူကမွာသတဲ့။ ။ ။
........
ေဖလင္းသစ္ရဲ႕ေဟာဒီေလာကီ..စာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Tuesday, October 19, 2010

တမူထူးျခား၊သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီး.

ဤသမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီး.သည္ကၽြန္ေတာ္ရြတ္ဆိုေနႀကပါ။လူတိုင္းရြတ္ဆိုေနႀကဂါထာေတာ္ႏွင္႕တမူမတူကြဲ

ျပားျခားနားပါသည္။ပါဌိလိုေရးတက္သလိုေရးလိုက္ပါတယ္။ဒီဂါထာကိုရြတ္ျပီးညပိုင္းအိမ္ျပန္လာရင္ေတာင္

လမ္းေဘးကေနတဖုတ္ဖုတ္နဲ႕ေျပးသြားသံေတြခဏခဏႀကားရပါတယ္။ႀကည္႕ရတာသရဲေတြေျပးသြားသလား

ပဲ။မယံုရြတ္ႀကည္႕။ေမာ္လျမိဳင္ကိုခဏေရာက္တုန္း သရဲေျခာက္တယ္ဆိုတဲ႕အိမ္မွာ.အဲဒီဂါထာသံုးေခါက္ရြတ္ရ

ေသးတယ္ “ဘုန္းဘုနး္..တ၀ုန္း၀ုန္း”နဲ႕ေျပးသြားသံ၊အိမ္ေပၚကဆင္းေျပးသြားသံ ႀကားရပါတယ္။ဒါတကယ္ပါ။

ဆင္းေျပးသံတာႀကားရတယ္ဘာမွမျမင္ရပါ။

ဤဂါထာေတာ္ႀကီးအစြမ္းေႀကာင္႕ႀကံဳခဲ႕ရတာေတြေရးရရင္ျဖင္႕မကုန္ႏိုင္ေလာက္ဘူး။


သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ႀကီး.

သမၺဳေဒၶ အ႒၀ီသဥၥ၊ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက။

ပဥၥႆတ သဟႆာနိ၊ နမာမိ သိရသာမဟံ။

ဂဂၢၤါယံ ၀ါဠဳက စုေႏၵ၊ပယြာေစတာ ဗဟုဖုေတႅ။

ေတသံ ဓမၼဥၥ သံဃဥၥအာဒေရန နမာမဟံ။

နမာကာရာ နုဘာေ၀န၊ ဟိတြာ သေဗၺ ဥပၸဒၵေ၀။

အေနကာ အႏ ၱရာယာပိ၊ ၀ိနႆႏ ၱဳ အေသသေတာ။

...................................................................

Thursday, October 14, 2010

ပုဗၺဏွသုတ္



http://sankooo.iblogger.org မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Tuesday, October 12, 2010

ေမတၱသုတ္(မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)




http://sankooo.iblogger.org မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Monday, October 11, 2010

“သက္ဆုိင္သူသာသိပါေစ”

ခ်စ္ရသူေလး.......ညီမေလးေရ၊ အေသြးအသား......ႏွလံုးသားမွ
ခံစားလ်က္ပင္.........သံေယာစဥ္ၿဖင့္၊ အၾကင္နာကဲ............ရင္မွာစြဲ၍
အသည္းထဲမွ............ခ်စ္လြန္းလွလည္း၊ တိတ္တခိုးေလး.........ၾကိတ္ပုိးေဆြးလ်က္
ခ်စ္ေရးမလွ...........ခ်စ္ဒုကၡၿဖင့္၊ ဤဘ၀မွာ..............ခ်စ္ရုံသာဟု
ရင္မွာသိရွိ...............ခံစားမိရင္း၊ ၀ဋ္ရွိလိုသာ........အၿပစ္ရွိေၾကာင္း
ခ်စ္မိေနတာ........ဖြင့္ေၿပာပါလွ်င္၊ အခါလြန္မုိး ........ရြာေစြၿဖိဳးသုိ့
ဆုိးက်ိဳးမ်ားသာ....ၿဖစ္ၾကမွာကုိ၊ ရင္မွာၾကိဳသိ.......ၿမင္ေယာင္မိရင္း
ခ်စ္မိလြန္မွား......ႏွလုံးသားကုိ၊ ခ်စ္အားငယ္ရ....ဤဘ၀၀ယ္
ဤမွ်သာဟု.....စေတးမူၿဖင့္၊ ခ်စ္မူဇာတ္သိမ္း....ခ်စ္ဇာတ္ၿငိမ္းလ်က္
ခ်စ္ကိန္းမၾကဳံ.......ရင္မခုန္ဘဲ၊ လြမ္းရုံေဆြးရုံ.......တမ္းတရုံၿဖင့္
ရူးရုံမွ်သာ..........အဆုံးမွာမူ၊ ေသမွာကုိပင္.....ၾကိဳသိၿမင္လ်က္
ခ်စ္ခ်င္သမွ်.....ၿမိဳသိပ္ရၿပီ၊ “ခ်စ္ရသူေလး...ညီမေလးရယ္”
ခ်စ္ေၾကြးမေၿပ...၀ဋ္ေၾကြးေတြကုိ၊ ကံေခသူမွာ.......၀ဋ္ၾကမၼာေၾကာင့္
ရင္မွာခံစား.....ေသာကပြားလ်က္၊ ခ်စ္အားမရွိ.....ခ်စ္မိေနသည္
ခ်စ္မိသူမွာ......ခ်စ္ဒဏ္ရာၿဖင့္၊ ေသပါေတာ့မည္...ေသေတာ့မည္ဟု
ေသသည္အထိ....ခ်စ္မိေနေၾကာင္း၊ မခ်ိရင္မွာ...........ေၾကကြဲစြာၿဖင့္
တြယ္တာေႏွာင္ငင္..သံေယာစဥ္သည္၊ အမွ်င္မၿပတ္.......ဆုိ့နင့္က်ပ္လ်က္
ရင္လွပ္ေမာထိ....ရိုက္ငုိမိေအာင္၊ ခ်စ္မိသမွ်..........စိတၱဇေၾကာင့္
ႏြမ္းလ်ညိဳးခ်ံဳး.....အပူဖုံးလ်က္၊ ႏွလံုးသားမွ........မ်က္ရည္စတုိ့
စီးက်သမွ်.....တားမရဘဲ၊ ခ်စ္သမွ်ကုိ....သစၥာဆုိ၍
ခ်စ္လုိသမွ်....ခ်စ္ဒုကၡၿဖင့္၊ “ခ်စ္ရသူေလး....ညီမေလး”ကုိ
ခ်စ္ေသြးသက္ေသ....ေပးဆက္ေနသည့္
အေသေၿဖာင့္စြာ......ေသတမ္းစာဟု
ကုိယ္သာခ်စ္မိ.....အၿပစ္ရွိေၾကာင္း
ခ်စ္မိတာ၀န္........ေ၀ဒနာၿဖင့္
ကဗ်ာဖြဲ့ကာ.....ေရးခဲ့ပါသည္
ၾကင္နာသမွ်......ခ်စ္သမွ်ကုိ
“ခ်စ္ရသူေလး...ညီမေလး”သာ
ခ်စ္ေၾကြးလည္းးေၿပ...၀ဋ္ေၾကြးေက်ေအာင္၊ ခ်စ္ေနမူေလး......စာနာေတြးလ်က္
ခ်စ္ေသြးတူစြာ.....အၾကင္နာၿဖင့္၊ ရင္မွာခံစား.......သိေစသားဟု
စိတ္ထားရည္သန္...ေတာင္းဆုပန္လ်က္၊ ခ်စ္ကံေခစြာ........ေသေပ်ာ္ပါၿပီ
“ၾကင္နာသူေလး....ညီမေလးရယ္”၊ ခ်စ္ေရးမလွ...ခ်စ္ဒုကၡေၾကာင္
ဘ၀ဤတြင္.....ဆုံးေစခ်င္တာ၊ အၾကင္နာႏွင့္....ခြင့္လႊတ္သင့္ေၾကာင္း
ထပ္ဆင့္ေတာင္းပန္....အေသခံမည္၊ ေနာင္သံသရာ...ဘယ္ေသာခါမွ
ဆုံပါရမည္....ေတာင္းဆုရည္လ်က္၊ “ခ်စ္ညီမေလး”...သိေစေရးကုိ
ခ်စ္ေသြးကဗ်ာ...ဖြဲ႕ဆုိပါသည္၊ ၿဖစ္ရာဘ၀.....ဟူသမွ်၌
“ခ်စ္ရသူေလး....ညီမေလး”ႏွင့္၊ ခ်စ္ေရးကံၾကံဳ......ဖူးစာဆုံ၍
ခ်စ္ဘုံခ်စ္နန္း.....ခ်စ္စခန္း၀ယ္၊ ခ်စ္ပန္းလွလွ......ဖူးပြင့္ၾကလ်က္
ညားရပါေစ......ေပါင္းရေစဖုိ႕၊ ဆုေခြ်လ်က္တာ...ရင္ဖြင့္ပါသည္
ရင္မွာစုိးမုိး......တိတ္တခိုးႏွင့္ ၊ ၾကိတ္ပုိးေဆြးကာ....ခ်စ္ေနပါသည္
ရင္မွာစူးနစ္.......ေသေအာင္ခ်စ္ေသာ၊ အခ်စ္ဆုိတာ....သိႏုိင္ပါေစ
ရင္မွာစူးနစ္.....ေပးဆပ္ခ်စ္ေသာ၊ အခ်စ္ဆုိတာ....သိႏုိင္ပါေစ
ရင္မွာစြဲနစ္.....သိပ္ကုိခ်စ္ေသာ၊ သူခ်စ္ဆုိတာ....သိႏုိင္ပါေစ.......
ရင္မွာစြဲနစ္.....သိပ္သိပ္ခ်စ္ေသာ၊ မခ်စ္စဖူး.......အခ်စ္ဦးမုိ႕
အထူးခ်စ္တာ.....သိႏုိင္ပါေစ.......၊ ရင္မွာစြဲၿမဲ........တခ်စ္ထဲမုိ့
ခ်စ္ၿမဲခ်စ္မွာ...သိႏုိင္ပါေစ......၊ ရင္မွာစြဲၿငိ.......ေသသည္ထိေအာင္
ခ်စ္မိေနတာ.....သိႏုိင္ပါေစ.......
ရင္မွာစြဲလမ္း.....အသည္းကြ်မ္းေအာင္၊ အရမ္းခ်စ္တာ.......သိႏုိင္ပါေစ
ရင္မွာစြဲနစ္......သနားခ်စ္မုိ့၊ သိပ္ခ်စ္ရတာ......သိႏုိင္ပါေစ
ရင္မွာစြဲေန.......ခ်စ္ၿမဴေတကုိ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ...သိႏုိင္ပါေစ....
ၾကင္နာသမွ်....ၿဖဴစင္လွစြာ၊ ဘ၀နဲရင္း......ခ်စ္ခဲ့ၿခင္း၌
ေတြ႕ၿခင္းေနာက္က်...ကံဆုိးလွ၍၊ ေသရပါလည္း....ရင္မွာစြဲသည့္
ၿမဲၿမဲခိုင္ခိုင္....ခ်စ္မ႑ိ်င္ကုိ၊ သက္ဆုိင္သူသာ...သိႏုိင္ပါေစ.....
ရင္မွာစြဲနစ္...သိပ္သိပ္ခ်စ္ေသာ၊ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ...ခ်စ္ေမတၱာကုိ
“ၾကင္နာသူေလး...ညီမေလး”သာ၊ ခ်စ္ေသြးတူစြာ.....သိႏုိင္ပါေစ......
ရင္မွာၿမဲခိုင္......ခ်စ္မ႑ိ်င္ကုိ
သက္ဆုိင္သူသာ.....သိပါေစ။ ။
...................................................................................

Tuesday, October 5, 2010

ေႀကာ္ျငာ

ဒီေန႕မနက္ ႏိုင္းႏိုင္းစေနသို႔ ေပးစာ ပို႕ထဲက ဆရာေအာင္ဖုန္းျမင့္ဆီကိုဖုန္းဆက္ျပီးေဗဒင္ေမးႀကည္႕တယ္။
ဆရာႀကီးကတကယ္စိတ္ရွည္တယ္။ေနာက္ျပီးေဟာခ်က္ေတြက အရမ္းမွန္ေတာ့၊အံႀသမိတယ္။
ဆရာႀကီးကိုစမိတ္ဆက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္မႏိုင္းႏိုင္းစေနဘေလာ့ကေနသိလို႕ေမးတာပါလို႕..ဆိုေတာ႕....
ဆရာႀကီးကေျပာတယ္ ျပည္ပမွာေနတဲ့မည္သည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမဆို သူ႕ဆီကိုျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ မနက္ ၆နာရီမွ ၉နာရီအထိဖုန္းဆက္ေဗဒင္ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္တဲ့။အခမဲ့ေဟာေပးပါတယ္တဲ့။မည္သည့္အခက္အခဲမဆိုသူတက္
တဲ့ပညာနဲ႕ေျဖရွင္းေပးပါတယ္တဲ့။ကၽြန္ေတာ္ကိုလက္ဆင့္ကမ္းေျပာႀကားေပးပါတဲ့။
စိတ္၀င္စားမယ္ဆိုရင္ယံုႀကည္စြာနဲ႕ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ကိုယ္ေတြ႔......။
ဆရာႀကီးအမည္က=ဆရာေအာင္ဖုန္းျမင့္
ဖုန္းနံပါတ္=
+ ၉၅၁ ၅၄ဝ ၇၂ဝ
အခ်ိန္=ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ မနက္ ၆နာရီမွ ၉ နာရီအထိ -ေန႔စဥ္-
မည္သည္႔နိုင္ငံ မည္သည္႔ေနရာမွမဆို အခေၾကးေငြမယူပဲ ေဟာေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
................................................................................................................
ေဒါင္းမင္း

Monday, October 4, 2010

အဆိပ္သင့္ပင္စည္ႏွင္႕ေနာက္ဆက္တြဲ

အဆိပ္သင့္ပင္စည္နဲ႕ပါတ္သတ္တာေလးေတြအြန္လိုင္းမွာရွာႀကည္႕မိေတာ႕မွလြဲေနတာေလးေတြ။ကူးယူေဖာ္ျပ
မူရင္းကၽြန္ေတာ္လိပ္စာမထည္႕တာေလးေတြ႕လို႕ျပန္လည္တင္လိုက္ပါ။ကူးယူေဖာ္ျပခံရတာကိုေတာ႕မေျပာလို
ဘူး။ဒါေပမယ္႕ကူးယူခဲ့တဲ့မူရင္းလိပ္စာမထည္႕တာရယ္။မူးရင္းပို႕ထက္စာေႀကာင္းပိုထည္႕တာေတြကရုပ္ဆိုး
လွတယ္။ဒီစာသားေလေပါ႕> သူမ၏ပီတိလွုိင္းတို႕စတင္ညစ္ႏြမ္းစျပဳခဲ႕ရပါျပီ။
> " ခ်ိဳ-- မင္း ကိုယ္တို႕ မြတ္စလင္ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္.။"

ကၽြန္ေတာ္တင္လုိက္တဲ႕ပို႕မွာဘယ္ဘာသာရယ္လို႕မထည္႕ထားပါဘူး။..ပဲထည္႕ထားပါတယ္။

" ခ်ိဳမင္းကိုယ္တို႕ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္.။"
"ဟင္..ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႕ဘာသာယူလို႕ရတယ္မဟုတ္ဘူးလား"
"မရဘူးခ်ိဳကို္ယ္႕ခင္ပြန္းရဲ႕ဘာသာကိုဇနီးသည္ကလိုက္ယူရတာကိုယ္တို႕ဘာသာရဲ႕ထံုးစံပဲ။
ဒါမူရင္းကၽြန္ေတာ္တင္လိုက္တဲ႕အတိုင္းပါပဲ။ဘာေႀကာင္႕အပိုေစာင္းမြတ္စလင္ဆိုတာထည္႕လဲဆိုတာေတာ႕
သိပါတယ္။ဒါေပမယ္႕ကိုယ္တင္လိုက္တဲ႕ထပ္တိုးလိုက္တဲ႕စာေႀကာင္းေလးတစ္ေႀကာင္းကတျခားဘာသာ၀င္
ေတြကိုထိခိုက္မွုျဖစ္မွာဆိုးလို႕.ဒီအဆိပ္သင္႕ပင္စည္ကိုေရးသားခဲ႕တဲ႕ဆရာေတာ ္ဂႏၳလုလင္(ဘိုကေလး)
ဘယ္ဘာသာျဖစ္တယ္လို႕မထည္႕ခဲ့ပါဘူး။ေနာက္တစ္ခုက
http://revpandita.blogspot.com/2009/09/blog-post_6453.html မွာအဆိပ္သင္႕ပင္စည္ကိုကူးယူ
ေဖာ္ျပထားပါတယ္။စာေရးသူေနရာမွာ (ဤ၀တၳဳတိုေလးသည္အျဖစ္ပ်က္မွန္တစ္ခုအားအေျခခံျပီးခံစားေရးဖြဲ႕ထားေသာ၀တၳဳတိုတပုဒ္ျဖစ္
ပါသည္။)

> ေရႊျမန္မာ(ဘိုကေလး)
ဆိုျပီး ေရးသူနာမည္ေတာင္ေျပာင္းထားတာေတြ႕ပါတယ္။မျဖစ္သင္႕တဲ႕ကိစၥလုိ႕ထင္ပါတယ္။တျခားကူးယူေဖာ္
ျပတဲ႕ဆိုဒ္ေတြကိုေတာ႕မေဖာ္ျပေတာ႕ပါဘူး။
အဆိပ္သင္႕ ပင္စည္(၁)
Sunday, January 18, 2009

ကိုတင္ျပခဲ႕ပါတယ္။

အဆိပ္သင္႕ ပင္စည္(၂)ဇာတ္သိမ္း

Monday, January 19, 2009
မွာတင္ျပခဲ႕ျပီးျဖစ္ပါသည္။သြားေရာက္ဖတ္ရွုႏိုင္ပါတယ္။
မခင္ဦးေမေျပာသလိုပဲ ကလိကလိနဲ႕ က်လိက်လိ
ျဖစ္ရပါတယ္။ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနမွန္းလဲမသိေတာ႕ပါအြန္လိုင္းႀကီးေရ။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ေဒါင္းမင္း
....................................................................................................................
အခုအဆိပ္သင္႕ပင္စည္ဆိုတဲ႕ျဖစ္ရပ္မွန္ကိုအေျခခံထားတဲ႕ဇာတ္လမ္းကိုအလြယ္တကူဖတ္လို႕ရေအာင္
ျပန္လည္တင္ျပေပးလိုက္ပါသည္။
.........................................................................................................................
အဆိပ္သင္႕ ပင္စည္

ဤ၀တၳဳတိုေလးသည္အျဖစ္ပ်က္မွန္တစ္ခုအားအေျခခံျပီးခံစားေရးဖြဲ႕ထားေသာ၀တၳဳတိုတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။

......*......*....*....*......*.....*xxxxxxxxx......*.........*..........*.........*........*

ကိုယ္ထင္ရင္ကုတင္ေရႊနန္းလို႕စကားပံုကဆိုခဲ႕ပါသည္။အထင္သည္မျမဲခဲ႕ပါ။ေျပာင္းလဲခဲ႕ရပါျပီ။ ဒီေတာ႕ ကုတင္သည္ ေရႊနန္းမဟုတ္ပဲသူမအတြက္အလွ်ံျငီးျငိီးေတာက္ေလာင္ေနေသာ သံေႏွာင္အိမ္ျဖစ္ခဲ႕ရပါေလ
ျပီ။

"ခ်ိဳရယ္မင္းရဲ႕ အျပစ္ကင္းတဲ႕အျပံဳးေလးရယ္၊ ၀ါ၀င္းတဲ႕အသားေလးရယ္ဟာ ကိုယ္႕ကိုပထမဆံုးဖမ္းစား လိုက္တာပါပဲ"
ခ်စ္သူ၏ေႏြးေထြးေသာစကားသံမ်ားသည္သူမအတြက္ျငိမ္႕ေညာင္းေသာဂီတသံမ်ားျဖစ္ခဲ႕ဖူး ပါသည္။
"မခ်ိဳရယ္ ညည္းအိမ္ေထာင္က် သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ"
ဘ၀တူမိန္းကေလးမ်ား၏ခ်ီးက်ဴးမွုကိုခံရေသာအခါသူမမပြင္႕တစ္ပြင္႕ျပံဳးျပခဲ႕ပါသည္။ရင္ထဲမွာေတာ႕
တိတ္တခိုးပီတိလွိုင္းတို႕အလိပ္လိုက္တက္ေနခဲ႕ပါသည္။မဂၤလာေဆာင္ျပီး ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ႕
သူမ၏ပီတိလွုိင္းတို႕စတင္ညစ္ႏြမ္းစျပဳခဲ႕ရပါျပီ။
" ခ်ိဳမင္းကိုယ္တို႕ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္.။"
"ဟင္..ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႕ဘာသာယူလို႕ရတယ္မဟုတ္ဘူးလား"
"မရဘူးခ်ိဳကို္ယ္႕ခင္ပြန္းရဲ႕ဘာသာကိုဇနီးသည္ကလိုက္ယူရတာကိုယ္တို႕ဘာသာရဲ႕ထံုးစံပဲ

ဒါေႀကာင္႕ခ်ိဳမျဖစ္မေနေျပာင္းမွျဖစ္မယ္"။
"အကိုပဲလက္ထက္ျပီးရင္ခ်ိဳ႕အလိုက်အားလံုးျဖစ္ေစရမယ္ဆို"

"ေအးေလအားလံုးခ်ိဳ႕အလိုက်ထားတယ္ေလ အခုခ်ိဳ႕မွာတီဗီြ၊ဗီစီဒီ၊ေရခဲေသတၱာ၊အဲယ္ကြန္း၊
တယ္လီဖုန္း၊သြားစရာရိွရင္ကား အားလံုးျပည္႕စံုေနျပီ။ဒါေတြအားလံုးခ်ိဳ႕ကိုခ်စ္လြန္းလို႕
ကိုယ္ျပည္႕ျပည္႕စံုစံုထားေပးတာေလ"

အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဟာေခတ္မွီၤတဲ႕ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြျပည္႕စံုေနရင္လံုေလာက္ျပီလို႕ ထင္ခဲ႕တဲ႕သူမရဲ႕အသိဟာေနာက္က်ခဲ႕ရပါျပီ။အရံွုးေပးလက္ေျမာက္ျခင္းနဲ႕ပဲသူမခင္ပြန္းရဲ႕အလိုက်ဘာသာ ေျပာင္းခဲ႕ရပါျပီ။
"ဟယ္...အေမလာတယ္၊၀မ္းသာလိုက္တာအေမရယ္သမီးေလအေမ႕ကိုအရမ္းေအာက္ေမ႕ေနတာ၊
အေမေနေကာင္းတယ္-ေနာ္"
"ေအး..ေကာင္းပါတယ္သမီးရယ္၊.အေမလည္းငါသမီးသားဦးေလးေမြးတယ္ႀကားကတည္းကလာခ်င္ေနတာ
အိမ္မွာေလးခ်က္ျပဳတ္ေရးတာ၀န္လက္လြဲလို႕မရတာနဲ႕ေတာ္ေတာ္နဲ႕မလာျဖစ္ဘူး။ဒါနဲ႕ငါေျမးႀကီးႀကည္႕
စမ္းပါရေစအံုး ဟယ္။ငါ႕မွာေျမးဦးသကၤန္းခ်ီရေတာ႕မွာဆိုေတာ႕၀မ္းသာေနတာ..ဟဲ႕။"



အမွတ္မထင္ေျပာလိုက္ေသာမိခင္ေဒၚရင္၏စကားသံေႀကာင္႕သူမထိပ္ထိပ္ျပာျပာျဖစ္သြားရသည္။သူမ၏
ခင္ပြန္းကမီးဖိုခန္းမွာထမင္းစားေနခိုက္ျဖစ္၍ေတာ္ေပေသးသည္။ေဒၚရင္ကေတာ႕သူမအျဖစ္ကိုမသိရွာပဲ
ကေလးကိုေကာက္ယူေပြ႕ခ်ီေခ်ာ႕ျမဴေနပါသည္။


........*................*.........*

အႀကားအျမင္ဗဟုသုတနည္း၍ရိုးသားလြန္းေသာမိခင္ႏွင္႕ဘာသာအယူျပင္းထန္းေသာခင္ပြန္းသည္တို႕
အႀကား
ပဋိပကၡမျဖစ္ေစရန္သူမသတိႀကီးစြာထား၍ဂရုစိုက္ခဲ႕သည္႕ႀကားမွာပင္ျပႆနာကရိုင္းျပစြာ၀င္
ေရာက္လာခဲ႕ ပါသည္။

"ဒီမွာခ်ိဳ မင္းအေမလုပ္ပံုေကာင္းေသးရဲ႕လား"
"ဟင္...အေမဘာလုပ္မိလို႕လဲ"

"ဘာလုပ္ရမွာလဲကြ မနက္ကဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကိုဆြမ္းထြက္ေလာင္းတာငါကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္လို႕ေပါ႕"

"ေႀသာ္-အစ္ကိုရယ္ရြာမွာလဲအေမကေန႕တိုင္းဒီလိုဆြမ္းေလာင္းေနက်ေလ။ဒီမွာလည္းထမင္းဟင္းအဆင္
သင္႕က်က္ျပီးသားျဖစ္ေနတာနဲ႕ေလာင္းလိုက္တာေနမွာပါ"

"မလိုခ်င္ဘူးကြာ-သူအိမ္မွာသူဘာလုပ္လုပ္ ငါ႕အိမ္မွာငါမႀကိဳက္တာမလုပ္ရဘူး။ ဒီကိစၥမင္းေျပာရင္ေျပာ
မင္းမေျပာရင္ငါေျပာရလိမ္႕မယ္။"

"အို-အကိုေျပာစရာမလိုပါဘူး၊ခ်ိဳ႕ဘာသာအဆင္ေျပေအာင္ႀကည္႕ေျပာပါ႕မယ္။"


မိခင္အားရန္လိုထိပါးလာမည္႕ကိစအတြက္သူမႀကမ္းတမ္းစြာတုန္႕ျပန္လိုက္ခ်င္ပါသည္။သို႕ေသာ္ျပႆနာ
က ပိုႀကီးထြားလာႏိုင္သည္႕အတြက္နာက်င္မွုတို႕ေရာစြက္ေနေသာေဒါသကိုအသာမ်ိဳသိပ္ထားလိုက္ရသည္။


သ႔ူမိခင္ျပန္ေသာေန႕တြင္ေမာ္တင္သေဘၤာဆိပ္သို႕သူမကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႕ျဖစ္သည္။ကားေပၚကအဆင္းမွာ
ပင္
ယခင္ကသူမႏွင္႕အတူေစ်းေရာင္းခဲ႕ေသာရြာသူအိမ္နီးခ်င္းမိန္းကေလးမ်ားႏွင္႕ဆံုျဖစ္သည္။

"ဟယ္-မခ်ိဳ၀လာလုိက္တာဟယ္၊သူေဌးမရုပ္တကယ္က်တယ္သိလား၊နင္ငါတို႕ကိုသတိရေသးရဲ႕လား-ဟင္။
ငါ႕မွာေတာ႕နင္႕ကိုေန႕တိုင္းသတိရေနတာ။"
"ေအးမာရယ္-ငါလည္းနင္တို႕ကိုသတိရပါတယ္၊ငါမွာအျပင္လဲေကာင္းေကာင္းထြက္ခြင္႕မရ၊သားေလးက
လည္းရိွေနေတာ႕အိမ္ထဲမွာပဲေအာင္းေနရတယ္။"
"ေႀသာ္ဒါနဲ႕မခ်ိဳ-ဒီႏွစ္ရြာဦးေက်ာင္းကထိန္မွာဆိုင္းပါတယ္သိလား၊တန္ေဆာင္တိုင္မီးပန္းေတာင္းလွည္႕ပြဲက


လဲ အရင္ႏွစ္ေတြထက္ပိုစည္မွာရန္ကုန္ကဦးေက်ာ္ျမင္႕တို႕က-ကထိန္မွာေငြမတည္ျပီးမီးပန္းေတာင္းပြဲကို
အထူး စပါယ္ရွယ္လုပ္ေပးမွာတဲ႕။အဲဒါ-နင္လာခဲ႕ပါ႕လားဟယ္။"
"ေအးဟယ္ငါလာခ်င္လုိက္တာ နင္တို႕ေျပာမွ ငါရြာကိုပိုျပီးေတာင္သတိရလာတယ္။"


ေျပာသာေျပာရသည္သူမဘ၀သည္ရြာကစည္ကားလွေသာအလွဴပြဲ၊ကထိန္ပြဲမ်ားႏွင္႕အဆက္ျပတ္ခဲ႕ရျပီျဖစ္
သည္။ "မည္႕သည္႕ပြဲေတာ္ကုိမွ်မသြားရဟု"
တခ်က္လြတ္အမိန္႕ထုတ္ခံခဲ႕ရျပီးျဖစ္သည္။ကိုယ္႕၀မ္းနာကိုယ္
သာသိမို႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုရြာအေႀကာင္းမေျပာျဖစ္ေအာင္စကားလမ္းေႀကာင္းေျပာင္းလိုက္ရသည္။
မိမိ၏က်ဥ္းက်ပ္ေသာဘ၀ႏွင္႕ရြာကိုလြမ္းဆြတ္ေသာရင္တြင္းေ၀ဒနာတို႕ကိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားမရိပ္မိေစရန္အျပံဳး
တုျဖင္႕ဖံုးထားရင္းစကားေျပာေနရသည္။

အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ကားေပၚလိုက္ပါရင္းရြာကပြဲေတာ္ေတြအေႀကာင္းသူမေတြးေနမိသည္။သူမ၏
အပ်ိဳစင္ဘ၀အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားသည္ရြာမွပြဲေတာ္ရက္မ်ားပင္ျဖစ္ခဲ႕ရသည္။အလွဴပြဲ၊ဘုရားပြဲ၊ရိွျပီဆိုလွ်င္
တေဒါက္ေဒါက္ဓါးခ်က္သံေလးမ်ားျဖင္႕စည္းခ်က္ညီညာေသာႀကက္သြန္လွီးပြဲမွာသူမပါ၀င္စျမဲ။ကြမ္းေတာင္
ပန္းေတာင္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင္႕အမ်ိဳးသမီးေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႕မ်ားတြင္သူမသည္အေရးပါသူတစ္ေယာက္။၀ါတြင္းဥပုသ္
ေန႕မ်ားႏွင္႕သႀကၤန္ရက္မ်ားတြင္ဥပုသ္သည္မ်ားအားေကၽြးေမြးရန္မုန္႕လံုးေရေပၚလုပ္ရသည္မွာလဲေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းလွသည္။ရြာမွာက်န္ရစ္ခဲ႕ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာေပ်ာ္ရႊင္စရာဤပြဲေတာ္ရက္မ်ားကိုဆက္လက္ဆင္ႏြဲ
က်ေပဦးေတာ႕မည္။သူမမွာေတာ႕ပြဲေတာ္ရက္မ်ားေရာက္တိုင္းလြမ္းေမာျခင္းနဲ႕သာအခ်ိန္ကုန္ေနရျပီျဖစ္သည္။
ႀကိဳတင္ေတြးမထားမိေသာဆံုးရံွုးမွုမ်ားကိုသူမဆက္ျပီးမစဥ္းစားခ်င္ေတာ႕။မ်က္လံုးအစံုကိုပိတ္၍အေတြးကိုရပ္
ရန္ႀကိဳးစားလိုက္သည္႕တိုင္မ်က္ရည္စီးေႀကာင္းတို႕ကပါးျပင္ေပၚသို႕လိမ္႕ဆင္းလာသည္။

*................*...........xxxxxxx........*......................*

ဤခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ......ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္အေပါင္းတို႕သည္...ဤမဂၤလာမ႑ပ္.....ေက်ာင္းေတာ္
အမွတ္ျဖင္႕သာလွ်င္...ေရႊဖ၀ါးရတနာ...စႀကာေရႊဖ၀ါး....ျဖန္႕ျငား........ျဖန္႕ျငားပါေစေသာ္။

သူမတို႕ေနရာႏွင္႕မလွမ္းမကမ္းတြင္ရိွေသာ မဟာသိမ္ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတိုက္မွလြင္႕ပ်ံလာေသာအသံခ်ဲ႕စက္
အသံ။ဤသီခ်င္းသံသည္ရြာမွာအလွဴဘုရားပြဲရိွတိုင္းဖြင္႕ေနက်သီးခ်င္းသံျဖစ္သည္။အခုမွပို၍တမ္းတစြာ
နားေထာင္ျဖစ္သည္။ရြာကိုပို၍သတိရမိသည္။

သူမတို႕အရပ္တြင္အလွဴအစေန႕တြင္ အသံခ်ဲ႕စက္ေရာက္သည္ႏွင္႕တျပိဳင္နက္သီခ်င္းသံကိုစတင္ႀကားရသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္သူမတို႕အမ်ိဳးသမီးအုပ္စုကႀကက္သြန္လွီး၊ႀကက္သြန္ခြာျဖင္႕႔အလုပ္ရွုပ္က်မည္။ဦးညြန္႕တို႕
ဦးေအာင္လံတို႕၊ဦးႀကီးမ်ားကအက်ီဗလာက်င္း၍ပုဆိုးေခါင္းေပါင္းျဖင္႕လာေရာက္ထမင္းခ်က္ ႀကမည္။ကေလး
တသိုက္ကဆူညံစြာေျပးလႊားေဆာ႕ကစား၍အခ်ိဳ႕ကအသံခ်ဲ႕စက္နားတြင္၀ိုင္းအံုေနႀကမည္။ ညေနပိုင္းတြင္
အလွဴအိမ္ကေကၽြးေမြးေသာသီးစံုခ်ဥ္ေရဟင္း၊ငံျပာရည္ခ်က္၊တို႕စရာတို႕ျဖင္႕ကေလးလူႀကီးအားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္
ပါးပါးစားေသာက္က်ေတာ႕မည္။

ဤသီခ်င္းႏွင္႕စိတ္ကူးထဲကရြာအလွဴပြဲ၏ပံုရိပ္ျမင္ကြင္းအစံုသည္သူမႏွလံုးသားထဲအေသြးအသားထဲအထိ
ရုန္းႀကြလွုပ္ရွားဆူေ၀လာေစ၏။ရင္တလွပ္လွပ္တုန္လာသည္အထိရြာကိုေအာင္းေမ႕မိ၏။အိမ္အျပင္ထြက္၍
အသံခ်ဲ႕စက္အသံႀကားရာသို႕သူမထြက္ႀကည္႕လိုက္သည္။ေယာဂီလံုခ်ည္မ်ား၀တ္လွ်က္သာသနာေတာ္အက်ိဳး
အတြက္ေငြဖလားကိုယ္စီကိုင္ကာအလွဴခံေနသူမ်ား၊တက္စြမ္းသေရြ႕ထည္႕၀င္လွဴဒါန္းသြားက်သူမ်ား၊
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း၀င္၍ဘုရား၀တ္ျပဳေနသူမ်ား၊က်က္သေရရိွလွေသာျမင္ကြင္းအစံုကိုသူမလြမ္းေမာ
စြာေငးႀကည္႕ေနမိသည္။

ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွေငြသံုးေထာင္က်ပ္ကိုထုတ္ယူ၍ခပ္သုတ္သုတ္သြားလွဴလိုက္သည္။
ဘ၀တသက္တာအတြင္းမွာအရသာအရိွဆံုးအလွဴဟုသူမဘာသာမွတ္ခ်က္ျပဳရင္းႀကည္ႏူးလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။

.......................................................*...................................................
"ဒကာမႀကီး-ကိုရင္တစ္ပါးဆြမ္းခံႀကြလို႕ရမလား"

သကၤန္းကိုသပ္ရပ္စြာရံုထားေသာကိုရင္ႏွစ္ပါးကသူမကိုျမင္၍ဆြမ္းဖိတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ဘာသာျခားအမ်ား
စုေနထုိင္ေသာဤေနရာတ၀ိုက္တြင္ျမန္မာရုပ္ေပၚလြင္ေနေသာသူမကိုေတြ႕လိုက္၍အားကိုးတႀကီးဆြမ္းဖိတ္
လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။သူမဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ႕ကိုရင္မ်ားကိုခပ္ေတြေတြႀကည္႕ေနမိသည္။


"အရွင္ဘုရားတပည္႕ေတာ္.......?........ဘာသာ၀င္ပါဘုရား"

တစ္ဆို႕ေနေသာလည္ေခ်ာင္းအတြင္းမွသူမအသံေခ်ာက္ကပ္စြာထြက္ေပၚလာသည္။ကိုရင္မ်ားကသူမကို
ဘာသာျခားဟုတ္ပါ႕မလားဟုသံသယအႀကည္႕ျဖင္႕ႀကည္႕၍လွည္႕ျပန္သြားႀကေလျပီ။

အလွဴအတန္းရက္ေရာေသာအဘိုးအဖြားတို႕၏ေျမးျဖစ္သူ.သဒၶါေစတနာထက္သန္ေသာ အမိအဖတို႕၏သမီး
ျဖစ္သူ၊ကုသိုလ္ေကာင္းမွုျဖင္႕ေ၀းခဲ႕ရ၍အလွဴအတန္းကိုရက္ေရာစြာျပဳလုပ္လိုသူယခုေတာ႕ဆြမ္းလာဖိတ္ေသာ
ကိုရင္မ်ားကိုဘာသားျခားပါဟူ၍ျငင္းဆန္လိုက္ရျပီ။ရင္ထဲမွာနင္႕ေနေအာင္ခံစားလိုက္ရသည္။တလိွုက္လိွုက္
တက္လာေနေသာရင္တြင္းေသာကကိုဘယ္လိုမွထိန္းမထားႏိုင္ေတာ႕။အိပ္ခန္းတြင္းသို႕၀င္၍အားရေအာင္
ငိုရွိုက္ပစ္လိုက္သည္။

.......*.........*............xxxxxxxxxxxx........*........*..........

တိတ္ဆိတ္ေသာပတ္၀န္းက်င္၊ခပ္စိမ္႕စိမ္႕ေလႏုေအး၊ႀကည္ႏူးဖြယ္႕ဆည္းလည္းသံတို႕ကိုခံစားရင္း၊အလင္း
ေရာင္ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ေအာက္၀ယ္ထီးထီးမားမားတည္ရိွေနေသာေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုဦးခ်ရိွခိုးလိုက္သည္။
တဒဂၤအခိုက္အတန္႕ေလးရယ္ေပါ႕။သည္အခိုက္အတန္႕ေလးမွာပင္ျမင္ကြင္းအားလံုးေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႕ရပါျပီ။
သူမအိပ္ယာကလန္႕ႏိုးခဲ႕သည္။

"ဟင္-ငါေရႊတိဂံုဘုရားကိုအိမ္မက္မက္ေနတာပါလား။ေႀသာ္....မခ်ိဳရယ္..ဘုရားကညည္းကိုအျမင္မွန္ျပေန
ပါလား။ခ်စ္သမီးကကိုယ္႕ရဲ႕ဘာသာကိုစြန္႕ခြာသြားေပမယ္႕ငါကခ်စ္သမီးကိုမေမ႕ပါဘူးလို႕ေျပာျပေနတဲ႕
အတုိင္းပါပဲလား"။


သူမတီးတိုးစြာေရရြတ္မိသည္။မိုးစင္စင္လင္းသြားသည္႕တိုင္ဆက္၍အိပ္မရေတာ႕။ျမင္သိစိတ္၏အာရံုမွာ
အိမ္မက္ထဲကေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ပံုေတာ္ျမင္ကြင္းကေဖ်ာက္ဖ်က္မရေတာ႕။ ေန႕လည္ထမင္းစားျပီးသည္ႏွင္႕သားေလးကိုေခၚကာေရႊတိဂံုဘုရားသို႕ထြက္လာခဲ႕သည္။ သူမခင္ပြန္းအျပင္သြားခိုက္ျဖစ္၍အိမ္တံခါးကိုပိတ္ထားခဲ႕သည္။ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ေနာက္ျပႆနာေနာက္ မွႀကည္႕ရွင္းေတာ႕မည္။ အိမ္မက္ထဲကအတိုင္းပါပဲေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကဆည္းလည္းသံကလံုကလင္မ်ားျဖင္႕ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုလွ်က္ ရိွ၏။ဤေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးအားသူမတသက္တာဖူးခြင္႕မရေတာ႕ဟုထင္မွတ္ထားခဲ႕ရာယခုေတာ႕စြန္႕႔စြန္႕ စားစားဖူးျမင္ခြင္႕ရလိုက္ေသာေႀကာင္႕စိတ္ႀကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕မွုအျပည္႕ျဖင္႕အားပါးတရရိွခိုးပူေဇာ္လိုက္သည္။ သို႕တိုင္ေအာင္ဖူးျမင္၍မ၀ႏိုင္ေအာင္ရိွလွ၏။

"အမား...ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္" အနီးတြင္ထိုင္ေနေသာသားေလးကသူမအားနားမလည္ဟန္ျဖင္႕ေမးလိုက္သည္။

"ေႀသာ္--သားသား--အမားဘုရားရိွခိုးေနတာေလ။ေဟာဟိုမွာေတြ႕လား။အဲဒါသားသားတို႕ဘုရားႀကီးေပါ႕။
သားသားလည္းရိွခိုးရမယ္ေနာ္"။

သားေလးကိုသူမရင္ခြင္ထဲထိုင္ေစလိုက္သည္။လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလက္အုပ္ခ်ီပံုစံျပဳေစ၍နဖူးထက္တြင္တင္
ေပးရင္း ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးရိွရာသို႕ဦးတိုက္ထားလိုက္သည္။

"သားသားလိုက္ဆိုစမ္း အမားဆိုသလိုလိုက္ဆိုစမ္း
..........
..ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ.......၊
ဓမံၼ သရဏံဂစၦာမိ....၊


သံဃံသရဏံဂစၦာမိ။


သားေလးကိုတုိင္ေပးရင္းသူမေရာသားေလးပါသရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီးျဖစ္သည္ဟုမွတ္ယူလိုက္သည္။

..............**------**-----xxxxxxxx-----****-----****.............

ဘုရားကျပန္လာျပီးေနာက္တေန႕မွာပင္သူမခင္ပြန္းကဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္လြန္းေသာစကားတစ္ခြန္းျဖင္႕ တိုင္ပင္ခဲ႕ပါသည္။

"ခ်ိဳ-သားေလးကိုကို၀တ္ေက်ာင္းေခၚသြားအံုးမယ္"
"အို-သားေလးက..အခုမွေလးႏွစ္ေက်ာ္ရံုေလးရိွေသးတာငယ္ပါေသးတယ္။အစ္ကိုရယ္ျဖည္းျဖည္းမွေခၚတာ
ေပါ႕။"
"ကို..ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕တိုင္ပင္ျပီးျပီေခၚသြားမွျဖစ္ေတာ႕မယ္။"

ဆႏၵ၏ေနာက္မွာအာဏာတို႕ေရာစြက္ေနေသာသူမခင္ပြန္း၏စကားလံုးမ်ားကိုသူမေတာ္လွန္တားျမစ္ႏိုင္စြမ္း မရိွခဲ႕ပါ။

.....................**.......................**.....................*...................*.....................*............

သူမခင္ပြန္းႏွင္႕သားေလးတို႕ထြက္သြားျပီးတစ္နာရီခန္႕အႀကာမွာသူမအမည္ကိုအေရးတႀကီးေခၚသံႀကားလိုက္ ရသည္။

"မခ်ိဳ-----မခ်ိဳ----မခ်ိဳ"
"ဟဲ႕----အီမန္ဘာလို႕ဒီေလာက္အေရးတႀကီးေခၚေနရတာလဲ" " အစ္မေယာက်္ားမွာသြားတယ္ .. ၀တ္ေက်ာင္းကအျပန္အစ္မတို႕ကေလးကားတိုက္ခံရလို႕..အဲဒါ ေဆးရံုကိုအျမန္လိုက္ခဲ႕ပါတဲ႕" "ဘာ..သားေလးကားတိုက္ခံရလို႕"

သူမရင္ထဲမီးစႏွင္႕ထိုးသြင္းခံရသကဲ႕သို႕ခံစားလိုက္ရသည္။ရပ္ထားေသာႀကမ္းျပင္ေနရာသည္ဦးစိုက္ကၽြမ္းျပန္ ျဖစ္သြားသည္ဟုမွတ္ထင္လိုက္ရသည္။ေဆးရံုကိုအျမန္ဆံုးလိုက္သြားလိုက္သည္။ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေနေသာသားေလးအေလာင္းကိုေတြ႕လိုက္ေတာ႕သူမရင္ထဲဆို႕နင္႕သြားသည္။ သားေလးအားႀကီးစြာေသာသနားျခင္း ႏွင္႔အတူလက္လြတ္ဆံုးရံွုးလိုက္ရျပီဟူေသာ အသိေႀကာင္႕ႏွလံုးသားသည္တဆက္ဆက္တုန္ေန၏။ငိုရိွုက္ လိုက္သည္႕တိုင္ရင္၀၌တစ္ဆို႕ေနေသာေႀကာင္႕ အသံထြက္မလာေတာ႕။ သားေလးအားသျဂိဳလ္ျပီးစီးသည္႕ေန႕မွာပင္သူမခင္ပြန္းက ပေဟဠိဆန္ေသာေမးခြန္းတစ္ခုကိုေမးလာသည္။

"ခ်ိဳ--ကိုယ္တို႕သားေလးဆံုးရတာ ဘာေႀကာင္႕လဲသိလား"
"သိတယ္ေလ--ရွင္႕ေႀကာင္႕ေပါ႕။ ရွင္၀တ္ေက်ာင္းေခၚသြားလို႕ေပါ႕။ ကၽြန္မေခၚမသြားနဲ႕အံုးလို႕ တားပါလွ်က္နဲ႕ ဇြတ္အတင္းေခၚသြားတယ္။ ရွင္႕ေႀကာင္႕ကၽြန္မသားေသရတာေလ။"


သားေလးအတြက္ခံစားခဲ႕ရေသာနာက်င္မွုႏွင္႕ေဒါသတို႕ေရာစြက္ေနသည္ေႀကာင္႕သူမႀကမ္းတမ္းစြာေျပာဆို
ပစ္လိုက္သည္။

"ေအးငါလည္းအဓိကတရားခံဘယ္သူလည္းဆိုတာသိေစခ်င္လို႕မင္းကိုေမးတာ။
သားေလးမဆံုးခင္ေန႕ကအျပင္သြားတဲ႕ကိစၥအိမ္နီးခ်င္းေတြေျပာလို႕ငါအားလံုးသိျပီးျပီ။
သားေလးကိုမင္းတို႕ဘုရားေခၚမသြားခဲ႕ရင္ငါလည္း၀တ္ေက်ာင္းပို႕ဖို႕အေလာတႀကီးစီစဥ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သားေလးဆံုးစရာအေႀကာင္းမရိွဘူး။သားေလးဆံုးရျခင္းရဲ႕အဓိကတရားခံက..မင္းကြ..။မင္းသိရဲလား။"

"အို--ရွင္မဆိုင္တဲ႕ကိစၥကိုလာျပီးမစြပ္စြဲပါနဲ႕အေမတစ္ေယာက္ကသူ႕သားတစ္ေယာက္ကိုသူတို႕ဘုရား ေခၚသြားတာအျပစ္ေျပာစရာမဟုတ္ဘူး။ဒါဘာထူးဆန္းလဲ"
"ေအးသူမ်ားေတြအတြက္မထူးဆန္းေပမယ္႕မင္းအတြက္ထူးဆန္းတယ္ကြ မင္းကိုယ္မင္းျပန္ေမးႀကည္႕စမ္း။ ဘာ--ဘာသာ၀င္လဲဆိုတာ"။


သူမရယ္သြမ္းေသြးရင္းျပန္လည္ေခ်ပလိုက္သည္။

"ဟင္း--ဟင္း--ဟင္းကၽြန္မလားဗုဒၶဘာသာ၀င္ေလ။ကၽြန္မေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးဆီမွာသရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီး သြားျပီအခုကၽြန္မဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနျပီေလ"

"ဘာ---ဘာေျပာတယ္။မင္းေစာ္ကားတယ္ေပါ႕။ ငါတို႕ဘာသာထဲ၀င္ျပီးတျခားဘာသာျပန္ေျပာင္းတယ္ေပါ႕"
"ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူး။ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခြင္႕အေရးကိုကၽြန္မဘာသာဖန္တီးယူတာ။အခုကၽြန္မမွာ သားေလးလဲမရိွေတာ႕ဘူး။ ဘာမွငွဲ႕ကြက္စရာအေႀကာင္းမရိွေတာ႕ဘူး။ဒီေတာ႕ရွင္႕ကိုဆက္ျပီးမေပါင္းႏိုင္ေတာ႕ ဘူး။ကၽြန္မရဲ႕အခြင္႕အေရးေတြကိုကၽြန္မဆက္ျပီးအဆံုးအရံွုးမခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး"
"ေအး--ဒါဆိုရင္ေကာင္းျပီေလ အိမ္မွာရိွတဲ႕ပစၥည္းကိုေတာ႕မင္းဘာတစ္ခုမွရလိမ္႕မယ္မထင္နဲ႕ မင္းႀကိဳက္တဲ႕ ေနရာသြားႏိုင္တယ္"။

သူမအ၀တ္အစားမ်ားကိုအိမ္ေထာင္က်စဥ္ကယူလာခဲ႕ေသာအိတ္ျဖင္႕ထည္႕၍သေဘၤာဆိပ္သို႕ထြက္လာခဲ႕ သည္။သူမအတြက္ေရွ႕ဆက္ျပီးလုပ္ရမည္႕အလုပ္ႏွင္႕သြားရမည္႕ေနရာအတြက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခိုင္မာ စြာခ်လိုက္သည္။ခရီးသည္မ်ားနားေနခန္းသို႕၀င္၍စာတစ္ေစာင္ေရးလိုက္သည္။

......xxxxxxx...............xxxxxx.............xxxxxx............

""ေအးမာ၊မေဆြ၊ခင္မိုး။ ငါစာေရးလိုက္ပါတယ္။နင္တို႕ဒီစာကိုဖက္ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာငါဟာမခ်ိဳအျဖစ္နဲ႕မဟုတ္ေတာ႕ပဲေလာကီကိုစြန္႕ခြာ သြားတဲသီလရွင္တစ္ပါးျဖစ္ေနပါျပီ။ငါေလတို႕ငယ္ငယ္ကႏုတ္တိုက္က်က္ခဲ႕ဘူးတဲ႕သားသမီးက်င္႕၀တ္ငါးပါး
လကၤာထဲက"ေစာင္႕ေလမ်ိဳးႏြယ္"ဆိုတဲ႕စာေႀကာင္းေလးကိုမိုက္မဲစြာလ်စ္လ်ဴရွုခဲ႕မိတယ္။ဒါေႀကာင္႕၏ ငါဟာ.. ဘာသာလဲဆံုး၊သားလဲဆံုး၊ဘ၀လည္းဆံုးခဲ႕ရတယ္။အမ်ိဳးအႏြယ္ကိုေစာင္ေရွာက္ဘို႕တာ၀န္ပ်က္ကြက္ သူ၊ဒို႕ရဲ႕ခ်စ္စရာေက်းလက္စရိုက္ေတြနဲ႕ေ၀းကြာသူလည္းျဖစ္ခဲ႕ရတယ္။နင္တို႕နဲ႕အတူတျခားဒို႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ေတြကိုငါ႕လိုအျဖစ္မ်ိဳးမႀကံဳရေအာင္ငါ႕ဘ၀ကိုသင္ခန္းစာယူျပီးအိမ္ေထာင္ျပဴမမွားႀကပါနဲ႔လို႕ငါသတိေပး တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္"။

နင္တို႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း

မခ်ိဳ

...........xxxx..............xxxxx.................xxxxx................xxx....

စာအိတ္ကိုပိတ္၍ဧရာ၀တီသေဘၤာစာေရးႀကီးအားသူမတို႕ရြာသို႕ေပးဘို႕ရန္မွာႀကားလိုက္သည္။ဤစာသည္ ဆံုးရွုံးခံဘ၀ျဖင္႕ရင္း၍ရခဲ႕ေသာသူမ၏ေနာင္တေ၀ဒနာမ်ားအတြက္သူမတက္ႏိုင္ေသာအစားထိုးကုသမွုဟု ခံယူလိုက္သည္။

သေဘၤာမ်ားဥဒဟိုသြားလာေနေသာရန္ကုန္ျမစ္ျပင္ႀကီးကိုေက်ာခိုင္းလိုက္သည္။သူမရင္ထဲမွာအိမ္ေထာင္ေရး ေနာင္တမ်ား၊ဘ၀သင္ခန္းစာမ်ား၊ေလာကီသံေ၀ဂမ်ား၊ေပြ႕ပိုက္ထည္႕သြင္းလွ်က္သူမ၏ေျခလွမ္းမ်ားက သီလရွင္မ်ားေနေသာ ေက်ာင္းတိုက္ဆီသို႕တေရြ႕ေရြ႕။ တေရြ႕ေရြ႕။ ။ ။

ျပီးပါျပီ...။ ။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ဂႏၳလုလင္(ဘိုကေလး)

ဲ ျပႆနာ

အဲဒီညေနကလဲ ျပႆနာအေထြးအရွုပ္ေတြနဲ႕၀ကၤပါေတာင္မွာကၽြန္ေတာ္ထိုင္ေနတာေပါ႕ဗ်ာ၊ေစတီကေလးဆီ
ကဆြဲလည္းသံတစ္ခုကထူးထူးျခားျခားအသံသာေနတာကိုလည္းသတိထားမိပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါတိုး၀င္လာတဲ႕ေလကကၽြန္ေတာ္႕ဆံပင္ေတြကိုဖြက်ဲသြားႀကတယ္။
ေနေစာင္းသြားျပီျဖစ္လို႕ျပန္ဖို႕ကၽြန္ေတာ္ထလိုက္မယ္အလုပ္မွာလူတစ္ေယာက္ကၽြန္ေတာ္႕ေရွ႔လာရပ္တယ္ဗ်။
ေမာ္ႀကည္႕လိုက္ေတာ႕ႀကည္လင္သန္႕ရွင္းတဲ႕သူမ်က္ႏွာမွာျပံဳးေယာင္သန္းေနတယ္။သူ႕အသက္က
ေျခာက္ဆယ္၀န္းက်င္ေလာက္ရိွေရာ႕မယ္။သူကကၽြန္ေတာ္ကို......
“ေမာင္ရင္ဒီမွာလာထိုင္တာသံုးရက္ရိွျပီ”တဲ႕။
ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိတာနဲ႕ေခါင္းကိုညိတ္ျပလိုက္တယ္၊သူကဆက္ျပီးဆိုျပန္ပါတယ္။
“ေမာင္ရင္ဒီမွာအပ်င္းေျပလာထိုင္တာေတာ႕ဟုတ္ပံုမရဘူး”
ကၽြန္ေတာ္ကသူ႕ကိုေငးႀကည္႕တယ္။သူ႕ကိုအံႀသတာလဲပါတာေပါ႕႔၊သူကကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာျဖစ္ေနတာေတြ
ကိုသိေနတဲ႕အမူအရာမ်ိဳးနဲ႕.....
“လူ႕ေလာကမွာျပႆနာေတြရိွတာေပါ႕၊လူတစ္ေယာက္ကမိုးရြာထဲမွာထီးေဆာင္းျပီးသြားျပီးေတြးမိတယ္ဆိုပဲ
“မိုးဟာအေပၚကရြာေပလို႕သာပဲ၊ေအာက္ကမ်ားရြာရင္ဘယ္လိုထီးေဆာင္းသြားရပါမလဲ”လို႕။ဒီအေတြးနဲ႕
သူဟာေအာက္ကရြာမယ္႕မိုးကိုထီးေဆာင္းေရးျပႆနာျဖစ္ေနတယ္။ဒါ--တကယ္ေတာ႕ျပႆနာမွမဟုတ္တာ
ျပႆနာမဟုတ္တာကိုျပႆနာလုပ္ေနရင္ကိုယ္ပင္ပန္းစိတ္ပင္ပန္းျဖစ္ရတက္တာပဲ။လူေတြဟာ
“ျပႆနာအတု”ကို“ျပႆနာအစစ္”ထင္ျပီးပင္ပင္ပန္းပန္းေျဖရွင္းေနတက္ႀကတယ္။ဒီမယ္ေမာင္ရင္
ျပႆနာမဟုတ္တာကိုျပႆနာမဟုတ္ဘူးလို႕သိရင္ျပႆနာဟာေျပလည္သြားတာပဲ”
သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္၀ကၤပါေတာင္ကဆင္းလာခဲ႕ႀကပါတယ္။
အဆင္းျဖစ္လို႕၊ဒါမွမဟုတ္ျပႆနာေတြေလ်ာ႕ခ်ခဲ႕လို႕ထင္ပါရဲ႕။ကၽြန္ေတာ္႕မွာေပါ႕ပါးသြက္လက္လြတ္လပ္
ေနတာေတာ႕အမွန္ပဲ၊ဆင္းလာရင္းသူက.....

“တစ္ခါတုန္းကဖားျပဳတ္တစ္ေကာင္ကကင္းေျခမ်ားတစ္ေကာင္ကိုႀကည္႕ျပီးျပႆနာျဖစ္ေနတယ္တဲ႕
ေမာင္ရင္ရဲ႕၊“ကင္းေျခမ်ားရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကသိပ္မ်ားတာပဲ။ေျခေတြသိပ္မ်ားေတာ႕သြားရင္
ဘယ္ေျခေထာက္ကစျပီးလွမ္းပါလိမ္႕”လို႕ဖားျပဳတ္မွာျပႆနာအႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ေနတယ္။ဒီလိုျပႆနာ
ျဖစ္ျပီးသူကိုယ္တိုင္ေတာင္ဘယ္လိုစလွမ္းရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္တဲ႕ေမာင္ရင္ရဲ႕၊ျပႆနာမဟုတ္တာကို
ျပႆနာလုပ္ေနေတာ႕လွမ္းလို႕ရပါလ်က္နဲ႕မလွမ္းမိ၊ခုန္လို႕ရပါလ်က္နဲ႕မခုန္မိနဲ႕လိုရာကိုမေရာက္ေတာ႕
ဘူးေပါ႕။ျပႆနာတစ္ခုဟာစစ္မွန္တဲ႕ျပႆနာျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေတာ႕ေရွာင္ေနလို႕လဲမရဘူး၊ေျဖရွင္းပစ္ရမွာပဲ
ျပႆနာဆိုတာေျဖရွင္းရမယ္႕အရာဆိုေတာ႕ေျဖရွင္းလိုက္ေပါ႕ေမာင္ရင္ရယ္”

သူကကၽြန္ေတာ္ကိုႏုတ္ဆက္ျပီးေတာ႕“ေခမာသီ၀ံ”ဘက္သြားတဲ႕လူသြားလမ္းကေလးအတိုင္းေလွ်ာက္
သြားပါတယ္။သူသြားပံုကဘာမွျပႆနာမရိွတဲ႕သူအျဖစ္သြားေနသလိုပါပဲ။သူသြားတဲ႕အရပ္ဟာလည္းဘာ
ျပႆနာမွမရိွတဲ႕အရပ္ျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္။

သူ႕ေက်းဇူးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တစ္သက္ မေမ႕ပါဘူး၊ မေမ႕ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။
၀န္ခံခ်က္။ ။၀ကၤပါေတာင္မွလာခဲ႕သူ၏ျပန္လည္ေျပာျပခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
(နႏၵာသိန္းဇံ..စာအုပ္မွထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)

ေဒါင္းမင္း

Thursday, September 30, 2010

အင္တာနက္ေပၚကသူငယ္ခ်င္း

အင္တာနက္ေပၚကသူငယ္ခ်င္း

ရူူပေဗဒပါေမာကၡႀကီးတစ္ဦးသည္တစ္ေန႔တစ္ေန႔စာသင္လိုက္စမ္းသပ္မႈေတြလုပ္လိုက္ႏွင္႔
အလြန္အလုပ္ရႈပ္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ႔ညဘက္သူကအင္တာနက္ေပၚတြင္စစ္
တိုက္တတ္သည္။ တစ္ညတြင္သူႏွင္႔တိုက္ေဖၚတိုက္ဖက္စစ္သူႀကီးကဦးေဆာင္မႈေကာင္းလို႔
ပြဲတိုင္းႏိုင္သျဖင္႔ေဆာ႔လို႔ေကာင္းေနတုန္းပဲရိွေသးတယ္ သူ႔စစ္သူႀကီးကေျပာတယ္
“ သူငယ္ခ်င္းငါ႔ကိုအေမကအိပ္ခိုင္းေနၿပီငါသြားအိပ္ေတာ႔မယ္ေနာ္” ပါေမာကၡႀကီးကသတိတရနဲ႔ေမးလိုက္တယ္“မင္းအသက္ကဘယ္ေလာက္လဲ”
စစ္သူႀကိးကလဲျပန္ေျဖတယ္ တစ္လက္စတဲပဲျပန္ေမးလိုက္တယ္“ ငါက 12 ႏွစ္ မင္းအသက္ကေကာ”
ပါေမာကၡႀကီးကလဲ၇ွက္ရွက္နဲ႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္“ ငါ႔အသက္က 8 ႏွစ္ကြ ”

http://www.enjoy.net.mm/joke_&_cartoon/joke.php?jid=393&page=3

ဆိုဒ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ေဒါင္းမင္း

နတ္ရွင္ေနာင္ကုိ ဘယ္သူ သတ္သလဲ

နတ္ရွင္ေနာင္ကုိ ဘယ္သူ သတ္သလဲ
တခါတုန္းက ပညာေရးဌာနက စစ္ေဆးေရးအရာရွိ
တေယာက္ဟာ နယ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕က စာသင္ေက်ာင္း တေက်ာင္းကုိ စစ္ေဆးရင္း ေက်ာင္းသားေလး တေယာက္ က္ုိ ေမးလုိက္ပါတယ္။
"နတ္ရွင္ေနာင္ကုိ ဘယ္သူ သတ္သလဲကြ"
ေက်ာင္းသားေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာက္ရြံ႕သြားပါ တယ္။ အသံေတြတုန္ျပီး… "က် က်ေနာ္မသတ္ဘူး" တဲ့။
ပညာေရးအရာရွိဟာ ကေလးရဲ႕ ပညာေရးအေျခအေန အေပၚ အေတာ္ေလး မေက်မနပ္ျဖစ္သြားျပီး အတန္းပိုင္ ဆရာမကုိ လွည့္ၾကည့္လုိက္တယ္။ အတန္းပိုင္ ဆရာမလည္း
ကမန္းကတမ္းနဲ႕ ေက်ာင္းသားေလးအတြက္ စိတ္ပူျပီး ေက်ာင္းသားေလးဖက္က ကာကြယ္ျပီး ေျပာလုိက္တာက-
"ဒီေက်ာင္းသားေလးဟာ အတန္းထဲမွာ သိပ္ေအးပါတယ္ ဆရာ။ ေက်ာင္းသားေတြ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ ရန္ျဖစ္တာ မရွိပါဘူး။ သူသတ္တာေတာ့ မဟုတ္နုိင္ဘူး ထင္ပါတယ္ရွင္" တဲ့။ စစ္ေဆးေရး အရာရွိလည္း ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ မ်က္စိမ်က္နွာပ်က္ျပီး ျပန္သြားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ ့ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ကုိ ပညာေရး၀န္ၾကီးဌာနဆီ စာတင္ လုိက္သတဲ့။ ဒီလုိနဲ႕ မၾကာခင္ ၀န္ၾကီးဌာနက အခုလုိ စာျပန္လာပါေတာ့တယ္။ "နတ္ရွင္ေနာင္ ေသတာလည္း ၾကာပါျပီ။ ေနာက္ထပ္ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္မေနပါနဲ႕” ေတာ့တဲ့"
...........................................................................................................................................
http://www.enjoy.net.mm/joke_&_cartoon/joke.php?jid=420&page=1
ဆိုဒ္ကို၀င္ဖတ္ရင္းရယ္ရလို႕....ကူးယူေဖာ္ျပလိုက္တာပါ
ေဒါင္းမင္း

Monday, September 27, 2010

''သံုးနားညီႀတိဂံ"

ကၽြန္ေတာ္ဒီစာကိုေရးရျခင္းမွာ..
ကၽြန္ေတာ္၏ဆရာေတာ္.အရင္ကတင္ျပဘူးတဲ့လာအိုႏိုင္ငံသိုအလည္သြားစဥ္ကခင္မင္ခဲ႕ေသာဦးဇင္း.
ေရးသားေသာစာမူအား.ခြင္႕ျပဳခ်က္ျဖင္႕.ျပန္လည္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ....


''သံုးနားညီႀတိဂံ"


အမွန္ကိုဆိုရေသာ္ ဤစာမူကို၂၀၀၄ဇႏၷ၀ါရီလထုတ္The Lightမဂၢဇင္း၏ေက်းဇူးေႀကာင္႕ေရးသားႏိုင္ျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။၄င္းမဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာ(၁၁၉)၌ အႀကီးတန္ဘာသာျပန္ ျပိဳင္ပြဲအတြက္စိတ္၀င္စားဖြယ္ဇာတ္ကြက္
တခုကိုေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။စာေပစိတ္င္စားသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိထားျပီျဖစ္ေသာ...........................
''မင္းတုန္းမင္းႏွင္႕ငါးေျခာက္ျပား"အေႀကာင္းျဖစ္ပါသည္။ဆရာႀကီးျမေကတုေရးသားခဲ႕ေသာယင္းအျဖစ္ပ်က္ကို
အႀကိမ္ႀကိမ္ဖက္ရွုရင္းအျဖစ္အပ်က္ပါပုဂၢိဳလ္တို႕ကိုႀကည္ညိုေလးစားမိရ်္ဤစာမူကိုေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။


မင္းတုန္းမင္းငယ္စဥ္ကဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသားအျဖစ္စံေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံပညာသင္ႀကားခဲ႕သည္။
တစ္ေန႕တြင္ဆရာေတာ္ကငါးေျခာက္ျပားႀကီးတစ္ခ်ပ္(မင္းတုန္းမင္းငယ္မည္ေမာင္လြင္ထံတြင္အပ္ႏွံထားလိုက္
ပါသည္။ရက္အေတာ္ႀကာရ်္ဆရာေတာ္ကငါးေျခာက္ျပားကိုမီးဖုတ္ရန္ယူခိုင္းေသာအခါယင္းငါးေျခာက္ျပား
ေပ်ာက္ဆံုးသြားေႀကာင္းေမာင္လြင္ကဆရာေတာ္ကိုေလွ်ာက္ထားလိုက္သည္။ဆရာေတာ္ကမည္သိုမွ်မိန္႕ေတာ္
မမူပဲတံခါးႀကားတြင္ညွပ္ထားေသာထား၀ယ္ႀကိမ္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ေမာင္လြင္၏လည္ကုတ္
ကိုႏွိမ္ရ်္ "ဟဲ႕ငလြင္ရွင္႕ဘုရင္႕သားဆိုေတာ႕အေႀကာင္းညီညြတ္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ရမည္႕
သူမလား။ဒီလိုလူကငါးေျခာက္ျပားေလးတခ်ပ္ကိုမွ်မထိမ္းသိမ္းႏိုင္ရင္နင္ႏိုင္ငံေတာ္ကိုဘယ္လိုလံုျခံဳေအာင္
ထိမ္းသိမ္းႏိုင္မလဲ"ဟုမိန္႕ဆိုေတာ္မူျပီးအခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာရိုက္ႏွက္ေတာ္မူသည္။ေမာင္လြင္၏အသားမွာ
အလြန္ႏူးည႕ံေပ်ာ႔ေပ်ာင္းလွသျဖင္႕ႀကိမ္ဒဏ္ခ်က္က်ရာတြင္အသားမ်ားကြဲအက္ရ်္ေသြးစို႕လာေလသည္။
သို႕ေသာ္ေမာင္လြင္သည္မည္သို႕မွ်ျပန္ရ်္မေလွ်ာက္ပဲတည္ျငိမ္စြာျဖင္႔ေပးေသာအျပစ္ကိုခံယူရွာသည္။
ထိုေန႕ညတြင္ေမာင္လြင္သည္မယ္ေတာ္အေဆာင္သို႕ျပန္လာေတာ္မူသည္။မယ္ေတာ္စလင္းမိဖုရားက
သားေတာ္ဧ။္ညိုးငယ္ေသာအမူအရာကိုျမင္ရ်္ေခ်ာ႕ေမာ႕ေမးရာတြင္ဆရာေတာ္ဧ။္ရိုက္ႏွက္ျပစ္ဒဏ္ခံလာရျခင္း
ကိုသိေတာ္မူသည္.။သားေတာ္ဧ။္ေက်ာကိုလွန္ေလွာႀကည္႕ရွုရာ၌လည္းအလွ်ိဳးလွ်ိဳးထင္ေနေသာေက်ာေျမာင္ရိုး
တေလွ်ာက္တြင္ေသြးျဖာစို႕လွ်က္ရီွသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ထို႕ေနာက္မယ္ေတာ္က"သားေမာင္ဆရာေတာ္ဘုရား
ကိုဘယ္လိုမွစိတ္ျငိဳျငင္ေတာ္မမူနဲ႕ဆရာေတာ္ကသားေမာင္ကိုလိမၼာေအာင္ဆံုးမတာပဲမလား"ဟူရ်္ေမာင္လြင္၏
ေခါင္းကိုလက္ေတာ္ျဖင္႕ပြတ္သပ္ျပီးေသြးစို႕ေနေသာေက်ာဒဏ္ရာမ်ားကိုမိတ္သလင္ေဆးျဖင္႕သုတ္လိမ္းေပး
ေတာ္မူသည္။


အေႀကာင္းအရာအျဖစ္အပ်က္မ်ားဟာဤမွ်သာျဖစ္ပါသည္။တိုေတာင္းရိုးရွင္းလွပါသည္။
ဤမွ်တိုေတာင္းရိုးရွင္းလွေသာအေႀကာင္းအရာကိုစာေပေရးသားသူတို႕ကစာမ်က္ႏွာေပၚတင္ရ်္
ဂႏၳ၀င္ေျမာက္ေရးသားခဲ႕ႀကေလျပီ။စာဖက္သူတို႕ကလည္းယင္းအျဖစ္အပ်က္ပါပုဂၢိဳလ္သံုးဥိးတို႕ဧ။္အဇၩတၱမ်ား
ကိုေလးစားႀကည္ညိုက်ျခင္းေႀကာင္႕ျဖစ္ပါသည္။

ဦးစြာပထမစံေက်ာင္းဆရာေတာ္ဧ။္အဇၩတၱကိုမွန္းဆႀကည္ညိုႏိုင္ပါသည္။ငါးေျခာက္ျပားေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ
ကိတ္စမွ်ျဖစ္ေသာ္လည္းရွင္႕ဘုရင္သားေမာင္လြင္အတြက္အေလးအနက္ထားကိုင္တြယ္ရမည္႕ျဖစ္ေႀကာင္း
ဆရာေတာ္နားလိုက္ပါသည္။စိတ္ေစတနာမွန္ကန္စြာျဖင္႕ဆံုးမျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္းအေႀကာင္းမညီညြတ္လွ်င္
ဘုရင္ႏွင္႕မိဖုရားတို႕၏ျငိဳျငင္မွုကိုခံရႏိုင္ပါသည္။ရာဇေသြးျဖစ္ေသာေမာင္လြင္အေနႏွင္႕လည္းေနာင္အခါတြင္
အႏၱရာယ္ႀကိးစြာျငိဳးမာန္ဖြဲ႕လာႏိုင္ပါသည္။ဆရာေတာ္အေနျဖင္႕ဘုရင္႕သားျဖစ္ရ်္ေမာင္လြင္ကိုမကြပ္ႏိွပ္ပဲ
ပစားေပးလွ်က္လ်စ္လ်ဴရွုထားလွ်င္လည္းရႏိုင္ေသာကိတ္စျဖစ္ပါသည္။

သိုေသာ္ဆရာေတာ္သည္သတိၱရိွေသာဆရာေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင္႕လူမ်ိဳးဧ။္ေရွ႕ေရးကိုပါေျမာ္ေတြးႏိုင္
စြမ္းေသာဆရာေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ခရီးလမ္းတစ္ခုကိုသြားေသာသူတစ္ေယာက္သည္ခလုတ္တိုက္မိရ်္
အနာတရျဖစ္လွ်င္ေရွ႕လမ္းခရီး၌ထပ္မံခလုတ္မတိုက္မိေစရန္သတိျပဳေလွ်ာက္ေလ႕ရီွပါသည္။ထိုနည္းအတူ
ေမာင္လြင္၏ဘ၀ခရီးလမ္း၀ယ္သတိမမူရ်္ခလုတ္တိုက္မိေသာဤအျဖစ္အပ်က္သည္သူဧ။္ေရွ႕ဘ၀ခရီးလမ္း
အတြက္အျမဲသတိရီွေနေစရန္သြန္သင္ေပးႏိုင္သည္႕မေမ႕ႏိုင္စရာကိတ္စျဖစ္ေစခဲ႕ပါသည္။
ထို႕ေႀကာင္႕ယင္းသို႕သြန္သင္လမ္းညြန္ေပးလိုက္ေသာဆရာေတာ္သည္တကယ္ေတာ္ေသာဆရာႏွင္႕ရဲ႕ျမင္႕
ျမတ္ေသာဆရာေတာ္ျဖစ္ခဲ႕ပါသည္။ေမာင္လြင္သည္ေတာက္မည္႕မီးခဲတရဲရဲႏွင္႕တကယ္႕ကိုရာဇေသြးျဖစ္
သည္။ျဖစ္ေပၚလာေသာျပသနာသည္မိမိ၌အျပစ္ရိွသည္ဆိုေစအံုးေတာ႕ထား၀ယ္ႀကိမ္ျဖင္႕ေသြးစို႕သည္အထိ
ရိုက္ႏွက္ခံရျခင္းအတြက္အလြန္စပ္ရွနာက်င္ေသာေ၀ဒနာကိုခံစားရမည္ျဖစ္သည္။

ယင္းအတြက္အသိဥာဏ္ႏံုနည္းေသာငယ္ရြယ္သူျဖစ္ျခင္းႏွင္႕ဘုရင္႕သားဟူေသာအကာအကြယ္ျဖင္႕႔ႀကမ္းတမ္း
စြာတုန္႕ျပန္ခြင္႕ရီွ၏။ဘုရင္ႏွင္႕မိဖုရားအားကေလးသဘာအေလွ်ာက္မိမိအေပးခံရေသာျပစ္ဒဏ္မမွ်တေႀကာင္း
ကိုလီဆယ္ကာတိုင္ႀကားႏိုင္၏။သို႕ေသာ္ေမာင္လြင္သည္ မည္သို႕မွ်ေစာဒကျပဳမတုန္႕ျပန္ပဲေပးအပ္ေသာ
အျပစ္ကိုသတိၱရိွရိွႀကည္ႀကည္ျဖဴျဖဴခံယူခဲ႕ပါဧ။္ဆရာေတာ္ဧ။္ေစတနာႏွင္႕ကရုဏာေဒါသကိုနားလည္ခဲ႕ပါ၏။
ျဖစ္ပ်က္ခဲ႕ေသာအေႀကာင္းအရာကိုသင္ခန္းစာယူရ်္ ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္သတိတရားကိုပိုရ်္အေလးအနက္
ထားရမည္ျဖစ္ေႀကာင္းသိျမင္ခဲ႕ပါဧ။္။ထို႕ေႀကာင္႕ေမာင္လြင္ဧ။္အနာဂါတ္ေက်ာင္းသားတို႕အတုယူထိုက္
သည္႕စံျပေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႕ပါသည္။
မယ္ေတာ္မိဖုရားသည္ပုထုဇဥ္မိန္းမသားတစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္။ယင္းသို႕ျဖစ္သည္႕အေလွ်ာက္သားေတာ္၏
ေက်ာေပၚတြင္ ေတြ႕ျမင္ရေသာေသြးစို႕ဒဏ္ရာမ်ားကိုႀကည္႕ရ်္ယူက်ံဳးမရျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါ၏။
ေတာ္၀င္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ျခင္းႏွင္႕သားကိုခ်စ္ေသာသံေယာဇဥ္ေႀကာင္႕ႀကမ္းတမ္းေသာေဒါသစကားတို႕ရုတ္တရက္
္ေပါက္ကြဲခဲ႕ေသာ္၄င္းကိုအျပစ္ဆိုဖို႕ရန္ခဲယဥ္းပါ၏ ။အကယ္ရ်္မယ္ေတာ္မိဖုရားကယင္းသို႕သားခ်စ္ေဇာျဖင္႕
ေဒါသစကားတစ္စံုတရာေျပာႀကားခဲ႕ေသာ္ငယ္ရြယ္ေသာေမာင္လြင္အေနျဖင္႕ဆရာေတာ္အေပၚထားရီွေသာ
စိတ္ထားတို႕အဆိုးဘက္သို႕ေျပာင္းလည္းသြားႏိုင္ပါ၏။မယ္ေတာ္မိဖုရားသည္ဤသည္႕သေဘာတရားကိုနား
လည္ခဲ႕ပါ၏။ယင္းေႀကာင္႕ရင္မွႀကီးစြာျဖစ္တည္လာေသာသနားျခင္းႏွင္႕ေသာကေ၀ဒနာကိုမ်ိဳသိပ္ရ်္သားေတာ္
အားဆံုးမစကားေျပားႀကားႏိုင္ခဲ႕ပါ၏။သားေတာ္အေပၚထားရိွေသာဆရာေတာ္၏ျဖဴစင္ေသာေစတနာႏွင္႕
ဆရာတ္ေက်ပြန္မွုကိုနားလည္ႏိုင္ခဲ႕ပါ၏။ထိုေႀကာင္႕မယ္ေတာ္မိဖုရားသည္လည္းအနာဂါတ္ေက်ာင္းသားမိခင္
တို႕၏စံျပမိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႕ပါ၏။

ကဗၻာေျမပံုအလည္တြင္ျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုမွာအလြန္ေသးငယ္လွ၏။သို႕ေသာ္ျမန္မာကိုကဗၻာကသိပါသည္။
ကဗၻာတြင္အႀကီးမားဆံုးျဖစ္ေသာကုလသမဂၢအဖြဲ႔အစည္းတြင္အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရာထူးကိုေသးငယ္ေသာ
ျမန္မာႏိုင္ငံမွႏိုင္ငံသားတစ္ဦးကထမ္းေဆာင္ခြင္႕ရခဲ႕ပါသည္။ကဗၻာတြင္စာမ်က္ႏွာအမ်ားဆံုးကိုအလြတ္
အာဂံုျပန္ဆိုႏိုင္ေသာပုဂိၢဳလ္ျမတ္သည္ဤႏိုင္ငံငယ္ေလးေပၚထြန္းခဲ႕ပါသည္။ဤသည္မွာမိမိတို႕၀တၱရားကို
ေက်ပြန္နားလည္ေသာအထက္ပါဆရာ မိဘ ေက်ာင္းသား သံုးဦးကဲ႕သို႕ေသာအဇၩတျမင္႕ျမတ္သူမ်ား
ေပၚေပါက္ခဲ႕ေသာေႀကာင္႕ျဖစ္ပါ၏။

ယေန႕အခ်ိန္သည္ျမန္မာတို႔အတြက္စီးပြားေရး၊လူမွုေရး၊ပညာေရးစေသာအေရးေပါင္းစံုတို႕အတြက္ကဗၻာႏွင္႕
ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားေနရေသာအခ်ိန္ကာလျဖစ္ပါသည္။ယင္းအတြက္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေကာင္း
ႀကိဳးစားရံုမွ်ႏွင္႕ေအာင္ျမင္မွုမရရွိႏိုင္ေပ။ေခတ္ကိုနားလည္ေသာ၊စိတ္ေစတနာမွန္ကန္ေသာ တကယ္လက္ေတြ႕
ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေသာ ဆရာေကာင္း ၊ မိဘေကာင္း ၊ ေက်ာင္းသားေကာင္းတ႔ိုျဖင္႕တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာသာ ကဗၻာအလည္မွာ ထည္၀ါႏိုင္မည္ျဖစ္ေလသည္။

ဂႏၳလုလင္(ဘိုကေလး)

........................................

ဤအထက္ပါစာကိုဖက္ျခင္းအားျဖင္႕..ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာျပည္မွာဤသို႕..ဆရာ..မိဘ.ေက်ာင္းသား မ်ား
မ်ားစြာလိုအပ္ေနေသးသည္ကို..သတိထားမိပါသည္..ႏိုင္ငံတခုေကာင္းဖို႕တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေကာင္းႏွင္႕
မရေႀကာင္း..အားလံုးစုေပါင္းႏိုင္မွရေႀကာင္း...ႏိုင္ငံေတာ္ မွာ..ေက်ာင္းသားေကာင္းမ်ားစြာလိုအပ္ပါသည္။
ဆရာေကာင္းမ်ားလည္းမ်ားစြာလိုအပ္ပါသည္။မိဘေကာင္းမ်ားလဲမ်ားစြာလိုအပ္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕
လက္ထက္မွာေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားလိုက္ပါစို႕လား..

ေဒါင္းမင္း

Tuesday, September 21, 2010

ေက်နပ္ဖြယ္၀ိသဇၨနာ(သို႕)ေက်နပ္စရာအေျဖ

ႊဤစာ၀တၳဳေလးကို Tuesday, December 30, 2008..ကတင္ခဲ႕ျပီးျဖစ္ပါသည္။
ဦးဇင္း ဦးပ႑ိတ -ဂႏၳလုလင္(ဘိုကေလး) ကိုသတိရေသာအားျဖင္႔ျပန္လည္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ရန္ုကန္-မႏၱေလး အျမန္ရထားႀကီးသည္သူဧ။္၀မ္းဗိုက္အတြင္း၀ယ္ခရီးသည္မ်ားထည္႕
သြင္းလွ်က္ဧရာမေျမြႀကီးတစ္ေကာင္ဧ။္အားမာန္မ်ိဳးျဖင္႕တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းအေျပးႏွင္လွ်က္ခုတ္ေမာင္း
လွ်က္ရိွေနသည္။
ရထားေပၚ၌ပါလာေသာခရီးသည္မ်ားမွာအခ်င္းခ်င္းစကားေျပာသူကေျပာ..အိပ္ငိုက္သူကငိုက္........
စားဖက္သူစာဖက္ႏွင္႕စိတ္တိုင္းက်စည္းစိမ္ကိုကိုယ္စီဖန္တည္းလွ်က္လိုရီးသို႕လိုက္ပါလာက်သည္။

ရထားႀကီးဧ။္အထက္တန္းတြဲတေနရာတြင္သက္ေတာ္(၅၀)ေက်ာ္ခန္႕ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးလိုက္ပါ
လာသည္။ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏အနီးထိုင္ခံု၌အသားနီေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဥၤီးလည္းလိုက္ပါလာခဲ႕သည္။
သူမသည္ဘုန္းေတာ္ႀကီးအားစတင္မိတ္ဆက္ကာစကားစလိုက္ပါသည္။....................

"အရွင္ဘုရား ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ဟုတ္ပါသလားဘုရား"
"ဟုတ္ပါတယ္..ဒကာမႀကီး"
"အရွင္းဘုရားတို႕ဘုန္းႀကီးစာေပအေနနဲ႕ဘယ္ေလာက္ထိသင္ဘူးပါသလဲဘုရား"
"ဘုန္းႀကီးဓမၼာစရိယတန္းေအာင္တဲ႕အထိသင္ခဲ႕ဘူးပါတယ္"
"ဒါဆိုလဲအေတာ္ေပါ႕ဘုရား..တပည္႕ေတာ္က.......? ဘာသာ၀င္ပါ.အရွင္ဘုရားကိုေမးခြန္းေလးေတြ
ေမးခ်င္ေနတာနဲ႕အဲဒါေမးလို႕ရမလားဘုရား"
"ဟာ...ရပါတယ္.ဘုန္းႀကီးစြမ္းႏိုင္သေလာက္ေျဖရတာေပါ႕"
"အျခားေတာ႕မဟုတ္ပါဘူးဘုရား ခုတပည္႕ေတာ္တို႕ကမၻာေပၚမွာအဓိကဘာသာႀကီးေလးခုရိွသည္႕
အနက္ဘယ္ဘာသာကကိုးကြယ္တဲ႕လူဦးေရအမ်ားဆံုးရိွသလဲ၊ဘယ္ဘာသာကကိုးကြယ္တဲ႕သူအနည္း
ဆံုးရိွသလဲဆိုတာအရွင္ဘုရားေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား။"
"ေႀသာ္..ဒါလားအလြယ္တကူသိႏိုင္ပါတယ္ေလ.ဒကာမႀကီးတို႕ဘာသာကလူဦးေရအမ်ားဆံုးပါပဲ..
ဘုန္းႀကီးတို႕ဘာသာကလူဦးေရအနည္းဆံုးပါ..၊"

ဘုန္းေတာ္ႀကီးဧ။္အေျဖကိုရလိုက္သည္ႏွင္႕အမ်ိဳးသမီးႀကီးဧ။္မ်က္ႏွာေပၚ၌ျပံဳးေယာင္သန္းသြားသည္။
ဤအေျဖသည္ေနာက္တဆင္႕ေမးခြန္းအတြက္ေျခဆင္းအျဖစ္သူမကိုယ္တိုင္စီစဥ္ထားခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။

"ဒီလိုဆိုရင္ဘုရား..စစ္မွန္တဲ႕ဘာသာျဖစ္လို႕သာ..လူအမ်ားစုကိုးကြယ္တဲ႕ဘာသာျဖစ္ျပီး..လူအနည္းစုကိုး
ကြယ္တဲ႕ဘာသာဟာ စစ္မွန္ခ်င္းရဲ႕ဆန္႕က်င္႕ဘက္လို႕ယူဆလိုက္ရင္ေကာဘုရား.."

"ဒကာမႀကီး အေရအတြက္မ်ားတာကိုစစ္မွန္ျပီး..အေရအတြက္နည္းတာကိုမစစ္မွန္ဘူးလို႕ဆိုခ်င္တာလား.."
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား ေလာကမွာဒီအတိုင္းျဖစ္ေနတာမဟုတ္လားဘုရား"

"ဒ...ကာမႀကီးကေလာကနဲ႕ခ်ီျပီးေျပာေတာ႕ဘုန္းႀကီးကလဲေလာကဥပမာႏွင္႕
ျပန္လည္ႏိုင္းယွဥ္ျပရေသးတာေပါ႕..ေလာကမွာေက်ာက္ခ်င္းတူေပမယ္႕အေရအတြက္မ်ားစြာရိွတဲ႕
ေက်ာက္ခဲသလဲတို႕ဟာ..သိပ္သည္းက်စ္လစ္မွုအဖိုးတန္စစ္မွန္မွုမရိွပါဘူး.ပတၱျမား.နီလာ.အစရိွတဲ႕
ေက်ာက္ေတြဟာအေရအတြက္နည္းေပမယ္႕.တန္ဖိုးအနဂၢႀကီးမားပါတယ္၊သိပ္သည္းက်စ္လစ္မွအျပည္႕
နဲ႕အဖိုးတန္မွုအတြက္စစ္မွန္တဲ႕ေက်ာက္သားေတြျဖစ္ပါတယ္...

ဒါေႀကာင္႕အေရအတြက္နည္းေပးမယ္႕ဘုန္းႀကီးတို႕ဗုဒၶဘာသာဟာပတၱျမားနီလာေက်ာက္မ်ားလိုသိပ္သည္း
က်စ္လစ္မွု တန္ဖိုးႀကီးမွုအျပည္နဲ႕ စစ္မွန္တ႔ဲ႕ဘာသာျဖစ္တယ္ဆိုတာသိေစျခင္းျဖစ္ပါတယ္..""

အျမင္ရွင္းလင္းေသာအေျဖကိုရရိွသြားေသာ္လည္းသူမဧ။္ျပသနာပုစၦာကားကုန္ဆံုးမသြားေသးေပ..။

"ေနာက္တခုေမးခ်င္ေပါေသးတယ္ဘုရား..အရွင္ဘုရားတို႕ဗုဒၶဘာသာမွာအျမဲတမ္းဒုကၡ ၊ဒုကၡ နဲ႕ေျပာေနပါတယ္ဘုရား..
ထမင္းစားရတာလဲဒုကၡ ၊ ေရေသာက္ရတာလဲဒုကၡ၊ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတာလဲဒုကၡနဲ႕ေလာကႀကီးမွာ
ခ်မ္းသာတာကိုမရိွေတာ႕ဘူး..အဲဒီေတာ႕တပည္႕ေတာ္သိခ်င္တာကထမင္းစာေနတဲ႕လူတစ္ေယာက္ဟာ
ထမင္းစားလိုက္ရင္ခ်မ္းသာမသြာဘူးလားဘုရား..

အဲဒီထမင္းစားေနတဲ႕အခ်ိန္အတြင္းမွာသူဟာခ်မ္းသာမွုကိုရေနတယ္လို႕.တပည္႕ေတာ္အထင္
ရိွတယ္ဘုရား..အဲဒီထမင္းစားေနတဲ႕အခိုက္အတန္႕အတြင္းမွာေရာအရွင္ဘုရားတို႕ကဒုကၡလို႕
ဆိုအံုးမလားဘုရား.."
"ဒီေမးခြန္းအတြက္အဆင္႕ႏွစ္ဆင္႕ခြဲေျဖရပါလိမ္႕မယ္....
ပထမအဆင္႕က သာမာန္ေလာကအေႀကာင္းအရသေဘာေပါက္ႏိုင္တဲ႕အေျဖပါ...ဒုတိယအဆင္႕ကေတာ႕ဘုန္းႀကီးတို႕
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ဓမၼနဲ႕အညီေျဖတဲ႕အေျဖေပါ႕..ပထမအဆင္႕အေနနဲ႕..ထမင္းစာလို႕ထမင္းစာတဲ႕သူဟာ..
ဦးစြာပထမသူရဲ႕လက္နဲ႕လွုပ္ရွားမွုျပဳျပီးစားရပါတယ္..အဲဒီေနာက္သြားနဲ႕၀ါးရပါတယ္..ဒီႏွစ္ပိုင္းကိုအရင္
စမ္းစစ္ႀကည္႕ရင္.လက္ဟာသူရဲ႕ဆႏၵပါသည္ျဖစ္ေစမပါသည္ျဖစ္ေစ၊ပါးစပ္ဆီကိုေရာက္ေအာင္ပို႕ေပးရပါ
တယ္..ဒါေႀကာင္႕လက္ဟာသူစိတ္တိုင္းက်ေနခြင္႕မရတဲ႕အတြက္မခ်မ္းသာပါဘူး..။

ဒုတိယပိုင္းျဖစ္တဲ႕သြားဟာလည္းသူ႕ရဲ႕ဆႏၵပါသည္ျဖစ္ေစမပါသည္ျဖစ္ေစ၀ါးေပးရပါတယ္..ဒါေႀကာင္႕
သြားဟာလဲသူ႕စိတ္တိုင္းက်ေနခြင္႕မရတဲ႕အတြက္မခ်မ္းသာပါဘူး..သြားနဲ႕
၀ါးျပီးတဲ႕ထမင္းဟာလွ်ာကထြက္တဲ႕အရည္နဲ႕လိမ္းက်ံထားတဲ႕အတြက္ေႀကာင္႕
ေခြးအန္ဖက္နဲ႕တူပါတယ္.။အဲဒီလိုေခြးအန္ဖက္နဲ႕တူတဲ႕အရာေတြကိုလွ်ာကသူရဲ႕ဆႏၱပါသည္ျဖစ္ေစ
မပါသည္ျဖစ္ေစအာေခါင္ကေနလည္ေခ်ာင္းအထိပို႕ေပး..လည္ေခ်ာင္းကလဲမ်ိဳခ်ရ.အစာအိမ္ကလဲ
လက္ခံသိမ္းဆည္း.အဲဒီလိုသူ႕အပိုင္းနဲ႕သူမျဖစ္မေနျပဳလုပ္ေပးေနရတဲ႕အတြက္ေႀကာင္႕ခ်မ္းသာတယ္
ဆိုတာမရိွပါဘူး...ဒါဟာဆင္းရဲမွုကိုျမင္သာထင္သာတဲ႕သာမာန္အေျဖပါ။..

ဗုဒၶရဲ႕တရားေတာ္အရ ေလာကမွာ.ငါ.သူတစ္ပါး.ေယာက်ၤား.မိန္းမ.သတၱ၀ါ..အသက္..ဇီ၀ဆိုတာမရိွပဲ ရုပ္.နာမ္ဆိုတဲ႕ဓမၼသက္သက္ပဲရိွပါတယ္..အဲဒီရုပ္နာမ္ဓမၼေတြဟာလည္းအခ်ိန္တိုင္းခဏမစဲပ်က္ေနပါတယ္၊
ေလာကသဘာ၀ကိုဥာဏ္မ်က္လံုးနဲ႕ႀကည္႕ရင္လည္းဒီတိုင္းေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္..

ဒီဆိုခဲ႕ျပီးတရားေတာ္နဲ႕အညီ.ထမင္းစားတယ္ဆိုတဲ႕ျဖစ္စဥ္ေလးကိုအက်ဥ္းခ်ံဳးႀကည္႕လိုက္ရင္ပုဂိၢဳလ္ ၊သတၱ၀ါ၊ေယာက်ၤား၊မိန္းမစားတာမဟုတ္ပဲ.ရုပ္နာမ္စားတာကိုပဲေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္.။။ဆိုခဲ႕ျပီး..လက္ေခ်ာင္း ၊သြား၊လွ်ာ၊လည္ေခ်ာင္းစတာေတြဟာရုပ္တရားေတြျဖစ္ျပီး.လွဳပ္ရွားစားေသာက္မွုေတြကိုသိေနတဲ႕..
စိတ္ဟာနာမ္တရားျဖစ္ပါတယ္.။

အဲဒီရုပ္တရားနာမ္တရားေတြဟာ.ထမင္းစားေနတဲ႕အခိုက္အတန္႕အတြင္းမွာလဲခဏမစဲအျမဲျဖစ္ပ်က္ေနတာ
ေႀကာင္႕ခ်မ္းသာတယ္လို႕မေခၚႏိုင္ပါဘူး။ေျပာင္းလဲျဖစ္ပ်က္ေနတဲ႕အရာမွန္သမွ်ဟာဆင္းရဲေနတာပါပဲ..
ဒါေႀကာင္႕..ထမင္းစာလို႕ထမင္းစားေနတဲ႕အခ်ိန္အခိုက္အတန္႕အတြင္းမွာခ်မ္းသာတယ္လို႕မဆိုႏိုင္ပါဘူး..
တကယ္႕ဆင္းရဲမွုအစစ္အမွန္ပါ..""

"တင္႕ပါဘုရား..အရွင္ဘုရားရဲ႕အေျဖကိုတပည္႕ေတာ္သေဘာက်ပါတယ္ဘုရား..ဗုဒၶဘာသာတရား.၊ဓမၼေတြကို
ဆက္လက္ေလ႕လာလိုစိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာပါတယ္ဘုရား.."

"ဘုန္းႀကီးလဲျမတ္ဗုဒၶရဲ႕တရားဓမၼေတြကိုေဆြးေႏြးေျပာျပခြင္႕ရတဲ႕
အတြက္အထူး၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္..။"



ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ျမတ္ဗုဒၶႏွင္႕ျမတ္ဗုဒၶဧ။္တရားေတာ္မ်ားအားအျခားဘာသာ၀င္
ပုဂၢိဳလ္မ်ားဧ။္ပုုစၦာေမးခြန္းမ်ားကိုေက်နပ္ဖြယ္၀ိသဇၨနာ(အေျဖ)မ်ားေပးရင္းသာသနာျပဳလိုက္ႏိုင္သည္႕
အတြက္ႏွစ္ေထာင္းအားရ..ေက်နပ္သြားျခင္းျဖစ္သည္

သည္လိုႏွင္႕ေျမြတစ္ေကာင္ကဲသို႕အားမာန္ႏွင္႕ေျပးလြားခုတ္ေမာင္းေနေသာရထားႀကီးသည္..အရွိမ္ေလွ်ာ႕
လာကာျမိဳ႕ကေလးတျမိဳ႕၏အရိပ္ေအာက္သိုေခတၱ၀င္ေရာနားခိုလွ်က္ရိွရာ....
၀မ္းဗိုက္အတြင္းမွာရိွေနေသာခရီးသြားမွာ..ဆင္းသူကဆင္းတက္သူကတက္..ႏွင္႕..........မႀကာမွီမွာပဲဥႀသဆြဲ
လွ်က္တလိမ္႕လိမ္႕ႏွင္႕လိုရာခရီးသို႕ဆက္လက္ထြက္ခြာရန္ဧရာမေျမြႀကီးအားမာန္ႏွင္ခရီးႏွင္ရန္..အရွိမ္ယူေန
ေတာ႕ေလသည္.....။

ဂႏၳလုလင္(ဘိုကေလး)

လူသားအားလံုးစစ္မွန္ေသာအရာမ်ားကိုသာပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေစလိုေသာရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင္႕..
ဤစာ၀တၳဳေလးကိုကၽြန္ေတာ္ဧ။္ဆရာေတာ္ထံမွခြင္ျပဳခ်က္ျဖင္႕ေဖာ္ျပေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေဒါင္းမင္း

Saturday, September 18, 2010

ႀကိဳးရွုပ္ေနသူမ်ား

ကၽြန္ေတာ္တို႕စကား၀ိုင္းတြင္ သူကေငးေငးငိုင္ငိုင္သုန္သုန္မွုန္မွုန္ျဖစ္ေနပါသည္။ခဏႀကာမွသူႏွင္႕သူ႕ဇနီး
အိမ္ရွင္မတို႕မေျပမလည္ျဖစ္လာခဲ႕ေႀကာင္း၊သူ႕လိုစာသမားတစ္ဦးအတြက္ ဓနဥစၥာရွာေဖြေရး၌မည္ကဲ႕သို႕
ေသာအခက္အခဲမ်ားရိွေႀကာင္းကိုေျပာဆိုျငီးတြားပါသည္။ထို႕ေနာက္သူက
“ဖရက္ဒရစ္နိေရွးေျပာတာဟုတ္တယ္ဗ်၊ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ပထမအမွားကလူကိုဖန္ဆင္းလိုက္ျခင္းပဲ၊လူျဖစ္လာ
ရတာေကာင္းကိုမေကာင္းပါဘူးဗ်ာ”
သူကထာ၀ရဘုရားကိုအျပစ္တင္စကားေျပာရင္းဘ၀ဒုကၡမ်ားကိုတဆင္႕ျငီးတြားသည္။ထို႕ေနာက္သူကဆက္၍
“ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ဒုတိယအမွားကမိန္းမကိုဖန္ဆင္းလိုက္ျခင္းပဲဗ်၊အဲဒီမိန္းမေႀကာင္႕ မိန္းမေတြေႀကာင္႕ေပါ႕ဗ်ာ၊
က်ဳပ္တို႕ေယာက်ာ္းေတြဒုကၡေရာက္လိုက္ႀကတာေျပာမဆံုးေအာင္ပဲ၊တကယ္ဆိုမိန္းမဆိုတာေခ်ာက္
ကမ္းပါးျပတ္ ႀကီးနဲ႕တူတယ္ဆိုတာဟုတ္တယ္ဗ်၊အဲဒီမိန္းမဆိုတဲ႕ေခ်ာက္ႀကီးထဲက်သြားျပီဆိုရင္ျပန္တက္ႏိုင္ဖို႕
ဆိုတာမလြယ္ ဘူ၊မလြယ္ေတာ႕ဘူး၊”

သူ၏ဘယ္ဘက္နံေဘးတြင္ထိုင္ေနသူမိတ္ေဆြကသူ၏စကားကိုေထာက္ခံသည္႕အေနျဖင္႕ဦးေခါင္းတညိတ္
ညိတ္လုပ္ေနသည္။ထိုသို႕ဦးေခါင္းညိတ္ရင္းမွမိန္းမဆိုသည္မွာေယာက်ာ္းတည္းဟူေသာ၀ါဂြမ္းကိုလႊင္႕မွုတ္
လိုက္သည္႕ေလႏွင္႕တူေႀကာင္း၊ေလျဖင္႕မွုတ္လြင္႕လိုက္ပါက၀ါဂြမ္းသည္ရပ္တည္ရာမရလြင္႕ပါသြားသကဲ႕
သို႕ေယာက်ာ္းျဖစ္သူမွာလဲရပ္တည္ရာမရႏိုင္ပဲဒုကၡေတြႏွင္႕ႀကံဳေတြ႕ရေႀကာင္း၊မိန္းမဆိုသည္မွာသခင္ႏွင္႕တူ၍
လင္ေယာက်ာ္းမွာမူကၽြန္ႏွင္႕တူေႀကာင္း၊မိန္းမအလိုက်၊ထိုမိန္းမကေမြးေသာသားသမီးမ်ားအလိုက်လုပ္ကိုင္
ေဆာင္ရြက္ေနရေသာကၽြန္အႀကီးစားႏွင္႕တူေႀကာင္းေျပာရင္းႏွစ္ဦးသားစကားအေပးအယူတည္႕ေနက်ပါသည္။
မဃေဒ၀လကၤာသစ္ကိုဖက္ရင္း“မိန္းမတို႕အျပစ္သေဘာညစ္ကိုတစ္ေတာင္ေလာက္ရွည္တဲ႕လွ်ာနဲ႕ဘာ
အလုပ္မွမလုပ္ပဲေန႕ေရာညပါမရပ္မနားေျပာေပမယ္႕ေျပာလို႕မဆံုးႏိုင္ေအာင္ပါပဲလား”ဟုလည္းျငီးတြား
ႀကျပန္ပါသည္။ရိွုပင္ေဟာင္၀ါဆိုေသာေတြးေခၚပညာရွင္ကမဂၤလာလက္ဖြဲ႕စရာႀကံဳလာလွ်င္ႀကိမ္လံုးႏွင္႕ႀကိဳးကို
လက္ဖြဲ႕တက္ေႀကာင္း၊ထိုသို႕လက္ဖြဲ႕တက္ျခင္း၏သေဘာမွာမိန္းမကသခင္အျဖစ္ႏွင္႕မိမိကိုကၽြန္သဖြယ္
မဆက္ဆံရေအာင္အိမ္ေထာင္က်ကတည္းကႀကိဳႀကိဳတင္တင္“မိန္းမနဲ႕ႏြားမသနားနဲ႕”စကားအတိုင္း
မိန္းမကိုႀကိဳးတုတ္၍ႀကိမ္ႏွင္႕ရိုက္ေပးဖို႕ရန္ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာေနျပန္ပါသည္။
သူတို႕ႏွစ္ဦး၏ေရွ႕တည္႕တည္႕တြင္ထိုင္ေနေသာမိတ္ေဆြကလွုပ္လွုပ္ရွားရွားျဖစ္လာျပီးေနာက္

“ခင္ဗ်ားတို႕ကိုႏြားႀကီးႏွစ္ေကာင္အေႀကာင္းေျပာခ်င္တယ္ဗ်၊ႏြားအျဖဴနဲ႕ႏြားအနက္ကိုနဖါးႀကိဳးခ်င္းခ်ည္ေႏွာင္
ထားတယ္ဗ်၊ဒီလိုခ်ည္ထားေတာ႕ႏြားျဖဴႀကီးသြားမယ္ႀကံေတာ႕လည္းႏြားနက္ကကန္႕လန္႕ကန္႕လန္႕ပါေနတယ္
ႏြားနက္ႀကီးသြားမယ္လုပ္ေတာ႕လည္းႏြားျဖဴႀကီးကကန္႕လန္႕ကန္႕လန္႕ပါေနတယ္။ဒီအခါမွာႏြားျဖဴကလည္း
ႏြားနက္ေႀကာင္႕၊ႏြားနက္ကလည္းႏြားျဖဴေႀကာင္႕လြတ္လြတ္လပ္လပ္မသြားလာမလွုပ္ရွားရဘူးျဖစ္ေနတယ္
လို႕အျပစ္တင္စရာေတြျဖစ္ေနတာေပါ႕။တကယ္ေတာ႕ဘယ္သူ႕အျပစ္မွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊။အလည္ကနဖါး
ႀကိဳးေႀကာင္႕ပါ။အဲဒီလိုပဲဗ်။ခင္းဗ်ားတို႕ကလည္းမိန္းမေတြမေကာင္းေႀကာင္း၊မိန္းမေတြရဲ႕အျပစ္ကိုေျပာသလို
မိန္းမေတြကလည္းေယာက်ာ္းေတြရဲ႕မေကာင္းေႀကာင္း၊ေယာက်ာ္းေတြရဲ႕အျပစ္ကိုေျပာေနမွာပဲ။
တကယ္ေတာ႕ဘယ္သူႈအျပစ္မွမဟုတ္ပါဘူး။မိန္းမနဲ႕ေယာက်ာ္းႀကားမွာခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ႕တဏွာရာဂဆိုတဲ႕
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးရဲ႕အျပစ္ပါ။တကယ္ေတာ႕အျပစ္ေျပာခ်င္ရင္အဲဒီႀကိဳးရဲ႕အျပစ္ကိုေျပာေပါ႕။လူေတြဟာ
ယူရမယ္႕တာ၀န္ကိုမယူရဲတာ၊ေျဖရွင္းရမယ္႕ျပသနာကိုမေျဖရွင္းရဲတာနဲ႕ဟိုလူအျပစ္ေျပာဒီလူ႕အျပစ္ေျပာနဲ႕
လုပ္ေနက်တာပါ။ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား”

ဘယ္သူမွဘာမွ်ျပန္မေျဖပဲဆိတ္ျငိမ္ေနက်သည္။မိန္းမအျပစ္ေျပာရင္းသုန္မွုန္ေနေသာမိတ္ေဆြ၏မ်က္ႏွာက
ပို၍သုန္မွုန္ေနသည္ဟုထင္ပါသည္။ခဏႀကာေသာအခါသူကကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုႏုတ္ဆက္၍သုန္သုန္မွုန္မွုန္ႏွင္႕
ပင္ထြက္ခြာသြားပါသည္။

ႀကိဳးေတြပို၍ရွုတ္ေထြးသြားဟန္ျဖင္႕ေလွ်ာက္သြားေနေသာ႕သူကို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေငးေမွ်ာ္ႀကည္႕ေနက်ပါသည္။

နႏၵာသိန္းဇံ(အသြင္သဏၭာန္တို႕ေနာက္ကြယ္၌)စာအုပ္မွေဖာ္ျပပါသည္။
ေဒါင္းမင္း

Monday, August 23, 2010

အခ်စ္ကိုေတြ႕ရိွ႕ျခင္း

အခ်စ္ကိုေတြ႕ရိွျခင္း


မင္းအတြက္နဲ့ ခြ်င္းခ်က္ထည့္ ယြင္းပ်က္ခဲ့တဲ့ငါ။

စိတ္မခ်ေပါင္ စိတၱဇေၾကာင္ အိပ္မရေအာင္ၿဖစ္ေနၿပီ။

ဦးေနွာက္ဆုိတဲ့ တပ္မ စစ္ဆင္ေရး

မစနုိင္ခင္ နွလုံးသားကအာဏာသိမ္း

အလံစိမ္းၿပလုိက္တဲ့အခါ

အခ်စ္ဆုိတဲ့ရထား

ဥၾသဆြဲၿပီး ထြက္သြားတာ

တစ္ဘူတာၿပီး တစ္ဘူတာ

သံသရာမၿပတ္ မရပ္ မနား ခုတ္ေမာင္း

လမ္းေၾကာင္းေပၚက ေက်ာ္ထြက္

အာကာၿပင္ဆက္တက္ၿပီး

အခ်စ္အတြက္ ေသရဲတယ္။။ ။။

Saturday, August 14, 2010

ကမ္ေဘာဒီးယားႏိုင္ငံ၊အန္ေကာ၀တ္ သို႕အမွတ္တရ

ကမ္ေဘာဒီးယားႏိုင္ငံ..အန္ေကာ၀တ္ကိုေရာက္တုန္း..ရိုက္လာတဲ႕ပံုေလးေတြပါ..
အန္ေကာ၀တ္ ဆိုတဲ႕ေနရာကအေဆာက္အဦးေတြက ေက်ာက္တံုးေတြနဲ႕တည္
ေဆာက္ထားတာပါ။တခ်ိဳ႕ ရုပ္လံုးေတြ၊နံရံပန္းခ်ီေတြက၊ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္
ပ်ဴေခတ္လက္ရာေတြနဲ႕ေတာ္ေတာ္ကိုတူတယ္။...အဲ...အန္ေကာ၀တ္ ေက်ာင္း
ႀကီးကိုေလ႕လာဖို႕ ၀င္ခြင္႕ လက္မွတ္က ေဒၚလာ၂၀ေတာင္ေပးရတယ္..........
ေပးခါနီးလက္ေတာ႕တုန္ေနတယ္ႏွေျမာလို႕..ဒါေပမယ္႕လည္း ေလ႕လာခ်င္ေတာ႕
လည္း ေပးရတာေပါ႕...။ သူ႕ဧရိယာက ေတာ္ေတာ္ က်ယ္ တယ္။တေနကုန္သြားတယ္။
ကဲေလ႕လာႀကည္႕လိုက္ပါအံုး သူငယ္ခ်င္း ၊မိတ္ေဆြတို႕ေရ.....................................
















Tuesday, August 10, 2010

မွတ္သားမိေသာ ကမ္ေဘာဒီးယား စကား

ဒီေန႕ဘာရယ္မဟုတ္ေဟာ္တည္ေအာက္က ေကာင္တာမွာ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႕စကားေျပာရင္း ကမ္ေဘာဒီးယား
စကားသင္လာတယ္။ျမန္မာစကား သူ႕ကိုသင္ ၊သူ႕စကား ကိုယ္သင္နဲ႕ေပါ႕၊ကဲမွတ္သားထားေလး ေျပာျပမယ္။

ျမန္မာ = ကမ္ေဘာဒီးယား
ေနေကာင္းလား =နရားေဆာ႕စပါတီ စ္
ေက်ားဇူးတင္ပါသည္ = ေအာ႕ကြန္း
ဟဲလို =ဆြတ္စလာရီ
မိန္းကေလး =စလရိုက္
ေယာက်ားေလး =ပရေရာင္း
မင္းကိုခ်စ္တယ္ = စေညာခေရာလိွဳင္း နရ
မင္းကိုသတိရတယ္ = ခေညာနပ္စ္ နရ
အရမ္းလွတဲ႕မိန္းကေလး = စလရိုက္ စအမ္

ေလ႕လာမိသေလာက္ေရးျပတာပါ။သူငယ္ခ်င္းမ်ားကမ္ေဘာဒီးယားေရာက္ရင္..ဟီး ကမ္ေဘာဒီးယားမေလး
ေတြကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာေျပာတက္ေအာင္လို႕ ဟီးဟီး...ဟီး။ကဲမနက္ျဖန္ေတာ႕ အန္ေကာ၀တ္ ရိွရာျမိဳ႕သို႕
သြားေရာက္လည္ပါတ္လိုက္အံုးမယ္။

Monday, August 9, 2010

ကမ္ေဘာဒီးယားအကင္စားႀကမလား





ကဲလာလည္သူမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားကမ္ေဘာဒီးယားအကင္မ်ားကိုအားရပါးရ သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါေႀကာင္း
ႏုိးေဆာ္အပ္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ဗိုက္ကိုျပည္႕ေနျပီ။ကဲသံုးေဆာင္ႀကပါခင္ဗ်။

Saturday, August 7, 2010

ဖႏြမ္းဖန္ မွ တေန႕တာ ပံု မ်ား(၁)

ဟဲဟဲဒီေန႕ ေတာ႕ ညေစ်းကေနျပန္လာတာ ...အဲဒီမွာခဲပန္းခ်ီအမွတ္တရအေနနဲ႕၀င္ဆြဲလာတာ။







ညေစ်းတန္းမွာအကင္ေတြေရာင္းေနတာ..ဟဲကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕တနင္႕တပိုးႀကီးစားလာတယ္။

ကင္မရာကေတာ႕ထံုးစံအတိုင္းကားက်ိတ္ထားတဲ႕ဖုန္းကင္မရာနဲ႕ဆိုေတာ႕ဆက္ျပီးသည္းခံေပါ႕ေနာ္....ဟီး