ယခုလိုလာလည္တဲ႔အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။
တမႈန္႕ေျမလႊာ၊ တစ္လႊာပန္းေျခာက္၊တေပါက္ေရစက္၊ငါတုိ႔လက္မွရန္သူရလွ်င္၊ ျမန္မာ့သမိုင္းရုိင္းေတာ့မည္။

Friday, January 23, 2009

ထင္က်န္ရစ္ခဲ႕ေသာဒိုင္ယာရီအလြမ္း(၂)

“ခ်စ္ေသာသူကိုမျမင္ရျခင္း၊ေကြကြင္းရျခင္းသည္ဆင္းရဲ၏။မုန္းေသာသူကိုျမင္ရျခင္း၊ႀကံဳေတြ႕ဆက္ဆံရျခင္း...
........................................................................
............................
ဒီလိုနဲ႕ႏွစ္ေယာက္သား.ကားထားေသာေနရာသို႕သြားေလသည္။ကိုျဖိဳးတစ္ေယာက္မ်က္လံုးကဂနာမျငိမ္
ဟိုႀကည္႕ဒီႀကည္႕နဲ႕တခုခုကိုရွာေဖြေနသလို.လမ္းသာေလွ်ာက္ေနသည္စိတ္ကလမ္းေလွ်ာက္သည္႕
အေပၚရိွဟန္မတူ။.........................

......................................xxxxxx............................xxxxxx....................................

ဒီလိုနဲ႕ေဟာ္တည္ျပန္လာက်တာ..ကားေပၚမွာ..ကိုျဖိဳးတစ္ေယာက္ျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္လဲသူဘာျဖစ္လာသလဲဆိုတာမေမးမိ။ကိုယ္႕အေတြးနဲ႕ကိုယ္ေလ။စိတ္ထဲမွာႀကည္းႏူးေနတာ။
ဘုရားဖူး လိုက္ရလို႕ေလ။ေဟာ္တည္ျပန္ေရာက္ေတာ႕...ကိုျဖိဳးကစကားစလာေလသည္။...
“ကိုလင္း”
“ေဟ..ေျပာ”
“ငါေျပာမယ္ဟ..ခုနကြာမင္းပန္ခ်ီကားေတြႀကည္႕ေနတုန္း..ငါဘုရားေပၚမွာလိုက္ႀကည္႕ေနတာကြာ..”
“ေအးေလငါသိတယ္ေလ..ဘာျဖစ္လို႕လဲ”
“ဒီလိုကြ...................................................
........................................”.သူႀကံဳေတြ႕ခဲ႕ရသည္မ်ားကို..ျပန္လည္ေျပာျပေနေလသည္။
“ေနအံုးကြ.အဲဒီမိန္းကေလးကဘာျဖစ္လို႕မင္းမေကြးေဟာ္တည္မွာတည္းေနတာသိတာလဲ...ေနာက္ျပီးမင္းနာမည္ကိုလဲ သိေနတယ္ဆိုေတာ႕...ေဟ႕ေဟ႕..ႀကည္႕လုပ္အံုးေနာ္.သရဲလားမသိဘူး”ဟုကၽြန္ေတာ္ကေျပာလိုက္ရာ
ကိုျဖိဳးက“သရဲပဲျဖစ္ျဖစ္..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြာ..ငါ..သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို..စြဲလမ္းေနျပီ”တဲ႕ျပံဳးစိစိႏွင္႕ေျပာ
ေလသည္။...“ဟားဟားဟား...ကိုျဖိဳး..မင္းဟာကဟုတ္ေသးရဲ႕လား..အခုေတြ႔အခုႀကိဳက္”
“ဟဲမင္းကမွမခ်စ္တက္တာကိုးကြ”
ေအးပါကြာ..မင္းပဲခ်စ္တက္တယ္..ငါမခ်စ္တက္ဘူး...ကဲကဲအိပ္ေတာ႕..ငါလဲအိပ္ခ်င္ေနျပီ”ဟုစကားျဖတ္ျပီး
ႏွစ္ေယာက္သားအိပ္လိုက္ႀကသည္။
...........................xxxxx.........................xxxxxx.........
“ဒုန္းဒုန္းဒုန္း.....ကိုျဖိဳး..ကိုလင္း..ထေတာ႕ဟ..မနက္..၁၀..နာရီထိုးျပီ..ငါတို႕ေတာင္ေရခ်ိဳးျပီးက်ျပီ”
“ေအးပါဟ..တိုးတိုးလုပ္ပါဟ..ထျပီ..သားႀကီးေရ.”
ႏွစ္ေယာက္သားေရခ်ိဳးခန္းလုေနက်သည္။“ဟိုေကာင္ေတြေရခ်ိဳးျပီးျပီေျပာတယ္.ကိုျဖိဳးမင္းဟိုဘက္ခန္းသြား
ခ်ိဳး”“ခ်ိဳးဘူး..မင္းသြားခ်ိဳး..ငါဒီမွာပဲခ်ိဳးမယ္”
“အေရးထဲမင္းက..ကပ္ေျပာေနျပီ..ဒါဆိုဒီလိုလုပ္..မင္းႀကိဳက္တဲ႕ဂဏန္းႏွစ္လံုးပဲျဖစ္ျဖစ္..သံုးလံုးပဲျဖစ္ျဖစ္ကြာ
ကိုး.နဲ႕ေျမွာက္..ရတဲ႕အေျဖကိုိကြာ..အေျဖသံုးလံုးထြက္ရင္ႏွစ္လံုးကိုငါ႕ကိုေျပာ..က်န္တဲ႕တစ္လံုးကို..မင္းခ်န္
ထား..မင္းခ်န္ထားတဲ႕တစ္လံုးကိုငါမွန္ေအာင္ေျပာမယ္.ဘယ္လိုလဲ..ငါမေျဖႏိုင္လို႕မွားရင္..
ဟိုဘက္ခန္းသြားခ်ိဳး မယ္..မွန္ရင္..မင္းသြားခ်ိဳးရမယ္..သံုးခါေမးႏိုင္တယ္..အိုေကလား”
ကိုျဖိဳးနဲနဲစဥ္းစားသြားသည္။သူစိတ္ထဲမျဖစ္ႏိုင္ဘူးေပါ႕ေလ။“စိန္လိုက္”တဲ႕။
“အိုေကေပါ႕”ဒါကၽြန္ေတာ္ဂြင္ေလ။

“ကိုျဖိဳး.ေျမွာက္ေနသည္၊၄၅x၉=၄၀၅....။..ကိုလင္း..၄၅ကြာ..က်န္တဲ႕တစ္လံုးဘာလဲေျဖ”
“ကၽြန္ေတာ္လဲစိတ္နဲ႕ခ်က္ခ်င္းတြက္ျပီး(၀)ကြာ”

ကိုျဖိဳးမ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။သူမေက်နပ္ေသး။ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေခါက္က်န္ေသးတယ္ေလ။
“၃၀၉x၉=၂၇၈၁...။၈၁၂..ကြာက်န္တဲ႕တစ္လံုးေျပာ”
“က်န္တဲ႕တစ္လံုး(၇)ကြာ”

ကုိျဖိဳးမ်က္လံုးျပဴးေနျပီ။ကၽြန္ေတာ္ကလည္းကဲသံုးခါမွာႏွစ္ခါငါႏိုင္ေနျပီမင္းဟိုဘက္ခန္းေရသြားခ်ိဳးေတာ႕လို႕
ေျပာလိုက္ရာ..မေက်မနပ္ႏွင္႕ပါးစပ္ကလဲတတြတ္တြတ္ဘာေတြေျပာဆိုသြားလဲမသိတဖက္ခန္းသို႕သြားေလ
သည္။
.....................................................xxx.....................................
ေရခ်ိဳးျပီးအျပင္သို႕ထြက္၍မနက္စာသြားစားက်သည္။မုန္႕ဟင္းခါးထြက္စားက်သည္။
စားရင္းနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ကေျပာလုိက္သည္။“ကဲဘာလုပ္က်မလဲ..ငါတို႕ကေတာ႕ညကဘုရားခဏေရာက္သြား
ေသးတယ္။အခုဘုရားသြားရင္လဲေစာေသးတယ္။တျခားေနရာတခုခုသြားရေအာင္..ဘယ္လိုလဲ”
ကိုေမာင္က“သြားမယ္..“မင္းဘူးျမိဳ႕”ဘက္သြားမယ္..မေကြးတံတားေပၚကိုျဖတ္ခ်င္လို႕..မေကြးတံတားက
ျမန္မာျပည္မွာဧရာ၀တီျမစ္ကူးတံတားေတြထဲမွာဒုတိယအရွည္ဆံုးလို႕ေျပာတယ္..သြားမယ္”
ကိုျဖိဳးကေတာ႕ေခါင္းကိုမေဖာ္...၁၀ရက္ေလာက္ထမင္းမစားရတဲ႕ပံုစံနဲ႕..စားေနပံုမ်ား..
ကိုေနာင္ေျပာလိုက္သည္က“ေဟ႕ကိုျဖိဳး..မင္းစားေနတာအားရတယ္ကြာ..တို႕အိမ္က.ဂ်က္ကီႀကီးစားေနတာ
က်ေနတာပဲ..အားရပါးရပဲ”...
အားလံုး၀ိုင္းရယ္က်သည္။သူငယ္ခ်င္းေတြကတစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ကိုစလိုက္ေနာက္လိုက္ႏွင္႕။
ဒီလိုနဲ႕..စားျပီးေနာက္..မင္းဘူးျမိဳ႕သို..သြားက်သည္။မင္းဘူးျမိဳ႕တြင္လည္းတန္ခိုးႀကီးဘုရားမ်ားေပါမ်ား၏။
နဂါးပြက္ေတာင္၊စကၠတိန္းဘုရား(နာမည္မွားေနမည္ထင္ပါတယ္)။နဂါးပြက္ေတာင္တြင္လဲ..ရြ႕ံညႊံမ်ားပြက္
ေနသည္ကိုဆုေတာင္းက်သည္။ကိုျဖိဳးကေတာ႕..ညကေတြ႕ခဲ႕ေသာမိန္းမလွေလးႏွင္႕ခ်စ္သူျဖစ္ပါက..
အႀကီးႀကီးပြက္ျပပါဟုဆုေတာင္းေနေလသည္။ပြက္ပါသည္..တိုက္ဆိုင္တာလား.ဆုေတာင္းတာျပည္ဖို႕လား
မသိ။

စကၠတိန္းဘုရား(နာမည္မွားေနမည္ထင္ပါတယ္)ေပၚမွေနႀကည္႕ရသည္မွာအရမ္းကိုလွပ၏။ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး
ကိုျမင္ရ၏။ဧရာ၀တီျမစ္၏တဖက္ကမ္းတြင္..မေကြးျမသလြန္ဘုရားကိုျမင္ရ၏။
ျမန္မာျပည္အလည္ပိုင္းေဒသ၏ရွုခင္းမ်ားကား...လွပ၏။မေကြးတိုင္း၏ထူးျခားခ်က္ကားပြင္႕ေတာ္မူျပီး
ကုန္ေသာဘုရားေလးဆူလံုး၏ေျခေတာ္ရာ၊ေက်ာင္းေတာ္ရာမ်ား.တည္ရိွေနျခင္းပင္။
မင္းဘူးျမိဳ႕တြင္ဘုရားဖူးျပီးမေကြးသို႕ျပန္လာသည္။လက္ႏွစ္ဖက္အေအးဆိုင္တြင္သြားေရာက္ထိုင္က်သည္။
ထံုးစံအတိုင္း..စကားႏိုင္လုက်၊မေကြးသူေလးေတြကိုငမ္းလိုက္ႏွင္႕။
စကားေျပာေနရင္း..ကိုေမာင္က“ငါေျပာမယ္ကြ...”
ကိုျဖိဳးကေန“ေျပာမွာသာေျပာပါစကားပုလင္ခံမေနနဲ႕”
“မင္းကလဲငါဒသနတခုကိုေျပာမလို႕ကြ”
“ဘာဒသနလဲဟ”ကိုေနာင္ကေမးေလသည္။
“ဒီလိုကြာလူတစ္ေယာက္မွာကြာအခ်စ္ဆံုးသူတစ္ေယာက္ပဲရိွတယ္တဲ႕..အဲႀကင္ယာဖက္ကိုေျပာတာေနာ္”
ေယာက်ာ္းေလးဆိုရင္သူခ်စ္တဲ႕မိန္းကေလးကသူ႕တသက္မွာတစ္ေယာက္ထဲရိွတယ္ကြာ.မိန္းကေလးလဲ
အဲဒီလိုပဲ”
ကိုေနာင္က“ေအးဟုတ္တယ္.ငါလက္ခံတယ္..ဒီလိုရိွတယ္ကြ”..ဆရာႀကီးေလသံႏွင္႕
“ႀကားဘူးတာတစ္ခုေျပာျပမယ္ကြာ”အားလံုးကျငိမ္သက္စြာနားေထာင္ေနက်သည္။
“အရင္တုန္းကေစာင္းသမားတစ္ေယာက္ရိွတယ္ကြာ။သူအရမ္းခ်စ္တဲ႕သူ႕မိန္းမလဲေသေရာသူ႕ေစာင္းက
ႀကိဳးေတြအကုန္ျဖတ္ပစ္လိုက္တယ္ကြာ၊ေစာင္းတီးသင္တန္းေပးတဲ႕အလုပ္ကိုလဲမလုပ္ေတာ႕ဘူးတဲ႕ကြ”

ကၽြန္ေတာ္ကျပန္ေမးလိုက္တယ္။“ဘာျဖစ္လို႕လဲဟ..ႏွေျမာစရာႀကီး..သူ႕မိန္းမေသတာနဲ႕ေစာင္းႀကိဳးျဖတ္တာ
ဘယ္လိုပါတ္သတ္လဲဆိုတာေျပာအံုးေလကြာ”

“ဒီလိုကြငါဖက္ဘူးတဲ႕စာအုပ္တအုပ္ထဲမွာေရးထားတယ္..ေရွးေခတ္တရုတ္ျပည္မွာေပါ႕ကြာ..ေစာင္းတီး
အင္မတန္ေတာ္တဲ႕သူနဲ႕ေစာင္းသံကိုအင္မတန္နားေထာင္ခံစားတက္သူႏွစ္ဦးရိွတယ္ကြ။
တစ္ေယာက္ကေတာေတာင္ေတြအေႀကာင္းဖြဲ႕ႏြဲ႕တဲ႕သီခ်င္းကိုတီးရင္တစ္ေယာက္က...
“အို..ေတာတန္းေလးကိုျမင္လာျပီ..ေတာင္တန္းေတြလဲေပၚလာျပီနဲ႕”ေျပာရင္းလွုိက္လွုိက္လွဲလွဲခံစားနား
ေထာင္တက္တယ္။တစ္ေယာက္ကျမစ္ေတြ၊စမ္းေခ်ာင္းေတြအေႀကာင္းဖြဲ႕ႏြဲ႕တဲ႕သီခ်င္းကိုတီးရင္....
“အို..ေဟာဟိုေသာင္စပ္မွာလိုွင္းကေလးေတြတဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္ေနႀကျပီ၊စမ္းေရစီးသံေလးေတြႀကားေနရျပီ”နဲ႕
ေျပာရင္းႀကည္ႀကည္ႏူးႏူးနားေထာင္ခံစားတက္တယ္တဲ႕။တေန႕မွာကြာနားေထာင္ခံစားတက္တဲ႕သူက
အျပင္းဖ်ားျပီးကြယ္လြန္သြားတယ္။သူလည္းကြယ္လြန္ေရာ..
က်န္ခဲ႕တဲ႕ေစာင္းသမားဟာ..သူ႕ေစာင္းကေစာင္းႀကိဳးေတြကိုအကုန္ျဖတ္ပစ္လိုက္တယ္။ဘယ္ေတာ႕မွလည္း
ေစာင္းမတီးေတာ႕ဘူး။ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုမူတည္ျပီးေစာင္းႀကိဳးကိုျဖတ္ျခင္းဟာ..ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္တဲ႕မိတ္ေဆြ
ေကာင္း၊အေဖာ္ေကာင္းအျဖစ္ရပ္တည္ျခင္းရဲ႕အမွတ္လကၡဏာျဖစ္လာခဲ႕တယ္ကြ..
အဲဒါေႀကာင္႔ကြာခုနေျပာသလိုကြာ..ေစာင္းသမားကသူ႔မိန္းမေသေရာ..ေစာင္းႀကိဳးေတြဖ်က္လိုက္တယ္ဆိုတာ
သူ႕မိန္းမကိုခ်စ္လို႕ခံစားရလို႕ေပါ႕ကြာ.”......

ဒီလိုနဲ႕တစ္ေယာက္ႏွင္႕တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနက်၏။ကၽြန္ေတာ္ကစကားျဖတ္၍..
“ဒီညအကုန္ဘုရားသြား
က်မွာေနာ္..ဆင္ေျခ.ဆင္လက္ေပးျပီးမေနခဲ႕က်နဲ႕”..“ေအးပါဟ..သြားမွာပါ..သြားခ်င္ေနတာႀကာျပီ”
ကိုျဖိဳးကေထာက္ခံတယ္..သူသြားခ်င္းတာအေႀကာင္းရိွသည္ေလ။
“ကဲတေနကုန္ေလွ်ာက္လည္ထားတာေဟာ္တည္ျပန္ျပီးေရခ်ိဳးျပီးမွဘုရားသြားက်မယ္”
.......................xx..............................
ျမသလြန္ဘုရားေပၚသို႕ကားကိုေမာင္းတက္သြားလိုက္သည္။
ကားေပၚမွဆင္းကတည္းကကိုျဖိဳးတခုခုရွာေနသလို..ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိသည္။မေန႕ညကေကာင္မေလးကို
ရွာေနသည္ထင္၏။ဘုရားေပၚသုိ႕အားလံုးတက္လာက်သည္။
“ဒီေန႕ဘုရားမွာလူရွင္းတယ္။ငါတို႕မေန႕ညကလာေတာ႕လူစည္တယ္၊အခ်ိန္ေစာေသးလို႕လားမသိဘူး”
ဟုကၽြန္ေတာ္ကေျပာလိုက္သည္။ျပီးေနာက္ဘုရားဖူးက်သည္။ကိုျဖိဳးကေတာ႕ဘုရားရိွခိုးျပီဘယ္ေရာက္သြား
သည္မသိ။ကၽြန္ေတာ္လည္းကိုေနာင္ႏွင္႕ကိုေမာင္ကိုေခၚျပီးဘုရားေစာင္းတန္းကိုလိုက္ျပသည္။
ကိုေမာင္ႏွင္႕ကိုေနာင္လည္းဘုရားေစာင္းတန္းမွာေရာင္းခ်ေသာလက္ေဆာင္ပစည္းမ်ားကိုလိုက္ႀကည္႕ေနေလ သည္။ကၽြန္ေတာ္လည္းရန္ကုန္မွသူငယ္ခ်င္းမ်ားအသိမ်ားကိုလက္ေဆာင္၀ယ္ေပးရန္လိုက္ႀကည္႕ေနေလသည္။
................xxx...............xxxx..........
ကိုျဖိဳးသည္ဘီလူးႀကီးျပံဳးေနသည္ဆိုေသာေနရာကိုႀကည္႕၍ဓါတ္ပံုရိုက္ေနေလသည္။ဓါတ္ပံုရိုက္ေနစဥ္.
“အကို”..သူ၏နားထဲသို႕ခ်ိဳေအးဆင္းသြားေသာအသံ..သူႀကားခ်င္ေနေသာျမင္ေတြ႕ေနခ်င္ေသာနန္းဆို
ေသာမိန္းမလွေလး.။ လွည္႕ႀကည္႕လိုက္သည္။
“ညီမနန္းဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲ..အကိုခုနရွာေသးတယ္မေတြ႕ဘူး”
“ညီမလား....ညီမကအခ်ိန္ျပည္႕ရိွပါတယ္အကိုမေတြ႕လို႕ပါ..လာ..အကိုဟိုဘက္လမ္းေလွ်ာက္ရေအာင္”
“အင္း..ေလွ်ာက္မယ္ေလ”.ႏွစ္ေယာက္သားထိုေနရာမွလူရွင္းေသာေနရာသိုထြက္သြားက်သည္။
...........................................................
ကိုျဖိဳးဓါတ္ပံုရိုက္ေသာေနရာမွာအေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ဘုရားထိုင္ရိွခိုးေနသည္။ထိုစဥ္မွာပင္အေဒၚႀကီးက.စကားေျပာသံ ႀကား၍ႀကည္႕လိုက္ရာ.ကင္မရာကိုင္ျပီးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္.တစ္ေယာက္တည္း
စကားေျပာေနသည္ ကိုျမင္ရသည္။အေဒၚႀကီး၏စိတ္ထဲမွ“ဒီေကာင္ေလးဘယ္သူနဲ႕စကားေျပာေနပါလိမ္႕..စိတ္လဲႏွံ႔ပါရဲ႕လား”ဟူ၍
စိတ္မွေျပာဆိုကာထသြားေလသည္။ဒါကိုကိုျဖိဳးမသိ။
............................................................
“အကို..ဟိုးမွာႀကည္႕စမ္း...ျမစ္ျပင္ႀကီး..ျမစ္ျပင္ႀကီးရဲ႕ဟိုဘက္ကမ္းမွာ..ေစတီပုထိုးေလးေတြ.အရမ္းလွတယ္
ေနာ္”

“ဟုတ္တယ္ညီမနန္း..လွတယ္..လမင္းႀကီးကလဲသာေနေတာ႕..ပိုျပီးလွခ်င္တိုင္းလွေနတာေပါ႕...
ညီမနန္းလဲသူတို႕နဲ႕အျပိဳင္လွေနတာပဲေနာ္”
သူမမ်က္ႏွာျပံဳးေယာင္သန္းသြားသည္။
“အကိုတို႕ဘယ္ေန႕ျပန္က်မွာလဲဟင္”
ကိုျဖိဳးစိတ္ထဲမွေျပာမိသည္။“ဟိုေကာင္ေတြျပန္ရင္ျပန္ပေစ.ငါေနခဲ႕အံုးမွာပဲ”
“ညီမနန္းအကိုတို႕မျပန္ေသးပါဘူး..မေကြးမွာေပ်ာ္လို႕ေနအံုးမယ္ေလ..ညီမအိမ္လည္ေခၚမလို႕လား”
သူမဘာမွျပန္မေျပာ..ျပံဳး၍သာကိုျဖိဳးကိုႀကည္႕ေနေလသည္။
ခဏႀကာမွ“အင္းေခၚမွာေပါ႕..အကိုသူငယ္ခ်င္း..ကိုလင္းကိုပါညီမအလည္ေခၚပါတယ္”
ဒီတစ္ခါထပ္အံႀသရျပန္သည္။
“ညီမကကိုလင္းကိုသိလို႕လား”
“ေအာ္..အကိုရယ္..အကို႕ကိုေတြ႕ခ်င္လို႕..ကိုလင္းကိုအကူအညီေတာင္းရတာပဲမလား.....
ကိုလင္းကိုညီမပဲမေကြးကိုလာေအာင္ေခၚတာေလ..ကိုလင္းလာရင္..အကိုလည္းပါမွာပဲေလ..အဲဒါေႀကာင္႕.
ကိုလင္းကိုပါညီမအိမ္အလည္ေခၚခ်င္ပါတယ္လို႕”
ကိုျဖိဳးအေတြးေတြရွုပ္ေထြးသြားသည္။သူမေျပာသည္မ်ားကိုနားမလည္။သူမဘာေျပာေနလဲဆိုတာ
သူမသိ။သူသိတာတခုပဲရိွသည္။အံၾသမွုမ်ား။
“အကုိ႕ကိုညီမစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခ်င္တာ...ဒါေပမယ္႕ညီမမွာအခ်ိန္မရိွေတာ႕ဘူးေလ..”
“ညီမနန္း...အကိုညီမနန္းေျပာတာေတြတခုမွနားမလည္ဘူး..ညီမမွာအခ်ိန္မရိွေတာ႕ဘူးဆိုတာ
ဘာျဖစ္လို႕လဲ”
“ေအာ္..အခုလိုအကို႕ကိုေတြ႕ခြင္ရတာ..ကိုလင္းရိွေနလို႕သာေပါ႕..ကိုလင္းသာမရိွရင္..ညီမအကို႕ကိုေတြ႕
ရေသးမွာမဟုတ္ဘူးေလ၊ကဲပါအကိုရယ္ဒီအေႀကာင္းေတြညီမအိမ္ကိုအလည္ေခၚတဲအခ်ိန္က်မွညီမေျပာျပ
မယ္ေနာ္..အကိုသူငယ္ခ်င္းေတြလာေနက်ျပီ.၊အကိုနဲ႕ကိုလင္းကိုအိမ္ကိုလာလည္ဖို႕ညီမလာေခၚမယ္ေနာ္..
ညီမသြားေတာ႕မယ္ေနာ္

“ေအာ္..အင္း.ညီမ”
သူမသ႔ူေရွ႕မွထြက္ခြာသြားသည္ကိုသူႀကည္႕ေနမိသည္။သူ၏စိတ္ထဲတြင္အေတြးေပါင္းစံုရွုပ္ရွပ္ခတ္လွ်က္။
ထိုစဥ္ကိုေနာင္က“သားႀကီး..မင္းကဒီမွာလာျပီ..ေလညင္းခံေနတာလားကြ”ဟုလွမ္း၍ေမးသည္။
“ေအးဟ..ဒီနားေလးကေနဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးကိုႀကည္႕ရတာစိတ္ခ်မ္းသားလို႕ေလ”
ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားထိုေနရာတြင္ဓါတ္ပံုမ်ားရိုက္က်..စကားေျပာက်ႏွင္႕..ခဏေနက်.ေဟာ္တည္သို႕
ျပန္လာက်သည္။ေဟာ္တည္သို႕ေရာက္သည္႕တိုင္သူ၏အေတြးမ်ားရွုပ္ေထြးေနဆဲ.....။
ကၽြန္ေတာ္သည္ကိုျဖိဳးကိုႀကည္႕၍“သားႀကီးကိုျဖိဳးဘာျဖစ္ေနလဲဟ..မွုိင္ေတြေတြျဖစ္ေနတယ္ေကာ”
“ဟုတ္တယ္ကိုလင္း..မေန႕ညကေတြ႕တဲ႕မိန္းကေလး..ေလဒီေန႕ျပန္ေတြ႕တယ္......................”
ကိုျဖိဳးသည္ဒီေန႕ေတြ႕ႀကံဳရပံုအားကိုလင္းအားျပန္လည္ေျပာျပေနသည္။
“အန္..သားႀကီးကိုျဖိဳး..ေနပါအံုးဟ..သူကငါကိုသိရေအာင္..ဘယ္သူလဲဟ.ငါ႕ကိုလဲဘယ္သူမွအကူအညီ
မေတာင္းပါဘူး”
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲေတြးလိုက္မိသည္။မေကြးသို႕မလာမွီညတညကမက္တဲ႕အိမ္မက္ထဲကဘုရားမုဒ္ဦးနား
မွာတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုေစာင္႕ေနေသာမိ္န္းမလွေလးတစ္ေယာက္၊ထိုအိမ္မက္ထဲမွမိန္းမလွေလးႏွင္႕
သက္ဆိုင္ ေနသလားဆိုတာကိုေတြးမိသည္။“မဟုတ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူးေလ”
.............................................xxxxx.....................................................
ဒီလိုနဲ႕ႏွစ္ေယာက္သားအေတြးကိုယ္စီႏွင္႕ကုတင္ေပၚတြင္လွဲေနတုန္း.....အခန္းတံခါးေပါက္သည္ပြင္႕၍
လာေလသည္။အခန္းထဲသို႕မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၀င္လာသည္။ဒီမိန္းကေလးကၽြန္ေတာ္သိသည္။
အိမ္မက္ထဲမွမိန္းကေလး။ထိုစဥ္..ကိုျဖိဳး.က“ဟာညီမနန္း...လာလည္တာလား..”
“မဟုတ္ဘူးအကိုတို႕ကိုအိမ္လည္ေခၚမလို႕ညီမလာေခၚတာ”
ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ကိုျဖိဳးတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ႀကည္႕မိသည္။
“အကိုတို႕လိုက္မယ္မလား..လိုက္ခဲ႕ပါညီမအကိုတို႕ကိုစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခ်င္တယ္..လာအကိုညီမ
အိမ္ကိုသြားရေအာင္”

ႏွစ္ေယာက္သားထ၍လိုက္သြားမိသည္။သူမ၏ေနာက္သို႕လိုက္ပါမိသြားသည္။
....................................****.....................................................
ကိုလင္းႏွင္႕ကိုျဖိဳး...နန္းေခၚေဆာင္ရာသို႕လိုက္သြားျပီး.......................
ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲဆိုတာတတိယပိုင္း..ဆက္လက္ရွုစားေတာ္မူပါခင္ဗ်ာ...........

ေဒါင္းမင္း

5 comments:

  1. အား..အရမ္းစိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းေနမွ ျဖတ္လိုက္တယ္ဗ်ာ..အေတာ္ဆိုးတဲ့လူပဲ.ဥစၥာေစာင့္ေလးလား.ဘ၀ေဟာင္းက ခ်စ္သူေလးလား..အျမန္ဆံုးဆက္ေရးေနာ္ အဟား..ျပီးသြားရင္ လက္တို႔လက္ဦးဗ်ိဳ႔

    ReplyDelete
  2. ..ေကာင္းခန္းေရာက္ေနျပီ..ျဖတ္လိုက္တယ္..ေစာင္ေနမယ္..ဆိုးတယ္ဗ်ာ

    ReplyDelete
  3. ေကာင္းခန္းမွာ ျဖတ္လိုက္တာကိုး...
    ဆက္ရန္ကို ေစာင့္ေနမယ္...

    ReplyDelete
  4. ေတာ္တယ္ ငါ႔ ညီေရ။အေရးအသားေတြ စြဲေဆာင္မႈ ရွိတယ္။ႀကိဳးစားကြာ။အခ်ိန္ေတြရွိေနတာပဲ။အႀကိဳးရွိမဲ႔စာေတြနဲ႔
    ျပည္သူကို အလုပ္ေကၽြးျပဳနိဳင္ပါေစ။
    ခင္တဲ႕
    ကိုမိုးေသြးငယ္။

    ReplyDelete
  5. ေကာင္းခန္းေရာက္မွမီးၿပတ္သြားတယ္ ဆက္ေရးၿပီးရင္ လက္တို႕လိုက္ဥိးေနာ္

    ReplyDelete

ယခုလိုခင္မင္မႈနဲ႔ အမွတ္တရ ေရးေပးသြားတဲ႔ အတြက္ေက်းဇူးပါဗ်ာ။