ကၽြတ္တန္း၀င္သူတုိ ့ရဲ့ လေရာင္လႊမ္းတဲ့ည(၁)

ဆံုစည္းမွုတစ္ခုဆိုတာ..လမင္းႀကီးတစ္စင္းသာျဖစ္ခဲ႕မယ္ဆိုရင္..။
လေရာင္လႊမ္းတဲ႕ညတိုင္းဟာ..။

ထာ၀ရမေမ႕ႏိုင္စရာေန႕ရက္ေတြပဲေပါ႕။
xxxxx.........................xxxxxxxx...........................xxxxxxxxထိုညကလသာပါသည္။သို႕ေသာ္လအျပည္႕သာျခင္းမဟုတ္ပါ။လတစ္ျခမ္းသာ..သာပါသည္။

လမ္းမေတာ္ျမိဳ႕နယ္မွ.စံျပ.လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္သူငယ္ခ်င္းမ်ားစကားစစ္ထိုးေနက်သည္။ ထိုအခ်ိန္ကိုျဖိဳးသည္..ကၽြန္ေတာ္႕အား..“သားႀကီးကိုလင္း.တန္ေဆာင္တိုင္လျပည္႕ေတာ႕မယ္..ငါတို႕မိတၳီလာကိုမေရာက္တာႀကာျပီ..တန္ေဆာင္တုိင္မွာ၀ကၤပါပြဲေတာ္လဲရိွတယ္..မိတၳီလာ ခဏျပန္က်ရေအာင္”။ကိုေမာင္ကလဲေထာက္ခံသည္။

“ေအးဟုတ္တယ္..၀ကၤပါပြဲျပန္လည္မယ္ကြာ.. ဘယ္လိုလဲ.ကိုေနာင္ျပန္မလား”
ကိုေနာင္က“အိုေကျပန္က်တာေပါ႕..”ဒီလိုႏွင္႕ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္မိတၳီလာျမိဳ႕ကို..
သြားဖို႕ဆံုးျဖတ္က်သည္။
*****.........................******
ဒီလိုႏွင္႕ဇာတ္လမ္းကစတင္ေလျပီ။
....xxxx............xxxxx..............
ေနာက္တေန႕မနက္တြင္ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္မနက္စာ..စားျပီး..၀ယ္စရာရိွတာ၀ယ္ရန္..
အျပင္သို႕ထြက္က်သည္။ကၽြန္ေတာ္ကကိုေမာင္အားေျပာလိုက္သည္။“ကိုေမာင္..ဒီညေန၅နာရီစထြက္္မယ္ေနာ္ ဘာပဲေျပာေျပာ..လကလဲသာေနတယ္ဆိုေတာ႕..လမ္းတေလွ်ာက္ကားေမာင္းရတာ.တကယ္အရသာရိွမယ္”
“ေအးပါဆို”..ကိုေမာင္ေျပာေနက်ေလ။ကိုေမာင္ကဆက္၍...“တန္ေဆာင္မုန္းလမွာသာတဲ႕လက..
အလင္းေရာင္အေပးဆံုးအေအးခ်မ္းဆံုးပဲကြ”
ဒီလိုႏွင္႕....ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွ..ညေန(၅)နာရီတြင္..သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးထြက္လာက်
သည္။ကားေပၚတြင္ထံုးစံအတိုင္းကိုျဖိဳးႏွင္႕ကိုေမာင္မွာအျငင္းအခုန္လုပ္ရင္းပါလာသည္။ကိုေနာင္ကေတာ႕
ကားေမာင္းတာ၀န္က်တယ္ေလ။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ေဘးမွာသီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္းေဘးဘီ၀ဲယာ
ရွုခင္းမ်ားႀကည္႕ရင္းလိုက္ပါလာသည္။ပဲခူးျမိဳ႕သို႕ေရာက္ေသာအခါလက္ဖက္ရည္ဆိုင္၀င္ထိုင္က်သည္။
ထို႕ေနာက္ခရီးဆက္ထြက္လာခဲ႕သည္။လမင္းႀကီးကလဲတျခမ္းသာ..သာေနတယ္ဆိုေပမယ္႕..လမ္းတေလွ်ာက္
ထိန္လင္းေနသည္။
“ကိုေနာင္ကားကိုဂရုစိုက္ေမာင္းဟ..ကုန္ကားႀကီးေတြက..မီးႀကီးပဲထြန္းေနတယ္..မီးကိုမခ်ဘူး..ဂရုစိုက္ဟ”
“ေအးပါဟ.သားႀကီးရ”
ဒီလိုႏွင္႕ေအးခ်မ္းလွတဲ႕လေရာင္ေအာက္မွာ.သီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္း.ခ်ိဳင္႕က်င္းမ်ားေသာရန္ကုန္-မႏၱေလး
လမ္းမႀကီးေပၚ..ကေလးပုခက္လြဲသကဲ႕သို႕ကားစီးရင္းလာခဲ႕ရာ..မနက္(၂.၃၀)ေလာက္တြင္သာ၀တၱိျမိဳ႕ငယ္
သုိ႕ေရာက္ရာထမင္းဆင္းစားက်သည္။ကၽြန္ေတာတို႕စားေသာထမင္းဆိုင္သည္“ေမတၱာမြန္”ထမင္းဆိုင္
ျဖစ္သည္။ထမင္းဟင္းစားရတာအလြန္ျမိန္ေရရွက္ေရရိွလွ၏။ငရုပ္သီးေႀကာ္၊ႀကက္ေႀကာ္၊ကန္စြန္းရြက္ေႀကာ္၊

ခရမ္းခ်ဥ္သီးခ်က္၊ ႀကက္သားႏွင္႕ေခြးေတာက္ရြက္ဟင္းခ်ိဳ၊ႏွမ္းဖက္ခ်ဥ္သုတ္၊ဟင္းစံုလင္စြာျဖင္႕တစ္ေယာက္ကို.သံုးပန္းကန္က်စီ ေလာက္စားက်သည္။တကယ္တမ္းပိုက္ဆံရွင္းရသည္မွာ..ႀကက္ေႀကာ္ဘိုးသားရွင္းရျပီ..က်န္ေသာဟင္းမ်ားမွာ အရံဟင္းမ်ားသာျဖစ္သည္။..
ဒီလိုႏွင္႕ခရီးဆက္ထြက္လာရာ..လယ္ေ၀း.ျမိဳ႕အ၀င္...အေကြ႕တေနရာတြင္ကၽြန္ေတာ္သည္..ကားကိုခဏရပ္
ခိုင္းလိုက္သည္။“ကိုေမာင္ဒီေနရာကိုမွတ္မိလား”။ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္သည္။“အင္းမွတ္မိတယ္..ဒီအခ်ိန္
ဆို..“ေအာင္သန္းေဇာ္”ႀကီးဘယ္ဘ၀ေရာက္ေနလဲမသိဘူးေနာ္..မကၽြတ္မလြတ္ပဲရိွေနတုန္းလားမသိဘူး”
“ေအးေလသူကအစိမ္းေသဆိုေတာ႕..ေျပာမရဘူးေပါ႕ကြာ.မကၽြတ္ရင္လဲမကၽြတ္ႏိုင္ဘူးေပါ႕”
ထိုစဥ္မွာပင္...လမ္းေဘးရိွကုကၠိဳယ္ပင္ႀကီးမွ..ေအာက္သို႕တခုခုျပဳတ္က်သလို“ဘုတ္”ခနဲ႕အသံကိုႀကား
လိုက္ရသည္။ကၽြန္ေတာ္မွလြဲ၍က်န္သူအားလံုး.လန္႕သြားက်သည္။ကၽြန္ေတာ္မလန္႕ရျခင္းအေႀကာင္းကို
သူငယ္ခ်င္းမ်ားမသိေပ။ဘာေႀကာင္႕လဲဆိုေတာ႕..ကၽြန္ေတာ္ကားရပ္ခိုင္းလိုက္ျခင္းမွာ.ထိုေနရာတြင္ကား
အက္စီးဒင္႕ျဖစ္ျပီးေသးဆံုးသြားေသာသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ“ေအာင္သန္းေဇာ္”အားလမ္းေဘးတြင္ထိုင္ေနသည္
ကို..ျမင္လိုက္ရေသာေႀကာင္႕ျဖစ္သည္။“ေအာင္သန္းေဇာ္”ႏွင္႕အတူသူ၏မိဘႏွစ္ေယာက္ပါထိုင္ေနသည္ကို
ေတြ႕ရ၏။ထို႕ေႀကာင္႕ကၽြန္ေတာ္ကားရပ္ခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။သည္အေႀကာင္းကိုက်န္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားမသိ
ေပ။

............xxxx...............xxx...........
ကၽြန္ေတာ္ကေမးလိုက္သည္။“သယ္ရင္းတို႕ေရ..မင္းတို႕ေႀကာက္ေနလို႕လား”အားလံုးျပိဳင္တူေျဖလိုက္တာ
က.“ဟဲဟဲ..ေႀကာက္ပါဘူးကြာ”တဲ႕ေလ။“အိုေကမင္းတို႕မေႀကာက္ရင္ဒီနားမွာဆယ္႕ငါးမိနစ္ေလာက္
ခဏနားမယ္..လုပ္စရာရိွတယ္”။ကိုေမာင္က“သားႀကီးမနားနဲ႕ေလကြာ..ေအာင္သန္းေဇာ္ႀကီးနဲ႕ငါက..
ရန္ျဖစ္ထားတာေလကြာ”“အန္မင္းပဲမေႀကာက္ဘူးဆို”
“ေအးေလကြာေႀကာက္ေတာ႕မေႀကာက္ဘူးေပါ႕ကြာ..ဒါေပမယ္႕ေႀကာက္တယ္ကြာ”
“မင္းအေျဖႀကီးကဘာႀကီးလဲဟ.ေႀကာက္လဲမေႀကာက္ဘူး..ေႀကာက္လဲေႀကာက္တယ္ဆိုေတာ႕မရွင္းဘူး”
“ဒီလိုကြာ..မင္းလဲသိသားနဲ႕.ဆယ္တန္းတုန္းကဖဲခိုးရိုက္တုန္းကေအာင္သန္းေဇာ္နဲ႕ငါ..ရန္ျဖစ္ဘူးတယ္ေလ
ကြာ..သူေသသြားတဲ႕အခ်ိန္ထိမေခၚဘူးေလကြာ..တကယ္လို႕ငါအေပၚအျငိဳးထားျပီးလာေျခာက္ရင္ဘယ္လို
လုပ္မလဲ”
“ေအးပါ..ကိုေမာင္ရာ..မေျခာက္ေစရဘူး.ငါတာ၀န္ယူတယ္..အခုလဲအဲဒီကိစၥနဲ႕ပဲခဏနားတာ..လုပ္စရာရိွလို႕
ပါကြာ”
ထို႕ေနာက္ကၽြန္ေတာ္သည္..ကုကၠိဳယ္ပင္ႀကီးနားသို႕သြားကာ“သူငယ္ခ်င္းေအာင္သန္းေဇာ္ေရ..မင္းငါတို႕ကို
ေတြ႕ခ်င္တာအေႀကာင္းရိွလို႕လား..အားလံုးျမင္ေအာင္လုပ္လိုက္ပါကြာ..”
ကိုေမာင္၊ကိုေနာင္၊ကိုျဖိဳးတို႕သံုးဦးကၽြန္ေတာ္အနားသို႕လိုက္လာႀကသည္။သူတို႕ေႀကာက္ေနသည္ထင္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ကမေႀကာက္ရန္ေျပာလိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္တြင္........................အေမႊးနံ႔တခု...ဒီအေမႊးနံ႔ကို
ရရိွခဲ႕ဘူးသည္။ေအာင္သန္းေဇာ္တို႕မိသားစုသံုးေယာက္..နာေရး၌..အေလာင္းတြင္ဆြတ္ထားေသာ..
ေရေမႊးအနံ႕ႏွင္႕အပုပ္နံ႔သို႕ေရာေႏွာေနေသာအနံ႔.။ကိုေမာင္သည္ကၽြန္ေတာ္အနားသို႕ပို၍တိုးကပ္လာသည္။
.............xxxxx.................xxxx....................xxxxx...
ျမင္လိုက္ရသည္႕ျမင္ကြင္း....စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စရာ....အနီးကပ္ေတြ႕မွကၽြန္ေတာ္ပင္လန္႕သြားသည္။
အရိုးေပၚအေရတင္ေနသာပံုစံ..အေပၚပိုင္းအ၀တ္အစားမရိွ..။ကၽြန္ေတာ္လဲအရဲစြန္႕ကာေမးလိုက္သည္။
“သူငယ္ခ်င္းမင္းငါတို႕လာမယ္ဆိုတာႀကိဳသိေနလို႕ေစာင္႕ေနတာလား”။ေအာင္သန္းေဇာ္သည္
အသံႀသႀသျဖင္႕ျပန္ေျဖသည္။“ငါတို႕အျဖစ္ကိုႀကည္႕ပါအံုးကြာ..ငါတို႕မွာစားစရာလဲမရိွ..၀တ္စရာလဲမရိွ..
ဘ၀ေရာက္ေနတယ္သူငယ္ခ်င္းရာ”။ကၽြန္ေတာ္လဲသူေျပာဆိုေနသည္ကိုစိတ္မေကာင္းစြာျဖင္႕ႀကည္႕ရင္း.
“ငါတို႕ဘာကူညီေပးရမလဲသူငယ္ခ်င္း..ေျပာပါ..ငါတို႕ကူညီႏိုင္တာကူညီပါမယ္”
“ကူညီပါကြာ..ငါတို႕ဒီဒုကၡေတြကိုေန႕စဥ္ႏွင္႕အမွ်ခံစားေနရတာ..အခုငါအရမ္းဆာေလာင္ေနျပီ..ကြင္းပိုင္ႀကီး
ကငါတို႕ကိုမင္းတို႕အခ်ိန္က်ျပီ..ကူညီမယ္႕သူလာလိ္မ္႕မယ္..ဒီမွာေစာင္႕ေနဆိုလို႕လာေစာင္႕ေနတာပါ၊
ငါတို႕အိမ္က..ထပ္ခိုးေပၚမွာတင္ထားတဲ႕..စတီးေခ်ာင္းေတြရိွတယ္သူငယ္ခ်င္း၊အဲဒါေတြကိုေရာင္းျပီး..မင္းတို႕
ဘုရားမွာအစားအစာနဲ႕သကၤန္းလွဴေပးပါကြာ၊အခုလိုလွဴလို႕ရတာလဲငါမင္းတို႕ဘုရားကိုမင္းနဲ႕အတူရိွခိုးခဲ႕တဲ႕
အက်ိဳးေက်းဇူးအရဒီလိုလွဴရင္ငါတို႕ဒီဘ၀ကကၽြတ္လြတ္မယ္လို႕ကြင္းပိုင္ႀကီးကေျပာတယ္သူငယ္ခ်င္း”
ေႀကကြဲစို႕နင္႕ေနေသာအသံႀသႀသႀကီးႏွင္႕ေျပာဆိုေနေသာသူငယ္ခ်င္း“ေအာင္သန္းေဇာ္”ကိုႀကည္႕ကာ
ကိုေမာင္၊ကိုေနာင္၊ကိုျဖိဳးတို႕ပင္ေႀကာက္စိတ္မ်ားေပ်ာက္ကာ..သနားေသာႀကည္႕ျခင္းျဖင္႕..ႀကည္႕ေနက်သည္
ကိုကၽြန္ေတာ္သတိထားမိသည္။
...................xxxxxx.....................xxxxxx...............
“ေအးပါကြာငါလွဴေပးပါမယ္..သူငယ္ခ်င္းသာဓုေခၚဖို႕ေစာင္႕ေနပါ”
“သူငယ္ခ်င္းငါတို႕ကိုဒီလျပည္႕ေနအလွဴမွာသာဓုေခၚဖို႕ကြင္းပိုင္ႀကီးကခြင္႕ျပဳထားတယ္၊အဲဒီေန႕မွာ
ငါနဲ႕ငါ႕မိဘပါလာခဲ႕ပါမယ္၊အဲဒီေန႕မွာမင္းတို႕ဘုရားမွာအလွဴေပးဖို႕မေမ႔ပါနဲ႕”
“စိတ္ခ်သူငယ္ခ်င္း၊ငါတို႕ေသခ်ာလုပ္ေပးပါမယ္၊မင္းအဲဒီေန႕ကိုစိတ္ခ်လက္ခ်ေစာင္႕ပါကြာ”
“ငါတို႕သြားရေတာ႕မယ္..သူငယ္ခ်င္း၊ေက်းဇူးမေမ႕ပါဘူး၊သူငယ္ခ်င္းတို႕နဲ႕စကားေျပာတာငါတို႕မွာအရမ္းကို
ပူေလာင္တယ္၊သြားေတာ႕မယ္”ဟုဆိုကာေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ႀကည္႕ကာစိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာႏွင္႕ကားရိွရာသို႕ျပန္လာ
၍ခရီးဆက္ထြက္လာႀကသည္။အားလံုးကားေပၚတြင္ျငိမ္ေနက်သည္။သူတို႕စိတ္ထဲတြင္လည္းစိတ္မေကာင္း
ျဖစ္ေနသည္မွာအေသအခ်ာပင္။ကိုေမာင္သည္“သားႀကီး..ငါတကယ္စိတ္မေကာင္းဘူးကြာ..သူကငါတို႕
ဘုရားကိုလွဴခိုင္းျပီသူတို႕ဘုရားကိုဘာလို႕မလွဴခိုင္းတာလဲမသိဘူးေနာ္”
ကိုျဖိဳးက“ေအးေလကြာငါလဲအစကေအာင္သန္းေဇာ္ႀကီးကိုဗုဒၶဘာသာမွတ္ေနတာ..မင္းစဥ္းစားႀကည္႕ေလကြာ ငါတို႕ဘုရားသြားရင္လိုက္တယ္..ငါတို႕ဘုရားရိွခိုးရင္လိုက္ခိုးတယ္ကြာ၊ဒီေကာင္ႀကီးေသမွ.........?..ဘာသာ၀င္
မွန္းသိတာ”။ကၽြန္ေတာ္လဲေျပာလိုက္သည္။“ေအးဟငါလဲေအာင္သန္းေဇာ္ေသမွ..ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္မွန္း
သိတာ၊ငါတို႕အိမ္ဘုရားကိုးဆူလုပ္တုန္းကသူတို႕မိသားစုကိုဖိတ္တယ္ေလကြာ၊အဲဒီေန႕ကသူတို႕မိသားစုအကုန္
လာျပီးတရားနာ၊ဘုရားရိွခိုးက်တာပဲကြ၊အဲဒီအက်ိဳးဆက္ေႀကာင္႕အခုလိုဘ၀မွာ..သာဓုေခၚခြင္႕ရတာေပါ႕ကြာ”
ကိုေမာင္က“ဟုတ္လား...ဘာျဖစ္လို႕လဲကြ”
ကၽြန္ေတာ္ကရွင္းျပလိုက္သည္“ဒီလိုကြသူတို႕မိသားစု..ငါတို႕အိမ္ဘုရားကိုးဆူလုပ္တုန္းကလာတယ္ကြာ၊
ဘုန္းႀကီးတရားေဟာတဲ႕အခ်ိန္သူတို႕တရားနာတယ္၊ဘုန္းႀကီးတရားေဟာရင္“သရဏဂံု”တည္တယ္
၊ငါးပါးသီလေဆာက္တည္မယ္၊အဲဒီတေန႕တာ၊အခ်ိန္ခဏေလးမွာသူတို႕မိသားစုသရဏဂံုတည္ျပီးသား
ျဖစ္သြားတယ္ကြ။အဲဒါေႀကာင္႕အခုလိုမေကာင္းတဲ႕ဘ၀ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ၊ဘုရားမွာအလွဴျပဳျပီးသာဓုေခၚႏိုင္
တဲ႕အဆင္႕ထိရတာေပါ႕၊ကံေကာင္းပါတယ္ကြာ”။ကၽြန္ေတာ္ေျပာသည္မ်ားကိုအားလံုးနားေထာင္ေနက်
သည္။ဒီလိုႏွင္႕ကားေပၚတြင္ျငိမ္သက္သြားက်ျပန္တယ္။ကၽြန္ေတာ္လဲေအာင္သန္းေဇာ္အေႀကာင္းကိုစဥ္းစား
ေနသည္။မိတၳီလာကိုေရာက္ရင္သူနဲ႕သူ႕မိဘအတြက္လုပ္ေဆာင္ေပးရမယ္႕ကိစၥကိုစဥ္းစားရင္း...အရင္ကအေႀကာင္း မ်ားကိုေတြးေနမိသည္။
....................................xxxxx.....................xxxx.........................
သူတို႕မိသားစုဘယ္လိုေသရတယ္....ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာကို.......ဒုတိယပိုင္းမွာဆက္လက္
ဖတ္ရွုပါခင္ဗ်ာ................................................................................................
အေရးအသားလိုအပ္ခ်က္ရိွပါကခြင္႕လြတ္ပါလို႕..........................

ေဒါင္းမင္း