ယခုလိုလာလည္တဲ႔အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။
တမႈန္႕ေျမလႊာ၊ တစ္လႊာပန္းေျခာက္၊တေပါက္ေရစက္၊ငါတုိ႔လက္မွရန္သူရလွ်င္၊ ျမန္မာ့သမိုင္းရုိင္းေတာ့မည္။

Friday, December 18, 2009

နေမာေတ ဂါထာ ၏အက်ိဳး

နေမာေတ ဂါထာ - ပါဠိ
၁။နေမာ ေတ ဗုဒၶ ၀ီရတၳဳ၊
၀ိပၸမုေတၱာ သိ သဗၺဓိ၊
သမၺာဓပၸဋိပေႏၷာ သၼိ၊
တႆ ေမ သရဏံ ဘ၀။
၂။တထာဂတံ အရဟႏံၱ၊
စႏၵိမာ သရဏံ ဂေတာ
ရာဟုစႏၵံ ပမုဥၥႆု၊
ဗုဒၶါ ေလာကႏု ကမၸကာ။ ။
ပါဠိအနက္ -
၁။၀ီရ၊ လံု႔လ ႀကီးမားေတာ္မူေသာ။ ဗုဒၶ၊ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား။ ေတ၊ သံုးဘံုေက်ာ္ၾကား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားအား။ နေမာ၊ ကာယ၀စီ မေနာခ်ီလ်က္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုး ရိွခိုးျခင္းသည္။ အတၳဳ၊ ျဖစ္ပါေစသတည္း။ တြံ၊ ေဘးရန္ကင္းျငား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ သဗၺဓိ၊ အလံုးစံုေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ။ ၀ိပၸမုေတၱာ၊ ပါရမီတန္ခိုးႏွင္႔ ပယ္ႏွိမ္ခ်ိဳးသျဖင္႔ လြယ္လင္႔တကူ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူသည္။ အသိ၊ ျဖစ္ေပ၏။ တြံ၊ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။ တႆေမ၊ ထိုဘုရား တပည္႔ေတာ္၏။ သရဏံ၊ ေဘးရန္ကင္းပ ခ်မ္းသာရေၾကာင္း ျမတ္ေသာ မီွီခိုရာသည္။ ဘ၀၊ ကရုဏာမိုး သြန္းကာၿဖိဳးလ်က္ ႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴ ျဖစ္ေတာ္မူပါ အရွင္ဘုရား။
၂။ရာဟု=အိုရာဟုအသူရိန္။စႏၵိမာ=လနတ္သားသည္။အရဟႏၱံ=ပူေဇာ္အထူးကိုခံေတာ္မူထိုက္ေသာ။
တထာဂတံ=ျမတ္စြာဘုရားကို။သရဏံ=မွီခိုအားထားကိုးစားစရာဟူျပီးမွီ၀ဲဆည္းကပ္ သိမွတ္ပါ၏။စႏၵံ=လဗိမာန္
ကို။ပမုဥၥႆု=လြတ္လိုက္ပါေလာ့။ဗုဒၶါ=ဘုရားရွင္တို႕မည္သည္။ေလာကာႏုကမၸကာ=လူ၊နတ္၊ျဗဟၼာ၊သတၱ၀ါဟူ
သမွ်ကိုသနားသမွုေႀကာင့္ႀကျပဳ၍ ဂရုစိုက္ေတာ္မူႀကေပ၏။။ရာဟု=ရာဟုအသူရိန္နတ္။တြံ=သင္သည္။
စႏၵံ=လဗိမာန္ကို။ပမုဥၥ=လြတ္လိုက္ပါေလာ့။
အထူးမွတ္ခ်က္။ ။စႏိၵမာေနရာတြင္ မိမိ၏အမည္ကိုအစားထိုး၍ရြတ္ဖတ္ပါ။

ဒီနေမာေတ ဂါထာကို နကၡတေရာင္ျခည္မဂၢဇင္း(အမွတ္၂၄၉၊ ဧၿပီလ၊ ၂၀၀၇)မွာ ေရးသားခဲ႔သူကေတာ႔ ဦးအုန္းျမင္႔(ဟသၤာတ) ျဖစ္ပါတယ္။စာေရးသူအဆိုအရကေတာ႔ လူေတြဟာ ပါပၿဂိဳလ္ဆိုး တစ္ခုခုကိုေရာက္ရင္ အဆင္မေျပတတ္ၾကဘူးပါဘူးတဲ႔ တနဂၤေႏြပါပၿဂိဳလ္၊ အဂၤါပါပၿဂိဳလ္၊ စေနပါပၿဂိဳလ္၊ ရာဟုပါပၿဂိဳလ္ စတာေတြရိွၾကၿပီး အဲဒီၿဂိဳလ္ေတြကိုက်ေရာက္လာရင္ ဆိုးက်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကံဳလာရတတ္ပါတယ္ ၿဂိဳလ္တစ္ခုခ်င္းရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးေတြကိုသူတင္ျပထားတာေတြက မ်ားလို႔ဒီမွာေတာ႔မေရးျပေတာ႔ပါဘူး... အကယ္၍သိခ်င္ၾကရင္ေတာ႔ သီးသန္႔ထပ္တင္ေပးပါ႔မယ္...အဲဒီလိုပါပၿဂိဳလ္ဆိုးေတြကို ႀကံဳလာရင္ ဒါမွမဟုတ္ ဆိုးက်ိဳးေတြကို ေျပေပ်ာက္ေစဖို႔ဆိုရင္-
၁။ မိမိႀကံဳေတြ႕ေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ ေထာင္႔အရပ္ကေနၿပီး ဘုရားရွင္ကို ပန္း၊ ေရ၊ ဆီမီး၊ နံ႔သာတိုင္မ်ားနဲ႔ ပူေဇာ္လွဴဒါန္းပါ။၂။ မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ အညြန္႔နံပန္းကို သက္ေစ႔ပူေဇာ္ပါ။၃။ နေမာေတ ဂါထာေတာ္နဲ႔ မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ ၿဂိဳလ္သက္အတိုင္း ပုတီးစိပ္ပါ။၄။ မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ႀကီးနဲ႔ သူ႕ရဲ႕အၿခံအရံမ်ားကို ေမတၱာပို႔ပါ။၅။ ဆုေတာင္းျခင္း၊ အမွ်ေ၀ျခင္းကို ျပဳပါ။
အဲဒါကို ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ၿဂိဳလ္သက္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္ ဒါဆိုရင္မိမိေရာက္ရိွေနတဲ႔ ပါပၿဂိဳလ္ရဲ႕ဆိုးက်ဳိးေတြဟာ သက္သာသြားမွာပါ၊ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရလာမွာပါတဲ႔။
မင္းဘာမ်ား ဤဂါထာေတာ္ကို ရြတ္ဆိုျခင္း၊ ပုတီးစိပ္ျခင္း မ်ားျပဳလုပ္၍ မိမိတို႔အတြက္သာမက ျမန္မာျပည္သူျပည္သား မ်ားအတြက္ပါ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းၾကပါစို႔လား... ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားအေပါင္းတို႔ ခပ္သိမ္းေသာေဘးရန္အေပါင္းမွ ကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ။

Friday, October 9, 2009

ေတြ႕ရွိသူမ်ား အေၾကာင္းၾကားေပးၾကပါရန္


ရွမ္းၿပည္နယ္က ေက်ာင္းသူေလး
********************************
ေတာင္ၾကီးျမဳိ ့မွ နန္းယမင္းဆုိတဲ့ေကာင္မေလး ေပ်ာက္ေနလို ့ပါခင္ဗ်ာ..
ေပ်ာက္သြားတာ ၄ ရက္ေျမာက္ရွိသြားျပီလုိ ့သိရပါတယ္
အေဆာင္မွာ ဖ်ားလုိ ့တေယာက္တည္း က်န္ေနရင္းကေပ်ာက္သြားတယ္လုိ ့လဲသိရပါတယ္ ..။
သူငယ္ခ်င္းတို႕အေနနဲ႕ ကိုယ္တိုင္မေတြ႕ခဲ႔ရင္ေတာင္ နီးစပ္ရာသူငယ္ခ်င္းေတြကို မွ်ေ၀ေပးဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ ။

ဆက္သြယ္ရန္လိပ္စာ
ဦးစံဖူး+ေဒၚေအးခမ္း
အမွတ္ (၁၉/365 )၊ အေ၀ရာလမ္း
ဖုန္း-082-23367

လားရိႈးျမိဳ႕။ ။

**တစ္ေယာက္အားၿဖင္႔ မစြမ္းေသာ္လည္း ၊ စုေပါင္းအားၿဖင္႔ ေအာင္ၿမင္ႏိုင္မည္**ဟုေမွ်ာ္လင္႔မိပါတယ္ ။။
Forwarded message;

အေ၀းဆီကမေလးေရာက္ခရီးသည္ဆီမွ..ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ေဒါင္းမင္း



Get more done like never before with Yahoo!7 Mail. Learn more.

Tuesday, August 11, 2009

အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား မစၥတာ ေဒ႔ဗ္ႏွင္႔ ေတြ႔ဆုံျခင္း အခန္း (၂)ဇာတ္သိမ္းပိုင္း


မစၥတာေဒ႔ဗ္ အေနျဖင္႔ သူေသာက္ေနက် အရက္ကိုေသာက္ေနေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးျဖစ္ေသာ စာေရးသူကို ရွက္ရြံ႔အားနာ၍ မျမင္ကြယ္ရာမွာ ေသာက္ေနေသာေၾကာင္႔ သိသာသိေသာ္လည္း မျမင္ ခ်င္ေယာင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္၍ ေနလုိက္ရပါသည္။အေမရိကန္ႏွင္႔ အေနာက္ႏုိင္ငံသား အမ်းစုသည္ ကိုယ္ပုိင္ ပုဂၢလိက လြတ္လပ္မွဳကိုိ အေလးထား၍ အျခားလူကုုိ အားနာျခင္း၊ ဂရုစုိက္ျခင္းအားနည္း ေၾကာင္းစာေရးသူသိထားပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ တရားထုိင္ဖုိ႔လာတာေတာင္ အရက္ေသာက္ေနရေသးလား ဟု သူ႔ကို အျပစ္ မတင္ရက္ေတာ႔ပဲ ကိုယ္႔ကို ေလးစားသည္႔အေနျဖင္႔ မျမင္ကြယ္ရာမွာေသာက္ေနသည္ကုိ ပင္ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါသည္။

ဟုိတယ္သို႔ေရာက္ျပီး ၁၅ မိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ စာေရးသူက သူ႔ကို စကားစလုိက္ပါသည္။

ကဲ ေဒ႔ဗ္ ေရ ငါတုိ႕ လာရင္း အလုပ္စလုိက္ၾကရေအာင္ ငါလည္း တရားထုိင္နည္းကိုသာသိထားျပီး တရား မထုိင္ျဖစ္တာၾကာျပီ။ အခုငါ႔တြက္လည္း တရားထုိင္အေလ႔အက်င္႔ ျပန္လုပ္ရင္း မင္းကိုလည္းသင္ေပးရင္း ငါတုိ႔ တရားထိုင္ၾကရေအင္ ေျပာလိုက္ပါသည္။ သူကလည္း ေကာင္းျပီဟု ဆုိကာ စာေရးသူ ေျပာတာကိုနား ေထာင္ရင္း တရားထုိ္င္ဖုိ႔ျပင္ဆင္လုိက္ပါသည္။

တရားမထိုင္ခင္ လက္ရွိသူခံစားေနရေသာ စိတ္က်ေ၀ဒနာအတြက္ အေၾကာင္းအရင္းကုိေမးလုိက္ပါ သည္။သူေျပာျပ၍ သူ႔အေၾကာင္းသိရသည္မွာသူ႔တြင္ ညီအစ္ကို ငါးေယာက္ရွိျပီးေလးေယာက္ေျမာက္ျဖစ္ ပါ သည္။အေမရိက ကေန အာရွကို ထြက္လာတာ ( ၇ )ႏွစ္ရွွိျပီ ျဖစ္ပါသည္။မစၥတာေဒ႔ဗ္ ၏ ရင္ထဲအေမရိကန္ မုန္းတီးေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား ကိန္းေအာင္းေနသည္ကုိလည္း သူ၏ေျပာစကားမ်ားအရသိေနရပါသည္။ အေမ ရိကန္မုန္းတီးေရး စိတ္ဓာတ္ရွိေသာ အေမရိကန္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ကုိ ရွားရွားပါးပါးေတြ႔ေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အျခားလူမ်ဳိးတုိ႔ အေမရိကန္ကုိ မုန္းတီးျခင္းမွာ ယင္းတုိ႔၏ ႏုိင္ငံေရး လူမွဳေရး ယဥ္ေက်းမွဳမ်ားနွင္႔ ဆန္႔က်င္ ဖက္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔ မုန္တီးျခင္းျဖစ္ျပီး၊မစၥတာ ေဒ႔ဗ္ ၏ အေမရိကန္မုန္းတီးျခင္းစိတ္ဓာတ္မွာေတာ႔ သူ၏ ကုိယ္က်ိဳးစီးပြါးကုိ အၾကီးအက်ယ္ထိခိုက္ေသာေၾကာင္႔ မုန္းတီးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
မစၥတာ ေဒ႔ဗ္ႏွင္႔စာေရးသူ
သူ၏ဇာတိျဖစ္ေသာ ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္ မုိင္ယာမီ၌ ေနထိုင္စဥ္ တစ္ေန႔ေသာအခါ ယဥ္တုိက္မွဳ ျဖစ္ခဲ႔ပါ သည္။အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို တုိက္မိျခင္းျဖစ္ျပီး အသက္မေသေသာ္လည္း ေဆးရုံကို အေတာ္ၾကာၾကာ တက္လုိက္ရေၾကာင္းေျပာပါသည္။ထုိကိစၥ အတြက္ တရားရုံးကုိ ေရာက္ရွိသြားျပီး တရားလုိအမ်ဳိးသမီး၏ေရွ႕ ေနက တရားမမွ်တလြန္းစြာ သူ႔ထံမွ ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ ေဒါလာ သိန္းနဲ႔ ခ်ီ ရေအာင္ၾကံေဆာင္ခဲ႔ပါသည္။သူ႔ အေနျဖင္႔ ၄င္း အမွဳကို တရားသျဖင္႔ ျဖစ္ေစေရးအတြက္ ေရွ႔ေနငွါးရမ္းခဲ႔ေသာ္လည္း သူႈငွားခဲ႔ေသာေရွ႔ေနက တရားခံ အက်ဳိးေဆာင္ ေရွ႔ေနႏွင္႔ ပူးေပါင္းခဲ႔ျပီးသူ၏ေငြေၾကးမ်ားကို ရယူရန္ၾကံစည္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ထိုိအခ်ိန္တြင္ ေဒ႔ဗ္သည္ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ စီမန္ခန္႔ခြဲေရး မန္ေနဂ်ာအျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ေနေသာေၾကာင္႔ အလုပ္တစ္ဖက္နွင္႔ အမွဳကို ရင္္ဆုိင္ေနရျခင္းျဖစ္ပါ္သည္။



ယင္းသုိ႔ ေရွ႕ေနႏွစ္ေယာက္က မသမာ လုပ္ေနေသာကိစၥုကုိ လႊတ္ေတာ္ အမတ္တစ္ဦးကိုတင္ျပတုိင္ တန္းခဲ႔ရာ ယင္းလႊတ္ေတာ္ အမတ္က မူလတြင္ တရားသျဖင္႔ ျဖစ္ေစရန္ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဟု ကတိျပဳ ခဲ႔ျပီး ေနာက္ပုိင္း ယင္းလႊတ္ေတာ္ အမတ္ကလည္း ေရွ႔ေနႏွစ္ေယာက္နွင္႔ ေပါင္းျပီး သူ႔ထံမွ ေဒၚလာ သန္းႏွင္႔ခ်ီ ၍ ေတာင္းကာ စည္းစိမ္ျပဳတ္ေအာင္ လုပ္ခဲ႔ၾကပါသည္။သူေျပာျပေသာ ျဖစ္စဥ္မွာ အတန္ငယ္ ရွည္လ်ားေသာ္ လည္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ ထုိအတုိင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။စီးပါြးပ်က္ စည္းစိမ္ဥစၥာျပဳတ္ျပီး အေမရိက တြင္ ေနလုိ႔မျဖစ္ ေတာ႔ပဲ သူကို္ယ္တုိင္လည္း ေနခ်င္စိတ္ မရွိေတာ႔ပဲ အာရွသုိ႔ ထြက္လာခဲ႔ရာ ေဟာင္ေကာင္တြင္ ၅ ႏွစ္ ထိုင္း ႏုိင္ငံ တြင္ ၂ ႏွစ္ စာေရးသူနွင္႔ ေတြ႔သည္႔ အခ်ိန္တြင္ အားလုံး ခုုနႏွစ္ရွိေနျပီျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါသည္။

သူ၏ ဘ၀ဇတ္လမ္းကို နားေထာင္ျပီးသည္႔ေနာက္ သူ႔ေ၀ဒနာမွာ မေသးလွေၾကာင္း စာေရးသူ ခန္႔မွန္း မိ ပါသည္။နာက်ည္းခ်က္မ်ား အမုန္းတရားမ်ား စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမွဳမ်ား နွင္႔ ျပည္႔နွက္ေနေၾကာင္းေတြ႔ရပါသည္ ထုိ႔ေနာက္ သူႏွင္႔ ကိုက္ညီမည္ထင္ေသာ အာနပါန ကမၼဌာန္းႏွင္႔ ေမတၱာ ကမၼဌာန္းတုိ႔ကို ေပး၍ စာေရးသူ ကိုယ္တုိင္လည္း တရားထုိင္ ၊သူ႔ကိုလည္း နည္းေပးကာ တရားထုိင္ေစပါသည္။ တည္းခုိေသာ ဟုိတယ္သည္ အတန္ငယ္ တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္မွဳ ရွိေသာေၾကာင္႔ တရားထုိင္ရသည္မွာ လြန္စြာ အဆင္ေျပပါသည္။မစၥတာ ေဒ႔ဗ္သည္ ေမတၱာ ကမၼဌာန္းထက္ အာနာပါန ကမၼဌာန္းကို ပုိ၍ သေဘာက်ေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။သို႔ ေသာ္ တရားကို ၾကာၾကာထိုင္၍ မရပါ။ ၁၅ မိနစ္ခန႔္ထိုင္ျပီးလွ်င္ သက္ျပင္း ရွည္ၾကီးခ်သံမ်ားၾကားရျပီး အျပင္ ထြက္လုိက္ ျပန္ထို္င္လုိက္ျဖင္႔ ဂနာမျငိမ္ ျဖစ္ေနသည္ကို သတိျပဳမိပါသည္။စာေရးသူက တစ္ခါ ထုိင္လွ်င္ တစ္နာရီ အနည္းဆုံး အာရုံရစြာ ထုိင္လိုက္ပါသည္။ စာေရးသူ တရားထုိ္င္ျပီးတိုင္း စာေရးသူကုိ ၾကည္႔၍ ဦး ပန္ သိပ္ထုိင္ႏုိင္တာပဲ အလြန္ျငိမ္းခ်မ္းတာပဲ သူေျပာေလ႔ရွိပါသည္။

အာရုံဆြမ္း ေန႔ဆြမ္း စားခ်ိန္မွ လြဲ၍ သူႏွင္႔ တရားစကားေျပာလုိက္၊တရားထုိင္လုိက္ျဖင္႔ အခ်ိန္ကို ကုန္ လြန္ေစပါသည္။သူေမးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ သူသည္ စာကို အေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ဖူးခဲ႔ေၾကာင္းအထူး သျဖင္႔ ဘာသာေရးစာေပမ်ားကိုဖတ္ဖူးခဲ႔ေၾကာင္း ဘာသာေရးတြင္ ၊ေယရွုခရစ္ကလည္း သူသာမွန္ေၾကာင္း သူ႔ အယူ၀ါဒကို လုိက္နာေစလုိေၾကာင္း ၊ ထုိ႔အတူ ေဂါတမ ဗုဒၶကလည္း သူ႔တရားကို လုိက္နာေစလုိေၾကာင္း မုိဟာမက္တုိ႔ ၊ရွီ၀ တုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ ကိုသာ ကိုးကြယ္ေစလုိေၾကာင္း ၊ထုိ႔အျပင္ ဒါ၀င္ကလည္း လူသား၀ါဒ ကိုေဖာ္ထုတ္ခဲ႔ျပီး သူ႔အဆုိသာလွ်င္ မွန္ကန္ေၾကာင္း ထုိအယူ ၀ါဒေတြထဲမွာဒါ၀င္ကို သူအလြန္သေဘာက် ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။

စာေရးသူက ဘာသာအားလုံး သူဟာႏွင္႔သူ အားလုံးမွန္ကန္သည္ဟု ေျပာၾကေၾကာင္း သို႔ေသာ္ အျခား ဘာသာ မ်ားမွာ သူတုိ႔ကိုကိုးကြယ္ရန္ တြန္းအားေပးျပီး ဗုဒၶဘာသာကေတာ႔ကိုးကြယ္ဖုိ႔ထက္ လုိက္နာဖုိ႔ကို ပုိ ျပီး ဦးစားေပထားေၾကာင္း လက္ရွိဘ၀ ျငိမ္းခ်မ္မွဳရရွိရန္နွင္႔ ဘ၀ကုန္ဆုံးရာကို အေျဖရွာ၍ သံသရာ ဘ၀ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ရန္ကို အဓိက ညႊန္ၾကားထားေၾကာင္း ျငိမ္းခ်မ္းမဳွကို လုိခ်င္လွ်င္ မည္သူမဆုိ ဘရားရွင္၏ တရားေတာ္ကုိ လိုက္နာဖုိ႔ လုိအပ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းလင္းေပးပါသည္။ညဘက္အိပ္ေသာအခါ စာေရးသူ က တရားထုိင္လုိက္ အိပ္လုိက္ျဖင္႔ အဆင္ေျပစြာ ေနႏုိင္ေသာ္လည္း ေဒ႔ဗ္မွာ ေကာင္းမြန္စြာ မအိပ္ႏုိင္ေၾကာင္း ထုိအခါ တြင္မွ သိရေလသည္။၎တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြေျပာလုိက္ ၊ဆဲဆုိလုိက္ ၊ မေက်မနပ္ေရ ရြတ္လုိက္ျဖင္႔ အိပ္ရသည္မရွိပဲ တညတာ ကုန္လြန္ရပါသည္။

စာေရးသူမွာ ေဒ႔ဗ္ ကို ေဖ်ာင္႔ဖ် တရားေဟာလုိက္၊စည္းကမ္းထား၍ အက်ပ္ကိုလုိက္ျဖင္႔ အဆင္ေျပ ေအာင္ထိန္းသိမး္ရပါသည္။ ညဘက္ေတြမွာ အိပ္မရသည္မွာ အေတာ္ၾကာခဲ႔ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သူေျပာျပမွ သိရေလသည္။ ေန႔ခင္းဘက္အခါတြင္ေတာ႔ အနည္းငယ္ အိပ္၍ ရေၾကာင္းေတြ႔ရပါသည္။ဒုတိယေန႔ေရာက္ လာေသာအခါ အနည္းငယ္ အသားက်လာ၍ ေျပာရ ဆုိရသည္မွာ အဆင္ေျပမွဳ ရွိလာပါသည္။ပထမေန႔ တုံးက ကဲ႔သုိ႔ မ်က္နွာမွာ အားငယ္မွဳမ်ား သိပ္မေတ႔ြရေတာ႔ပဲ အနည္းငယ္ လန္းဆန္းလာပါသည္။၎ ေန႔တြင္လည္း စာေရးသူက တရားထုိင္လုိက္ သူ႔ကို တရားျပေပးလုိက္ျဖင္႔ အခ်ိန္ကုန္လြန္ေစပါသည္။ ညေန ပုိင္း အနည္းငယ္ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ၾကပါသည္။ ညပုိင္း ေရာက္လေသာ အခါ ပထမညထက္ ပိုျပီး အိပ္လုိ႔ ရလာေၾကာင္းသိရ၍ စာေရးသူေရာ သူပါ ၀မ္းသာရပါသည္။တရားထို္င္ေသာအခါ ယခင္၁၅ မိနစ္ခန္႔ ထိုင္ေန ရာမွ နာရီ၀က္ခန္႔ထိုင္ႏုိင္ေအာင္ သူလညး္ လိုက္ပါၾကိဳးစာထုိင္လာပါသည္။

ႏွစ္ညအိပ္ျပီးေနာက္ သုံးရက္ေျမာက္ ညေနပိုင္းတြင္ ခ်င္းမုိင္ကိုသြားရန္ စီစဥ္ၾကရပါသည္။ခ်င္းမုိင္ရွိ တရား ရိပ္သာတစ္ခုတြင္ ေဒ႔ဗ္ကို ပို႔ေဆာင္ေပးရန္ျဖစ္ပါသည္။ ဟုိတယ္တြင္ ေရရွည္ေနမည္ဆုိလွ်င္ အလုပ္ မရွိေသးေသာ သူ႔အတြက္ စရိတ္ၾကီးမားျခင္းႏွင္႔ စာေရးသူမွာလည္း ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥမ်ားရွိေနျခင္း ေၾကာင္႔ ရိပ္သာပုိ႔ရန္စီစဥ္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ၏ မိတ္္ေဆြျဖစ္ေသာ လန္းပန္း ၀ပ္ထာ႔မအုိ႔ ျမန္မာ ေက်ာင္း တုိက္မွ ဆရာေတာ္ ဦးဇနက ၏ စုံစမ္းေပးမွဳျဖင္႔ ခ်င္းမုိင္ကို သြားရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ခ်င္းမုိင္သြားရန္ ကားကို အယုဒၶယရွိ ခရီးသြားေအဂ်င္စီမွ စီစဥ္ျခင္း ျဖစ္ရာ ကားတစ္စီးလုံးတြင္ အာရွသားဟူ၍ စာေရးသူႏွင္႔ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္သာပါျပီး က်န္ပုဂၢဳိလ္အားလုံးမွာ အေမရိကန္ အာဖရိကန္ႏွင္႔ ဥေရာပ ကမၻာလွည္႔ ခရီးသြားမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ကမၻလွည္႔ခရီးသြားတုိးရစ္စ္မ်ားၾကားမွာ စာေရးသူက ဘုန္းၾကီးအျဖစ္သီး ျခား ပါေန၍ စိတ္ထဲမွာ သင္႔ေတာ္ပါ႔မလား ဟူေသာခံစားမွဳမ်ိဳးက ၀င္ေရာက္ေနေသးသည္။ ကို္ယ္႔အလုပ္ကိုယ္ လုပ္တာပဲ ဟု ေျဖသိမ္႔ျပီး လုိက္ပါလာခဲ႔ရပါသည္။

ေဒ႔ဗ္ကေတာ႔ အနီးရွိ ခရီးသြားမ်ားႏွင္႔ စာေရးသူကို ခရီးတစ္ေထာက္ရပ္နားတုိင္း မိတ္ဆက္စကားေျပာ ေစပါသည္။ စာေရးသူကုိ သူကု အတုိေကာက္္ ဦးပန္ ဟုေခၚပါသည္။ျမန္မာျပည္က ဘုန္းၾကီးပါ ဦးပန္လုိ႔ေခၚ ပါတယ္ ၊ တရားျပသိပ္ေတာ္ပါတယ္ ခုလည္း ကၽြန္ေတာ႔ကို တရားထုိင္ဖုိ႔ ရိပ္သာ လုိက္ပို႔ေပးမလုိ႔ပါဟု စကား စ၍ မိတ္ဆက္ေပးပါသည္။စာေရးသူက မင္းနွင္႔ငါနဲ႔က ေရစက္ဆုံလုိ႔ ေတြ႔ရတာ ငါေျပာတဲ႔စကားနဲ႔ မင္းစိတ္နဲ႔ ကိုက္ညီလုိ႔ ေတာ္တယ္လု႔ိ ထင္ရတာပါ သူမ်ားေတြကုိ ေတာ္တယ္လုိ႔ေျပာျပီး မိတ္မဆက္ပါနဲ႔ဟု ေမတၱာရပ္ခံ ရပါ္သည္။မနက္မုိးလင္းေသာအခါ ခ်င္းမုိင္ကားဂိတ္သို႔ ေရာက္ရွိျပီး စားေသာက္ဆုိင္တစ္ခုသုိ႔သြားကာ မနက္ စာစားၾကပါသည္။ ယင္းေနာက္ကားငွား၍ စြန္ပဋိပတ္ဟု ေခၚေသာ ရိပ္သာသုိ႔ သြားေရာက္ၾကရပါသည္။ရိပ္ သာသို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ဆရာေတာ္ တရားျပေနေသာ အခါႏွင္႔ ၾကုံေန၍ ဧည္႔ခန္းမွာ ထုိင္ေစာင္႔ေနၾကရပါ သည္။ရိပ္သာဆရာေတာ္မွာ ျမန္မာျပည္ ပခုကၠဴတြင္ ၁၅ နွစ္ခန္႔ ပရိယတၱိစာေပသင္ၾကားဘူးေသာ ထုိင္းဆ ရာေတာ္ဟု ဦးဇနက ၏ ၾကိဳတင္ ေျပာျပခ်က္အရ သိထားခဲ႔ပါသည္။

၎ရိပ္သာသည္ ေနရာ အေဆာက္အဦး ပတ္၀န္းက်င္လြန္စြာ ေကာင္းမြန္သင္႔ေတာ္ေသာ အေနအထား ကို ေတြ႔ရပါသည္။အေဆာက္အဦးမ်ား ခန္႔ထည္ သပ္ရပ္ျခင္း၊ပတ္၀န္းက်င္ အသံတိတ္ဆိတ္ျခင္း၊ ရိပ္သာ၀င္း ထဲတြင္ တစ္ပါးေနေက်ာင္းကေလးမ်ား သပ္ရပ္စြာ တည္ေဆာက္ထားျခင္း၊၊ခမ္းနားၾကီးက်ယ္ေသာ ဓမၼာရုံ၊ သစ္ပင္ ပန္းမန္ ေရကန္ ဆရာေတာ္သီတင္းသုံးေသာ ေက်ာင္း ၊ဆြမ္းစားေက်ာင္း ၊ဧည္႔ေဆာင္ အားလုံးလုိ အပ္တာ မရွိရေအာင္ ျပည္႔စုံေကာင္းမြန္ေနသည္ကို ေတြ႔ၾကရပါသည္။ဧည္႔ေဆာင္တြင္ေစာင္႔ေနရင္း ရိပ္သာ ၏ ေယာဂီလက္ခံပုံအေနအထားကို ေကာင္တာရွိ သီလရွင္အား ေမးျမန္းၾကရပါသည္။သီလရွင္ၾကီးက ရွင္း ျပသည္မွာ ေဒ႔ဗ္တုိ႔လုိ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ အတြက္ ဆရာေတာ္ကသာ စီစဥ္ဆုံးျဖတ္ရေၾကာင္း ေနထို္င္ခြင္႔ရ လွ်င္ ေကာက္ခံေၾကးဆုိတာ မရွိပဲ မိမိ ေစတနာရွိသလုိသာ အလွဴေငြထည္႔၀င္ႏုိင္ေၾကာင္း သိရပါသည္။

ယင္းေနာက္ ဆရာေတာ္ တရားျပျပီးေသာအခါ ဆရာေတာ္အေဆာင္သုိ႔ သြားၾကရပါသည္။ဆရာေတာ္ မွာ သက္ေတာ္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ခန္႔ရွိ၍လြန္စြာေဖာ္ေရြပါသည္။ျမန္မာျပည္တြင္ အေနၾကာခဲ႔ရာ ျမန္မာစကားကုိ ျမန္မာ လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ကဲ႕သို႔ ကၽြမ္းက်င္စြာေျပာတတ္ေသာေၾကာင္႔ လြန္စြာ အဆင္ေျပပါသည္။ဆရာ ေတာ္ ေက်ာင္း ေခါင္းရင္း္ ဘက္တြင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးဓာတ္ပုံကို ဖူးေတြ႔လုိက္ရ၍ လြန္စြာ အားရွိသြားပါသည္။ေဒ႔ဗ္ ကိုိ လက္ခံရန္ အတြက္မွာ ၎တုိ႔ရိပ္သာ၌ ေလာေလာဆယ္ ဘာသာျပန္သူ အခက္ အခဲ ရွိေန၍ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကို လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ယင္းသုိ႔ သိလုိက္ရ၍ ေဒ႔ဗ္လည္း ေတာ္ ေတာ္ စိတ္ဓာတ္က်သြားပုံရပါသည္။ယင္းရိပ္သာ၌ပင္ ေန႔ဆြမ္း စားခ်ိန္ေရာက္လာ၍ ဆရာေတာ္နွင္႔ အတူ ေန႔ ဆြမ္း စားၾကပါသည္။ေန႔ဆြမ္းဘုန္းေပးရင္း စကားစျမည္ ေျပာၾကရာ ဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာျပည္၌ဓမၼာ စရိယ တန္းေအာင္သည္ အထိ စာေပသင္ၾကားခဲ႔ျပီး ျမန္မာျပည္ ေအာက္ပုိင္း အထက္ပုိင္း ေနရာစုံ ေရာက္ဖူး ေၾကာင္းသိရပါသည္။ ေဒ႔ဗ္အတြက္ ကိုလည္း သီးျခားေန႔လည္စာ စီစဥ္ေပး၍ ေန႔လည္စာစားျပီးေနာက္ ရိပ္ သာမွ ထြက္လာခဲ႔ပါသည္။သူ႔အေနျဖင္႔ ထုိရိပ္သာအေနအထားကို လြန္စြာ သေဘာက်ေန၍ သိပ္ေတာ႔ေက် နပ္ဟန္မတူပါ။စာေရးသူက ေနာက္ထပ္ စုံစမး္ရန္ ရိပ္သာ တစ္ခုရွိေသးေၾကာင္း ယင္းရိပ္သာမွာ ႏုိင္ငံတကာ လူမ်ိဳးေပါငး္ စုံကို လက္ခံရာ အင္တာေနရွင္နယ္ ရိပ္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပရပါသည္။ ယင္း ရိပ္သာသည္ လည္း လန္ပန္းက ဆရာေတာ္ ဦးဇနက ၏ သတင္းေပးမွုေၾကာင္႔ သိရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

စြန္ပဋိပတ္ရိပ္သာမွ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ခန္႔ ကားစီးေသာ အခါ စာေရးသူတုိ႔သြားမည္႔ က်ဳံေထာင္ရိပ္သာသုိ႔ ေရာက္ရွိလာပါသည္။ေယာဂီစာရင္း လက္ခံေသာေနရာကို သီလရွင္တစ္ပါးကလုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္ေပးပါသည္။ အျပင္ဘန္း အေနအထားျဖင္႔ ၾကည္႔လွ်င္ သာမန္ ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းဟု ထင္ရေသာ္လည္း အထဲ ၀င္လုိက္ေသာအခါတြင္ အင္တာေနရွင္နယ္ ရိပ္သာ ပီသစြာ လြန္စြာက်ယ္၀န္းေၾကာင္းေတြ႔ရပါသည္။ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္မွဳကေတာ႔ စြန္ပဋိပတ္ကို မမွီပါ။ေယာဂီစာရင္းလက္ခံေသာေနရာမွာလည္း သီလရွင္မ်ားသာ ျဖစ္၍ ဘာသာစကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကၽြမ္းက်င္ေၾကာင္းေတြ႔ရပါသည္။တခ်ဳိ႔ ဂ်ာမန္ အဂၤလိပ္ စသည္ျဖင္႔ ဘာသာစကားနွစ္မ်ဳိးသုံးမ်ဳိး ေျပာႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။ေျပာဆုိဆက္ဆံမွဳ ရင္းႏွီး ေဖာ္ေရြမွုတုိ႔မွာ စြန္ပဋိ ပတ္ ထက္ သာလြန္ေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။

စာေရးသူက ေဒ႔ဗ္ႏွင္႔ ဆုံေတြ႔ပုံ အက်ဥ္းႏွင္႔ ေဒ႔ဗ္၏ စိတ္အေျခအေနကုိရွင္းျပပါသည္။သီလရွင္မ်ားကစာ ေရးသူကုိလည္း သူတုိ႔ရိပ္သာမွာ တရားထုိင္မွာလားဟုေမးလာပါသည္ စာေရးသူက အစီဥ္အစဥ္ မရွိေၾကာင္း ေလာေလာဆယ္ေဒ႔ဗ္ ကိုသာ လုိက္ပုိ႔ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း တည အိပ္ျပီးလွ်င္ျပန္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။ ေဒ႔ဗ္ အတြက္ စာရင္းသြင္းလုိုက္ပါသည္။စာေရးသူတုိ႔ပတ္စပုိ႔မ်ားကို သိမ္းထားလုိက္ျပီး ေနရမည္႔ အေဆာင္ မ်ားသုိ႔ လုိက္ပါပို႔ေဆာင္ေပးပါသည္။ခ်င္းမုိင္ရာသီဥတုက အတန္ငယ္ေအးသည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေစာင္မ်ား အိပ္ယာခင္းမ်ားကို ေလးငါးထည္ထုတ္ေပးပါသည္။ ေဒဗ္႔အတြက္ကိုလည္း ေယာဂီ၀တ္စုံအျဖဴသုံးစုံႏွင္႔ ေစာင္မ်ားအိပ္ယာခင္းမ်ား ထုတ္ေပးပါသသည္။ တည္းခုိမည္႔ အေဆာင္ကို လုိက္ပုိ႔ရင္းျဖင္႔ သီလရွင္က ဆြမး္စားေဆာင္ ၊ ဘုရား၀တ္တက္ေဆာင္တုိ႔ကို တစ္ပါတည္း ျပ သ ေပးပါသည္။အေဆာက္အဦးမ်ားသည္ တည္းခုိ ေဆာင္သို႔ သြားသည္႔ ေနရာေရာက္ေသာ အခါတြင္မွ ယင္းရိပ္သာ၏ က်ယ္၀န္းပုံကို ေတြ႔ရပါသည္။ စြန္ပဋိပတ္ကဲ႔သို႔ လြင္ျပင္က်ယ္ထဲ၌ သပ္ရပ္စြာ ေဆာက္ထားျခင္ မဟုတ္ေသာေၾကာင္႔ ထုိမွ်ေလာက္ က်ယ္ ၀န္းေၾကာင္း မူလက မသိရျခင္းျဖစ္ပါသည္။အေဆာက္အဦးမ်ားမွာ အေတာ္အသင္႔ေကာင္းမြန္ေသာ္လည္း တစ္ခုနွင္႔ တစ္ခု ျပြတ္သိပ္စြာ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဆြမ္းစားေက်ာင္းမ်ား ဓမၼာရုံမ်ား၊ သီလရွင္မ်ားေနေသာေက်ာင္းမ်ားကို ေက်ာ္လြန္ေတာ႔မွ ရဟန္းေတာ္ မ်ားေနထုိင္ရန္ တစ္ပါးေနေက်ာင္းမ်ားကို လြင္ျပင္က်ယ္ၾကီးထဲတြင္ ေတြ႔လုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။စာေရးသူခန္႔ မွန္းမိသေလာက္ အေဆာင္ေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိမည္ထင္ပါသည္။ေက်ာင္းကေလးမ်ားသည္ လြန္စြာ သပ္ရပ္ေကာင္းမြန္၍ အေဆာင္တုိင္းတြင္ျခင္လုံစ္ကာ ၊ေရခ်ဳိးခန္း ကုဋီမ်ား ပါရွိပါသည္၊ကုတင္တစ္လုံးစီႏွင္႔ စားပြဲတစ္လုံးလည္း စီစဥ္ေပးထားပါသည္။ရိပ္သာ ေခတၱနားခ်ိန္ျဖစ္၍ ႏုိင္ငံျခားသား ရဟန္းေတာ္မ်ားေရာ ထုိင္းရဟန္းေတာ္မ်ားပါ အေဆာင္အသီးသီး၌ ေတြ႔ရပါသည္။လုိက္ပုိ႔ေသာ သီလရွင္က ဒကာ တစ္ေယာက္ ႏွင္႔ အတူ အေဆာင္မ်ားကုိ ေနရာခ်ထားေပးျပီး ရိပ္သာစည္းကမ္းမ်ားကို အဂၤလိပ္လုိ ရွင္းျပပါသည္။အထူး သျဖင္႔ ေယာဂီတုိင္း ရွစ္ပါသီလ ေစာင္႔ထိန္းရန္ႏွင္႔ တရားထုိင္ခ်ိန္ ဘုရားရွိခုိးခ်ိန္ စားေသာက္ခ်ိန္မ်ားကို ရွင္း ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူႏွင္႔ ေဒဗ္ ကို အေဆာင္ မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ ေနရာခ်ေပး၍ လုိက္ပုိ႔ေသာ သီလရွင္ႏွင္႔ ဒကာတုိ႔ ျပန္သြားပါသည္။ယင္းေနာက္ ေဒ႔ဗ္က ရွစ္ပါးသီလတြင္ပါ၀င္ေသာ ညစာ မစားဖုိ႔ ၀ိကာလ ေဘဇနာ သိကၡာ ပုဒ္ကို ဘ၀မက်သျဖင္႔ လာေရာက္ေဆြးေႏြးပါသည္။တရားထုိုင္လုိက္ျပီဆုိရုံျဖင္႔ ဘာေၾကာင္႔ ဒါကို ပညတ္ ရသလဲ ဟု ေမးလာပါသည္။ စာေရးသူက နံပါသုံး သိကၡာပုဒ္ျဖစ္ေသာ အျဗဟၼာစိရိယ ( ေမထုန္မမွီ၀ဲရျခင္း) သိကၡာပုဒ္ကို ေစာင္႔ထိန္းဖို႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစရန္ေျပာျပပါသည္။ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အားအင္ျပည္႔လာလွ်င္ စိတ္ပုိ္င္းဆုိင္ရာလည္း ေဖာက္ျပန္လာႏုိင္ေၾကာင္း ရွင္းျပပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူ က လက္ခံပါ။သူ႔အေနျဖင္႔ ည စာစားလွ်င္လည္း စိတ္ေဖာက္ျပန္ဖုိ႔ မရွိေၾကာင္း ေစာဒက တက္လာပါသည္ ထုိ႔ေၾကာင္႔စာေရးသူက တရား ထုိုင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ထားျပီဆုိလွ်င္ ယင္းအလုပ္တစ္ခု တည္း၌သာ စိတ္ႏွစ္ထားရေၾကာင္း ျပင္ပ အပုိအလုပ္ေတြ ကို တတ္ႏုိင္သမွ် ေရွာင္ၾကဥ္ထားရေၾကာင္း စားေသာက္ေရးကိစၥ ၌ပင္ အရသာရွိဖုိ႔ အင္အားျဖစ္ဖုိ႔ထက္ တရား အလုပ္လုပ္ႏုုိင္ဖုိ႔သာ ရည္ရြယ္ခ်က္ထား၍ စားရေၾကာင္း၊ယခု ညစာ မစားပဲလည္း တရားထိုင္ႏုိင္ ၾကေသာေၾကာင္႔ အပုိအလုပ္ျဖစ္ေသာ ညစာ စားျခင္းအလုပ္ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္ေတာ႔ မွ ဘ၀င္က်သြားပါသည္။

ညေနပိုင္း ေရာက္ေသာအခါ ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ၾကီးနွင္႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆုံ ၾသ၀ါဒခံရန္ သီလရွင္ မွလာေရာက္ ေခၚေဆာင္ပါသည္။ဆရာေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေဆာင္ နားတြင္ ယေန႔မွ အသစ္ေရာက္ေသာ၊လူ ေယာဂီ ရဟန္းေယာဂီ ၂၀ ခန္႔ ေတြ႔ရပါသည္။ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားေရာ ထုိင္းလုူမ်ဳိးမ်ားေရာ အစုံအလင္ေတြ႔ရ ပါသည္။ဆရာေတာ္ၾကီးကို ေတြ႔ဆုံရန္ အလွည္႔က် ေစာင္႔ဆုိင္းေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူတုိ႔ အလွည္႔ ေရာက္ေသာ အခါ သီလရွင္က ဆရာေတာ္ၾကီးမွာ ျမန္မာျပည္ ရိပ္သာမ်ားတြင္ ၂ႏွစ္ခန္႔ သီတင္းသုံးဖူး၍ျမန္ မာစကား အနည္းငယ္ေျပာႏုိင္ေၾကာင္း အသိေပးလာပါသည္။ဆရာေတာ္ၾကီးမွာ သက္ေတာ္ ၈၀ခန္႔ရွိေနျပီ ျဖစ္၍ က်န္းမာေရး သိပ္ေကာင္းပုံ မရပါ သတိေတာ႔ လြန္စြာ ေကာင္းပုံရပါသည္။ေရွးဦးစြာ စာေရးသူတုိ႔ အေၾကာင္းကို သီလရွင္က ထုိင္းဘာသာျဖင္႔ ရွင္းျပမိတ္ဆက္ေပးပါသည္။ဆရာေတာၾကီးက စာေရးသူကို ျမန္မာစကား အနညး္ငယ္ျဖင္႔ မိတ္ဆက္ ေမးျမန္းပါသည္။ပါဠိလုိလည္း အနည္းငယ္ေျပာပါသည္။ထုိင္းပါဠိ စကားမွာ ျမန္မာ အသံျဖင္႔ အေတာ္အသင္႔ ေလသံကြဲ၍ အားစုိက္နားေထာင္ရပါသည္။စာေရးသူကို ရိပ္သာ ေရာက္တုံးေရာက္ခုိက္တရား ထုိင္သြားပါလားဟု တုိက္တြန္းပါေတာ႔သည္ ။စာေရးသူကလည္း အခုတစ္ ေခါက္ ဧည္႔သည္ကို လာပို႔ျျခင္း ျဖစ္၍ မနက္ျဖန္ျပန္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာင္ အဆင္ေျပေသာအခါ လာ ေရာက္တရားထုိင္ရန္ အစီအစဥ္ ရွိပါေၾကာင္း ျပန္လည္ ေလွ်ာက္ထားရပါသည္
မစၥတာ ေဒ႔ဗ္ႏွင္႔စာေရးသူ
ဆရာေတာ္ၾကီး အေဆာင္မွ ျပန္လာျပီေနာက္ ဆြမး္စားေက်ာင္းမ်ား ဓမၼာရုံမ်ား အတြင္း သုိ႔ သြားေရာက္ ေလ႔လာျဖစ္ပါသည္။ဆြမး္စားေက်ာင္းတြင္ ျမန္မာ သီလရွင္တစ္ပါးလည္းရွိေၾကာင္း လုိက္ပုိ႔ေသာ သီလရွင္က ေျပာျပ၍ အားတက္မိပါသည္။ တရားထုိင္ ဓမၼာရုံမ်ားတြင္ ျမန္မာျပည္က မဟာစည္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဓာတ္ ပုံမ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ ကို ထပ္မံေတြ႔လုိက္ရ၍ စာေရးသူ အံ႔ၾသျခင္း ၀မ္းသာျခင္း ဂုဏ္ယူျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ႔ ၾကရပါသည္ ေဒ႔ ကိုလည္း ဒါက ငါတုိ႔ ျမန္မာျပည္က ဆရာေတာ္ၾကီးဟု ဂုဏ္ယူစြာေျပာျပရပါသည္။အမိျမန္ မာျပည္သည္ ဆင္းရဲနိမ္႔က်ေနေသာ္လည္း တုိးတက္ေနေသာ ထုုိင္းႏုိင္ငံ၏ ပရိယတၱိေရာ ပဋိပတၱိပါ ျမန္မာ ျပည္က ဆရာေတာ္မ်ားကို အေလးထား ဂါရ၀ ျပဳေနရဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ေတြးမိတုိုင္း ၾကက္သီးထသည္အထိ ဂုဏ္ယူေနမိပါသည္။ပဋိပတၱိေနရာတြင္ ယခုလုိ အထင္ကရ ရိပ္သာၾကီမ်ားတြင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ၾကီး ၏ ပုံေတာ္မ်ားကို ဖူးေတြ႔ရသကဲ႕သုိ႔ ပရိယတၱိ ေနရာတြင္လည္း လန္ပန္း ၀ပ္ထာ႔မအုိေက်ာင္းတုိက္မွဆရာ ေတာ္ ဦးဓမၼာနႏၵ ၊ မုတ္ကၽြန္းဆရာေတာ္ ၊မဟာခ်ဴေလာင္ေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္မွ ဆရာေတာ္ ဦးေက႑ည စေသာ ဆရာေတာ္တုိ႔မွာ ထုိင္းတနုိင္ငံလုံး လွ်မး္လွ်မ္းေတာက္ နာမည္ၾကီး ျမန္မာ ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကပါ သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ အာရုံဆြမ္းစားသြားေသာအခါ လူႏွင္႔ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ဆြမး္စားေက်ာင္းတစ္ ေက်ာင္း စီ ခြဲထားသည္ကို ေတြ႔ရျပီး ရဟန္းေတာ္မ်ား ဆြမ္းစားေက်ာင္းတြင္ ေ၀ယ်ာေ၀စၥ လုပ္ေနေသာ ျမန္မာ သီလရွင္တစ္ပါးကို ေတြ႔လုိက္ရပါသည္။အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ ခန္႔ရွိျပီး ေခတၱဒုလႅဘ ၀တ္္စဥ္ ဆရာေတာ္ၾကီးက လူမထြက္ဖုိ႔ရန္ႏွင္႔ေက်ာင္းတုိက္၌ တရားအားထုတ္ရင္း ေ၀ယ်ာေ၀စၥကူညလုပ္ီဖုိ႔ ေမတၱာ ရပ္ခံေသာေၾကာင္႔ ျမန္မာျပည္မွာလည္း သားသမီးမ်ား လက္လြတ္ကုန္ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ သီလရွင္ဘ၀ ျမဲသြားေၾကာင္း သူ႔ဘ၀ ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာျပပါသည္။ ယင္းျမန္မာ သီလရွင္သည္ လည္း အဂၤလိပ္လုိ ေကာင္းစြာ ေျပာတတ္ေသာေၾကာင္႔ ေဒ႔ဗ္ႏွင္႔ မိတ္ဆက္ေပးျပီး လုိုအပ္တာမ်ား ကူညီဖုိ႔ ေျပာျပရပါသည္။ ေဒ႔ဗ္၏ အေျခအေနကိုလည္း အနည္းငယ္ ရွုင္းျပရပါသည္။

ယင္းေန႔တစ္ေန႔လုံးတြင္ ေဒ႔ဗ္ က တရားထုိင္ခ်ိန္ဆုိလွ်င္ သြားထုိင္လုိက္ စာေရးသူကအေဆာင္မွာ ေနခဲ႔လုိက္ ျပန္လာလွ်င္ စကားေျပာေဆြးေနြးရင္း ၄င္း ေနသားက်ေစရန္ အေဖာ္လုပ္ေပးလုိက္ျဖင္႔ တစ္ ေန႔တာ ကုန္လြန္ေစပါသည္။ဤေနရာ၌ အလ်ဥ္းသင္႔၍ ေဒဗ္႔ ၏ စိထား္ေကာင္းမြန္မွဳမ်ားကို အနည္းငယ္ ေျပာျပလုိပါသည္။ရိပ္သာတစ္ခု ေရာက္ျပီဆုိလွ်င္ အခမဲ႔ေနထိုင္ဖုိ႔ စိတ္ကူး လုံး၀မရွိပဲ ဘယ္ေလာက္ေပး ရမလဲ ဟူသည္ကုိ အရင္ဆုံး ေမးျမန္းပါသည္။သူတစ္ပါးထံက ဘယ္အရာမွ အလကားရယူဖုိ႔ စိတ္မ၀င္ စားပဲ တန္ရာတန္ေၾကး စနစ္၊ကုိယ္႔အားကုိယ္ကုိးစနစ္ အျမစ္တြယ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ယင္း ရိပ္သထဲ တြင္ ေဆာက္လက္စ အေဆာက္အဦးမ်ား ရွိရာ ပန္းရံလုပ္ေနေသာ အလုပ္သမားမ်ား၏ ကေလးမ်ားကို သူ စားရေသာ မုန္႔မ်ား စားစရာမ်ား သြားေရာက္ေကၽြးေမြးျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေတာ႔ သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္ လုပ္္ေနတယ္ ဆုိျပီး အစားေကာင္းေတြ စားရတယ္ ၊သူတုိ႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ အစားေကာင္းေတြ စားရမယ္ မထင္ဘူး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ စားေသာက္ေနထုိင္မွဳဟာ တရားမွ်တပါ႔မလားဟု စာေရးသူကုိ ေဆြးေႏြးလာပါ သည္ စာေရးသူကလည္း လူအားလုံး သူ႔ကံႏွင္႔ သူ႔ဘ၀ အေျခအေနႏွင္႔ လာၾကသည္ျဖစ္၍ ကိုယ္ဖန္တီးလုိ႔ မရသည္႔ ကိစၥေတြမွာ စိတ္ဆင္းရဲ ျပီး ေတြးပူမေနဖုိ႔ ေဖ်ာင္႔ဖ်ရပါသည္။သူသည္ သူဖတ္ဖူးေသာ ဒါ၀င္ သီအုိရီ အတုိင္း လူသား၀ါဒကို လြန္စြာတန္ဖုိးထားေၾကာင္းေတြ႔ရပါသည္။အင္ဒုိနီးရွားေရာက္စဥ္က လယ္သမားမ်ား ကို ေငြေၾကးကူညီေပးခဲ႔ျပီး ထုိစဥ္က သူလည္း အဆင္ေျပေန၍ ေနာက္လည္းကူညီအုံးမည္ ဟု ကတိေပးခဲ႔ ေၾကာင္း ထုိကိစၥ ကို ယခု အခ်ိန္မွာ မတတ္ႏုိင္၍ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေၾကာင္း သူတုိ႔တေတြက သူ႔ကို ေမွ်ာ္ လင္႔ေနမည္ ထင္ေသာေၾကာင္႔ စိတ္မခ်မ္းသာေၾကာင္း ေျပာ၍ ေျဖသိမ္႔ ေပးရျပန္သည္။ဘာသာေရး အသိ ျဖင္႔ သိရွိျခင္းမ်ုိး မဟုတ္သည္႔တုိင္ မရွိဆင္းရဲခ်ိဳ႔တဲ႔သူမ်ားကို အလွဴဒါန လုပ္ဖုိ႔ ေစတနာ ထက္သန္ေၾကာင္း လညး္ ေတြ႔ရပါသည္။

ေငြေၾကး ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္ေစ ခ်ဳိ႕တ႔ဲသည္ျဖစ္ေစ ၊ဘ၀ကို ခမ္းခမ္းနားနား ေနထုိင္ခ်င္စိတ္မရွိပဲ ေတာ ရြာ လယ္ကြင္း စသည္ေနရာမ်ားတြင္ ငါးမွ်ားရင္း သီးႏွံစုိက္ပ်ဳိးရင္း ဘ၀ကုိ ကုန္လြန္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာျပပါ သည္။အေမရိကန္ကုိ မုန္းတီးျပီး အေမရိကန္ မဆန္ေသာ ထူးထူးဆန္းဆန္း အေမရိကန္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ ဟုပင္ စာေရးသူ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္္မိပါသည္။ညေနပုိင္းတြင္ စာေရးသူ ျပန္ရမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ျမန္မာသီလရွင္က ကားလက္မွတ္ လုိက္ျဖတ္ေပးပါသည္။ေဒ႔ဗ္ကေတာ႔ မ်က္ႏွာ သိပ္မေကာင္းပါ။သိုိ႔ ေသာ္ တရားသေဘာကို အေတာ္အသင္႔ သက္၀င္ေနျပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ပုံမွန္နီးပါးျပန္ျဖစ္ေနျပီျဖစ္ပါသည္။တရား ျပေပးေသာ ထုိင္းဆရာေတာ္မွာလည္း အဂၤလိပ္လုိ ကၽြမ္းက်င္၍ သူႏွင္႔ လြန္စြာ အဆင္ေျပမွဳရွိေၾကာင္းသိရ၍ ၀မ္းသာရပါသည္။မုိးခ်ဳပ္၍ စာေရးသူျပန္မည္လုပ္ေသာအခါ သူ၏ တရားထုိင္ခ်ိန္ႏွင္႔ နီးကပ္ေနေသာ ေၾကာင္႔ ေက်ာင္းအေပါက္၀ အထိသာ လုိက္ပုိ႔ႏိုင္ခဲ႔ပါသည္။

ေနာက္ပုိင္း စာေရးသူထံ ဖုန္းဆက္၍ သိရသည္မွာ က်ဳံေထာင္ရိပ္သာတြင္ ၁၂ ရက္တုိင္တုိင္ေနခဲ႔၍ ရိပ္ သာတြင္ ေနထုိင္စဥ္ အီးေမး ဖြင္႔ၾကည္႔ရာ ေဟာင္ေကာင္မွ မူလ သူလက္လြတ္ခဲ႔ေသာ အလုပ္က ျပန္လည္ ေခၚထားေၾကာင္းႏွင္႔ မၾကာခင္ စကၤာပူမွ တဆင္႔ ေဟာင္ေကာင္ကို သြားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးလာပါသည္။စာေရးသူလည္း၀မ္းသာေၾကာင္းႏွင္႔က်န္းမာေရးဂရုစုိက္ဖို႔၊စိတ္ကို တည္ၾကည္ျျငိမး္ခ်မ္းေအာင္ ေဆာက္တည္ႏုိင္ဖုိ႔ ၊စာေရးသူႏွင္႔ ရိပ္သာဆရာေတာ္မ်ား သင္ၾကားေပးေသာ ျမတ္ဗုဒၶတရားေေတာ္ အသုံးခ် နည္း မ်ားကို လက္ေတြ႔က်င္႔သုံးဖုိ႔ သတိလက္မလြတ္ပဲ အခါအားေလ်ာ္စြာ အေလ႔အက်င္႔လုပ္တရားထုိင္ဖုိ႔ ေျပာၾကားေပးရပါသည္။ယခု စာေရးေနခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ေဒ႔ဗ္တစ္ေယာက္ ေဟာင္ေကာင္မွာ အဆင္ေျပစြာရွိ ေနျပီျဖစ္ပါသည္။ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္စဥ္ အတြင္း အမွတ္တရ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာထဲမွ အမွတ္တရ ျဖစ္ရပ္တစ္ ခုကို စာဖတ္သူမ်ားထံ မွ်ေ၀လုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။


ဂႏၳလုလင္ ( ဘုိကေလး )


ဆက္လက္၍ ကေမၻဒီယား အမွတ္တရ ႏွင္႔ ထိုင္းႏုိင္ငံေရာက္ အမွတ္တရ ျဖစ္ရပ္မ်ား ေရးသားပါအုံးမည္။

Saturday, July 11, 2009

ထုိ္င္းႏုိင္ငံေရာက္ အမွတ္တရမ်ား။

ထုိ္င္းႏုိင္ငံေရာက္ အမွတ္တရမ်ား။ အယုဒၶယႏွင္႔ ယုိးဒယားတုိ႔၏ျမန္မာတုိ႔အေပၚပစၥကၡအျမင္

စာေရးသူသည္ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ တြင္စာေရးသူေနထုိင္ရာ စမြတ္စခြန္ ခရုိင္ ၀ပ္ဘန္ဖုိင္တိယေက်ာင္းမွ အယုဒၶယ သုိ႔ အလည္သြားေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ အယုဒၶယ အေၾကာင္း ကုုိေအးေအးေဆးေဆးေလ႔လာရန္ႏွင္႔ အခ်ိန္လည္း ရေနေသာေၾကာင္႔ ႏွစ္ရက္ခန္႔ေနဖုိ႔ရန္ စီစဥ္ခဲ႔ပါ သည္။မည္သူမွ စစ္မထုိးႏုိင္ေသာ အဓိပၸါယ္ျဖင္႔အယုဒၶယ ဟူ၍ အမည္မွည္႔ေခၚခ႔ဲေသာ ထုိေနရာသည္ ျမန္မာတုိ႔၏ ရဲစြမ္းသတၱိနွင္႔ဇြဲလုံ႔လတုိ႕ေၾကာင္႔ စစ္ရွဳံခံနယ္ေျမအျဖစ္ သမုိင္း၀င္ေနသည္မွာ ထုိေနရာသုိ႔ ေရာက္ရွိလာသူအားလုံး လက္ေတြ႔မ်က္ျမင္ျဖစ္ေနေပသည္။

သုိ႔ေသာ္ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၄င္းတုိ႔ႏုိင္ငံေအာက္ ဆင္းရဲနိမ္႔က် ေနသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ျမန္မာတုိ႔၏စစ္ေအာင္ႏုုိင္မွဳသည္ ဂုဏ္ယူစရာအျဖစ္ရွိမေနေတာ႔ပဲ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မွဳ၊မတရားနယ္ ခ်ဲ႕မွဳ ၏ ျပရုပ္မ်ား အျဖစ္ သူတုိ႔က အျမဲတေစ ေျပာဆုိေနေလ႔ရွိသည္ကုိ ၾကားသိေနရေပသည္။ကမာၻ လွည္႔ ခရီးသြားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ေရွးေဟာင္း အေဆာက္အဦး အျပိဳအပ်က္မ်ားကုိ အထုူး စိတ္ ၀င္စားၾကသည္ျဖစ္ရာ ေရွးေဟာင္း အေဆာက္အဦးမ်ား တည္ရွိရာ ထုိအယုဒၶယသုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသား ခရီး သြား ဧည္႔သည္မ်ားမ်ားျပားစြာ လာေရာက္ၾကသည္ကုိ ေတြ႔ေနရပါသည္။

ထုိသုို႔ လာေရာက္ေသာ ခရီးသြားမ်ားကုိ သူတုိ႔ နုိင္ငံသား ( Tour Guide ) မ်ားက အေဆာက္အ ဦးပ်က္မ်ားကုိ လက္ညွဳိးထုိး၍ ျမန္မာစစ္သည္တုိ႔၏ ရက္စက္ပုံ ဖ်က္ဆီးလုယက္ပုံ၊ တုိ႔ကုိ ေရပက္မ၀င္ ေအာင္ရွင္းျပေနသည္ ကုိ မၾကာခဏ ေတြ႔ေနရေပသည္။ ထုိသုိ႔ ေတြ႔ျမင္ၾကားသိရတုိင္း စာေရးသူ ရင္ထဲ မွာ ဂုဏ္ယူရေတာ႔မလုိ အားနာ ရွက္ရြ႕ံ ရေတာ႔မလို ၊သူတုိ႔ႏွင္႔ျငင္းခုန္ရန္ျဖစ္ရေတာ႔မလုိ စိတ ္ေထြျပား မွဳမ်ား ျဖစ္ခဲ႔ရပါသည္။ တကယ္ေတာ႔ ကမၻာ႔ႏုိင္ငံသားအမ်ားစုသည္ ပစၥဳပၸန္ အေျခအေနကုိသာ အဓိကထား သုံသပ္ၾက သည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါသည္။အတိတ္က အေကာင္းအဆုိးမ်ားကုိ ရုပ္ရွင္ထဲ သမုိင္းစာအုပ္ထဲေလာက္ သာ မွတ္တမ္းျပဳသိမ္းထားၾကပါသည္။ျမန္မာတုိ႕ကုိ ကဲ႕ရဲ႕ရွဳတ္ခ်ေသာ ထုိင္းႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ ယ ေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံသာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံေလာက္ သုိ႔မဟုတ္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံေလာက္ ဖြံ ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေနခဲ႔ပါ လွ်င္ ဤမွ်ေလာက္ ရွဳတ္ခ်ေျပာဆုိလိမ္႔မည္ မဟုတ္ေပ။

ဂ်ပန္သည္ တစ္ခ်ိန္က ဖက္ဆစ္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ ဂ်ာမနီသည္ တစ္ခ်ိန္က နာဇီႏုိင္ငံျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။အေမရိကန္သည္ တခ်ိန္က လူရုိင္းဓားျပမ်ား ေနထုိင္ ရာနုိင္ငံ အဆင္႔မွ်သာ ရွိခဲ႔ပါသည္။သို႔ေသာ္ ထုိႏုိင္ငံမ်ားကို အတိတ္က သူတုိ႔၏အေျခအေနဆုိးရြားမွဳ မ်ားကို ၾကည္႔၍ ယေန႔ မည္သူမွ် အထင္မေသးရဲပါ။ ႏွိမ္႔ခ်ဆက္ဆံျခင္း မျပဳရဲပါ။ ဘယ္ႏုိင္ငံကလာသလဲလုိ႔ ေမးလုိက္လွ်င္ ရင္ေကာ႔၍ မိမိဇာတိႏုိင္ငံကုိ ဂုဏ္ယူစြာေျပာၾကားႏုိင္ၾကပါသည္။

ျမန္မာသည္ တစ္ခ်ိ္န္က အေရွ႔ေတာင္အာရွတြင္ ေရႊထီးေဆာင္းႏုိင္ခဲ႔သည္။အထူးသျဖင္႔ယုိးဒယား လုိႏုိင္ငံမ်ဳိးကုိ အေပၚစီးမွ ငုံၾကည္႔ကာ အျမဲတမ္း လႊမ္းမုိးႏုိင္ခဲ႔သည္။သုိ႔ေသာ္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသား အမ်ားစုသည္ သူတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ေအာက္ေျခအလုပ္မ်ားကုိ ေစ်းေပါေပါနွင္႔လုပ္ကုိင္ေပးေနရ သည္။ ယင္းသုိ႔လုပ္ကုိင္ ႏုိင္ဖုိ႔ရန္အတြက္ ကုိေတာင္ တရား၀င္နည္းလမ္းျဖင္႔ လာနုိင္သည္မဟုတ္ပဲ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ျဖင္႔ ေရာက္လာၾကရျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအတြက္ အဖမ္းခံၾကရ၊ ေအာက္ၾကခံၾကရ ၊မတရားအနုိင္က်င္႔ခံၾကရ၊ သတ္ျဖတ္ခံၾကရသည္႔ သတင္းမ်ား ကမ်က္စိမဆန္႕ နားမဆန္႔ ေအာင္ၾကား ေနၾကရသည္။

ဒီလုိ အေျခ အေနမ်ဳိးမွာ ဘယ္ထုိင္းႏုိင္ငံသားကမွ တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာတုိ႔ ၏ေအာင္ႏုိင္မွု၊အစြမ္းရွိ မွဳကို အသိအမွတ္ျပဳလိမ္႔မည္ မဟုတ္၊ တရား၀င္ လာႏုိင္သူမ်ားပင္ ထုိအဖိႏွိပ္ခံလူအမ်ားစုၾကီးႏွင္႔ တစ္ႏုိင္ငံတည္းသာခ်င္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ ျမန္မာဟု ေျပာရမွာ ရွက္ရြ႔ံေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ ေန ရပါ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ယုိးဒယားတုိ႔သည္တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာတုိ႔၏ ေအာင္ႏုိင္မွဳ ကိုိ ရက္စက္ၾကမ္း ၾကဳတ္ မွဳ၊အတၱၾကီးအႏုိင္က်င္႔မွဳမ်ားအျဖစ္ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပလာၾကပါသည္။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ စာေရးသူကေတာ႔ ကုိယ္႔ဇာတိေဒသ ႏုိင္ငံကုိ ဘယ္ေသာအခါမွ် ထိန္ခ်မ္ကြယ္ ၀ွက္ေျပာဆုိျခင္း မရွိခဲ႔ပါ။ဘယ္က လာသလဲေမးလွ်င္ ျမန္မာျပည္က လာတယ္ဟုပင္ အျမဲေျဖဆုိခဲ႔ပါ သည္။ အထင္ေသးမွဳခံရခဲ႔သည္မ်ား၊ ျပႆနာတက္ခဲ႔သည္မ်ားရွိသလုိ အထင္ၾကီးသေယာင္ ဆက္ဆံ ခံခဲ႔ရသည္မ်ားလည္း ရွိခဲ႔ပါသည္။အထင္ၾကီး အထင္ေသးခံရျခင္းမ်ားေၾကာင္႔ ကုိယ္႔ ကုိယ္ရည္ ကုိယ္ေသြး ရုတ္ေလ်ာ႔ တုိးတက္မသြားသည္ကုိ သိျမင္နားလည္ထားေသာေၾကာင္႔ျဖစ္ပါသည္။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား မစၥတာ ေဒ႔ ဗ္ ( Dave ) နွင္႔ ဆုံေတြ႔ျခင္း။ အယုဒၶယတြင္ ( ၂ ) ရက္တာ လည္ပတ္ခဲ႔စဥ္ အတြင္း အမွတ္တရ ျဖစ္ဖြယ္ရာ လူတစ္ေယာက္ႏွင္႔ ဆုံေတြ႔ခဲ႔ရပါသည္။ အထူးျပဳမိတ္ေဆြဖဲြ႔ကာ ဆုံေတြ႔မွဳမ်ဳိးမဟုတ္ပဲနွင္႔ အမွတ္မထင္ ဆံုေတြ႔ခဲ႕ရျခင္းျဖစ္ပါ သည္။၀ပ္မဟာထပ္ ဟုေခၚေသာ ေရွးေဟာင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေနရာ တစ္ခုကုိ ေလ႔လာျပီးေနာက္ ေရသန္႔ဘူး အအေအးဗူးမ်ား၊ အမွတ္ရပစၥည္းမ်ား ေရာင္းေသာဆုိင္တြင္ စားေရးသူနားလုိက္ပါသည္။ စာေရးသူကဲ႕သုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသား ခရီးသြားမ်ားလည္း ထုိေနရာတ၀ုိက္တြင္ ကုိယ္႔အစုႏွင္႔ကိုယ္ နားေနၾက ပါ သည္။

ထုိအခုိက္ ယုိးဒယား လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္က ၾကိဳးပုခက္မ်ား လုိက္လံ ေရာင္းခ် ေနပါသည္။ စာေရးသူ အနား ေရာက္ေသာအခါတြင္လည္း ယုိးဒယားဘုန္းၾကီးထင္၍ ယုိးဒယားလုိေျပာဆုိေရာင္းခ် လာပါသည္။စာေရးသူက မယူခ်င္ဘူးဟူ၍အဂၤလိပ္လုိ ေျပာဆုိလုိက္ေသာအခါ ႏုိင္ငံျခားသာ ဘုန္းၾကီး မွန္းသိ၍ အဂၤလိပ္လုိ ေျပာဆုိကာ ေရာင္းျပန္ေတာ႔သည္။ဘယ္ႏုိင္ငံကလဲ ေမးေသာအခါ ျမန္မာ လုိ႔ ပင္ ေျဖလုိက္ပါသည္။ ခုခ်ိန္မွာ စာေရးသူ ဘယ္ႏုိ္င္ငံသား ျဖစ္သည္္ဆုိတာ သူ႔တြက္ အေရးမၾကီးပဲ သူ၏ ၾကိဳးပုခက္မ်ား ေရာင္းဖုိ႔အေရးသာ စိတ္ေစာေနေသာေၾကာင္႔ စာေရးသူအား တစ္ခုကို ထုိင္းဘတ္ ေလးဆယ္ပဲ ေပးပါ တစ္ေဒၚလာ ေက်ာ္ေက်ာ္ပဲက်ပါသည္ဟု ေျပာလာပါသည္။ ပုခက္ကုိ္ၾကည္႔လုိက္ေသာအခါ လြန္စြာ ခုိင္ခန္႔ ပုံရွိ၍ ၎ ေျပာေသာေစ်းႏွင္႔ လြန္စြာ ၀ယ္သင္႔ေၾကာင္းေတြ႔ရေလသည္။သုိ႔ေသာစာေရးသူက မင္းေျပာေသာေစ်းႏွင္႔ ဆုိလွ်င္ ဒီပုခက္မွာ အမ်ားၾကီးေစ်းခ်ိဳသည္ကုိ သိျမင္ေၾကာင္း သုိ႔ေသာ္ မိမိအ တြက္ အသုံးမ၀င္၍ မ၀ယ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပန္ေျပလုိက္ပါသည္။သုိ႔ေသာ္ ပုခက္ေရာက္သူသည္ သူ႔ပုခက္ ကုိ စာေရးသူ စိတ္၀င္စားေနသည္ ကုိ အကဲခတ္မိ၍ ထင္သည္ တျခားေနရာသုိ႕ဆက္လက္မသြား ေတာ႔ပဲ စာေရးသူကုိ သူ႔ပုခက္၀ယ္ဖုိ႔ကိုသာ တြင္တြင္ ေျပာလာေနပါသည္။စာေရးသူလည္း စိတ္မရွည္ ေတာ႔ပဲ ေနာက္ဆုံးတြင္ နုိး ဟု ေျပာဆုိ၍ အျပတ္ျဖတ္လုိက္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ပုခက္ေရာင္းသူသည္ လက္မေလွ်ာ႔ေသးပဲ စာေရးသူကုိ နားပူနားဆာတုိက္ကာ ဆက္ လက္ေရာင္းခ်ေနျပန္ ပါသည္။ထုိျမင္ကြင္းကုိ စာေရးသူ အနီးမွာရွိေနေသာ အီတလီလူမ်ဳိး ခရီးသြား ဒကာ တစ္ေယာက္က ၾကည္႔မရျဖစ္လာသည္ႏွင္႔ စာေရးသူကုိ ကပ္၍ ဒီလူက ႏုိး ဆုိတဲ႔ အဓိပၸါယ္ကုိ နားမလည္ဘူးဟု ရြဲ႕ကာေျပာလုိက္ပါသည္။ပုခက္ေရာင္းသူလညး္ သူ႔ကုိ ရြ႕ဲေျပာမွန္းသိ၍ စာေရးသူ အနီးက ထြက္ခြါသြားပါသည္။

ထုိအခါက်မွပင္ စာေရးသူလည္း သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းႏွင္႔ဘယ္ ႏုိင္ငံက လာသလဲဟု ေမးျဖစ္လုိက္ပါသည္။သူက ျပန္ေျဖသည္မွာ အီတလီက လာ၍ သူတုိ႔မိသားစု အား လုံး ရုိမန္ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကုိ လြန္စြာ ကုိင္းရွဳိင္းေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။ သူ႔အစ္ကို တစ္ေယာက္မွာ ကက္သလစ္ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးျဖစ္၍ ကက္သလစ္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတုိ႔ ၏ စည္းကမ္းၾကီးပုံ ကသလစ္ ခရစ္ယာန္၀င္ဘုန္းၾကီးသီလရွင္ မ်ားသည္ လူထြက္ခြင္႔မရပုံအေၾကာင္း မ်ားကုိ ေျပာျပပါသည္။ စာေရးသူလည္း စိတ္၀င္စားစြာ နားေထာင္၍ မသိတာမ်ားကုိ ျပန္လည္ေမးျမန္းျပီး သူေမးလာ ေသာ ဗုဒၶဘာသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုလည္း ျပန္လည္ေျဖဆုိေပးပါသည္။ထုိသုိ႔ေျပာဆုိေနခုိက္ စာေရးသူတုိ႔ အနီးသို႔ တျခားႏုိင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္စိတ္၀င္စားစြာလာေရာက္နားေထာင္ေနပါ သည္ ။

အထူးသျဖင္႔စာေရးသူေျပာေသာ ဗုဒၶဘာသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ စိတ္ဝင္စားစြာနားေထာင္ ရင္း တစ္ခါ တစ္ခါ သူက ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးေျပာဆုိလာပါသည္။ဤသုိ႔ျဖင္႔ စာေရးသူႏွင္႔မူလက စကားေျပာခဲ႔ေသာ အီတလီလူမ်ဳိး ခရစ္ယံၾကီးမွာ သူဆက္လက္ လည္ပတ္မည္႔ ေနရာမ်ားကို ထြက္ သြားလုိက္ျပီး ေနာက္ေရာက္လာေသာ နုိင္ငံျခားသားႏွင္႔ စာေရးသူတုိ႔ဆက္လက္ေဆြးေႏြးေျပာဆုိ ျဖစ္ပါသည္။သူ၏ အမည္မွာ Mr Dave Linehan ျဖစ္ျပီး အေမရိကန္ႏုိ္င္ငံ ဖေလာရီဒါျပည္နယ္ မုိင္ ယာမီ ျမဳိ႕ မွ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါသည္။ သူနွင္႔စကားေျပာေန႕ရင္း သူ႔ကုိ အကဲခတ္ရသည္မွာ သူ႔တြင္ စိတ္က်ေ၀ဒနာခံစားေနရေၾကာင္း သိလာရပါသည္။သူေမးေသာ အဓိက စကားလုံးမွာ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္က လူေတြကုိ စိတ္ခ်မ္း သာေအာင္ တတ္ႏုိင္သလားဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။စာေရးသူကလည္း တတ္ႏုိ္င္ေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာတရား ေတာ္ဟာ တျခားဘာသာလုို ဘုရားက စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ကယ္တင္မည္ဟူ၍ အာမခံျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ ပဲစိတ္ခ်မ္းသာေစမည္႔ တရားမ်ားကုိ ေဟာေပးထားေၾကာင္း ထုိတရားမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္က်င္႔သုံးျခင္း ျဖင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳကုိ ကုိယ္တုိင္ရရွိခံစားႏုိင္ေၾကာင္း ရွင္းျပပါသည္။

စိတ္မခ်မ္းသာျခင္း အေၾကာင္အရင္းမွာ ငါ ကုိယ္ ေယာက်္ား မိန္းမ ၀တၳဳ ပစၥည္း စသည္အားျဖင္႔ အထင္မွားမွဳ စြဲလမ္းမွဳေၾကာင္႔ ျဖစ္ရေၾကာင္း ထုိစြဲလမ္းမွဳမ်ားေၾကာင္႔ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ေမာဟာ၊ မာန္ မာန ၊ဣႆာ မစၦရိယ ျဖစ္ရေၾကာင္း၊ယင္းေလာဘ စေသာတရားမ်ားရွိလာလွ်င္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ ေစ ၊မိသားတစ္စုျဖစ္ေစ ၊နုိ္င္ငံတစ္ခုျဖစ္ေစ မျငိမ္းခ်မ္းႏုိင္ေတာ႕ေၾကာင္း ဥပမာ လူတစ္ေယာက္ခုိးျပီ ဆုိလွ်င္ ဘာေၾကာင္႔ခုိလဲ ေလာဘ စိတ္ရွိလုိ႔ခုိးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊လူတစ္ေယာက္အျခားတစ္ေယာက္ ကုိသတ္ျပီဆုိလွ်င္ ေဒါသ ရွိ၍သတ္တ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းဤ ကမၻေပၚမွာရွိေနေသာ ဆင္းရဲ႕မွဳ၊မျငိမ္းခ်မ္း မွဳမ်ားသည္ေလာဘ ေဒါသ စသည္ကိေလသာမ်ား အရင္ခံ၍ ျဖစ္ရေၾကာင္းစသည္ျဖင္႔ရွင္းျပပါသည္။

ထုိအခါ Dave သည္ လြန္စြာစိတ္၀င္စားလာျပီး ဒါဆုိရင္ လူမွာရွိေနတဲ႔ ေလာဘ ေဒါသ မ်ား ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ဗုဒၶဘာသာက ဘယ္လုိနည္းလမ္းေပးထားသလဲဟု ေမးလာပါသည္။စာေရးသူက ေလာဘ ေဒါသ တရားမ်ားျငိမ္း ဖုိ႔ဆုိရင္ တရားထုိင္ဖုိ႔လုိေၾကင္း၊တရားထုိင္ျခင္း နွစ္မ်ဳိးရွိေၾကာင္း၊ သမထ နွင္႔ ၀ိပႆနာ ဟူ၍ေခၚေၾကာင္း သမထ ဆုိတာ စိတ္တည္ျကည္ ျငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္း ျဖစ္ျပီး ၀ိပႆနာ ဆုိတာ မိမိဘ၀ ခႏၶာကို အမွန္အတုိင္း ၾကည္႔ရွဳသည္႔ နည္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊ဦးစြာပထမ သမထ ကုိနားလည္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း ဘုရားရွင္ ေဟာခဲ႔ေသာ သမထ နည္းေပါင္းေလးဆယ္ရွိေၾကာင္း ထုိအထဲမွ စာေရးသူ အသုံးျပဳေလ႔ရွိေသာနည္းမွာ ေမတၱာကမၼဌာန္း နည္းျဖစ္ေၾကာင္းေမတၱာ ကမၼဌာန္ားနည္း သည္ ၾသဓိသေမတၱာ နည္း အေနာဓိသနည္းဟူ ၍ နွစ္မ်ိဳးရွိေၾကာင္းရွင္းျပပါသည္။

သူက ယင္းနွစ္မ်ဳိးကုိ ရွင္းျပပါဟူ၍ ဆက္လက္ေတာင္းခံရာစာေရးသူက ယင္းႏွစ္မ်ုိးတြင္ ၾသဓိသ နည္းကုိ အမ်ားအားျဖင္႔ အသုံးျပဳေလ႔ရွိေၾကာင္း အေနာဓိသ ေမတၱာနည္းကုိ လည္း ရံခါ အသုံးျပဳေလ႔ ရွိေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။မည္သည္႔နည္းကုိ ျဖစ္ေစ ေမတၱကမၼဌာန္း ကို အသုံးျပဳေတာ႔မည္ဆုိလွ်င္ ဦး စြာပထမ ဆိတ္ျငိမ္ေသာ ေနရာတစ္ခုကုိ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔လုိအပ္ေၾကာင္း ျပီးလွ်င္ မိမိႏွင္႔ ရင္းႏွီးခင္မင္သူ တစ္ေယာက္ကုိ စိတ္ထဲမွာ အာရုံယူရေၾကာင္း အမ်ုိးသားအခ်င္းခ်င္း အမ်ိဳးသမီးအခ်င္းခ်င္း ဆုိလွ်င္ ပုိ၍ အဆင္ေျပေၾကာင္း ျပီးလွ်င္ သူ႔ရဲ႕ ျပဳံေနတဲ႔ ရုပ္သြင္ စာေရးသူဆုိလွ်င္ စကားေျပာသံမ်ားကုိပါ အၾကား အာရုံျပဳ၍ ယူေလ႔ရွိေၾကာင္း ေမတၱာပုိ႔ခ်င္စဖြယ္ ကုိယ္႔မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း၏ အာရုံ စိတ္ီႏွလုံထဲထင္ လာသည္႔ အခ်ိန္တြင္ ေဒါသခပ္သိမ္းတုိ႔မွ ကင္းျငိမ္းႏုိင္ပါေစ၊ ေဘးအႏၲရာယ္ ရန္စြယ္အေပါငး္တုိ႔မွ ကင္းျငိမ္းႏုိင္ပါေစ။ စိတ္၏ဆင္းရဲျခင္း ကုိယ္၏ဆင္းရဲ႕ျခင္းတုိ႕မွ ကင္းျငိမ္းႏုိင္ပါေစ၊စုိးရိမ္ေၾကာင္႔ၾကဗ်ာ ပါဒတုိ႔မွ ကင္းျငိမ္းနုိင္ပါေစ။ ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းတုိ႕ႏွင္႔ျပည္႔စုံႏုိင္ပါေစ။ ကုိယ္စိတ္ ႏွလုံး ေအးခ်မ္းႏုိင္ပါေစ စသည္ျဖင္႔ ေကာင္းမြန္ေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ားကုိ မိမိနွလုံးသာမွ ပုိ႔လႊတ္ေပးရ ေၾကာင္း ရွင္းျပပါသည္။

ၾသဓိသေမတၱာဆုိသည္မွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ စသည္ကုိ ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္ျပီး အေနာဓိသ ေမတၱာဆုိ္သည္ မွာ မရည္ညႊန္းပဲ စၾက၀ဠာ အနႏၱအတြင္းသုိ႕ မိမိ၏ နွလုံးသာစိတ္အစဥ္မွ သတၱ၀ါ အားလုံးအတြက္ ေဒါသ ခပ္သိမ္းကင္းျငိမ္းၾကပါေစ စသည္ျဖင္႔ ပို႔လႊတ္ေပးရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေမတၱာ ကမၼဌာန္းကုိ ထုိသုိ႔ အသုံျပဳျခင္းျဖင္႔ လူမွဳေရးနယ္ပယ္မွာလည္းဆက္ဆံေရး ေခ်ာေမြ႔ႏုိ္င္သလုိ ဓမၼေရး ရာ ကိစၥတြင္လည္း စိတ္တည္ျငိမ္ဖုိ႔ စိတ္ခ်မး္သာဖုိ႔ စိတ္ေအးျငိမ္းဖုိ႔ မ်ားစြာ အေထာက္အကူျဖစ္ ေၾကာင္း စာေရးသူ အေတြ႔အၾကဳံအရဆုိလွ်င္ ေမတၱာ ကမၼဌာန္းထုုိင္ျပီး မိနစ္ ႏွစ္ဆယ္ နာရီ၀က္ခန္႔ ဆုိလွ်င္ စိတ္တည္ျငိမ္မွဳ ရလာေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။

ထုိသုိ႔ စိတ္တည္ျငိမ္မွဳ ရလာလွ်င္ ၀ိပႆနာကမၼဌာန္းနည္းကုိ ကူးေျပာင္းဖုိ႔လုိေၾကာင္း မိမိ၏ စိအစဥ္ ရုပ္အစဥ္တုိ႔ကုိ အမွန္အတုိင္းျမင္ေအာင္ ၾကည္႔ရွဳဖုိ႔ရန္အတြက္ တည္ျငိ္မ္ေသာ စိတ္အစဥ္ သတိတရားႏွင္႔ ဥာဏ္တုိ႔ကို အားျပဳရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မိမိဘ၀ခႏၶာ အစဥ္ကုိ သုံးသပ္ ဆင္ျခင္ၾကည္႔ လွ်င္ လြန္ခဲ႔ေသာ ဆယ္ႏွစ္က ႏွင္႔ ယခု အခ်ိန္မတူေၾကာင္း ၊မႏွစ္ကႏွင္႔ဒီႏွစ္လည္း မတူေၾကာင္း ၊မေန႔ ကႏွင္႔ဒီေန႔လည္း မတူေၾကာင္း ၊အျမဲတမ္းေျပာင္းလည္းေနေၾကာင္း အဲဒီလုိေျပာင္းလည္းတာသည္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာမွ တစ္ႏွစ္ၾကာမွ တစ္ရက္ၾကာမွ ရုတ္တရက္ေျပာင္းလည္းတာမ်ိုဳးမဟုတ္ပဲ အခ်ိန္တုိင္း အခ်ိန္တုိ္င္း နာရီတုိင္းနာရီတုိင္း မိနစ္တုိင္း စကၠန္႔တုိင္း စကၠန္႔ကို ထပ္စိတ္မယ္ဆုိရင္ ထပ္စိတ္လုိ႔ ရတဲ႔ အခ်ိန္တုိင္းဟာေျပာင္းလည္း ေနေၾကာင္း အဲဒီေျပာင္းလည္းမွဳကို အသိဥာဏ္ပါပါႏွင္႔ ျမင္ေအာင္ရွဳ ၾကည္႔ဖုိ႔လုိေၾကာင္း အသိဥဏ္ႏွင္႔တကြ ျမင္လာျပီဆုိလွ်င္ ေျပာင္းလည္းမွဳျဖစ္စဥ္သက္သက္ၾကီးကို သာေတြ႔ျမင္ရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ငါဆုိတာလည္း မရွိေတာ႕ေၾကာင္း ငါ႔ဇနီးမယား သမီးသား ငါပုိင္ ဥစၥဆုိ တာ မေတြ႔ရႏုိင္ေတာ႔ေၾကာင္း ရုပ္တရားနာမ္တရား ျဖစ္စဥ္ေတြသာ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ျပီး ထုိရုပ္တရားတုိ႔ရဲ႕ မျမဲျခင္း ေျပာင္းလည္းျခင္း အစုိးမရျခင္းတုိ႕ကို သာ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ထုိသုိ႔သိျမင္နားလည္လာျပီ ဆုိလွ်င္ ရုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို မွီျပီးျဖစ္ေပၚေနတဲ႔ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန္မာန စေသာ တရားေတြ လည္း မည္သုိ႔မွ် ျဖစ္ေပၚနုိင္ျခင္း မရွိေတာ႔ေၾကာင္း ထုိတရားဆုိးေတြ မရွိေတာ႔လွ်င္ စိတ္ဆင္းရဲမွဳ စိတ္ ညစ္မွဳဆုိတာ မရွိေတာ႔ပဲ ဘ၀ဟာ လြန္္စြာ ျငိမ္းခ်မ္းလာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္ပါသည္။

မစၥတာေဒ႔ဗ္ သည္ စိတ္၀င္စားစြာနားေထာင္ေနရင္ သူလည္း တရားထုိင္ဖုိ႔စိတ္ကူးထားေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။တဆက္တည္း စာေရးသူေနေသာေနရာကုိ ေမးလာပါသည္ စာေရးသူလည္း လိပ္ စာ ႏွင္႔ ဖုန္းနံပတ္ကုိ ေပးလုိက္ပါသည္။ သူကလည္း သူ႔ဖုန္းနံပတ္ကုိေပးလာပါသည္။ထုိ႔ေနာက္ေန႔ဆြမ္း စားဖုိ႔ရန္ အခ်ိ္န္ေရာက္လာေသာေၾကာင္႔ ထမင္းဆုိင္တစ္ဆုိင္သို႔သြားကာ ေန႔ဆြမ္းစားျဖစ္ပါသည္။မစၥ တာေဒ႔ဗ္ ႏွင္႔ အတူ အျခား အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား သုံးေလးေယာက္လည္း လာေရာက္စားေသာက္ၾက ပါသည္။စာေရးသူက အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းေၾကာင္းဘယ္ေနကိုသြား သြား သိကၡာရွိ၍ ေလးစားမွဳခံရေၾကာင္း ေျပာျပေသာအခါ သူတုိ႔က အေမရိကန္ႏုိင္ငံသည္ အထင္ၾကီး စရာမရွိေၾကာင္း အာရွက လူအမ်ားစုက အေမရိကန္ ရုပ္ရွင္မ်ားကို ၾကည္႔၍ သက္သက္ အထင္ၾကီးေန ၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပ ၾကပါသည္။

သူတုိ႔စိတ္ထဲ တကယ္ရွိေန၍လား စာေရးသူႏွင္႔ လုိက္ေလ်ာညီ ေထြရွိရန္ ေျပာေနၾကျခင္းလားဆုိသည္ကုိ စာေရးသူမသိႏုိင္ခဲ႔ပါ ေန႔ဆြမ္း ဘုန္းေပးျပီးေနာက္ မစၥတာ ေဒ႔ဗ္ ႏွင္႔ ေရာ သူတုိ႕အားလုံႏွင္႔ပါ လမ္းခြဲ၍ ထြက္လာခဲ႔ပါသည္။ ထုိေန႔ ညေနေစာင္းေသာအခါ စာေရးသူ သီတင္းသုံးရာ စမြတ္စခြန္ရွိ ၀ပ္ဘန္ဖုိင္တိယေက်ာင္း သုိ႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခ႔ဲပါသည္။ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေရာက္သည္ႏွင္႔ မစၥတာေဒ႔ဗ္က ဖုန္းမက္ ေဆ႔ခ်္ တစ္ခုပုိ႔လာပါသည္။ ခ်င္းမုိင္ရွိ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတြင္ သူတရားသြားေရာက္အား ထုတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း စာေရးသူကို လုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္ေစလုိေၾကာင္း ေျပာလာပါသည္။ထုိသုိ႔သြား ေရာက္ျခင္း မျပဳမီ အစမး္အာျဖင္႔တရားျပေပးရန္လည္း စာေရးသူကို အကူအညီေတာင္း လာ ျပန္ပါသည္။ စာေရးသူလည္း မယုတ္မလြန္ ျဖစ္ေစရန္ အဆင္ေျပတဲ႔ အခ်ိန္ ျပတာေပါ႕ဟု ျပန္ၾကားလုိက္ပါ သည္။ ၄င္းႏွင္႔ေတြ႔ျပီး ႏွစ္ေယာက္ေျမာက္ေန႔တြင္ စာေရးသူထံေနာက္ထပ္ဖုန္း မက္ေဆ႔ခ်္ တစ္ခု ပုိ႔လာပါ သည္ သူက ယခု စာေရးသူေက်ာင္းသုိ႔လာေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း အယုဒၶယ ခရီးသြား ေအဂ်င္စီ တစ္ခုက ဒရုိင္ဘာ တုိးဂုိက္ တစ္ေယာက္ကို ငွားလာေၾကာင္း ေျပာလာပါသည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ စာေရးသူက ဘန္ေကာက္ သို႔ ကိစၥတစ္ခုျဖင္႔ သြားေနသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေက်ာင္းလိပ္စာကုိသာ ေအးဂ်င္႔ အမ်ီဳသမီးကုိေသခ်ာစြာေျပာျပျပီး မၾကာခင္ျပန္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္ပါသည္။ေက်ာင္းတြင္ စာေရးသူ၏ သူငယ္ခ်င္း ဦးေတဇ အမည္ရွိ ရခုိင္ဦးဇင္းတစ္ပါးရွိ ေန ၍ ၄င္းထံ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားျပီး မစၥတာ ေဒ႔ဗ္တုိကုိ ဧည္႔ခံစကားေျပာေပးဖုိ႔ ေျပာျပ လိုက္ရ ပါသည္။ေနာက္ပုိင္း ဦးေတဇ ေျပာျပ၍ သိရသည္မွာ မစၥတာ ေဒ႔ဗ္က စာေရးသူႏွင္႔ ေတြ႔လုိစိတ္ေစာ ေန၍ စာေရးသူ ဘန္ေကာက္ကုိ ကိစၥႏွင္႔ သြားေနျခင္းသည္ သူ႔ကို မကူညီခ်င္၍ေရွာင္ထြက္သြားသည္ ဟုထင္ေနပုံရေၾကာင္း သိရပါသည္။

စာေရးသူျပန္ေရာက္လာေသာ အခါ စာေရးသူေက်ာင္းမွာပင္ သူ႔ ကုိ တရားျပေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါသည္။ စာေရးသူကလည္း ေက်ာင္းတုိက္ အေျခအေနသည္ တရားရိပ္ သာမဟုတ္၍ သူ႕ကို တရားျပေပးဖုိ႔ရန္အတြက္ ဆိတ္ျငိမ္မွဳ မရွိ၍ မသင္႔ေတာ္ေၾကာင္း တျခားသင္႔ ေတာ္ရာ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိ ပုိ႔ေဆာင္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္ျပလုိက္ပါသည္။သို႔ေသာ္ သူက လက္မခံပဲ စာေရးသူကုိ ေတြ႔ဆုံဖုိ႔ရန္ ေမွ်ာ္လင္တၾကီးျဖင္႔ ေငြကုန္က်ခံကာ သူလာခဲ႔ရေၾကာင္း အယုဒၶ ယ ကုိ စာေရးသူကို္တခါတည္း လုိက္ခဲ႔ေစလုိေၾကာင္း ၄င္းေနရာမွာရွိေသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း တြင္ တည္းခုိ တရားျပလွ်င္ အဆင္ေျပမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာျပလာပါသည္။ သူႏွင္႔ အတူပါလာေသာ ဒရုိင္ဘာေအးဂ်င္႔ အမ်ဳိဳးသမီးကလည္း သူမႏွင္႔သိေသာ ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း ရွိေၾကာင္း ထုိေက်ာင္းတြင္ေနထုိင္ခြင္႔ရရန္ သူမ ေလွ်ာက္ထားၾကည္႔ေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလာပါသည္။

ဤသုိ႔ျဖင္႔ စာေရးသူလည္း လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ရက္ကမွ ျပန္လာေသာအ ယုဒၶယ သုိ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ထပ္မံသြားေရာက္ရျပန္ပါေတာ႔သည္။အယုဒၶယေရာက္၍ ဒရုိင္ဘာအမ်ဳိးသ မီးက သူႏွင္႔ သိေသာ ဘုန္းၾကီးထံ အဆင္ေျပမေျပ ဖုန္းဆက္ၾကည္႔ရာ ၄င္းတုိ႕က အဂၤလိပ္စာ မတတ္ ၍ ဆက္ဆံေရးခက္ခဲေသာေၾကာင္႔ လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာလာပါ သည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔စာေရးသူလည္း မစၥတာ ေဒ႔ဗ္ ကုိဘယ္လုိ စီစဥ္မလဲေမးေသာအခါ ဟုိတယ္ တစ္ခုကို သြားတာေပါ႕ဟု ေျပာလာပါ သည္။ဤသုိ႔ျဖင္႔ နာရာယာ အမည္ရွိ ဟုိတယ္သုိ႔ေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ ဟုိတယ္တြင္ ၂ ရက္တာ တည္းခုိ တရားျပမည္ျဖစ္ျပီး ယင္းေနာက္ ခ်င္းမုိင္ရွိ ရိပ္သာတစ္ခုခုကုိ သြားရန္ အစီအစဥ္ဆြဲရပါသည္။

ဟုိတယ္သို႔ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း မစၥတာေဒ႔ဗ္ ကေရခ်ဳိးခန္းအတြင္း သုိ႔ ၀င္သြားပါသည္။ထုိသုိ႔၀င္သြားရာ၌ သူ ေဆာင္ယူေနက် လြယ္အိတ္ ကေလးပါ ယူသြားပါသည္။စာ ေရးသူလည္း ထူျခားသည္ဟုထင္ျပီး သတိထားေနလုိက္ပါသည္။ ခဏ အၾကာ ေရခ်ဳိးခန္း အတြင္းမွ ပု လင္းသံ ၾကားရပါသည္။ ၎ အရက္ ေသာက္ေနသည္ကုိ စာေရးသူသိ လုိက္ပါျပီ။

“ အပိုင္း(၂) အား ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္ ” ----- ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

စာေရးသူ
ဂႏၳလုလင္ ( ဘုိကေလး )

Friday, July 10, 2009

ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးေလးဆယ္႕ငါး

ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးေလးဆယ္႕ငါး

၁။အရဟံ+ဘဂ၀ါ
(ဂုဏ္ေတာ္ႏွစ္ပါးကိုရြတ္ဆိုအာရံုျပဳကာတစ္ရာ့ရွစ္လံုးပုတီးျဖင္႔(၁၀)ပတ္စိပ္ပါ)
၂။သမၼာသမၺဳေဒါၶ+ဗုေဒါၶ
(ဂုဏ္ေတာ္ႏွစ္ပါးကိုရြတ္ဆိုအာရံုျပဳကာတစ္ရာ့ရွစ္လံုးပုတီးျဖင္႔(၁၀)ပတ္စိပ္ပါ)
၃။၀ိဇၨာစရဏသမၺေႏၷာ+သတၱာေဒ၀မႏုသာနံ
(ဂုဏ္ေတာ္ႏွစ္ပါးကိုရြတ္ဆိုအာရံုျပဳကာတစ္ရာ့ရွစ္လံုးပုတီးျဖင္႔(၁၀)ပတ္စိပ္ပါ)
၄။သုဂေတာ+အႏုတၳေရာပုရိသဓမၼသာရထိ
(ဂုဏ္ေတာ္ႏွစ္ပါးကိုရြတ္ဆိုအာရံုျပဳကာတစ္ရာ့ရွစ္လံုးပုတီးျဖင္႔(၁၀)ပတ္စိပ္ပါ)
၅။ေလာက၀ိဒူ
(ဂုဏ္ေတာ္တပါးတည္းရြတ္ဆို
အာရံုျပဳကာတစ္ရာ့ရွစ္လံုးပုတီးျဖင့္(၅)ပတ္စိပ္ပါ)

ေျခေလးေခ်ာင္းသားေရွာင္ႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းဧ။္
သက္သက္လြတ္စားႏိုင္ပိုၿပီး ေကာင္းဧ။္..
သီလလံုရမည ္ပုတီးစိပ္စဥ္အတြင္း...

--
ေဒါင္းမင္း

Monday, June 29, 2009

အဆိပ္သင္႕ ပင္စည္

ေအာက္ပါ၀တၳဳေလးကိုကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လြန္းေသာေႀကာင္႕ျပန္လည္တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ဆရာေတာ္ေရးသားေသာထို၀တၳဳေလးျဖင္႕ဆရာေတာ္ႏွင္႕ေ၀းကြာေနမွုကိုျပန္လည္ဦးညႊတ္ရိွခိုး ဂါ၀ရျပဳလိုက္ပါသည္။

ေဒါင္းမင္း

အဆိပ္သင္႕ ပင္စည္

ဤ၀တၳဳတိုေလးသည္အျဖစ္ပ်က္မွန္တစ္ခုအားအေျခခံျပီးခံစားေရးဖြဲ႕ထားေသာ၀တၳဳတိုတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။

......*......*....*....*......*.....*xxxxxxxxx......*.........*..........*.........*........*

ကိုယ္ထင္ရင္ကုတင္ေရႊနန္းလို႕စကားပံုကဆိုခဲ႕ပါသည္။အထင္သည္မျမဲခဲ႕ပါ။ေျပာင္းလဲခဲ႕ရပါျပီ။ ဒီေတာ႕ ကုတင္သည္ ေရႊနန္းမဟုတ္ပဲသူမအတြက္အလွ်ံျငီးျငိီးေတာက္ေလာင္ေနေသာ သံေႏွာင္အိမ္ျဖစ္ခဲ႕ရပါေလျပီ။

"ခ်ိဳရယ္မင္းရဲ႕ အျပစ္ကင္းတဲ႕အျပံဳးေလးရယ္၊ ၀ါ၀င္းတဲ႕အသားေလးရယ္ဟာ ကိုယ္႕ကိုပထမဆံုးဖမ္းစား လိုက္တာပါပဲ"
ခ်စ္သူ၏ေႏြးေထြးေသာစကားသံမ်ားသည္သူမအတြက္ျငိမ္႕ေညာင္းေသာဂီတသံမ်ားျဖစ္ခဲ႕ဖူး ပါသည္။
"မခ်ိဳရယ္ ညည္းအိမ္ေထာင္က် သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ"
ဘ၀တူမိန္းကေလးမ်ား၏ခ်ီးက်ဴးမွုကိုခံရေသာအခါသူမမပြင္႕တစ္ပြင္႕ျပံဳးျပခဲ႕ပါသည္။ရင္ထဲမွာေတာ႕
တိတ္တခိုးပီတိလွိုင္းတို႕အလိပ္လိုက္တက္ေနခဲ႕ပါသည္။မဂၤလာေဆာင္ျပီး ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ႕
သူမ၏ပီတိလွုိင္းတို႕စတင္ညစ္ႏြမ္းစျပဳခဲ႕ရပါျပီ။
" ခ်ိဳမင္းကိုယ္တို႕ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္.။"
"ဟင္..ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႕ဘာသာယူလို႕ရတယ္မဟုတ္ဘူးလား"
"မရဘူးခ်ိဳကို္ယ္႕ခင္ပြန္းရဲ႕ဘာသာကိုဇနီးသည္ကလိုက္ယူရတာကိုယ္တို႕ဘာသာရဲ႕ထံုးစံပဲ

ဒါေႀကာင္႕ခ်ိဳမျဖစ္မေနေျပာင္းမွျဖစ္မယ္"။
"အကိုပဲလက္ထက္ျပီးရင္ခ်ိဳ႕အလိုက်အားလံုးျဖစ္ေစရမယ္ဆို"

"ေအးေလအားလံုးခ်ိဳ႕အလိုက်ထားတယ္ေလ အခုခ်ိဳ႕မွာတီဗီြ၊ဗီစီဒီ၊ေရခဲေသတၱာ၊အဲယ္ကြန္း၊
တယ္လီဖုန္း၊သြားစရာရိွရင္ကား အားလံုးျပည္႕စံုေနျပီ။ဒါေတြအားလံုးခ်ိဳ႕ကိုခ်စ္လြန္းလို႕
ကိုယ္ျပည္႕ျပည္႕စံုစံုထားေပးတာေလ"

အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဟာေခတ္မွီၤတဲ႕ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြျပည္႕စံုေနရင္လံုေလာက္ျပီလို႕ ထင္ခဲ႕တဲ႕သူမရဲ႕အသိဟာေနာက္က်ခဲ႕ရပါျပီ။အရံွုးေပးလက္ေျမာက္ျခင္းနဲ႕ပဲသူမခင္ပြန္းရဲ႕အလိုက်ဘာသာ ေျပာင္းခဲ႕ရပါျပီ။
"ဟယ္...အေမလာတယ္၊၀မ္းသာလိုက္တာအေမရယ္သမီးေလအေမ႕ကိုအရမ္းေအာက္ေမ႕ေနတာ၊
အေမေနေကာင္းတယ္-ေနာ္"
"ေအး..ေကာင္းပါတယ္သမီးရယ္၊.အေမလည္းငါသမီးသားဦးေလးေမြးတယ္ႀကားကတည္းကလာခ်င္ေနတာ
အိမ္မွာေလးခ်က္ျပဳတ္ေရးတာ၀န္လက္လြဲလို႕မရတာနဲ႕ေတာ္ေတာ္နဲ႕မလာျဖစ္ဘူး။ဒါနဲ႕ငါေျမးႀကီးႀကည္႕စမ္းပါ
ရေစအံုး ဟယ္။ငါ႕မွာေျမးဦးသကၤန္းခ်ီရေတာ႕မွာဆိုေတာ႕၀မ္းသာေနတာ..ဟဲ႕။"



အမွတ္မထင္ေျပာလိုက္ေသာမိခင္ေဒၚရင္၏စကားသံေႀကာင္႕သူမထိပ္ထိပ္ျပာျပာျဖစ္သြားရသည္။သူမ၏
ခင္ပြန္းကမီးဖိုခန္းမွာထမင္းစားေနခိုက္ျဖစ္၍ေတာ္ေပေသးသည္။ေဒၚရင္ကေတာ႕သူမအျဖစ္ကိုမသိရွာပဲ
ကေလးကိုေကာက္ယူေပြ႕ခ်ီေခ်ာ႕ျမဴေနပါသည္။


........*................*.........*

အႀကားအျမင္ဗဟုသုတနည္း၍ရိုးသားလြန္းေသာမိခင္ႏွင္႕ဘာသာအယူျပင္းထန္းေသာခင္ပြန္းသည္တို႕အႀကား
ပဋိပကၡမျဖစ္ေစရန္သူမသတိႀကီးစြာထား၍ဂရုစိုက္ခဲ႕သည္႕ႀကားမွာပင္ျပႆနာကရိုင္းျပစြာ၀င္ေရာက္လာခဲ႕ ပါသည္။

"ဒီမွာခ်ိဳ မင္းအေမလုပ္ပံုေကာင္းေသးရဲ႕လား"
"ဟင္...အေမဘာလုပ္မိလို႕လဲ"

"ဘာလုပ္ရမွာလဲကြ မနက္ကဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကိုဆြမ္းထြက္ေလာင္းတာငါကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္လို႕ေပါ႕"

"ေႀသာ္-အစ္ကိုရယ္ရြာမွာလဲအေမကေန႕တိုင္းဒီလိုဆြမ္းေလာင္းေနက်ေလ။ဒီမွာလည္းထမင္းဟင္းအဆင္
သင္႕က်က္ျပီးသားျဖစ္ေနတာနဲ႕ေလာင္းလိုက္တာေနမွာပါ"

"မလိုခ်င္ဘူးကြာ-သူအိမ္မွာသူဘာလုပ္လုပ္ ငါ႕အိမ္မွာငါမႀကိဳက္တာမလုပ္ရဘူး။ ဒီကိစၥမင္းေျပာရင္ေျပာ
မင္းမေျပာရင္ငါေျပာရလိမ္႕မယ္။"

"အို-အကိုေျပာစရာမလိုပါဘူး၊ခ်ိဳ႕ဘာသာအဆင္ေျပေအာင္ႀကည္႕ေျပာပါ႕မယ္။"


မိခင္အားရန္လိုထိပါးလာမည္႕ကိစအတြက္သူမႀကမ္းတမ္းစြာတုန္႕ျပန္လိုက္ခ်င္ပါသည္။သို႕ေသာ္ျပႆနာက ပိုႀကီးထြားလာႏိုင္သည္႕အတြက္နာက်င္မွုတို႕ေရာစြက္ေနေသာေဒါသကိုအသာမ်ိဳသိပ္ထားလိုက္ရသည္။

သ႔ူမိခင္ျပန္ေသာေန႕တြင္ေမာ္တင္သေဘၤာဆိပ္သို႕သူမကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႕ျဖစ္သည္။ကားေပၚကအဆင္းမွာပင္
ယခင္ကသူမႏွင္႕အတူေစ်းေရာင္းခဲ႕ေသာရြာသူအိမ္နီးခ်င္းမိန္းကေလးမ်ားႏွင္႕ဆံုျဖစ္သည္။

"ဟယ္-မခ်ိဳ၀လာလုိက္တာဟယ္၊သူေဌးမရုပ္တကယ္က်တယ္သိလား၊နင္ငါတို႕ကိုသတိရေသးရဲ႕လား-ဟင္။
ငါ႕မွာေတာ႕နင္႕ကိုေန႕တိုင္းသတိရေနတာ။"
"ေအးမာရယ္-ငါလည္းနင္တို႕ကိုသတိရပါတယ္၊ငါမွာအျပင္လဲေကာင္းေကာင္းထြက္ခြင္႕မရ၊သားေလးကလည္း
ရိွေနေတာ႕အိမ္ထဲမွာပဲေအာင္းေနရတယ္။"
"ေႀသာ္ဒါနဲ႕မခ်ိဳ-ဒီႏွစ္ရြာဦးေက်ာင္းကထိန္မွာဆိုင္းပါတယ္သိလား၊တန္ေဆာင္တိုင္မီးပန္းေတာင္းလွည္႕ပြဲက


လဲ အရင္ႏွစ္ေတြထက္ပိုစည္မွာရန္ကုန္ကဦးေက်ာ္ျမင္႕တို႕က-ကထိန္မွာေငြမတည္ျပီးမီးပန္းေတာင္းပြဲကိုအထူး စပါယ္ရွယ္လုပ္ေပးမွာတဲ႕။အဲဒါ-နင္လာခဲ႕ပါ႕လားဟယ္။"
"ေအးဟယ္ငါလာခ်င္လုိက္တာ နင္တို႕ေျပာမွ ငါရြာကိုပိုျပီးေတာင္သတိရလာတယ္။"


ေျပာသာေျပာရသည္သူမဘ၀သည္ရြာကစည္ကားလွေသာအလွဴပြဲ၊ကထိန္ပြဲမ်ားႏွင္႕အဆက္ျပတ္ခဲ႕ရျပီျဖစ္သည္။ "မည္႕သည္႕ပြဲေတာ္ကုိမွ်မသြားရဟု"
တခ်က္လြတ္အမိန္႕ထုတ္ခံခဲ႕ရျပီးျဖစ္သည္။ကိုယ္႕၀မ္းနာကိုယ္
သာသိမို႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုရြာအေႀကာင္းမေျပာျဖစ္ေအာင္စကားလမ္းေႀကာင္းေျပာင္းလိုက္ရသည္။
မိမိ၏က်ဥ္းက်ပ္ေသာဘ၀ႏွင္႕ရြာကိုလြမ္းဆြတ္ေသာရင္တြင္းေ၀ဒနာတို႕ကိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားမရိပ္မိေစရန္အျပံဳး
တုျဖင္႕ဖံုးထားရင္းစကားေျပာေနရသည္။

အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ကားေပၚလိုက္ပါရင္းရြာကပြဲေတာ္ေတြအေႀကာင္းသူမေတြးေနမိသည္။သူမ၏
အပ်ိဳစင္ဘ၀အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားသည္ရြာမွပြဲေတာ္ရက္မ်ားပင္ျဖစ္ခဲ႕ရသည္။အလွဴပြဲ၊ဘုရားပြဲ၊ရိွျပီဆိုလွ်င္
တေဒါက္ေဒါက္ဓါးခ်က္သံေလးမ်ားျဖင္႕စည္းခ်က္ညီညာေသာႀကက္သြန္လွီးပြဲမွာသူမပါ၀င္စျမဲ။ကြမ္းေတာင္
ပန္းေတာင္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင္႕အမ်ိဳးသမီးေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႕မ်ားတြင္သူမသည္အေရးပါသူတစ္ေယာက္။၀ါတြင္းဥပုသ္
ေန႕မ်ားႏွင္႕သႀကၤန္ရက္မ်ားတြင္ဥပုသ္သည္မ်ားအားေကၽြးေမြးရန္မုန္႕လံုးေရေပၚလုပ္ရသည္မွာလဲေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းလွသည္။ရြာမွာက်န္ရစ္ခဲ႕ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာေပ်ာ္ရႊင္စရာဤပြဲေတာ္ရက္မ်ားကိုဆက္လက္ဆင္ႏြဲ
က်ေပဦးေတာ႕မည္။သူမမွာေတာ႕ပြဲေတာ္ရက္မ်ားေရာက္တိုင္းလြမ္းေမာျခင္းနဲ႕သာအခ်ိန္ကုန္ေနရျပီျဖစ္သည္။
ႀကိဳတင္ေတြးမထားမိေသာဆံုးရံွုးမွုမ်ားကိုသူမဆက္ျပီးမစဥ္းစားခ်င္ေတာ႕။မ်က္လံုးအစံုကိုပိတ္၍အေတြးကိုရပ္
ရန္ႀကိဳးစားလိုက္သည္႕တိုင္မ်က္ရည္စီးေႀကာင္းတို႕ကပါးျပင္ေပၚသို႕လိမ္႕ဆင္းလာသည္။

*................*...........xxxxxxx........*......................*

ဤခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ......ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္အေပါင္းတို႕သည္...ဤမဂၤလာမ႑ပ္.....ေက်ာင္းေတာ္
အမွတ္ျဖင္႕သာလွ်င္...ေရႊဖ၀ါးရတနာ...စႀကာေရႊဖ၀ါး....ျဖန္႕ျငား........ျဖန္႕ျငားပါေစေသာ္။

သူမတို႕ေနရာႏွင္႕မလွမ္းမကမ္းတြင္ရိွေသာ မဟာသိမ္ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတိုက္မွလြင္႕ပ်ံလာေသာအသံခ်ဲ႕စက္
အသံ။ဤသီခ်င္းသံသည္ရြာမွာအလွဴဘုရားပြဲရိွတိုင္းဖြင္႕ေနက်သီးခ်င္းသံျဖစ္သည္။အခုမွပို၍တမ္းတစြာ
နားေထာင္ျဖစ္သည္။ရြာကိုပို၍သတိရမိသည္။

သူမတို႕အရပ္တြင္အလွဴအစေန႕တြင္ အသံခ်ဲ႕စက္ေရာက္သည္ႏွင္႕တျပိဳင္နက္သီခ်င္းသံကိုစတင္ႀကားရသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္သူမတို႕အမ်ိဳးသမီးအုပ္စုကႀကက္သြန္လွီး၊ႀကက္သြန္ခြာျဖင္႕႔အလုပ္ရွုပ္က်မည္။ဦးညြန္႕တို႕
ဦးေအာင္လံတို႕၊ဦးႀကီးမ်ားကအက်ီဗလာက်င္း၍ပုဆိုးေခါင္းေပါင္းျဖင္႕လာေရာက္ထမင္းခ်က္ ႀကမည္။ကေလး
တသိုက္ကဆူညံစြာေျပးလႊားေဆာ႕ကစား၍အခ်ိဳ႕ကအသံခ်ဲ႕စက္နားတြင္၀ိုင္းအံုေနႀကမည္။ ညေနပိုင္းတြင္
အလွဴအိမ္ကေကၽြးေမြးေသာသီးစံုခ်ဥ္ေရဟင္း၊ငံျပာရည္ခ်က္၊တို႕စရာတို႕ျဖင္႕ကေလးလူႀကီးအားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္
ပါးပါးစားေသာက္က်ေတာ႕မည္။

ဤသီခ်င္းႏွင္႕စိတ္ကူးထဲကရြာအလွဴပြဲ၏ပံုရိပ္ျမင္ကြင္းအစံုသည္သူမႏွလံုးသားထဲအေသြးအသားထဲအထိ
ရုန္းႀကြလွုပ္ရွားဆူေ၀လာေစ၏။ရင္တလွပ္လွပ္တုန္လာသည္အထိရြာကိုေအာင္းေမ႕မိ၏။အိမ္အျပင္ထြက္၍
အသံခ်ဲ႕စက္အသံႀကားရာသို႕သူမထြက္ႀကည္႕လိုက္သည္။ေယာဂီလံုခ်ည္မ်ား၀တ္လွ်က္သာသနာေတာ္အက်ိဳး
အတြက္ေငြဖလားကိုယ္စီကိုင္ကာအလွဴခံေနသူမ်ား၊တက္စြမ္းသေရြ႕ထည္႕၀င္လွဴဒါန္းသြားက်သူမ်ား၊
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း၀င္၍ဘုရား၀တ္ျပဳေနသူမ်ား၊က်က္သေရရိွလွေသာျမင္ကြင္းအစံုကိုသူမလြမ္းေမာ
စြာေငးႀကည္႕ေနမိသည္။

ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွေငြသံုးေထာင္က်ပ္ကိုထုတ္ယူ၍ခပ္သုတ္သုတ္သြားလွဴလိုက္သည္။
ဘ၀တသက္တာအတြင္းမွာအရသာအရိွဆံုးအလွဴဟုသူမဘာသာမွတ္ခ်က္ျပဳရင္းႀကည္ႏူးလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။

.......................................................*...................................................
"ဒကာမႀကီး-ကိုရင္တစ္ပါးဆြမ္းခံႀကြလို႕ရမလား"

သကၤန္းကိုသပ္ရပ္စြာရံုထားေသာကိုရင္ႏွစ္ပါးကသူမကိုျမင္၍ဆြမ္းဖိတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ဘာသာျခားအမ်ား
စုေနထုိင္ေသာဤေနရာတ၀ိုက္တြင္ျမန္မာရုပ္ေပၚလြင္ေနေသာသူမကိုေတြ႕လိုက္၍အားကိုးတႀကီးဆြမ္းဖိတ္
လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။သူမဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ႕ကိုရင္မ်ားကိုခပ္ေတြေတြႀကည္႕ေနမိသည္။


"အရွင္ဘုရားတပည္႕ေတာ္.......?........ဘာသာ၀င္ပါဘုရား"

တစ္ဆို႕ေနေသာလည္ေခ်ာင္းအတြင္းမွသူမအသံေခ်ာက္ကပ္စြာထြက္ေပၚလာသည္။ကိုရင္မ်ားကသူမကို
ဘာသာျခားဟုတ္ပါ႕မလားဟုသံသယအႀကည္႕ျဖင္႕ႀကည္႕၍လွည္႕ျပန္သြားႀကေလျပီ။

အလွဴအတန္းရက္ေရာေသာအဘိုးအဖြားတို႕၏ေျမးျဖစ္သူ.သဒၶါေစတနာထက္သန္ေသာ အမိအဖတို႕၏သမီး
ျဖစ္သူ၊ကုသိုလ္ေကာင္းမွုျဖင္႕ေ၀းခဲ႕ရ၍အလွဴအတန္းကိုရက္ေရာစြာျပဳလုပ္လိုသူယခုေတာ႕ဆြမ္းလာဖိတ္ေသာ
ကိုရင္မ်ားကိုဘာသားျခားပါဟူ၍ျငင္းဆန္လိုက္ရျပီ။ရင္ထဲမွာနင္႕ေနေအာင္ခံစားလိုက္ရသည္။တလိွုက္လိွုက္
တက္လာေနေသာရင္တြင္းေသာကကိုဘယ္လိုမွထိန္းမထားႏိုင္ေတာ႕။အိပ္ခန္းတြင္းသို႕၀င္၍အားရေအာင္
ငိုရွိုက္ပစ္လိုက္သည္။

.......*.........*............xxxxxxxxxxxx........*........*..........

တိတ္ဆိတ္ေသာပတ္၀န္းက်င္၊ခပ္စိမ္႕စိမ္႕ေလႏုေအး၊ႀကည္ႏူးဖြယ္႕ဆည္းလည္းသံတို႕ကိုခံစားရင္း၊အလင္း
ေရာင္ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ေအာက္၀ယ္ထီးထီးမားမားတည္ရိွေနေသာေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုဦးခ်ရိွခိုးလိုက္သည္။
တဒဂၤအခိုက္အတန္႕ေလးရယ္ေပါ႕။သည္အခိုက္အတန္႕ေလးမွာပင္ျမင္ကြင္းအားလံုးေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႕ရပါျပီ။
သူမအိပ္ယာကလန္႕ႏိုးခဲ႕သည္။

"ဟင္-ငါေရႊတိဂံုဘုရားကိုအိမ္မက္မက္ေနတာပါလား။ေႀသာ္....မခ်ိဳရယ္..ဘုရားကညည္းကိုအျမင္မွန္ျပေန
ပါလား။ခ်စ္သမီးကကိုယ္႕ရဲ႕ဘာသာကိုစြန္႕ခြာသြားေပမယ္႕ငါကခ်စ္သမီးကိုမေမ႕ပါဘူးလို႕ေျပာျပေနတဲ႕
အတုိင္းပါပဲလား"။


သူမတီးတိုးစြာေရရြတ္မိသည္။မိုးစင္စင္လင္းသြားသည္႕တိုင္ဆက္၍အိပ္မရေတာ႕။ျမင္သိစိတ္၏အာရံုမွာ
အိမ္မက္ထဲကေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ပံုေတာ္ျမင္ကြင္းကေဖ်ာက္ဖ်က္မရေတာ႕။ ေန႕လည္ထမင္းစားျပီးသည္ႏွင္႕သားေလးကိုေခၚကာေရႊတိဂံုဘုရားသို႕ထြက္လာခဲ႕သည္။ သူမခင္ပြန္းအျပင္သြားခိုက္ျဖစ္၍အိမ္တံခါးကိုပိတ္ထားခဲ႕သည္။ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ေနာက္ျပႆနာေနာက္ မွႀကည္႕ရွင္းေတာ႕မည္။ အိမ္မက္ထဲကအတိုင္းပါပဲေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကဆည္းလည္းသံကလံုကလင္မ်ားျဖင္႕ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုလွ်က္ ရိွ၏။ဤေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးအားသူမတသက္တာဖူးခြင္႕မရေတာ႕ဟုထင္မွတ္ထားခဲ႕ရာယခုေတာ႕စြန္႕႔စြန္႕ စားစားဖူးျမင္ခြင္႕ရလိုက္ေသာေႀကာင္႕စိတ္ႀကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕မွုအျပည္႕ျဖင္႕အားပါးတရရိွခိုးပူေဇာ္လိုက္သည္။ သို႕တိုင္ေအာင္ဖူးျမင္၍မ၀ႏိုင္ေအာင္ရိွလွ၏။

"အမား...ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္" အနီးတြင္ထိုင္ေနေသာသားေလးကသူမအားနားမလည္ဟန္ျဖင္႕ေမးလိုက္သည္။

"ေႀသာ္--သားသား--အမားဘုရားရိွခိုးေနတာေလ။ေဟာဟိုမွာေတြ႕လား။အဲဒါသားသားတို႕ဘုရားႀကီးေပါ႕။
သားသားလည္းရိွခိုးရမယ္ေနာ္"။

သားေလးကိုသူမရင္ခြင္ထဲထိုင္ေစလိုက္သည္။လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလက္အုပ္ခ်ီပံုစံျပဳေစ၍နဖူးထက္တြင္တင္ေပးရင္း ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးရိွရာသို႕ဦးတိုက္ထားလိုက္သည္။

"သားသားလိုက္ဆိုစမ္း အမားဆိုသလိုလိုက္ဆိုစမ္း
..........
..ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ.......၊
ဓမံၼ သရဏံဂစၦာမိ....၊


သံဃံသရဏံဂစၦာမိ။


သားေလးကိုတုိင္ေပးရင္းသူမေရာသားေလးပါသရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီးျဖစ္သည္ဟုမွတ္ယူလိုက္သည္။

..............**------**-----xxxxxxxx-----****-----****.............

ဘုရားကျပန္လာျပီးေနာက္တေန႕မွာပင္သူမခင္ပြန္းကဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္လြန္းေသာစကားတစ္ခြန္းျဖင္႕ တိုင္ပင္ခဲ႕ပါသည္။

"ခ်ိဳ-သားေလးကိုကို၀တ္ေက်ာင္းေခၚသြားအံုးမယ္"
"အို-သားေလးက..အခုမွေလးႏွစ္ေက်ာ္ရံုေလးရိွေသးတာငယ္ပါေသးတယ္။အစ္ကိုရယ္ျဖည္းျဖည္းမွေခၚတာေပါ႕။"
"ကို..ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕တိုင္ပင္ျပီးျပီေခၚသြားမွျဖစ္ေတာ႕မယ္။"

ဆႏၵ၏ေနာက္မွာအာဏာတို႕ေရာစြက္ေနေသာသူမခင္ပြန္း၏စကားလံုးမ်ားကိုသူမေတာ္လွန္တားျမစ္ႏိုင္စြမ္း မရိွခဲ႕ပါ။

.....................**.......................**.....................*...................*.....................*............

သူမခင္ပြန္းႏွင္႕သားေလးတို႕ထြက္သြားျပီးတစ္နာရီခန္႕အႀကာမွာသူမအမည္ကိုအေရးတႀကီးေခၚသံႀကားလိုက္ ရသည္။

"မခ်ိဳ-----မခ်ိဳ----မခ်ိဳ"
"ဟဲ႕----အီမန္ဘာလို႕ဒီေလာက္အေရးတႀကီးေခၚေနရတာလဲ" " အစ္မေယာက်္ားမွာသြားတယ္ .. ၀တ္ေက်ာင္းကအျပန္အစ္မတို႕ကေလးကားတိုက္ခံရလို႕..အဲဒါ ေဆးရံုကိုအျမန္လိုက္ခဲ႕ပါတဲ႕" "ဘာ..သားေလးကားတိုက္ခံရလို႕"

သူမရင္ထဲမီးစႏွင္႕ထိုးသြင္းခံရသကဲ႕သို႕ခံစားလိုက္ရသည္။ရပ္ထားေသာႀကမ္းျပင္ေနရာသည္ဦးစိုက္ကၽြမ္းျပန္ ျဖစ္သြားသည္ဟုမွတ္ထင္လိုက္ရသည္။ေဆးရံုကိုအျမန္ဆံုးလိုက္သြားလိုက္သည္။ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေနေသာသားေလးအေလာင္းကိုေတြ႕လိုက္ေတာ႕သူမရင္ထဲဆို႕နင္႕သြားသည္။ သားေလးအားႀကီးစြာေသာသနားျခင္း ႏွင္႔အတူလက္လြတ္ဆံုးရံွုးလိုက္ရျပီဟူေသာ အသိေႀကာင္႕ႏွလံုးသားသည္တဆက္ဆက္တုန္ေန၏။ငိုရိွုက္ လိုက္သည္႕တိုင္ရင္၀၌တစ္ဆို႕ေနေသာေႀကာင္႕ အသံထြက္မလာေတာ႕။ သားေလးအားသျဂိဳလ္ျပီးစီးသည္႕ေန႕မွာပင္သူမခင္ပြန္းက ပေဟဠိဆန္ေသာေမးခြန္းတစ္ခုကိုေမးလာသည္။

"ခ်ိဳ--ကိုယ္တို႕သားေလးဆံုးရတာ ဘာေႀကာင္႕လဲသိလား"
"သိတယ္ေလ--ရွင္႕ေႀကာင္႕ေပါ႕။ ရွင္၀တ္ေက်ာင္းေခၚသြားလို႕ေပါ႕။ ကၽြန္မေခၚမသြားနဲ႕အံုးလို႕ တားပါလွ်က္နဲ႕ ဇြတ္အတင္းေခၚသြားတယ္။ ရွင္႕ေႀကာင္႕ကၽြန္မသားေသရတာေလ။"


သားေလးအတြက္ခံစားခဲ႕ရေသာနာက်င္မွုႏွင္႕ေဒါသတို႕ေရာစြက္ေနသည္ေႀကာင္႕သူမႀကမ္းတမ္းစြာေျပာဆို
ပစ္လိုက္သည္။

"ေအးငါလည္းအဓိကတရားခံဘယ္သူလည္းဆိုတာသိေစခ်င္လို႕မင္းကိုေမးတာ။
သားေလးမဆံုးခင္ေန႕ကအျပင္သြားတဲ႕ကိစၥအိမ္နီးခ်င္းေတြေျပာလို႕ငါအားလံုးသိျပီးျပီ။
သားေလးကိုမင္းတို႕ဘုရားေခၚမသြားခဲ႕ရင္ငါလည္း၀တ္ေက်ာင္းပို႕ဖို႕အေလာတႀကီးစီစဥ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သားေလးဆံုးစရာအေႀကာင္းမရိွဘူး။သားေလးဆံုးရျခင္းရဲ႕အဓိကတရားခံက..မင္းကြ..။မင္းသိရဲလား။"

"အို--ရွင္မဆိုင္တဲ႕ကိစၥကိုလာျပီးမစြပ္စြဲပါနဲ႕အေမတစ္ေယာက္ကသူ႕သားတစ္ေယာက္ကိုသူတို႕ဘုရား ေခၚသြားတာအျပစ္ေျပာစရာမဟုတ္ဘူး။ဒါဘာထူးဆန္းလဲ"
"ေအးသူမ်ားေတြအတြက္မထူးဆန္းေပမယ္႕မင္းအတြက္ထူးဆန္းတယ္ကြ မင္းကိုယ္မင္းျပန္ေမးႀကည္႕စမ္း။ ဘာ--ဘာသာ၀င္လဲဆိုတာ"။


သူမရယ္သြမ္းေသြးရင္းျပန္လည္ေခ်ပလိုက္သည္။

"ဟင္း--ဟင္း--ဟင္းကၽြန္မလားဗုဒၶဘာသာ၀င္ေလ။ကၽြန္မေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးဆီမွာသရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီး သြားျပီအခုကၽြန္မဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနျပီေလ"

"ဘာ---ဘာေျပာတယ္။မင္းေစာ္ကားတယ္ေပါ႕။ ငါတို႕ဘာသာထဲ၀င္ျပီးတျခားဘာသာျပန္ေျပာင္းတယ္ေပါ႕"
"ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူး။ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခြင္႕အေရးကိုကၽြန္မဘာသာဖန္တီးယူတာ။အခုကၽြန္မမွာ သားေလးလဲမရိွေတာ႕ဘူး။ ဘာမွငွဲ႕ကြက္စရာအေႀကာင္းမရိွေတာ႕ဘူး။ဒီေတာ႕ရွင္႕ကိုဆက္ျပီးမေပါင္းႏိုင္ေတာ႕ ဘူး။ကၽြန္မရဲ႕အခြင္႕အေရးေတြကိုကၽြန္မဆက္ျပီးအဆံုးအရံွုးမခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး"
"ေအး--ဒါဆိုရင္ေကာင္းျပီေလ အိမ္မွာရိွတဲ႕ပစၥည္းကိုေတာ႕မင္းဘာတစ္ခုမွရလိမ္႕မယ္မထင္နဲ႕ မင္းႀကိဳက္တဲ႕ ေနရာသြားႏိုင္တယ္"။

သူမအ၀တ္အစားမ်ားကိုအိမ္ေထာင္က်စဥ္ကယူလာခဲ႕ေသာအိတ္ျဖင္႕ထည္႕၍သေဘၤာဆိပ္သို႕ထြက္လာခဲ႕ သည္။သူမအတြက္ေရွ႕ဆက္ျပီးလုပ္ရမည္႕အလုပ္ႏွင္႕သြားရမည္႕ေနရာအတြက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခိုင္မာ စြာခ်လိုက္သည္။ခရီးသည္မ်ားနားေနခန္းသို႕၀င္၍စာတစ္ေစာင္ေရးလိုက္သည္။

......xxxxxxx...............xxxxxx.............xxxxxx............

""ေအးမာ၊မေဆြ၊ခင္မိုး။ ငါစာေရးလိုက္ပါတယ္။နင္တို႕ဒီစာကိုဖက္ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာငါဟာမခ်ိဳအျဖစ္နဲ႕မဟုတ္ေတာ႕ပဲေလာကီကိုစြန္႕ခြာ သြားတဲသီလရွင္တစ္ပါးျဖစ္ေနပါျပီ။ငါေလတို႕ငယ္ငယ္ကႏုတ္တိုက္က်က္ခဲ႕ဘူးတဲ႕သားသမီးက်င္႕၀တ္ငါးပါး
လကၤာထဲက"ေစာင္႕ေလမ်ိဳးႏြယ္"ဆိုတဲ႕စာေႀကာင္းေလးကိုမိုက္မဲစြာလ်စ္လ်ဴရွုခဲ႕မိတယ္။ဒါေႀကာင္႕၏ ငါဟာ.. ဘာသာလဲဆံုး၊သားလဲဆံုး၊ဘ၀လည္းဆံုးခဲ႕ရတယ္။အမ်ိဳးအႏြယ္ကိုေစာင္ေရွာက္ဘို႕တာ၀န္ပ်က္ကြက္ သူ၊ဒို႕ရဲ႕ခ်စ္စရာေက်းလက္စရိုက္ေတြနဲ႕ေ၀းကြာသူလည္းျဖစ္ခဲ႕ရတယ္။နင္တို႕နဲ႕အတူတျခားဒို႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ေတြကိုငါ႕လိုအျဖစ္မ်ိဳးမႀကံဳရေအာင္ငါ႕ဘ၀ကိုသင္ခန္းစာယူျပီးအိမ္ေထာင္ျပဴမမွားႀကပါနဲ႔လို႕ငါသတိေပး တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္"။

နင္တို႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း

မခ်ိဳ

...........xxxx..............xxxxx.................xxxxx................xxx....

စာအိတ္ကိုပိတ္၍ဧရာ၀တီသေဘၤာစာေရးႀကီးအားသူမတို႕ရြာသို႕ေပးဘို႕ရန္မွာႀကားလိုက္သည္။ဤစာသည္ ဆံုးရွုံးခံဘ၀ျဖင္႕ရင္း၍ရခဲ႕ေသာသူမ၏ေနာင္တေ၀ဒနာမ်ားအတြက္သူမတက္ႏိုင္ေသာအစားထိုးကုသမွုဟု ခံယူလိုက္သည္။

သေဘၤာမ်ားဥဒဟိုသြားလာေနေသာရန္ကုန္ျမစ္ျပင္ႀကီးကိုေက်ာခိုင္းလိုက္သည္။သူမရင္ထဲမွာအိမ္ေထာင္ေရး ေနာင္တမ်ား၊ဘ၀သင္ခန္းစာမ်ား၊ေလာကီသံေ၀ဂမ်ား၊ေပြ႕ပိုက္ထည္႕သြင္းလွ်က္သူမ၏ေျခလွမ္းမ်ားက သီလရွင္မ်ားေနေသာ ေက်ာင္းတိုက္ဆီသို႕တေရြ႕ေရြ႕။ တေရြ႕ေရြ႕။ ။ ။

ျပီးပါျပီ...။ ။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ဂႏၳလုလင္(ဘိုကေလး)

Monday, June 8, 2009

ေနာက္ဆံုးရင္ခြင္


အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာတစ္ခြင္
ေလသင္႔ရာ စိတ္ေထြၿပား
ပ်ံ႔လြင္႔ေနခ်င္တတ္ခဲ႔ၿငား
ႏွလံုးသားရဲ႕ေတာင္းတရာ
ေနာက္ဆံုးနားခိုခ်င္မိတာ
ခ်စ္သူ႔ ထံပါးမွာ........
..............................
ေရးသားသူ
ယဥ္ေက်းငယ္(လားရိွဳး)
--
ေဒါင္းမင္း

Saturday, June 6, 2009

ခ်စ္သူသို႔.........

အခ်စ္ဦးဟု
ႏုတ္မွာဖြင္႔ဟ မဆိုသာလည္း
အခ်စ္ဆံုးေတာ႔ ၿဖစ္ေနခဲ႔မိ ၿဖစ္ေနမိၿပီ။
ရည္းစားဦးဟု
ႏုတ္မွာဖြင္႔ဟ မဆိုႏုိင္လည္း
အခ်စ္ဦးေတာ႔ ၿဖစ္ေနခဲ႔ၿပန္ ၿဖစ္ခဲ႔ၿပန္တယ္။
က်ိဳးေၾကာင္းဆက္လို႔
ရည္းစားမ်ားစြာ ထားခဲ႔ဖူးမိ ငါ႔အၿဖစ္ေလ
ခ်စ္သူ႔အတြက္
ယံုၾကည္ဖြယ္ရာ ၿဖစ္မေနမွန္း သိေနၿငားလည္း
အရူးအမူး စြဲလမ္းေနခဲ႔ ခ်စ္ခဲ႔ၿပီမို႔
မခ်င္႔မရဲ သက္ၿပင္းကိုသာ ရင္၀ယ္ပိုက္ရင္း
ခ်စ္သူ႔ေရွ႔မွာ
ရည္းစားမ်ားစြာ ထားခဲ႔ဖူးေၾကာင္း
ရိုးသားစြာၿဖင္႔ ဖြင္႔ဟ၀န္ခံ အသိေပးမိ
ငါ႔ကိုငါ႔သာ
မုန္းေနခ်င္ေတာ႔ မုန္းမိေတာ႔တယ္။
...........................................
ေရးသားသူ
ယဥ္ေက်းငယ္(လားရိွဴး)
--
ေဒါင္းမင္း

Wednesday, June 3, 2009

.(ခ်စ္သူနဲ႔ခ်ိန္းဆိုထားတဲ႔ေန႔ေတြတိုင္းမွာ စိတ္ဓာတ္က်မိတယ္)


ခ်စ္သူနဲ႔ခ်ိန္းဆိုထားတဲ႔ေန႔ေတြတိုင္းမွာ
ငါ.......စိတ္ဓာတ္က်မိတယ္

စုတ္ၿပတ္သတ္လွတဲ႔ connection
ငါ႔အား.... ရိုင္းစိုင္းတတ္ၿခင္းကြင္းၿပင္ကိုတြန္းပို႔
Gtalk က Calling , Answer လိုက္တိုင္းလည္း....
ဟင္း...........သံစဥ္ညိွေနတဲ႔အလား ၿပတ္ေတာင္းေတာင္းနဲ႔

ခ်စ္သူ႔ကိုလြမ္းမိလို႔ ၿမင္ခ်င္ေနခဲ႔တဲ႔ငါ
၀င္ခဲ႔မိ VZO ,
ဟင္း.......ခ်မိၿပန္ေပါ႔သက္ၿပင္းေမာ
အိမ္မွာပင္ဓာတ္ပံုၾကည္႔ေနခဲ႔လွ်င္အေကာင္းသားဟု......

ခံစားမိသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ခ်စ္သူ႔အားေ၀မွ်ခ်င္ခဲ႔လို႔
Compose မွာ ၀င္ Send တိုင္း
Still Working ကေနကိုမတက္ေတာ႔
ဟင္း............
ခ်ခဲ႔မိရၿပန္ဒီသက္ၿပင္း

ဒီလိုနဲ႔.......
ခ်စ္သူနဲ႔ခ်ိန္းဆိုထားတဲ႔ေန႔ေတြတိုင္း
စိတ္ဓာတ္က်ေနရၿမဲမို႔....
ဟင္း..........
သက္ၿပင္းေတြအၾကိမ္ၾကိမ္မ်ားထဲမွာ
@#*#@##*##............
ီစုတ္ခ်ာလွတဲ႔ Connection ေရ.......
မင္းေတာ႔ နာမည္ေၿပာင္းလိုက္ဖို႔ေကာင္းေနခဲ႔ၿပီ။
...............................................................................
ေရးသားသူ
ယဥ္ေက်းငယ္(လားရိွဳး)

သတိတလုံး အစဥ္သုံး။

သတိတလုံး အစဥ္သုံး။

အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ ၊ပမာေဒါ မစၥဳေနာပဒံ။ အပမတၱာ နမီယႏၱိ၊ ေယပမတၱာ ယထာ မတာ။

မေမ႔ျခင္းသည္ မေသျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏ ၊ေမ႔ေလ်ာ႔ျခင္းသည္ ေသျခင္း၏အေၾကာင္းျဖစ္၏၊ မေမ႔ေသာသူတုိ႔သည္မေသႏုိင္ကုန္၊ ေမ႔ေလ်ာေသာသူတုိ႔သည္ ေသၾကကုန္၏။ ( ဓမၼပဒ ၊အပၸမာဒ၀ဂ္ )

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္၏ အထက္ပါစကားစုေလးသည္ ဆင္ျခင္တတ္သူတုိ႔အတြက္ လြန္စြာ အေလးအနက္ထားအပ္ေသာ စကားစုေလးျဖစ္ပါသည္။စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား အားလုံးသည္ အထက္ပါ ျမတ္ဗုဒၶစကားေတာ္ေၾကာင္႔ပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ခဲ႔ၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထုိစကားကုိ စာေရးသူ ရွင္းပါမည္။သာသနာေတာ္ကုိ ေနလုိ လလို ထြန္းလင္းေအာင္ ေစာင္႔ေရွာက္ လွဴဒါန္းခဲ႔ျပီး တတိယသဂၤါယနာတင္ရာတြင္ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ႔ခဲ႔ေသာ အေသာက မင္းတရားၾကီး သည္ ဗုဒၶဘာသာ မျဖစ္မီက ဂ်ိန္းဘာသာ၀င္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ ဂ်ိန္းဘာသာ၀င္ ဘုန္း ၾကီး မ်ား၏ ေနထုိင္ စားေသာက္ပုံ အမူအရာတုိ႔ကုိ မၾကည္ညုိႏုိင္ပဲ အျခားကိုးကြယ္ရာ ဘာသာ တစ္ ခုကုိ ေတာင္႔တေနခဲ႔ေလသည္။

သုိ႔ေသာ္ မည္သည္႔ဘာသာကို ကုိးကြယ္ရမွန္းလညး္ မသိရွိႏုိင္ခဲ႔ပါ။အေသာကနန္းတက္ေသာ အခါ အမိတူ ညီေတာ္တစ္ပါးကုိသာခ်န္ထား၍ အျခားသူ၏ညီေတာ္ေနာင္ေတာ္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ခဲ႔ သည္။တစ္ေန႔ေသာအခါ နန္းေတာ္ေလသာျပတင္းကုိ ဖြင္႔၍ နန္းရင္ျပင္ရွိလမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကုိေငး ေမာ ၾကည္႔ရွဳေနခုိက္ ဣေျႏၵသိကၡာႏွင္႔ အလြန္ျပည္႔စုံလွေသာ ( ၇ )နွစ္အရြယ္သာမေဏငယ္ေလးတစ္ ပါးကုိ ေတြ႔ျမင္လုိက္ရေလသည္။ ပရမ္းပတာ ႏွင္႔ ဣေျႏၵသိကၡမဲ႔ သြားလာေနေသာ ဂ်ိန္းဘုန္းၾကီးမ်ား၏ ေနထုိင္ သြားလာ စားေသာက္ပုံမ်ားကို စိတ္ကုန္ေနျပီျုဖစ္ေသာ အေသာက မင္းသည္ သာမေဏငယ္ ေလး၏ ထူျခားေသာ သြင္ျပင္ကုိ လြန္စြာ ၾကည္ညဳိမိသြားေလသည္။

ထုိ႔ေၾကာင္႔ မင္းခ်င္းမ်ားကုိ သြားေရာက္ပင္႔ေဆာင္ ခုိင္းလုိက္သည္ သာမေဏငယ္နန္းတြင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ သင္႔ေတာ္ေသာေနရာကိုထုိုင္ပါဟု ေျပာေသာအခါ သာမေဏငယ္က မိမိထက္ သီလ သိကၡာ ၾကီးသူ ရွိမရွိ နန္ေတာ္တြင္းသုိ႔ လွည္လည္ စူးစမ္းလုိက္ပါသည္။မိမိထက္ သီလ သိကၡာ ၾကီးမားသူမရွိမွန္းသိေသာအခါ ရွင္ဘုရင္ထုိင္ေသာ ရာဇပလႅင္ထက္သုိ႔ တက္ထုိင္လုိက္ပါသည္။အ ေသာကမင္းၾကီးလညး္ အထူးသေဘာက်သြားျပီး သင္႔ေတာ္ေသာတရားကုိ ေဟာပါဟု ေတာင္းပန္ ေသာအခါ ၊ကုိရင္ ငယ္ေလးက အထက္ပါ ဘုရားရွင္၏ အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ ဂါထာကုိ ေဟာၾကား လုိက္ပါသည္။အေသာကမင္းၾကီးသည္ ကုိရင္ငယ္ေလး၏ သြင္ျပင္မူရာထက္ ကုိရင္ငယ္ေဟာၾကား ေသာ တရားကုိ ပုိ၍နွစ္ျခဳိက္သြားမိေလသည္။ကုိရင္ငယ္ေလးအား ဆြမ္းအုပ္မ်ားလွဴဒါန္းျပီး ကုိရင္ ငယ္၏ တပည္႔ဥပသကာအျဖစ္ပါ ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ထုိမွတဆင္႔ ေနာက္ဆုံး ဗုဒၶဘာသာကုိ အထူးသက္၀င္ကုိင္းရွဳိင္းသူ ျဖစ္လာခဲ႔ပါသည္။

တကယ္ေတာ႔ ကုိရင္ငယ္ေလးသည္ အေသာကဘုရင္၏ တူေတာ္ျဖစ္ေနေလသည္။ အေသာက၏ လက္ခ်က္ျဖင္႔ ကုိရင္ေလး၏ခမည္းေတာ္ သတ္ျဖတ္ခံရျပီေနာက္ ကုိရင္ေလး၏မယ္ေတာ္သည္ ကုိရင္ ေလးကုိယ္၀န္ျဖင္႔ ေဘးလြတ္ရာသုိ႔တိမ္း ေရွာင္ႏုိင္ခဲ႔သည္။ေမြးဖြား၍ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ အပ္နွံထားလုိက္သည္။( ၇ )ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ သာမေဏ၀တ္ရန္ ေခါင္းရိတ္စဥ္၌ပင္ ကမၼဌာန္း ရွုရင္း ရဟႏၱာျဖစ္ခဲ႔ေလသည္။ေညာင္ပင္ ေအာက္၌ သာမေဏျပဳရင္း ရဟႏၱာျဖစ္ေသာ ေၾကာင္႔ ကိုရင္ နိေျဂာဓ ဟူေသာအမည္ကို ရေလသသည္။

အေသာကမင္းၾကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာ အတြက္ လြန္စြာေက်းဇူးမ်ားေသာ မင္းၾကီးျဖစ္ခဲ႔ေလသည္။ သူ ဗုဒၶဘာသာကုိ သက္၀င္ယုံၾကည္လာျပီးေနာက္ ဘုရားရွင္ေမြးဖြားရာ ၊ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူရာ၊ ဓမၼစ ၾကာတရားေဟာၾကားရာ အရပ္မ်ားဆီတြင္ ၾကီးမားေသာ ေက်ုာက္တုိင္ၾကီးမ်ားကို စုိက္ထူ၍ ေနာင္ လာေနာင္သားတုိ႔အတြက္ အမွတ္တရ ထားခဲ႔ေလသည္။ထုိေက်ာက္တုိင္ၾကီးမ်ားသည္၊ေျမၾကီး ေအာက္ သုိ႔မ်ားစြာ နက္ေသာေၾကာင္႔ ေခတ္ကာလတုိ႔ လြန္စြာ ၾကာေညာင္းလာသည္႔တုိင္ ပ်က္ ယြင္းမသြားပဲ ေနာက္လာေနာက္သားတုိ႔ ေလ႔လာ သုေတသနျပဳႏုိင္ၾကေလသည္။ဘာသာျခားတုိ႔ လည္း မဖ်က္ဆီးႏုိင္ပဲ ၾကံၾကံခံ တည္တံံ႔ႏုိင္ေလသည္။ ထုိေက်ာက္တုိင္ၾကီးမ်ား စုိက္ထူေသာ အခ်ိန္ မွာ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံျပီး ႏွစ္ ( ၂၀၀ )ေက်ာ္မွ် ရွိေသးေသာကာလျဖစ္၍ ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ ႏွင္႔ ဘုရားရွင္ ပြင္႔ထြန္းခဲ႔ျခင္းတုိ႕အေပၚလြန္စြာ ခုိင္လုံေသာ အေထာက္အထားမ်ားျဖစ္ခဲ႔ေလသည္။

အေသာကမင္းၾကီးသည္ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ကုိ သက္၀င္ယုံၾကည္ျပီးေနာက္ တတိယသဂၤါယ နာတင္ရာတြင္ အဓိက ေထာက္ပံ႔ေသာ သာသနာျပဳမင္းျဖစ္ေလသည္။ သားေတာ္သမီးေတာ္မ်ားကုိ လညး္ သာသနေဘာင္သုိ႔ ၀င္ေစ၍ သာသန အလုပ္အားထုတ္ေစရာ ရဟႏၱာ ၊ရဟႏၱာမ မ်ား ျဖစ္ခဲ႔ၾက ပါသည္။သားေတာ္မွာ မဟိႏၵ မင္းသား အမည္ရွိ၍ သမီးေတာ္မွာ သဃၤမိတၱာ ျဖစ္ေလသည္။ထုိ႔ေနာက္ အေသာက မင္းၾကီးသည္ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ က်ယ္ျပန္႔စြာ ထြန္းလင္းေတာက္ပ ႏုိင္ရန္အတြက္ ရဟန္း ေတာ္မ်ားကုိ ကုိးတုိင္းကုိးဌာန သာသနာျပဳေစလႊတ္ေတာ္မူပါသည္။ထုိကုိးတုိင္းကုိးဌာနတြင္ သု၀ဏၰ ဘူမိ ဟုေခၚေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံလညး္ ပါ၀င္ခဲ႔ ပါသည္။ယေန႔ စာေရးသူတုိ႔ ႔ကုိးကြယ္ခြင္႔ရေနေသာ ဗုဒၶဘာသာသည္ အေသာက မင္းၾကီးေစလႊတ္ခဲ႔ေသာ အရွင္ေသာဏႏွင္႔ အရွင္ဥတၱရ ဟူေသာ ရဟႏၱာ မေထရ္ ျမတ္ႏွစ္ပါးမွ ဆင္းသက္ ျဖန္႔ခ်ီလာေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာျဖစ္ေလသည္။ ဤေနရာ၌ စာေရးသူ စဥ္းစားေနမိပါသည္။

အကယ္၍မ်ား အေသာကမင္းက သာမေဏငယ္ေလးကုိ မဖူးေတြ႔ခဲ႔ပါလွ်င္ ဖူးေတြ႔ခဲ႔ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္၏ အပၸမာဒ ဂါထာကုိ မေဟာၾကားခဲပါလွ်င္ စာေရးသူတုိ႔ ယေန႔ကုိးကြယ္ေနေသာဘာသာ သည္ တျခားတစ္ခုျဖစ္ေနေပလိမ္႔မည္ဟု စာေရးသူ မွန္းဆေနမိပါသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔ သာမေဏငယ္ နိ ေျဂာဓကုိ လညး္ကေကာင္း ၊အေသာက မင္းတရားၾကီး၏ သာသနာျပဳစိတ္ဓာတ္ႏွလုံးသားကိုလည္း ေကာင္း သာသနာျပဳၾကြေရာက္၍ ယေန႔ျမန္မာျပည္ သာသနာကုိ စတင္ျဖန္႔ခ်ီေပးခဲ႔ေသာ အရွင္ေသာ ဏ ႏွင္႔ အရွင္ဥတၱရ ရဟႏၱာ မေထရ္ျမတ္နွစ္ပါးကုိ လည္းေကာင္း စာေရးသူတုိ႔ အေလးထားဦးခုိက္၍ လြန္စြာေက်းဇူးတင္သင္႔ၾကပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ သာသနာေတာ္အတြက္ လြန္စြာအေရးပါခဲ႔ေသာ အထက္ပါ ဘုရားရွင္၏ အပၸမာဒ ဂါထာေတာ္ ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည္႔လွ်င္ သတိရွိဖုိ႔ အရာရာကုိ မေမ႔ေလ်ာ႔ဖုိ႔ ဆုံးမေတာ္မူလုိျခင္းျဖစ္ ပါ သည္။အဓိကသ တိထားရမည္မွာ မိမိတုိ႔ဘ၀ ၏ မတည္ျမဲပုံ ေဖာက္ျပန္ဆင္းရဲပုံ အစုိးမရပုံတုိ႔ကိုိ မေမ႔ ဖုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ဘ၀၏ ထုိကဲ႔သုိ႔ မျမဲပုံ ဆင္းရဲပုံ အစုိးမရပုံကို သတိရွိေနလွ်င္ ဘ၀ကို သာယာ တပ္ မက္စရာဟု မထင္ေတာ႔ပဲ ထုိဘ၀ထဲမွာ ေမ်ာမေနပဲ ကုသုိလ္ေကင္းမွဳ တရားဘာ၀နာအလုပ္မ်ားကုိ အားထုတ္ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ထုိသုိလ္ေကာင္းမွဳ တရားဘာ၀နာအလုပ္မ်ား လုပ္ျဖစ္ျပီဆုိလွ်င္ ဘ၀အဆင္႔ အတန္းေတြ ျမင္႔သထက္ျမင္႔လာေတာ႔မည္ ေနာက္ဆုံး မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္တရားမ်ားကုိ ရရွိလာမည္ျဖစ္ပါ သည္။မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္တရားကို ရရွိလာျပီဆုိလွ်င္ ဘ၀ေတြထပ္မံ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ႔ေပ ဘ၀ေတြထပ္မျဖစ္ ေတာ႔ဘူးဆုိလွ်င္ ေသစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိေတာ႔ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္က မေမ႔ျခင္း၊(၀ါ) သတိရွိျခင္းသည္ မေသျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏ဟု ေဟာေတာ္မူျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေမ႔ေလ်ာ႔ေနလွ်င္ ဘ၀ဆုိတာ သာယာစရာ ပဲဟု ျမင္ျပီး မိမိစိတ္ထင္ရာ အကုသုိလ္အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေနေပေတာ႔မည္။အကုသုိလ္အလုပ္မ်ားလုပ္ေနလွ်င္ ထုိအကုသုိလ္တုိ႔၏ အက်ဳိးေပးေသာေနရာ မွာ အပါယ္ေလးဘုံပင္ျဖစ္ပါသည။္ အပါယ္ေလးပါးက်ေရာက္ျပီဆုိလွ်င္ ဘ၀ေတြ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ျဖစ္ေန ေပေတာ႔မည္ ဘ၀ေတြထပ္ခါ ထပ္ခါ ျဖစ္ေနလွ်င္ အၾကိမ္ၾကိမ္ အဖန္ဖန္ ေသရပါအုံးမည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္က ေမ႔ေလ်ာ႔ျခင္းသည္ ေသျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏ ဟုေဟာေတာ္မူပါသည္။

ဘုရားရွင္၏ အထက္ပါစကားေတာ္သည္ သံသရာအရးကိစၥတြင္သာ အသုံခ်ရန္ မဟုတ္ပဲ ေလာ ကီအေရးကိစၥ ေတြ အတြက္ပါ သုံးတတ္သူအတြက္ အသုံးက်ေလသည္။ မည္သည္႔အေရးကိစၥကုိ ေဆာင္ရြက္ေနသူျဖစ္ေစ မိမိ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ကိစၥ ကုိ မေမ႔မေလ်ာ႔ လုံလ၀ီရိယ စုိက္ျပီး ေဆာင္ ရြက္မည္ဆုိပါက ထုိေဆာင္ရြက္ေနေသာ လုပ္ငန္းကိစၥသည္ အျမဲတန္း ရွင္သန္ေနမွာ ျဖစ္ေပ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္က မေမ႔ရင္မေသဘူး ဟု ေဟာေတာ္မူခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါ သည္။

စီးပါြးေရး၊လူမွဳေရး ၊နုိင္ငံေရး၊ ၊က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး စသည္ျဖင္႔ မည္သည္႔ အေရးကိစၥကုိ ေဆာင္ရြက္ေနသူပင္ျဖစ္ေစ မိမိေဆာင္ ရြက္ေနေသာကိစၥကုိ ေမ႔ေလ်ာ႔ျပီး မိမိႏွင္႔ မသက္ဆုိင္ေသာ ကိစၥေတြမွာ စိတ္၀င္စားမွဳရွိေန ျပီဆုိလွ်င္ ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ မိမိ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ကိစၥမွာ ေသေန ေသာသူပင္ျဖစ္ေလသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္ က ေမ႔လွ်င္ေသတယ္ ဟု ေဟာခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။အ ေသာကမင္းၾကီသည္ ဘုန္းသမၻာ၊ဥာဏ္ပညာ ၾကီးမားသူျဖစ္သည္႔အေလ်ာက္ ဘုရားရွင္က အက်ဥ္း ေဟာခဲ႔ေသာ အထက္ပါ အပၸမာဒ ဂါထာေလးကုိ အက်ယ္သေဘာေပါက္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။မည္၍ မည္မွ် သေဘာေပါက္သည္ကို စာေရးသူမွန္းဆ၍ မရႏုိင္ပါ။ထုိဂါထာကို နာယူသည္မွ စတင္၍ ျမတ္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ အတြက္ သူ၏ စြန္႔လြတ္ ျဖည္႔က်င္႔ ေဆာင္ရြက္မွဳမ်ားကလည္း မည္၍မည္မွ်ရွိ သည္ကုိ မွန္းဆဖုိ႔ ခက္ခဲလွပါသည္။

အေသာကမင္းၾကီးေလာက္ သေဘာမေပါက္ႏုိင္ေသာ္ျငားလည္း စာေရးသူတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ အတြက္ လြန္စြာ ေက်းဇူးမ်ားခဲ႔ေသာ အထက္ပါ အပၸမာဒ ဂါထာေလးကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ဆင္ ျခင္ၾကရင္း သံသရာေရး ေလာကီေရးကိစၥမ်ားမွာ အထက္ပါဂါထာေလး၏ အႏွစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ေသာ သတိ တလံုးကုိ အစဥ္သုံးဖုိ႔ တုိက္တြန္းေရးသားလုိက္ရပါသတည္း။

ဂႏၳလုလင္ ( ုဘုိကေလး )

Sunday, May 31, 2009

online လူသား)

အညာေပၚ အလိမ္ဆင္႔
မုသားစကားပတ္ၿခံရံ
ဒီ id ပိတ္ၿပန္ေတာ႔
ေနာက္ id ေစာင္႔သူရွိေနေသးသမို႔
ေၿပာခဲ႔ရၿပန္
ခါတေလ စုေပါင္းၾကံဳဆံုတတ္တာမို႔
လိုက္နာက်င္႔သံုးရအခါခါ
ေရွးဆိုရိုးစကား
"မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ"
စီကာပတ္ကံုး က်င္႔သံုးရၿပန္
စိတ္ေမာတယ္ထင္ ရွိခဲ႔ဖူးလည္း
အညာ တေၾကာ
မုသားေတာမွာ
ေနသားက်ေနခဲ႔ ၿပီမို႔
ေရွ႔ ဆက္ Lie ေနမိၿပန္ေပါ႔
online လူသား။

ေဒါင္းမင္း

Sunday, May 17, 2009

ျမန္မာ႕ရိဳးရာေဗဒင္တြက္ကိန္း။

နမႏၱာသခၤ်ိဳင္းကိန္းတြက္နည္း
ဒီနည္းကိုနမႏၱာသခၤ်ိဳင္းကိန္းတြက္နည္းလို႕ေခၚပါတယ္။သေဘာကေတာ႕ေရွာင္ရန္ေသကိန္းရိွတဲ႕အရပ္ကိုျပဆို
ပါတဲ႕ကိန္းပါပဲ။တြက္နည္းတြက္ပံုကေတာ႕...
ေကာဇာသကၠရစ္(ျမန္မာႏွစ္)ယခုေရာက္ရိွေနေသာျမန္မာႏွစ္ကိုတည္၊၅၃နဲ႕ေပါင္း၊ယခုေရာက္ရိွေနတဲ႕
အသက္ကိုပါထည္႕ေပါင္း၊ေပါင္းလို႕ရတာကိုရွစ္နဲ႕စား။
တစ္ခုႀကြင္းေတာ႕အေနာက္ေတာင္။
ႏွစ္ခုႀကြင္းေတာ႕အေနာက္။
သံုးခုႀကြင္းေတာ႕အေနာက္ေျမာက္။
ေလးခုႀကြင္းေတာ႕ေျမာက္။
ငါးခုႀကြင္းေတာ႕အေရွ႕ေျမာက္။
ေျခာက္ခုႀကြင္းေတာ႕အေရွ႕။
ခုႏွစ္ခုႀကြင္းေတာ႕အေရွ႕ေတာင္။
သုညႀကြင္းေတာ႕ေတာင္။....လို႕ျဖစ္ပါတယ္။
..........................
ဥပမာ..ေကာဇာသကၠရဇ္၁၃၁၅ခုႏွစ္ကအသက္၃၀ရိွတဲ႕လူတစ္ေယာက္ကိုတြက္ႀကည္႕ေတာ႕
ေကာဇာသကၠရဇ္-၁၃၁၅
၅၃ေပါင္း
...........
၁၃၆၈
အသက္- ၃၀ေပါင္း
..................
၈ ) ၁၃၉၈(၁၇၄

..................
၅၉
၅၆
....................
၃၈
၃၂
.................

အေရွ႕ရပ္--ေျခာက္ခုႀကြင္းပါသည္။

ဒီကိန္းကိုအမွတ္တမဲ႕ေတာ႕မထားႀကပါနဲ႕။ဘာေႀကာင္႕လဲဆိုေတာ႕ဟံသာ၀တီမင္းေကာဇာသကၠရဇ္၉၈၈ခုမွာ
သက္ေတာ္၄၉မွာပဲခူးျမိဳ႕အတြင္းကအေနာက္ေတာင္ကိုေျပာင္းေတာ္မူတဲ႕အတြက္အနိစ ေရာက္ေႀကာင္းက်မ္း
မွာဆိုထားတဲ႕အတြက္မွတ္သားသင္႕ေႀကာင္းသတိေပးလိုက္ပါတယ္။
.....................................................................................................................................
.....................................................................................................................................
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဘယ္သူအရင္ေသမလဲတြက္နည္း

ေဗဒင္တြက္ကိန္းမလို႕သာျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ဘာေႀကာင္႕လဲဆိုေတာ႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဘယ္သူ
အရင္ေသမွာလဲဆိုတဲ႕တြက္ကိန္းျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ။ေဗဒင္တြက္ကိန္းကိုသာျပဆိုတာပါ.ေဗဒင္ကိန္းကေသမယ္
ဆိုတိုင္းလဲေသတဲ႕သူမွေသဆံုးတာပါ။မေသတဲ႕သူကိုလဲေတြ႕ရပါတယ္။အဲဒီသူေတြကေတာ႕သီလျမဲတဲ႕သူ
ဘုရားတရားလိုက္စားလြန္းသူေတြပါ။
ကဲတြက္စစ္နည္းကိုႀကည္႕ရေအာင္....
ေယာက်ားနံမိန္းမနံႏွစ္ခုကိုေပါင္းျပီး၊သံုးခုနဲ႕ေျမာက္၊ကိုးခုနဲ႕စား။
ႏွစ္ခုႀကြင္းရင္ေယာက်ားအရင္ေသလိမ္႔မယ္။
သုညႀကြင္း ေယာကၤ်ားအရင္ေသမယ္။

တစ္ခုႀကြင္း၊သံုးခုႀကြင္း၊ေလးခုႀကြင္း၊ငါးခုႀကြင္း၊ေျခာက္ခုႀကြင္း၊....မိန္းမအရင္ေသလိမ္႕မယ္။

ဥပမာ.....ေယာကၤ်ားကတနလၤာ၊မိန္းမကအဂၤါ၊ဆိုပါေတာ႕ဒီႏွစ္ေယာက္ကိုတြက္စစ္ႀကည္႕မယ္ဆိုရင္
၂-ေယာက်ၤား
၃-မိန္းမ
...

၃ ေျမွာက္
...
၁၅
...
၉)၁၅(၁

.....
၆ႀကြင္း
ေယာက်ၤားတနလၤာ၊မိန္းမအဂၤါတြက္စစ္ႀကည္႕ေတာ႕ေျခာက္ခုႀကြင္းတယ္။ေဟာကိန္းအရေတာ႕မိန္းမကအရင္
ေသမယ္လို႕ဆိုထားပါတယ္။
................................................................................................................
................................................................................................................

အိမ္ေထာင္ဖက္အေဟာ

တြက္နည္းကေတာ႕သတို႕သားနဲ႕သတို႕သမီးရဲနံႏွစ္ပါးကိုတည္၊ငါးခုနဲ႕ေျမွာက္၊ခုႏွစ္နဲ႕စား

တစ္ခုႀကြင္းကစီးပြားဥစာရွာေဖြစုေစာင္းလို႕မရ။ႀကံသမွ်ေတြလြဲျပီးမြဲေတလို႕သာေနပါတယ္။

ႏွစ္ခုႀကြင္းရင္ပစညး္ရေရးမွာလံုးလစိုက္ထုတ္ပင္းပန္းႀကီးစြာမလုပ္မကိုင္ရပဲလြယ္ကူစြာရရိွတက္ျပီးႀကြယ္၀ခ်မ္း
သာတက္ပါတယ္။

သံုးခုႀကြင္းရင္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးျပီးလူ႕ေအာက္ကသာက်ိဳးႏြံစြာေနရတက္ပါတယ္။

ေလးခုႀကြင္းရင္နာမည္၊ဘုန္းတန္ခိုး၊သတင္းေက်ာ္ေဇာထင္ရွားတက္ပါတယ္။

ငါးခုႀကြင္းရင္ ဆင္၊ျမင္း၊ကၽြဲ၊ႏြား၊စပါး၊ေရႊ၊ေငြ၊အေထြေထြျပည္႕စံုျပီးခ်မ္းသာႀကြယ္၀တက္ပါတယ္။

ေျခာက္ခုႀကြင္းရင္ အေမြရလို႕ျဖစ္ေစ၊ထီေပါက္လို႕ျဖစ္ေစ၊စုေစာင္းျပီးဥစာပစည္းမ်ားရရိွကာသူေဌးဘြဲ႕ရကာ
ခ်မ္းသာႀကြယ္၀တက္ပါတယ္။

သူညႀကြင္းရင္ဒီဘ၀မွာပူပင္ေသာက ဒုကၡ၊ေဒါမနသေတြနဲ႕သာအခ်ိန္ုကုန္ဆံုးသြားတက္ပါတယ္။

အိမ္ေထာင္ဖက္အေဟာတြက္နည္းကမခက္ပါဘူး။လြယ္လြယ္ေလးပါပဲ။
ႀကာသာပေတးသတို႕သားနဲ႕ဗုဒၶဟူးသတို႕သမီးဆိုႀကပါစို႕။သူတို႕ႏွစ္ဦးရဲအိမ္ေထာင္ဖက္အေဟာကိုတြက္
ႀကည္႕ရင္

၅-ႀကာသာပေတး
ေပါင္း ၄-ဗုဒၶဟူး
.........

အေျမွာက္ ၅
၇)၄၅(၆
၄၂
..........
၃ ခုႀကြင္း
သံုးခုႀကြင္းဆိုေတာ႕သိပ္မေကာင္းဘူး။ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတက္တယ္။လူ႕ေအာက္မွာပဲက်ိဳးႏြံစြာေနရတက္တယ္လို႕
အေဟာထြက္ပါတယ္။
........................................................
ကဲသူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႕လဲတြက္စစ္ႀကည္႕ႀကအံုးေရွာင္သင္႕တာေရွာင္ေပါ႕ဗ်ာ.....
ကဲကၽြန္ေတာ္တို႕လဲခဏတာအနားယူပါအံုးမယ္။ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးကိုႀကြျမန္းရမွာမလို႕သိမ္းစရာရိွတာသိမ္း
ယူစရာရိွတာယူ၊ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြပါဆယ္ထုတ္..အဲ...မွားလို႕....
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ေရႊျပည္ျမန္မာကိုေရာက္မွထပ္မံေတြ႕ဆံုႀကတာေပါ႕ဗ်ာ။....

ေဒါင္းမင္း

Saturday, May 16, 2009

အေၿဖမဲ႔ဘ၀ပုစၦာ

ဘ၀.....
ဘ၀ရဲ႕ၿပီးၿပည္႔စံုၿခင္းအဓိပၸာယ္ ဘာကိုရည္ညႊန္းေနခဲ႔လဲ
ငါ တကယ္ကိုေတြးသိနားမလည္ႏိုင္ခဲ႔။
လူေတြရဲ႕ ထင္ၿမင္သတ္မွတ္ထားခ်က္မ်ားစြာေတြထဲ
ငါ...ေဖြရွာသိရွိေနခဲ႔တာက
ဘ၀ဟာ ငါတို႔ေတြးထင္ထားတာထက္ပိုလို႔ရွဳပ္ေထြးေန
ဘာတစ္ခုမွ်မသိခဲ႔သူကအရာရာကိုသံသယပြားေနတတ္ခဲ႔လို႔
ပဋိပကၡမ်ားစြာကိုၿဖစ္ေပၚေစခဲ႔
အရာရာကိုသိေနခဲ႔သူက်ၿပန္ေတာ႔
ၿပံဳးရံုသာၿပံဳးေနတတ္ခဲ႔ၿပန္
ဘ၀ဟာတကယ္ပဲဒီလိုသမက်ေနခဲ႔ၿပီလား
ငါ....တကယ္ကိုနားမလည္ႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔........
ၾကံဳဆံုၿဖတ္သန္းလာရခဲ႔ၿပီးတဲ႔ငါ႔သက္တမ္းေတြထဲ
ငါေတြ႔ရွိခဲ႔ၿပန္တာက
လိုအပ္မွဳကဒုကၡကိုၿဖစ္တည္ေစလို႔
လိုခ်င္ေတာင္႔တေနရမွဳကဒုကၡအားလံုးရဲ႕အရင္းၿမစ္ၿဖစ္လို႔ေနၿပန္
ဘ၀ဟာတကယ္ပဲရီေမာေနၿခင္းၿဖင္႔
ငိုေၾကြးရၿခင္းတစ္ခုေပၚဖံုးကြယ္လႊာခ်ထားခဲ႔တာလား
ေနထိုင္မွဳသက္တမ္းရင္႔ေရာ္လာခဲ႔တာနဲ႔အမွ်
ဘ၀ေနနည္းတစ္ခုကို မွန္ကန္စြာေဖြရွာႏိုင္ခဲ႔ၿပီလား
က်င္လည္ေနဆဲဒီသက္တမ္းထဲမွာ
အမွန္ကန္ဆံုးလို႔ ငါေတြ႔ရွိထားတာက
ရင္႔က်က္လာခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ကာလေတြနဲ႔အတူ
အမွားအယြင္းမ်ားစြာကို ဟန္ေဆာင္ဖံုးလႊာထားတာၿဖစ္လို႔ေနခဲ႔ၿပန္
ဒါဟာ...ဘ၀ရဲ႕ ေဖာက္ၿပန္တတ္မွဳ ဓမၼာတာတစ္ခုေပပဲလား
ငါ....တကယ္ကိုမေတြးတတ္ႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔....
ေၿပာင္းလဲတတ္ၿခင္းက သစၥာရွိစြာလည္ပတ္ေနဆဲ
ေရြ႔လ်ားေနဆဲအရာမ်ားစြာထဲမွာ
ေရြးခ်ယ္မွဳမဲ႔ဘ၀တစ္ခုက
အေၿဖမဲ႔ ယႏၱားရားထဲမွာ ေယာင္နစြာ က်င္လည္ လွည္႔ပတ္
လိုက္ပါလို႔ေနရဆဲ....။
******************
ေရးသားသူ
ယဥ္ေက်းငယ္

Tuesday, May 12, 2009

အပ်ိဳႏွင္႕ညားမလား၊အအိုနဲ႕ညားမလားစမ္းႀကည္႕ႀကရေအာင္

ကဲ..စလိုက္ႀကရေအာင္...ဒီလို..သူငယ္ခ်င္းေရာင္းရင္းတို႕ေရ..အဲသူငယ္ခ်င္းေရာင္းရင္းတို႕ဆိုတာေယာက်ၤား
ေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုဆိုလိုပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ေယာက်ၤားေလးေတြခ်စ္သူရည္းစားထားႀကမယ္ဗ်ာ..ေနာက္
တစ္ဆင္႕..မိန္းမယူႀကမယ္ဗ်ာ..ကဲ..မိန္းမယူမယ္ဆိုရင္အားလံုးကအပ်ိဳစစ္စစ္ပဲလိုခ်င္ႀကတာပဲ..ဟုတ္တယ္
ေနာ္..ကၽြန္ေတာ္လဲထို႕အတူပဲ..မိန္းမယူမွေတာ႕အပ်ိဳပဲလိုခ်င္တာပဲေလ..သူငယ္ခ်င္းတို႕ရဲ႕လက္ထက္မယ္႕
ခ်စ္သူမိန္းကေလးဟာအပ်ိဳျဖစ္မလား၊မပ်ိဳဘူးလားဆိုတာသိတဲ႕နည္းတစ္နည္းရိွတယ္။မွန္တယ္လို႕ေျပာႀက
တယ္။သခ်ၤာအေပါင္းအႏုတ္၊အေျမွာက္၊အစား၊တက္ရင္ရျပီခင္ဗ်။ အဲဒီတြက္ကိန္းေတြကိုေရွးပညာရိွႀကီးေတြ
ကေအာက္ပါအတိုင္းလကၤာဖြဲ႕ေပးထားခဲ႕ပါတယ္။

မူလကိုတည္ေဆာက္၍ေလးေျမာက္ကာပံုေသေသ၊စားသတၱေပ၊ဧက္သာေနကညာေပမလြဲ၊။က်ားႀကြက္ကယ္
ပဥာႏွင္႕တစ္လင္ကြာႏွစ္လင္က်တို႕ညားရစျမဲ။ျခေသၤ႕နံဆင္မင္းႏွင္႕အႀကြင္းျမင္ျပန္လွ်င္မ်ိဳးျမတ္သန္႕စင္၊သုည
ျမင္ဆံပင္ျဖဴႀကားသက္ႀကီးရြယ္ပ်ိဳတဲ႕အမယ္အိုမ်ိဳမလိုခ်စ္ရတယ္မွတ္ႀကမမွား။

အဓိပါယ္ကေတာ႕မိမိတို႕ေမြးဖြားတဲ႕မူလေမြးသကၠရာဇ္(အဂၤလိပ္ႏွစ္)ကိုတည္ပါ။(၄)နဲ႕ပံုေသေျမွာက္ပါ။

ေျမွာက္ရလဒ္ကို (၇)ျဖင္႕စားပါ။

(၁)(၆)ႀကြင္းလွ်င္အပ်ိဳကညာအစစ္ကိုရပါမည္။

(၂)(၅)ႀကြင္းလွ်င္တစ္လင္ကြာ၊ႏွစ္လင္ကြာ(သို႕)မုဆိုးမႏွင္႕ညားတက္သည္။

(၃)(၄)ႀကြင္းလွ်င္အမ်ိဳးျမတ္ေသာမိန္းမကိုရမည္။

(၀)ႀကြင္းလွ်င္ဆံပင္ျဖဴႀကားေသာမိန္းမႀကီးကိုရတက္သည္။

ကဲသူငယ္ခ်င္းတို႕ဘာႀကြင္းက်လဲ။ဟဲဟဲကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕(၁)ႀကြင္းေတာ႕အပ်ိဳစစ္စစ္ကိုရမယ္တဲ႕။အဟဲ။
ကဲနားက်အံုးစို႕........။
ေဒါင္းမင္း။

Wednesday, April 29, 2009

မိုး.....ရင္ခြင္တစ္ခုဆီသို႔တမ္းခ်င္း


ၿပိဳမေယာင္ ရြာမဲ႔မိုး
ခ်ိန္းသံေတြေပးလို႔
ထစ္ခ်ဳန္းေတာ႔မဲ႔အလား
လွ်ပ္တ၀င္း၀င္းနဲ႔မို႔
စိုးေၾကာက္မိဒီရင္မွာ
ေခ်ာက္ခ်ားစြာနဲ႔
ခိုပုန္းရာမဲ႔လို႔
တမ္းတစြာေဖြရွာေနခဲ႔မိ
ဟိုစဥ္ခါကရင္ခြင္တစ္ခုဆီ
ဘယ္ဆီမ်ားေရာက္ရွိေနခဲ႔လိမ္႔

ခိုးကိုးရာမဲ႔စြာနဲ႔
အခန္းေထာင္႔ေလးတစ္ေနရာ
အားငယ္စြာငိုရွိဳက္ေနမိသံ
ခံစားၾကားသိႏိုင္ရဲ႔လား
ဒီထစ္ခ်ဳန္းသံမ်ားေအာက္
ခ်စ္သူ....
မင္းလည္းထပ္တူရွိေနခဲ႔မယ္ဆိုရင္
-----------------------------------------------------------
ေရးသားသူ
ယဥ္ေက်းငယ္

Monday, April 27, 2009

စြန္႔လြႊတ္သူတုိ႔ ႏွလုံးသား။

စြန္႔လြႊတ္သူတုိ႔ ႏွလုံးသား။

ဘုရားရွင္၏ အေလာင္းေတာ္ဘ၀ ပါရမီျဖည္႕ခဲ႕စဥ္ ၾကည္ညဳိဖြယ္ေကာင္းေသာ ဘ၀ျဖစ္စဥ္နွစ္ခုကုိ စာေရး
သူေတြးေနမိပါသည္။ထုိဘ၀ႏွစ္ခုစလုံမွာလည္းေမ်ာက္ဘ၀မ်ား သာျဖစ္ေနပါသည္။ဤသုိ႕ေတြးမိျခင္းမွာမေလး
ရွားႏုိင္ငံပီနန္းျမဳိ႕ရွိ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းတုိ္က္အတြင္း ေရးဆြဲထားေသာနံရံေဆးေရး ပန္ခ်ီပုံ တစ္ခုကုိ
ေတြ႔လုိက္ ရျခင္း ေၾကာင္႔ျဖစ္ပါသည္။ၾကဳိးတစ္စကုိ ခါးမွခ်ည္ အျခားၾကိဳးစတစ္စကုိ တစ္ဘက္ကမ္း သစ္ပင္မွာ ခ်ည္ထားျပီး လက္ႏွစ္ဖက္က သစ္ကုိင္း သစ္ခက္မ်ားကုိ ဆြဲလွ်က္ အားမာန္တင္းထားေသာ ပုံကုိၾကည္႔ေနမိရင္း
ငယ္စဥ္က သင္ၾကားဖတ္ရွဳခဲ႔ရေသာ အထက္ပါျဖစ္ရပ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ပုံေဖာ္ ခံစားေတြးေတာေနမိ
ပါသည္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ပီသစြာ ျဖစ္ေပၚလာမည္႔ အႏၱရာယ္ ရန္စြယ္တုိ႔ကုိၾကိဳတင္ တြက္ဆမိသည္။ ျမစ္ကမ္းဘက္ ထြက္က်ေနေသာ သရက္ကုိင္း တြင္ သရက္သီး အျဖစ္ မေရာက္မည္ သရက္ဖူး သရက္ပြင္႔ အျဖစ္ရွိစဥ္ကပင္ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားကုိ ခ်ဳိးယူ ေခ်မြ ဖ်က္ဆီးခုိင္းခဲ႕သည္။သုိ႔ေသာ္ ကံၾကမၼာက သူတုိ႔ကုိမ်က္နွာသာမေပး ခဲ႔ပါ။ခါခ်ဥ္အုံ အတြင္းေရာက္ေနေသာ သရက္သီးတစ္လုံးကုိသူတုိ႔ မေတြ႔မျမင္ခဲ႔ေသာ ေၾကာင္႔ အခ်ိန္တန္၍ သရက္သီးရင္႔မွည္႔လာေသာအခါျမစ္ကမ္းနားသုိ႔ ေၾကြက်၍ တစ္ ေယာက္ေသာ သူက ဆယ္ယူရရွိခဲ႕ေလသည္။

သရက္သီး၏ အရသာ လြန္စြာခ်ဳိျမိန္လွေသာေၾကာင္႔ ဆုလာဘ္ရရွိရန္ဘုရင္႔ထံသို႔ သြားေရာက္ဆက္ကပ္
ေလသည္။ခ်ိဳေအးေမႊးလွေသာ သရက္သီး၏ အရသာကုိသိရ ျပီးေနာက္ ဘုရင္လည္း မုဆုိးတုိ႔၏ အကူအညီျဖင္႔ သရက္သီးရွိရာကုိ သြားေရာက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ေလသည္။ေမ်ာက္မင္းတုိ႔ ေနေသာ ေတာအုပ္သုိုိ႔ ဘုရင္ႏွင္႔ အဖြဲ႕သားမ်ား ၊မုဆုိးမ်ား ေရာက္လာသည္ကုိ သိလုိက္ရေသာအခါ သူတုိ႔ ေမ်ာက္မ်ဳိးႏြယ္စုတစ္ခုလုံးၾကီး
စြာေသာ ဒုကၡ ေရာက္ေတာ႔မည္ကုိ သူသိလုိက္ျပီ။ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၏ စိတ္ဓာတ္ သည္ သာမာန္အခ်ိန္မွာ ထူျခားမွဳ ရွိခ်င္မွ ရွိမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေရးအေၾကာင္းၾကဳံ လာေသာအခါ ေခါင္းေဆာင္ပီသသူတုိ႔၏
စိတ္ဓာတ္ကုိ ထင္ရွားစြာသိျမင္ခြင္႔ရၾကေလ သည္။ ဘုရင္ႏွင္႔ မွဴးမတ္မ်ား ပထမေန႔ေရာက္လာေသာအခ်ိန္
သည္ မုိးခ်ဳပ္ေန၀င္ကာနီး အခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ သရက္သီးခူးခ်ိန္မရ၊ သရက္ပင္တြင္ေမ်ာက္မ်ားကုိ ေတြ႔ျမင္ သြားေသာေၾကာင္႔ သရက္သီလည္းခူး ေမ်ာက္မ်ားကုိလည္း သတ္ျဖတ္ရန္ သူတုိ႔စီစဥ္ ၾကေလသည္။လူအမ်ား
ေရာက္လာလွ်င္ သူတုိ႔ ေမ်ာက္အေပါင္း အႏၱရာယ္က်ေရာက္ ေတာ႔မည္ကုိ သိေသာ ေမ်ာက္မ်ားသည္ ဘုရား
ေလာင္းေမ်ာက္မင္းထံ သြားေရာက္ အ ကူအညီေတာင္းခံၾကေလသည္။

“သင္တုိ႔တေတြ ဘာမွ မစုုိးရိမ္နဲ႔ ငါအသက္ ရွင္ ေနသေရြ႔ သင္တုိ႔ အသက္ကုိ ကယ္ တင္ဖုိ႔ ငါအစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားကယ္တင္မယ္ ”

သူ႔ႏွလုံသား သူ႔စိတ္ဓာတ္ သူ႔ အေတြးအာရုံ အားလုံးသည္ သူတုိ႔မ်ဳိးႏြယ္မ်ားလြတ္ေျမာက္ေစရန္အတြက္
ျဖစ္သည္။သူ႔အသက္ခႏၶာတုိ႔၏ ျဖစ္တည္ေနမွဳသည္ သူတုိ႔ မ်ဳိး ႏြယ္စုတုိ႔၏ ျဖစ္တည္မွဳႏွင္႔ တသားတည္း ဟု
သူခံယူထားသည္။ၾကီးစြာေသာ အဟုန္ ျဖင္႔ တဘက္ကမ္းသုိ႔ သူခုန္ကူးလုိက္သည္။သူတုိ႔မ်ဳိးႏြယ္တစုလုံးမွာ ထုိသုိ႔ ခုန္ကူးနုိင္ သည္မွာ သူတစ္ဦးတည္းသာျဖစ္သည္။အကြာအေ၀းကုိတခါတည္း မွန္းဆလုိက္ျပီး တဘက္
ကမ္းရွိ ျခဳံတစ္ခုမွ ႏြယ္ၾကိ ဳးတစ္ေခ်ာင္းကုိ ျဖတ္လုိက္သည္။ ယင္းေနာက္ ႏြယ္ၾကိဳးကုိခါးမွာ ခ်ည္၍ သူတုိ႔ေန
ထုိင္ရာ ဘက္ကမ္းဆီသုိ႔ ျပန္လည္ ခုန္ကူးလုိက္သည္။ မ်ဳိးႏြယ္စုတုိ႔ ကယ္တင္ဖုိ႔အရး သူ႕စိတ္က ေစာေနေသာ
ေၾကာင္႔ လား၊ကံၾကမၼာက ထုိသုိ႔ျဖစ္ရန္ အေၾကာင္းဖန္ေပးလုိက္သည္လား မသိ ခါးတြင္ခ်ည္ မည္႔ ႏြယ္ၾကိဳး အတုိင္းတာကုိေမ႔ေလ်ာ႔ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ တဘက္ကမ္းသုိ႔ လြတ္လြတ္ ကၽြတ္ကၽြတ္ ေရာက္မလာနုိင္ပဲ ကမ္းစပ္
တြင္ရွိေသာ သစ္ပင္ကိုင္းကုိသာ ဆြဲကုိင္နုိင္ လုိက္ေလသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔ ခါးကုိ ခ်ည္လ်က္ျဖင္႔ ၾကိဳးတန္းလန္း ျဖစ္လ်က္ရွိ ေလ သည္။အခ်ိန္ကလည္း မရွိေတာ႔ျပီမုိ႔ ထုိသုိ႔ ပင္ပန္းေသာ အေနအထားျဖင္႔ပင္ ေမ်ာက္ အေပါင္း ကုိ စကားဆုိလုိက္သည္။

“ အုိ ငါ၏ ေဆြမ်ဳိးအေပါင္းတုိ႔ သင္တုိ႔ အသက္ဆက္လက္ရွင္သန္ေရးအတြက္ ငါ၏ ခႏၶာကုိယ္ေပၚမွ ျဖတ္သန္းျပီး ၾကိဳးတန္းေပၚမွ ဆက္လက္ေလၽွ်ာက္လွမ္း သြားၾကပါ ေတာ႔ သင္တုိ႔ အသက္ ရွင္သန္ေရးအတြက္ တစုံတရာ တုံ႕ဆုိင္းေတြေ၀မေနလင္႔ၾက ႏွင္႔”

ေမ်ာက္အေပါင္းတုိ႔သည္ ေမ်ာက္မင္းကုိ ရွိခုိး၍ အတတ္နုိင္ဆုံး သာယာေျဖးညွင္းစြာနငး္ေလွ်ာက္ျဖတ္
ကူးၾကေလသည္။သုိ႔ေသာ္ အေရအတြက္ကလညး္မ်ား ပင္ပန္းဆင္းရဲ ေသာ အေနအထားျဖင္႔ အခ်ိန္ၾကာျမင္႔စြာ ေနခဲ႔ရေသာဒဏ္ေၾကာင္႔ ေမ်ာက္မင္းမွာ ျပင္းျပ နာက်င္ေသာ ေ၀ဒနာမ်ားကုိ ၾကိတ္မွိတ္ခံစားေနရရွာေလ
သည္။ ယင္းသုိ႔ အခိုက္အတန္႔ အတြင္း မွာပင္ ေမ်ာက္မင္း အေပၚ အျငိဳးထားေသာ ေဒ၀ဒတ္အေလာင္း ေမ်ာက္သည္ ငါ႔ရန္သူ၏ ေသေက်ပ်က္စီးရမည္႔ ေဘးကုိ ငါယေန႔ ျမင္ေတြ႕ရျပီဟူေသာ ၀မ္းသာ အားရ
အၾကံအစည္ျဖင္႔ အလြန္ျမင္႔ေသာ သစ္္ပင္ေခါင္ထိပ္သုိ႔တက္၍ ေမ်ာက္ မင္း၏ ခႏၶာကုိယ္ေပၚသို႔ အရွိန္
ျပင္းစြာခုန္ခ်လုိက္ေလသည္။ ေမ်ာက္မင္းမွာ မခ်ိမဆန္႔ေ၀ဒနာကုိ ခံစားရင္းႏြယ္ၾကိဳးတန္လန္းျဖင္႔တေကာင္
တည္းက်န္ရစ္ခဲ႔ေလသည္။ထုိအျခင္းအရာကို ဗာရာဏသီမင္းႏွင္႔ ပရိတ္သတ္အေပါင္း တုိ႔ ေတြ႔ျမင္ၾကေသာ
ေၾကာင္႔ေမ်ာက္မင္းကုိ အႏၱရယ္မျပဳေစပဲ အသာအယာေအာက္ ကုိခ်၍ ဆီ နံ႔သာတုိ႔ျဖင္႔လိမ္းနယ္ေပးၾက
ေလသည္။ဘုရင္ကလညး္ ကရုဏာသက္စြာ ျဖင္႔ သင္ႏွင္႔ ဘယ္လုိ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ေသာေၾကာင္႔ ထုိေမ်ာက္
အေပါင္းကုိ ကယ္တင္ ရသလဲဟု ေမး ျမန္းေလသည္။ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းၾကီးက ျပန္ေျဖလုိက္သည္။

“ထုိေမ်ာက္အေပါင္းသည္ ငါ၏ေဆြမ်ဳိးမ်ားမဟုတ္ၾကပါ သုိ႔ေသာ္ငါသည္ ထုိေမ်ာက္ အေပါင္း၏ အၾကီးအကဲ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ အေရးကိစၥ ၾကံဳ လာခဲ႔ေသာ လက္ေအာက္ငယ္သားတုိ႔ကုိ ထားရစ္ခဲ႔၍ ကုိယ္လြတ္ရုံးကာ ထြက္ခြါမ သြားသင္႔၊ ကုိယ္႔အသက္ကုိေပး၍ လက္ေအာက္ငယ္သားတုိ႔၏ အသက္ကုိကာကြယ္ ရမည္။ဒါမွ သာ ေခါင္းေဆာင္ပီသမည္။ သင္မင္းၾကီးလည္း တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ကို ေခါင္းေဆာင္ပီသစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနရစ္ပါ”ဟု ဆုံမစကားေျပာရင္း အသက္ကုန္ေလသည္။ စာေရးသူသည္ အထက္ပါ သာဓက ကုိ ျပန္ေျပာင္းေတြးေတာမိရင္ းမိမိ ကုိယ္ကုိ ျပန္လည္ သုံးသပ္ေနမိသည္။မိမိ ႏုိုငံေတာ္ႏွင္႔ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေတာ္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ အလုပ္လုပ္ျပီးျပီလဲ ဘာေတြ အပင္ပန္းခံေဆာင္ရြက္ခဲ႔
တာရွိသလဲ အခု ေရာ ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ ၊ေနာင္ကုိုေရာ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ရွိသလဲ ျပန္ေမး
ၾကည္႔ေသာအခါ ေမ်ာက္မင္းၾကီး၏ စြန္႔လႊတ္တတ္ေသာႏွလုံသားကုိ အားက်ေနေသာ အေျခအေနမွာသာ ရွိေနပါသည္။ စာဖတ္သူေရာ ဘယ္အေျခအေနရွိေနျပီလဲ စာေရးသူ သိျခင္ပါသည္။

ဒုတိယ စာေရးသူအားက်ၾကည္ညိဳမိေသာ ႏွလုံသားမွာလည္း ဘုရားေလာင္း ေမ်ာက္မင္း၏စြန္႔လႊတ္တတ္ေသာ အျခားဘ၀တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။လူသား(ပုဏၰား) တစ္ေယာက္ ေတာထဲကို ျဖတ္သန္းလာရင္း ေခ်ာက္ထဲကုိ က်ေနသည္မွာ ရက္ အ ေတာ္ၾကာခဲ႔ျပီ။ကယ္တင္မည္႔သူမရွိ အစာေရစာကလညး္ ျပတ္လတ္ေသာေၾကာင္႔
ထုိအတုိ္င္း ဆက္လက္သြားလွ်င္ အသက္ဆုံးဖုိ႔ ပင္ရွိေလသည္။ထုိအခ်ိန္ဘုရားေလာင္း ေမ်ာက္မင္းက သူ႔ကုိ
ေတြ႔လုိက္သည။္ကယ္တင္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။ ႏြယ္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းရွာျပီး ႏြယ္ၾကိဳးကုိ ေခ်ာက္ကမ္းပါးထိပ္က သစ္ပင္မွာ ခ်ည္၍ ေအာက္ကုိ တြဲေလာင္းခုိဆင္းလာခဲ႔သည္။ထုိ႔ေနာက္လူသားကုိ သူ႔ေက်ာမွာပုိးေစလ်က္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး ထိပ္သုိ႔ေရာက္ေအာင္သယ္ေဆာင္လာခဲ႔သည္။ဤသုိ႔ျဖင္႔လူသား၏ အ သက္ကုိကယ္တင္လုိက္
နုိင္သည္။ေမ်ာက္တစ္ေကာင္အေနျဖင္႔ လူတစ္ေယာက္ကုိ မတ္ေစာက္ေသာေခ်ာက္ကမ္းပါးမွာထမ္းပုိးလာ
ခဲ႔ရေသာေၾကာင္႔ လြန္စြာေမာဟုိက္ သြားသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔လူသား၏ေပါင္ေပၚမွာ အနားယူအပန္းေျဖေမွးစက္ရန္ ခြင္႔ေတာင္း လုိက္သည္။မေလးလံေသာ မိမိ၏ ဦးေခါင္းေလး တင္ရုံမွ်ျဖင္႔ လူသားအတြက္ မပင္ပန္းတန္ေကာင္း
ဘူးဟု အထင္ရွိျခင္းႏွင္႔ လူသားတစ္ေယာက္အတြက္ ေက်းဇူးဆပ္ခြင္႔ရရန္ ဖန္တီးလုိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္တန္
ေကာင္းပါသည္။ သုိ႔ေသာ္သူကယ္တင္ကယ္ခဲ႔ေသာ လူသားသည္ လူသားမဆန္သည္႔ ေက်းဇူးမသိ တတ္သူ
ျဖစ္ေနခဲ႔ပါသည္။ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္ကုိ ေပါင္ေပၚမွာတင္ထားရင္း အိမ္ျပန္ ရန္ အစီအစဥ္ကုုိေတြးေနမိ
သည္။အိမ္ျပန္ခရီးတြင္ ဘာတစ္ခုမွ် မပါပဲ သြားခဲ႔ေသာ အိမ္ က ဇနီးမယားျငဳိျငင္မည္ကုိ စုိးေသာေၾကာင္႔ တစ္ခုခု ပါသြားရန္စဥ္းစားေနခုိက္ေပါင္ေပၚ တြင္ အိပ္ေနေသာ ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္ကုိ ခ်က္ခ်င္းသတိရ
လုိက္သည္။ေက်းဇူးရွင္ ကုိ ဟင္းလ်ာလုပ္စားရန္ ဆုိးရြားေသာ အေတြးတုိ႔ သူ႔မွာ၀င္လာခဲ႔သည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔ အနီးမွာရွိေသာ ေက်ာက္တုံးျဖင္႔ ေမ်ာက္မင္း၏ ဦးေခါင္းကုိ မညွာမတာ ထုလုိက္သည္။ ေမ်ာက္မင္းလန္႔နုိးလာ
ရင္း ဦးေခါင္းမွာ ေသြးစိမ္းရွင္တုိ႔ စီးက်လ်က္ျဖင္႔ အနီးရွိသစ္ပင္ ေပၚသုိ႔ ခုန္တက္လုိက္သည္။ သူအလြန္အံ႕
ၾသသြားသည္။ စိတ္အစဥ္မွာ မယုံၾကည္ျခင္းႏွင္႔ အတူ လူသားကုိ သ နားမိ သြားသည္။ဤလူသားသည္ အိမ္ျပန္လမ္းကုိ ယခုတုိင္မသိေသး သူသာ လမ္းမျပ လွ်င္ ေတာထဲမွာ အစာေရစာ ျပတ္ျပီးေသဆုံးနုိင္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင္႔ လမ္းဆက္ျပႏုိ္င္ရန္ သူၾကိဳးစားရေလသည္။သူက သစ္ပင္ေပၚကသြားမည္။ သူ၏ေသြးစက္က်ရာ
လမ္းကုိ ၾကည္႔၍ ေနာက္က လုိက္ခဲ႔ရန္ ေျပာလုိက္သည္။လူသား၏ အနီးကုိေတာ႔ သူမကပ္နုိင္ေတာ႔ လူသားကုိ
သူမယံုေတာ႔ျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ မယုံၾကည္သည္႔တုိင္ ေနာက္ဆုံး အေျခေနထိ ကယ္တယ္ရန္ သူဆုံးျဖတ္ခဲ႔
ေလသည္။

ဤေနရာ၌ စာေရးသူ စဥ္းစားေနမိပါသည္။ကုိယ္ကယ္တင္ ကူညီခဲ႔သူတစ္ေယာက္ က ကုိယ္႔ကုိယခုလုိ
ဆုိးရြားစြာ တုံ႔ျပန္ခဲ႔ေသာ္ ဘယ္လုိခံစားၾကမလဲ ဘယ္လုိတုန္႔ျပန္ ေျပာဆုိၾကမလဲ ေက်းဇူးမသိတတ္လုိက္တာ၊
လုပ္ရက္လုိ္က္တာ ၊ေက်းဇူးရွိမွေက်းစြပ္ တယ္ဆုိတာ ဒါမ်ဳိးေပါ႕ စသည္ျဖင္႔ လြန္စြာ ထိခုိက္ေပါက္ကဲြႀကေပ
မည္။တနုံ႔ႏုံ႕ခံစား ရင္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရရြတ္ ျမည္တမ္း ၾကေပမည္။ယခု ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းက ေတာ႔ ကရုဏာသက္စြာျဖင္႔ အိမ္ျပန္လမ္းကို ေရာက္ေအာင္ လုိက္ပုိ႔နုိင္ခဲ႔ေလသည္။ ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းကဲ႕သုိ႔ စြန္႔လြႊတ္တတ္ေသာ ခြင္႔လြႊတ္ေသာ နွလုံသား ပုိင္ရွင္လူသားမ်ားလည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ၌ ပုံသ႑န္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင္႔ ေပၚေပါက္ ခဲ႔ပါသည္။ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားအနက္ စာရးသူေလးစား အားက်မိခ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ မာသာထရီစာ ။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ေအဗရာဟန္လင္ကြန္း ၊ မာတင္လူသာ ကင္း စေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔
ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ ပုဂၢိဳမ်ားသည္ ယခုလည္း ေပၚေပါက္ေနဆဲ ေနာင္လည္း ေပၚေပါက္ ဦးမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသူတုိ႔၏ႏွလုံသားသည္ ေလာက ကို သာယာလွပေစပါသည္။ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမေစ ပါသည္။ထုိထုိသုိ႔ေသာ စြန္႔ လြႊတ္ ႏွလုံး သားပုိင္ရွင္မ်ားကုိ အားက်ေလးစားမိရင္ မိမိတိ႔ု လည္း သူတုိ႔ကဲ႔သုိ႔ ျဖစ္လာႏုိင္ေစရန္ ၾကိဳးစား
ၾကပါစုိ႔ဟု တုုိက္တြန္း အားေပးရင္း------

ဂႏၳလုလင္ (ဘုိကေလး)

Saturday, April 25, 2009

၂၇ ႏွစ္ေၿမွာက္ေမြးေန႔မွ...........


ေလကရဲ႔နိယာမတရား
ဘယ္အရာကမွန္ေနလို႔
ဘယ္အရာကမွားေနခဲ႔လဲ
ငါ.....
တကယ္ကိုမသိႏိုင္ခဲ႔....
ဒီ ၂၇ ႏွစ္ေၿမာက္ငါ႔ေမြးေန႔မွာ
ရရွိခဲ႔တဲ႔ဆုမြန္ေတြထဲ
တခ်ိဳ႕ကေဖန္မွဳေတြလြန္ကဲလို႔
တခ်ိဳ႕ကခ်ီးေၿမွာက္မွဳမ်ားစြာနဲ႔
ဘယ္သူေတြကမွန္ေနခဲ႔လို႔
ဘယ္သူေတြကမွားယြင္းေနခဲ႔တာလဲ
ငါ.......
တကယ္ကုိမေတြးတတ္ႏိုင္ခဲ႔ေတာ
႔ၿဖတ္သန္းလာခဲ႔ရၿပီးတဲ႔ငါ႔သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္
ေရးမွတ္ထားခဲ႔တဲ႔ဒိုင္ယာရီေတြထဲ
မူပိုင္မဲ႔ခဲ႔တဲ႔ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔
တည္ၿငိမ္မွဳမဲ႔ေနခဲ႔တဲ႔ခံစားမွဳမ်ားစြာက
အခ်ိန္ကာလေတြနဲ႔ထပ္တူက်စြာ
ေၿပာင္းလဲတတ္ၿခင္းသေဘာကိုေဆာင္ေနလို႔
မွန္ၿခင္း မွားၿခင္းအရာ
ငါ႔ထံပါးမွာပင္ ငါ........
ရွာမရႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔ ....
ေလာကရဲ႔နိယာမတရား
ဘယ္အရာကမွန္ေနလို႔
ဘယ္အရာကမွားေနခဲ႔လဲ
ငါ..........
တကယ္ကိုမေတြးခ်င္မိေတာ႔........။


Saturday, April 11, 2009

အျမတ္ဆုံးလမ္း။

ကုိေဒါင္းမင္းကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။လြန္ခဲတဲ႔ ခုနစ္ ႏွစ္ေက်ာ္ ကေရးထားတာပါ ။ဓၼရံသီကဗ်ာ မွာလည္းပါျပီးသားပါ။
ကဗ်ာ က စကားေျပ ျပန္စရာ မလုိေအာင္ရွင္းေနပါတယ္။ ၄ ၃ ၂ စပ္နည္းနဲ႔စပ္ထားတာပါ။ဘ၀ အေျခအေနနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ အေတြးေတြကို အေျခခံျပီးေရးထားတာပါ။ ဦးဇင္း အေမ က ဦးဇင္း ငယ္ငယ္ တုံးက ဦးဇင္းကုိ ဆရာ၀န္ျဖစ္ေစျခင္းေၾကာင္း ခန ခနေျပာဘူးပါတယ္။ဦးဇင္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။( ၇))တန္းထိ အတန္းအားလုံးမွာ အဆင္႔တစ္ အျမဲတန္းရခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႕မထင္မွတ္ပဲ ဘုန္းၾကီးျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။ကုိယ္နဲ႔ အတူတူ ေက်ာင္းတက္ခဲ႔တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ဆယ္တန္းေအာင္ ၊ဘြဲ႔ေတြရ ၊ အလုပ္ေတြလုပ္ ၊ တခ်ဳိ႕၀န္ထမ္း၊တခ်ဳိ႕ စီးပါြးေရးလုပ္၊နဲ႔ ေလာကထဲမွာ က်င္လည္ေနၾကုေပါ႕ အဆင္ေျပတဲ႔ လူေတြ ကုိ ေတြ႔လာရတဲ႔ အခါ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္အားက်မိတယ္ေပါ႕။အဲဒီေတာ႕ သာသနာ႔ေဘာင္ကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္တာ ငါမွားသြားသလားဒီလုိ ေတြးမိတာေတြလည္း ရွိတယ္။ဒါနဲ႔ ကုိယ္႕လက္ရွိဘ၀ က ဘာေတြအားသာခ်က္ရွိလဲ ။ဘာေတြ အားနည္းခ်က္ရွိလဲ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးကုိေရးျဖစ္သြားတာပါ။ကုိယ္နဲ႔ ဘ၀တူရွိေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း အားေပးရင္ းကုိယ္႔ ကုိကုိယ္လည္း အားေပးနုိင္ဖုိ႔ ဒီကဗ်ာေလးကုိ ခနခန ဖတ္မိေနပါတယ္။ကိုယ္ေဒါင္းမင္းရဲ႕ ဘေလာ႕ ပရိတ္သတ္ေတြကို မွ်ေ၀ေပးလုိက္ပါအုံး။
...................................................................

ဦးဇင္း ဦးပ႑ိတ ( ဂႏၳလုလင္ ဘုိကေလး )
..................................................................
အျမတ္ဆုံးလမ္း။
ငါသည္ကား
ဘုိင္အုိ ကမ္ မ္စီ၊ ပထ၀ီဆုိင္းရင္႔ စ္
အဆင္႔ျမင္႔ေခတ္မွာ၊ တန္းဆင္႔စာကုိ
ေလ႔လာခြင္႔ေရး ၊ လွည္႔မေပးရ၊
ငါ႔ဘ၀။
ဂ်ီတီအုိင္ဟာ၊ ေရအုိင္ျပာလား
အာအုိင္တီဟာ၊ ေရၾကည္ျပာလား
ေမဂ်ာကုိမွ်၊ မသိခဲ႔ရ
ငါ႔ဘ၀။

ဘီေအ အမ္မ္အီး၊ ဘြဲ႕သီးသီးကုိ
အနီးပင္မသီ ၊ ေသြဖီေ၀းေတာ႔
ပုိင္းေလာ႔ေဒါက္တာ၊ ျဖစ္မလာရ
ငါ႔ဘ၀။
ငါသည္ကား
ရွင္ေတာ္ျမြက္ဟ၊ ပိဋကကုိ
စာခ်မဟာ ၊ ေထဆရာႏွင္႔
ေသခ်ာက်န၊ သင္ၾကားရ၏။
ဘ၀ေနနည္း၊ နိႆ်ည္းႏွင္႔
ေလာင္မီးလြတ္ရန္၊ ျမတ္နိဗၺာန္၏
အမွန္လမ္းအား၊ ငါသိထား၏။
သံေယာဇဥ္တန္း ရွင္းပယ္ခန္းကာ
ရဟန္းဘ၀၊ ျပဳခြင္႔ရ၍
ေႏွင္မွေ၀းစြ၊ ေအးခ်မ္းလွ၏။
ငါသည္ကား
ေလာကအလယ္၊ စည္းစိမ္ၾကြယ္လ်က္
ခ်စ္ဖြယ္ဇနီး ၊ သားသမီးႏွင္႔
ယွဥ္ျပီးေနရ၊ ထုိဘ၀ထက္
ဗုဒၶသားစစ္၊ ရဟန္းျဖစ္သည္
အႏွစ္သာရ ၊ ျပည္႔၀လြန္ေကာင္း
ယုံၾကည္ေၾကာင္းျဖင၊္႔ ႏွစ္ေထာင္းအားရ
ရွိေပလွ၏။
ဂႏၳလုလင္ ( ဘုိကေလး ) 18.9.2001

Saturday, April 4, 2009

မိုးသည္းေန႔မ်ား ဒဏၰာရီ

မိုး .......
သည္းသည္းႏိုင္လြန္း ဒီမိုးေအာက္မွာ
တို႔ေတြဆံုေတြ႔ မေမ႔ႏိုင္စြာ
ကဗ်ာဆန္လွ ဒီလမ္းေလးေပၚ
စိန္ပန္းပြင္႔နီ ေၿမမွာခယ ေဖြးေဖြးလႈပ္လို႔..............
မိုး......
ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ရြာသြန္း ဒီမိုးထဲမွာ
ထပ္မံဆံုေတြ႔ ရင္းႏွီးခဲ႔ၿပီ
ႏွီးေႏွာဖလုယ္ ဆိုမိစကား
ရႊင္ပ်စြာၿဖင္႔ ရွိေနခဲ႔ၿပီ မိုးစဲခ်ိန္ထိ.......
မိုး............
သည္းထန္ႏိုင္လြႏ္း ရြာမစဲေလ
ဒီမိုးေအာက္မွာ ေၿပးလႊားက်ီစယ္
ဟစ္ကာသီက်ဴး မိုးသီခ်င္းေလ
မိုးေလထဲမွာ လြင္႔ကာပ်႔ံလို႔
မိုးစက္ေတြထဲ မိုးေပါက္ထဲလည္း
တို႔မ်ားခ်စ္ၿခင္း ရင္တြင္းသံစဥ္ ကာရံထပ္လို႔
သံစဥ္ညိွရင္း သီကာက်ဴးရင္း
ရႊင္ၿမဴးမဆံုး ေပ်ာ္မဆံုးမို႔
စိန္ပြင္႔နီေတာင္ သက္၀င္ခဲ႔လို႔ ရယ္ေနခဲ႔ၿပီ.......။
မိုး........
ေစြေစြႏိုင္လြန္း တိတ္မစဲေလ
ဒီမိုးေအာက္မွာ ခုမ်ားေတာ႔ၿဖင္႔ ငါတစ္ေယာက္ထဲ
မိုးစက္မ်ားေအာက္ ထိုင္ကာရွိဳက္ရင္း ငိုေၾကြးမိစဥ္
ၿမင္ေယာင္ခဲ႔ၿပန္ ခြဲခဲ႔ရက္ေလ ထိုမိုးေန႔အား
ယံုမရစြာ နာက်ည္းမိရင္း
ထာ၀ရတြက္ ခြဲသြားရက္သူ ခ်စ္သူ႔ကိုေလ
ေယာင္ယမ္းကာတမ္း ေယာင္ကာတမ္းရင္း
အထီးက်န္လွ စိန္ပန္းလမ္းမွာ
ငါ........ခ်မ္းလို႔တုန္ေနခဲ႔ၿပီခ်စ္သူ။
.....................................................
................................................................
ေရးသားသူ
ယဥ္ေက်းငယ္

Thursday, April 2, 2009

အခန္း(၂)သစၥာတရားႏွင့္ ၾကားသိေတြးမိသမွ်

အခန္း(၂)သစၥာတရားႏွင့္ ၾကားသိေတြးမိသမွ်
ပထမဦးစြာ သစၥာတရားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ သာဓကမ်ားကုိ ဦးစြာတင္ျပလုိပါသည္။ မဟာဇနကဇာတ္ေတာ္ တြင္ ေနာင္ေတာ္အရိဌဇနကမင္းသည္ ညီေတာ္ေပါလဇနကအိမ္ေရွ ့မင္းသားကုိ သူ၏မင္းစည္းစိမ္ကုိ လုယူ မည္ဟု အထင္မွားကာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေလသည္။ ေအာက္လူတုိ ့၏ ဂုန္းေခ်ာစကားကုိ အထင္မွားၿပီး ထုိကဲ့သုိ ့ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ရက္လအတန္ၾကာသည္အထိ ေနာင္ေတာ္က လႊတ္ေပးမည္ အရိပ္အေယာင္မျပလာသည့္ အခါ ေပါလဇနကသည္ ေနာက္ဆုံးအားကုိးရာအျဖစ္ သစၥာဆုိဖုိ ့ရန္ ဆုံးျဖတ္ လိုက္ေလသည္။

“ငါသည္ ငါ၏ေနာင္ေတာ္ဘုရင္ အထင္မွားေနသကဲ့သုိ ့ေနာင္ေတာ္၏ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကုိ လုယူဖုိ ့ရန္ စိတ္ ႏွင့္မွ် မျပစ္မွားခဲ့ပါ။ ဤသည္မွာ မွန္ပါသည္။ ဤသုိ ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ ငါ့အားယခုတုပ္ေႏွာင္ ထားေသာ အေႏွာင္အဖြဲ ့အားလုံးမွ ယခုခ်က္ခ်င္း လြတ္ေျမာက္ပါေစသတည္း”
ထုိကဲ့သုိ ့ သစၥာဆုိၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ တုပ္ေႏွာင္ထားေသာ သံေျခခ်င္း၊ သံကြင္းစေသာ အေႏွာင္အဖြဲ ့ အားလုံးတုိ ့သည္ “ဖြမ္း” ကနဲ ့ျမည္ကာ အားလုံးျပဳတ္ထြက္ကုန္ေလသည္။ ထုိ ့ေနာက္ အသင့္ပြင့္ေနေသာ ေႏွာင္အိမ္တံခါးမွ အျပင္သုိ ့ထြက္လုိက္သည္။ ေႏွာင္အိမ္အျပင္၀တြင္ ေစာင့္ေနေသာ အေစာင့္မ်ားသည္ ေပါလဇနကမင္းသာကုိ လုံး၀မျမင္ၾကပဲ ပကတိအတုိင္းသာ ရပ္လွ်က္ရွိၾကေလသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္
ေပါလဇနကမင္းသားမွာ အျပင္သုိ ့လြယ္ကူစြာ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလသည္။

ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ လြန္စြာ ေက်းဇူးမ်ားေသာ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးလက္ထက္တြင္ သစၥာတရားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ထူးျခားေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုေပၚေပါက္ခဲ့ဘူးပါသည္။ သီရိဓမၼာေသာက မင္းႀကီးတုိင္းခန္းလွည့္လည္စဥ္အတြင္း တေနရာေရာက္၍ ခဏတာစခန္းခ် ညအိပ္ရပ္နားစဥ္ နံနက္မုိးလင္း ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ မင္းႀကီး၏ ယာယီသစ္တဲနန္း ပတ္လည္တြင္ ေရအလ်ဥ္မ်ား တသြင္သြင္စီးဆင္းကာ တက္လာေနသည္ကုိ ေတြ ့ၾကရေလသည္။ တစ္ခါတရံ လႈိင္းတံပုိးမ်ားပင္ ထလာလွ်က္ရွိေပသည္။ ရက္ အတန
္ၾကာသည္အထိ ေရက်ႏုိင္မလားဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကေသာ္လည္း ေရက် မည့္ အရိပ္
အေယာင္အနည္းငယ္မွ် မေတြ ့ရေပ။ထုိ ့ေၾကာင့္မင္းႀကီးသည္ ထုိအေရးကို ေျဖရွင္းႏုိင္ရန္အတြက္ပညာရွိ
မူးမတ္မ်ား၊ ေသနာပတိမ်ားႏွင့္ တုိင္ ပင္ရေလသည္။ သုိ ့ေသာ္ ထုိးအေရးကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မည့္သူ မည္သူမွ်
ေပၚေပါက္မလာေပ။ ယင္းအခ်ိန္တြင္ မထင္မရွားတေနရာတြင္ ရွိေနေသာ ျပည့္တန္ဆာမတစ္ေယာက္က ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိေသာ ေရေဘး အႏၱရာယ္ကုိ သူမ ေျဖရွင္းႏုိင္သည့္အေၾကာင္း မင္းႀကီးထံေလွ်ာက္တင္လုိက္
ေလသည္။ ထုိအခါ မင္းႀကီးက“သင္က ထုိအေရးကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မည္ ဆုိရေအာင္ စုံးကေ၀မတစ္ေယာက္ ျဖစ္
ေနလုိ ့လား သုိ ့တည္းမဟုတ္ နာနာဘာ၀တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလုိ ့လား” ဟုေမးေတာ္လိုက္ပါသည္။
“မဟုတ္ပါ အရွင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမဟာ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ ့ေသာ္ ယခုအေရးကိစၥကုိ အမွန္တကယ္ ေျဖရွင္းႏုိင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိေတာ့ အရွင္မင္းႀကီးထံ ေလွ်ာက္တင္အပ္ပါတယ္။
ထုိ ့ေနာက္ ျပည့္တန္ဆာမသည္ ယာယီသစ္တဲနန္းမွ ဆင္းကာ ေရစပ္အထိေရာက္ေအာင္ သြားလုိက္ၿပီး ႏႈတ္မွ တစ္စုံတရာကုိ ခပ္တုိးတုိးရြတ္ဆုိလွ်က္ ရွိေပသည္။ ခဏမွ်ၾကာလိုက္သည္ ေရအလ်ဥ္တုိ ့သည္ တ ျဖည္းျဖည္း သိသာစြာ နိမ့္ဆင္းေလွ်ာက်ေနသည္ကုိ အားလုံးေတြ ့ျမင္ေနၾကရေလသည္။ ျပည့္တန္ဆာမကုိ ေကာင္းခ်ီးေပး
ဖုိ ့ထက္ ရင္သပ္ရွႈေမာကာ အထူးအဆန္း လူသားသဖြယ္ အံ့ၾသၾကည့္ရွဳေနၾကေလသည္။ မင္းႀကီးကုိယ္တုိင္
ကပင္ ျပည့္တန္ဆာမကုိ ေရွ ့ေတာ္သုိ ့သြင္းေစကာ “သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ သင့္အေနနဲ ့တန္ခုိးရွင္တုိ ့သာ တတ္ႏုိင္သည့္ ယခုလုိ အေရးအခင္းမ်ဳိးကို ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေျဖရွင္း ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ငါ့ကုိ ရွင္းလင္းစြာ ေလွ်ာက္တင္ပါ” မိန္ ့ဆုိလိုက္ေလသည္။

“ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမဟာ ယခုအေရးအခင္းကို သစၥာတရားကုိ အသုံးျပဳၿပီး ေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့တာပါ အရွင္မင္းႀကီး”
“အုိ သင့္လုိ သူမ်ား လင္သား သားေယာက်ၤားမ်ားႏွင့္ ကာမဂုဏ္ေတာမွာ ေပ်ာ္ေမြ ့အသက္ေမြးေနသူတစ္ ေယာက္မွာ အဘယ္သုိ ့ေသာ သစၥာတရားမ်ားက တည္ကိန္းႏုိင္မွာလဲ ငါ့ကုိ အမွန္တုိင္းရွင္းလင္းစြာ ေလွ်ာက္တင္ပါ”

“မွန္လွပါ အရွင္မင္းႀကီး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမဟာ သူတစ္ပါး လင္သား သားေယာက်ၤားမ်ားနဲ ့ေပ်ာ္ပါးအသက္ေမြး သူ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ ့ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမမွာ အက်ဳိးမပ်က္ေစာင့္ထိန္းထားေသာ က်င့္၀တ္ တစ္ခုရွိပါတယ္။ ယင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမထံသုိ ့ေပ်ာ္ပါးဖုိ ့ရန္ ေရာက္လာေသာ မည္သည့္ အမ်ဳိးသားကုိ မဆုိ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမ သတ္မွတ္ထားေသာ အဖုိးအခကုိ ရရွိမည္ဆုိပါက မင္းသား၊ သူေဌး၊ ဆင္းရဲသား စသည္ျဖင့္ မည္သူ ့မဆုိ အဆင့္အတန္း ခြဲျခားမႈ မရွိပဲ တန္းတူအခြင့္အေရးေပးကာ ျပဳစုဆက္ဆံေလ့ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမဆုိခဲ့ ေသာ သစၥာမွာ ထုိက်င့္၀တ္ကုိ အရင္းခံၿပီးဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္ အရွင္မင္းျမတ္”
ျပည့္တန္ဆာမ၏ ေလွ်ာက္တင္မႈကုိ ၾကာသိလုိက္ရေသာအခါ အေသာကမင္းတရားႀကီးသည္ သစၥာ၏ အသုံး၀င္ပုံႏွင့္ အစြမ္းထက္ျမတ္ပုံကုိ ေကာင္းစြာနားလည္လုိက္ေလသည္။

သစၥာတရားႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ အျခားေသာ သာဓကမ်ားစြာကုိ ဆက္လက္ေလ့လာၾကည့္လုိက္လွ်င္လည္း ယေန ့ေခတ္အခ်ိန္တြင္ စာေရး သူတုိ ့အတြက္ အသုံးခ်ႏုိင္မႈမ်ားစြာ ရွိေနသည္ကုိ ေတြ ့ရွိရပါသည္။ ဋၫသုတ္ ပရိတ္ေတာ္တြင္ ဘုရား အေလာင္းေတာ္ ငုံးမင္းေလးဆုိခဲ့ေသာ သစၥာမွာလြန္စာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းလွ
ပါသည္။ ေတာမီးႀကီး ေလာင္လာေသာအခါ ငုံးမင္းေလးက “ငါ့မွာ အေတာင္ႏွစ္ဖက္ရွိပါသည္မျပန္ႏုိင္ပါ။
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိပါသည္ မသြားႏုိင္ပါ။ မိဘေတြကလည္း ခြဲခြါ ထြက္ေျပးသြားၾကပါသည္။ ငါ့မွာ သစၥာတရား
မွလြဲ၍ အားကုိးရာမရွိပါ။ ဤသည္မွာ မွန္ပါသည္။ ဤသုိ ့မွန္ ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ ေတာမီးသည္ ၿငိမ္းေအးပါေစသား”

ယင္းသုိ ့ဆုိလိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေတာမီးသည္ ေရႏွင့္ ျဖန္းလိုက္သကဲ့သုိ ့ၿငိမ္းေအးမႈ ရသြားပါသည္။ အထက္ပါ ငံုးမင္း သာဓကကုိ ၾကည့္လွ်င္ သစၥာတရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစုံတရာျဖည့္က်င့္စရာမလုိေၾကာင္း မွန္ကန္ေသာ အခ်က္အလက္ျဖစ္ဖုိ ့သာ အဓိကျဖစ္ေၾကာင့္း ေတြ ့ႏုိင္ပါသည္။ ယင္းသုိ ့မွန္ကန္ေသာ အခ်က္အလက္ျဖစ္ဖုိ ့သာ အဓိကျဖစ္သည္ဆုိလွ်င္ တန္ျပန္ေမးခြန္းမ်ား ေမးလာဖြယ္ရွိပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ လူတစ္ေယာက္ကုိ သတ္ခ်င္စိတ္အားႀကီး၍ အလြန္မုန္းတီးေသာစိတ္ျဖင့္ မေသမခ်င္းသတ္လိုက္ပါသည္။ ဤသည္မွာ မွန္ပါသည္။ ဤသုိ ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ လူသတ္မႈမွ လြတ္ရေစသားဟုဆုိလွ်င္ လြတ္ႏုိင္ပါမည္လားဟု ေမးလာလွ်င္ မလြတ္ႏုိင္ေပ။ မွန္ကန္ေသာ စကားကုိ ဆုိပါလွ်က္ မလြတ္ႏုိင္ျခင္းမွာ မွန္ကန္ေသာ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ဟု ေျဖဆုိရပါမည္။ လူသတ္လွ်င္ ယင္း လူသတ္မႈႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ ေလာကအျပစ္ သံသရာအျပစ္ကုိ ခံရမည္မွာ သစၥာတရားျဖစ္ပါသည္။

လူသတ္ၿပီးေနာက္ လူသတ္မႈက လြတ္ေအာင္ သစၥာဆုိျခင္းမွာ သစၥာတရားကုိ သစၥာေဖာက္ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ ယင္းသုိ ့ မေကာင္းမႈ က်ဳးလြန္သည့္ေနရာ၌ သစၥာဆုိလို ့မရႏုိင္ဘူး ဆုိလွ်င္ အမ်ားကုိ မထိခုိက္ေသာ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ခ်မ္းသာေရးကိစၥမ်ားတြင္ သစၥာဆုိလို ့ရႏုိင္ပါသလား ဥပမာအားျဖင့္ ဆုိလွ်င္
“ကၽြႏု္ပ္သည္ ေဒၚလာတစ္သန္းကုိ လုိခ်င္ေနသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ဤစၾက၀ဠာသည္ အဆုံးမဲ့ က်ယ္ ေျပာသည္မွာ မွန္ကန္ပါသည္။ ဤသုိ ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကာားေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္လုိခ်င္ေသာ ေဒၚလာတစ္ သန္းသည္ လ်င္ျမန္စြာ ရရွိလာႏုိင္ပါေစသတည္း” ဟုဆုိလုိက္လွ်င္ ရႏုိင္ပါမလား ဟူမူ မရႏုိင္ပါ။ အကုသုိလ္ အလုပ္မဟုတ္ပဲ မွန္ေသာစကားကုိ ဆုိပါလွ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ မရႏုိင္သလဲ ဟူမူ သစၥာဆုိႏုိင္ေသာ အခ်ိန္ အခါမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ဟု ေျဖဆုိရပါမည္။

ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေသာ အထက္သာဓက မ်ားကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္လွ်င္ သစၥာဆုိေသာ အခ်ိန္အခါသည္ သစၥာ တရားကလြဲ၍ တျခားအားကုိးရာ မရွိသည့္ အခ်ိန္အခါတြင္မွ ဆုိခဲ့ၾကသည္ကုိ ေတြ ့ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္း သုိ ့သစၥာတရားသာလွ်င္ ေနာက္ဆုံး အားကုိးရာအျဖစ္ ရွိေနသည့္ အခ်ိန္တြင္မွ ဆုိလိုက္ေသာ အမွန္တရား သစၥာစကားမ်ားသည္ အၿမဲတန္း အက်ဳိးေပးမွန္ကန္ေၾကာင္း ေတြ ့ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ စာဖတ္သူ မ်ားသည္ သစၥာတရားကုိ မွန္ကန္အက်ဳိးရွိစြာ အသုံးခ်ႏုိင္မည္ဆုိလွ်င္ ဘ၀ထြက္ေပါက္ အေျဖေကာင္းစြာရရွိ ေပသည္။ သစၥာတရားကုိ အသုံးခ်ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ မ်က္ေမွာက္ ေခတ္ သာဓကတစ္ခုကုိ ေျပာျပလုိက္ပါသည္။

ေတာရြာ တစ္ရြာမွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ရွိ ေဆြမ်ဳိးနီးစပ္ျဖစ္ေသာ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ လုပ္ကုိက္လွ်က္ရွိပါသည္။ တစ္ေန ့တြင္ ထုိအိမ္၌ ေရႊဆြဲႀကိဳး တစ္ကုံးေပ်ာက္ဆုံးမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ ပါသည္။ အိမ္ရွင္ႏွင့္ တကြ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား မိသားစု၀င္မ်ားက အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလး ခုိးယူသည္ဟု သံသယရွိ ေနၾကပါသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ အိမ္ရွင္မ်ဳိးသမီးက ထုိအိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္စစ္ေမးေလသည္။ မိန္းကေလးကလည္း သူမ မခုိးေၾကာင္း ျငင္းဆုိပါသည္။ ေနာက္ဆုံး ႏႈတ္ျဖင့္ စစ္ေမး၍ မရေသာအခါ ရုိက္ႏွက္စစ္ေမးသာ ပုံစံသုိ ့ေရာက္လာေတာ့သည္။ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကလည္း ျငင္းၿမဲ ျငင္းေနပါေတာ့ သည္။ ရုိက္ႏွက္စစ္ေမးလုိ ့မရေသာအခါ တရားရုံးသုိ ့ တုိင္ရန္ အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ေျပာလာပါသည္။
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးလည္း ႀကံရာမရသည့္ အဆုံးၾကားဖူးနား၀ရွိထားေသာ သစၥာတရားကုိ အသုံးျပဳရန္ သတိရလာပါသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ဘုရားစင္ေရွ ့သုိ ့သား၍ လက္အုပ္ခ်ီ၊ ဘုရားအာရုံျပဳကာ ေအာက္ပါ အတုိင္း သစၥာဆုိလိုက္ပါသည္။

“ဘုရားတပည့္ေတာ္မသည္ ယခုေပ်ာက္ဆုံးလွ်က္ ရွိေသာ ေရႊဆြဲႀကိဳးကုိ ခုိးယူျခင္းမရွိပါ။ ထုိသုိ ့ မခုိးယူ ေၾကာင္း ဘုရားတပည့္ေတာ္မ ကုိယ္တုိင္သိပါသည္။ ဤစကားမွန္ကန္ပါသည္။ ဤသုိ ့မွန္ေသာ သစၥာ စကားေၾကာင့္ ယခုေရႊဆြဲႀကိဳး ေပ်ာက္ဆုံးေသာ အမႈသည္ အမွန္အတုိင္း ေပၚေပါက္ပါေစသား အရွင္ဘုရား”
ယင္းသုိ ့ သစၥာဆုိၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသမီးႀကီး၏ သမီးသုံးေယာက္အနက္ သမီးအလတ္ သည္ ခ်က္ခ်င္း ေသြးအန္ေလေတာ့သည္။ ထုိ ့ေနာက္ ေပ်ာက္ဆုံးေသာ ေရႊဆြဲႀကိဳးကုိ သူမယူထားေၾကာင္း ၀န္ခံေလေတာ့သည္။ ဤသည္မွာ သစၥာတရားကုိ မွန္ကန္စြာ အသုံးခ်ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ သူခုိးစြပ္စြဲခံရမည့္ အႏၱရာယ္မွ လြတ္ေျမွာက္ခဲ့ေသာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ သာဓကတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ပါရမီျဖည့္ဆည္းခဲ့ေသာ သု၀ဏၰသာမဇတ္၊ နာရဒဇာတ္၊ ရတနသုတ္လာ၊ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ ေ၀သာလီျပည္ ကပ္ေဘးျဖစ္ရပ္ႀကီးႏွင့္ တကြ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျဖစ္ရပ္မ်ား၏ ၀စီသစၥာ ေအာင္ပြဲျဖစ္ရပ္မ်ားကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ သစၥာဆုိဖုိ ့ရန္အတြက္ နားလည္ထားရမည့္ အခ်က္မ်ားမွာ
၁။ တစုံတရာ ျဖည့္က်င့္ဖြယ္မလုိပဲ မွန္ကန္ေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ဖုိ ့သာ လုိအပ္ျခင္း။
၂။ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ ဆက္စပ္ပတ္သက္ အသုံးခ်မႈ မဟုတ္ရျခင္း။
၃။ သစၥာတရားသာလွ်င္ ေနာက္ဆုံး အားကုိးရာအျဖစ္ ေရာက္ေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ရျခင္းတုိ ့ျဖစ္ပါသည္။

ဦးသုခ ကုိယ္တုိင္ သူ၏ ရာမာခရစ္ရွနား စာအုပ္တြင္ သူ၏ ကုိယ္ေတြ ့ကုိ ဆက္လက္ေဖာ္ျပထား သည္မွာ သူႏွင့္အတူ အျခားနာမည္ႀကီး စာေရးဆရာတစ္ေယာက္တုိ ့ ဂ်ပန္ေခတ္ ေလယာဥ္ပ်ံ ဗုံးလာခ်စဥ္ ေၾကာက္လန္ ့အားႀကီးစြာျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ေျပးလႊားခဲ့ရပုံ ယင္းေနာက္ ထုိစာေရးဆရားႀကီးက ေဘး အႏၱရာယ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ သစၥာဆုိဖုိ ့သတိရပုံ၊ မည့္သည့္အေၾကာင္းအရာကုိ သစၥာဆုိရန္ ေတာ္ ေတာ္ႏွင့္ စဥ္းစားလုိ ့မရပုံ၊ ေနာက္တြင္မွ ဘ၀တသက္တာအတြင္း လူမသတ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း သတိရကာ
“ကၽြႏု္ပ္သည္ သိတတ္သည့္ အရြယ္မွ စ၍ ဘ၀တသက္တာအတြင္း လူမသတ္ခဲ့ပါ။ ဤစကားမွန္ကန္ပါ သည္။ ဤသုိ ့မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သူတစ္ပါးလုံ ့လ ပေယာကႏွင့္ မေသရပါေစသား” ဟူ၍ သစၥာဆုိခဲ့ပုံ။ ယင္းသုိ ့သစၥာဆုိၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ရဲ၀ံ့စြာ သြားလာေနထုိင္ရဲပုံ တုိ ့ကုိ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ထုိ ့ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ ့သည္ မိမိတုိ ့အတြက္ ေဘးအႏၱရာယ္ တစ္စုံတရာက်ေရာက္လာခဲ့ေသာ္ သစၥာတရား သာလွ်င္ ေနာက္ဆုံး အားကုိးရာအျဖစ္ ေရာက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားကုိ ဆုိဖုိ ့ရန္ လုိအပ္လွပါသည္။ မိမိက သူတစ္ပါးတုိ ့ကုိ အႏုိင္က်င့္ ႏွိပ္စပ္ ေဘးျဖစ္ေအာင္ မလုပ္မိဖုိ ့လုိအပ္သလုိ မိမိ က ရုိးသားေကာင္းမြန္စြာ ေနထုိင္ပါလွ်က္ အမ်ားတကာတုိ ့၏ အႏုိင္က်င့္ ႏွိပ္စပ္မႈမ်ား၊ ေရေဘး၊ ေလေဘး၊ မီးေဘးစေသာ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ဆုိးမ်ား၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရးစေသာ အခက္အခဲအက်ပ္ အတည္းမ်ား ေပၚေပါက္လာပါက အထက္ပါတင္ျပခဲ့ေသာ သစၥာဆုိဖုိ ့ရန္ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံ ပါက ၀စီသစၥာကုိ အသုံးျပဳၿပီး မိမိတုိ ့ႀကံဳေတြ ့လွ်က္ရွိေသာ ေဘးဆုိး အႏၱရာယ္ဆုိးႏွင့္ အခက္အခဲ အက်ပ္ အတည္းမ်ားမွ လ်င္ျမန္စြာ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ မသိသူေက်ာ္သြား သိသူေဖာ္ စားဟူေသာ ဆုိရုိးစကားလည္းရွိပါသည္။

ဂႏၳလုလင္ (ဘုိကေလး)