ထင္က်န္ရစ္ခဲ႕ေသာဒိုင္ယာရီအလြမ္း(၃) ဇာတ္သိမ္း

မေကြးျမသလြန္ေစတီေတာ္ ဒီလိုနဲ႕ေဟာ္တည္ျပန္လာက်တာ..ကားေပၚမွာ..ကိုျဖိဳးတစ္ေယာက္ျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္လဲသူဘာျဖစ္လာသလဲဆိုတာမေမးမိ။ကိုယ္႕အေတြးနဲ႕ကိုယ္ေလ။စိတ္ထဲမွာႀကည္းႏူးေနတာ။

.................................................................................

..........................................................................................................................

အကိုတို႕ကိုစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခ်င္တယ္.လာအကိုညီမအိမ္ကိုသြားရေအာင္”ႏွစ္ေယာက္သားထ၍

လိုက္သြားမိသည္။သူမ၏ေနာက္သို႕လိုက္ပါမိသြားသည္။

.....................xxxxxx........................xxxxxx..........................................

သူမ၏ေနာက္သို႕လိုက္သြားရသည္မွာ..ေပါ႕ပါးေနသည္။ေျခဖ၀ါးမ်ား..ေျမႀကီးေပၚထိသည္ဟုမထင္။

ျမသလြန္ဘုရားတို႕တက္ခဲ႕ရာမုဒ္ဦးေဘးေနရာတြင္ႀကီးမားလွပေသာ.နန္းေတာ္လိုအေဆာက္အဦးတစ္ခု

ဒီေနရာမွာဒီလိုအေဆာက္အဦးအရင္မရိွပါဘူး..ဘယ္ကေနေရာက္လာတာလဲဟု..ေတြးေနမိသည္။

ကၽြန္ေတာ္ေတြးသလို..ကိုျဖိဳးလဲေတြးေနသည္ထင္၏။....

“လာ..အကိုတို႕..”

ကၽြန္ေတာ္တို႕အေဆာက္အဦးထဲသို႕၀င္သြားလိုက္သည္။ေသခ်ာႀကည္႕မိသည္။အေဆာက္အဦးအတြင္း၀ယ္

ထားရိွေသာပရိေဘာဂမ်ားမွာေရႊေရာင္အတိျပီးေနေလသည္။စိတ္ထဲမွ“ငါဘယ္လိုေနရာေရာက္လာပါလိမ္႕”

ေပါ႕ဆိုျပီး..သံရဏဂံု..ကိုအထပ္ထပ္ရြတ္ပြားေနမိသည္။တခုခုဆိုျပန္လည္ခုခံဖို႕အသင္႕အေနအထားမွာျပင္

ဆင္ထားလွ်က္။ကိုျဖိဳးကိုလဲသတိထားဖို႕လက္တို႕ထားလိုက္သည္။ကိုျဖိဳးကလဲ..သိတယ္ဆိုသည္႕သေဘာ။

“ေအာ္အကိုတို႕ရယ္..ဘာအႏၱရာယ္မွမရိွပါဘူး.စိတ္ခ်လက္ခ်..ေနပါ..ညီမအကိုတို႕ကိုေျပာစရာေလးရိွလို႕.

အလည္ေခၚလာတာပါ.ညီမေျပာ..ျပီးရင္အကိုတို႕ကို..ျပန္လိုက္ပို႕မွာပါ.စိတ္ခ်လက္ခ်ေနေနာ္”

.....................

သူမသည္ကၽြန္ေတာ္တို႕စိတ္အႀကံအစီကိုသိေနသည္႕အလားေျပာဆိုေနေလသည္။

“အကိုတို႕..ေရႀကည္ေလး.အေမာေျပေသာက္ပါအံုး”သူမေပးလာေသာေရႊခရားထဲမွေရကိုေသာက္လိုက္

သည္။ရင္ထဲကိုေအးျမျပီးစီးဆင္းသြားသလို၊ေသာက္ျပီးရင္းဆက္ေသာက္ခ်င္ေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္အရဲစြန္႕၍“ညီမဒီကိုေခၚလာတာဘာေျပာစရာရိွလို႕လဲဟင္”

“ေအာ္....ညီမေျပာစရာရိွတာက..ကိုလင္း..ကိုအကူအညီတစ္ခုေတာင္းခ်င္တာရယ္..“ေမာင္ႀကီးစကၠ”

ကိုျဖိဳးကိုေနာက္ဆံုးအေနႏွင္႕ေတြ႕ခ်င္တာရယ္ေႀကာင္႕ေခၚလိုက္တာပါ”

ကၽြန္ေတာ္နားရွုပ္သြားသည္။ကိုျဖိဳးသည္လည္းရွုပ္ေထြးသြားဟန္ျဖင္႕ကၽြန္ေတာ္႕ကိုလွည္႕၍ႀကည္႕၏။

ကၽြန္ေတာ္သည္“ေမာင္ႀကီးစကၠဆိုတာ..ကိုျဖိဳးကိုေခၚတာလားညီမ”ဟုေမးလိုက္သည္။

“ဟုတ္တယ္ေလ..အခုေတာ႕ကိုျဖိဳးေပါ႕..ညီမရဲ႕ဘ၀ေဟာင္းက.ရည္ငံခဲ႕ရသူေလ”

“ရည္ငံခဲ႕သူဆိုတာ..ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ႕တာလား..လင္ေယာက်ာ္းေတာ္ခဲ႕ဘူးတာလားညီမ”ကၽြန္ေတာ္မရွင္းတာ

ထပ္ေမးလိုက္သည္။ကိုျဖိဳးတစ္ကေတာ႔ျငိမ္သက္စြာနားေထာင္ေနသည္။

“ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ႕တာပါ...ညီမရွင္းျပပါမယ္”

ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္းသူမရွင္းျပေသာအေႀကာင္းအရာမ်ားကိုျငိမ္သက္စြာနားေထာင္ေနေလသည္။

“ညီမကဒီျမိဳ႕ကသူေဌးႀကီးရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသမီးပါ၊ေမာင္ႀကီးစကၠကေတာ႕.ဟိုးစလင္းျမိဳ႕ေတာ္က

စလင္းျမိဳ႕စားႀကီးရဲ႕အမွုထမ္းတစ္ေယာက္ပါ။တေန႕ျမသလြန္ေစတီေတာ္ႀကီးကိုျပန္လည္မြန္းမံဖို႕..မင္းတရား

ႀကီးအမိန္႕နဲေမာင္ႀကီးစကၠတို႕ေရာက္လာပါတယ္။ညီမရဲ႕ဖခင္ကလဲျမသလြန္ဘုရားျပန္လည္မြန္းမံဖို႕ရာတြင္

လုပ္ေဆာင္ေနေသာလူမ်ားႏွင္႕မင္းမွုထမ္းမ်ားကိုအေကၽြးအေမြးမ်ားျဖင္႕ေန႕စဥ္.လွဴဒါန္းပါတယ္။ညီမလဲ

လွဴဒါန္းရာေနရာကိုေန႕တိုင္းေရာက္တယ္ေလ၊အဲဒီလိုနဲ႕ညီမနဲ႕ေမာင္ႀကီးစကၠေတြ႕ဆံုျပီးရည္ငံက်ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ျမသလြန္ဘုရားႀကီးမြန္းမံျပင္ဆင္ျပီးတဲ႕ေန႕မွာပဲ...ေမာင္ႀကီးစကၠဟာမင္းတရားအမိန္႕နဲ႕ေမာရွမ္းျပည္

ဘက္ကိုခရီးထြက္သြားပါတယ္။ေမာင္ႀကီးစကၠကိုအဲဒီအခ်ိန္ထဲကမျမင္ရေတာ႕ပါဘူး။ညီမနဲ႕တခဏသာေတြ႕

ဆံုရည္ငံခဲ႕ေပမယ္႕ညီမ.ေမ႕လို႕မရပါဘူး..ေမာင္ႀကီးစကၠျပန္လာမယ္႕ရက္ကိုေစာင္႕ေမွ်ာ္ရင္း...

ေမာင္ႀကီးစကၠနဲ႕ေတြ႕ဆံုခဲ႕တဲ႕ဒီျမသလြန္ေစတီေလးမွာေန႕စဥ္လားျပီးေမာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ေဘးရန္ကင္းရွင္း

ဖို႕၊ညီမဆီအျမန္ျပန္ေရာက္ဖို႕ဆုေတာင္းေနတယ္ေလ”

ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္းစိတ္၀င္စားစြာနားေထာင္မိသည္။

“ေနာက္မွ..ႀကားသိရတာက.ေမာင္ႀကီးစကၠဟာ.ေမာရွမ္းျပည္မွာထႀကြပုန္ကန္တဲ႕သူေတြကိုႏွိမ္ႏွင္းရင္း

က်ဆံုးသြားတယ္တဲ႕၊ညီမအဲဒီသတင္းႀကားျပီးကတည္းကပူေဆြးေသာကေရာက္ျပီးႏွလံုးနာက်တယ္ေလ၊

ညီမေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာက္ေနမွန္းသိေပမယ္႕၊ေမာင္ႀကီးစကၠနဲ႕ဆံုေတြ႕ခဲ႕တဲ႕ျမသလြန္ေစတီကုိေနာက္ဆံုး

အေနနဲဖူးေျမာ္ခ်င္တယ္ေလ၊ညီမဆႏၵကိုညီမအေဖျဖစ္သူကလိုက္ေလွ်ာပါတယ္၊ညီမျမသလြန္ေစတီ

ေပၚေရာက္ေတာ႕..ေမာင္ႀကီးစကၠနဲ႕ေတြ႕ဆံုခဲ႕ရတာေတြကိုေအာင္ေမ႕တမ္းတျပီးညီမအသက္ခႏၷာကင္းလြတ္

သြားပါတယ္။ညီမခႏၷာကင္းလြတ္သြားခ်ိန္မွာညီမမွာသြားစရာေနရာမရိွဘူးေလ၊အဲဒါကို..ဘိုးဘိုးႀကီးကညီမကို

ျမသလြန္ဘုရားမွာအေစာင္႕အေနျဖင္႔ေနဖို႕တာ၀န္ေပးပါတယ္။ညီမလဲအဲဒီေနာက္မွာထိုက္သင္႕တဲ႕တန္ခိုး

အရွိမ္အ၀ါရပါတယ္။ညီမေမာင္ႀကီးစကၠဘယ္ဘ၀ေရာက္ေနလဲဆိုတာညီမျမင္ရပါတယ္။ဒါေပမယ္႕ညီမ

ေမာင္ႀကီးစကၠဆီကိုသြားလို႕မရဘူးေခၚလို႕မရဘူးေလ။”

ထိုစဥ္ကိုျဖိဳးသည္စကားျဖတ္၍သူမအားေမးလိုက္သည္။

“ညီမကဘာလို႕အကို႕ကို..ေတြ႕လို႕မရ....ေခၚလို႕မရတာလဲဟင္”

သူမသည္ကိုျဖိဳးအားျပံဳးေနေသာမ်က္ႏွာႏွင္႕ႀကည္႕ကာ...ေျပာေလသည္။

“အက႔ိုမွာညီမတို႕ဆက္သြယ္ဖို႕ဂႏၻီရအဆက္မပါဘူးေလ၊အခုအကို႕ကိုညီမေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႕

ေခၚလိုက္တာပါ၊အခုလိုေခၚဖို႕ဂႏၻီရအဆက္ပါတဲ႕..ဒီကအကို..ကိုအိမ္မက္ေပးျပီးမွေခၚရတာေလ”

ကၽြန္ေတာ္က“ေအာ္အကိုျမသလြန္ဘုရားကိုအိမ္မက္..မက္တာညီမအိမ္မက္ေပးတာလား”

“ဟုတ္...ေမာင္ႀကီးစကၠနဲ႕ဆက္ႏြယ္တဲ႕သူေတြထဲမွာအကိုတစ္ေယာက္ပဲဂႏၻီရအဆက္ပါတာေလ၊”

“ဒါနဲ႕ညီမ.ဂႏၻီရအဆက္ပါတယ္မပါဘူးဆိုတာညီမဘယ္လိုခြဲျခားလဲ”

သူမသည္ျပံဳးခ်ိဳေသာမ်က္ႏွာျဖင္႕ကၽြန္ေတာ္႕အားႀကည္႕ေလသည္။သူမ၏အျပံဳးသည္လွပ၏၊ေအးခ်မ္း၏၊

“အကိုကအရင္ဘ၀က..ဘဘုိးမင္းေခါင္နဲ႕တစ္ဂူထဲအတူတရားက်င္႕ဘူးတဲ႕သူတစ္ေယာက္ေလ”

ကၽြန္ေတာ္အံႀသသြားသည္။ကၽြန္ေတာ္၏အရင္ဘ၀အေႀကာင္းကိုေျပာေနသည္ေလ။

“ဒါေႀကာင္႕အကို႔မွာထူးျခားတဲ႕စြမ္းအင္ေတြရိွတယ္။အကိုရဲ႕ေမြးရက္ဟာလဲ(၂၇)ေလ၊ႏွစ္ခုေပါင္းရင္(၉)ရ

တယ္ေလ။ညီမတို႕ျဖစ္တည္ေနတဲ႕ေလာကမွာဆက္သြယ္လို႕ရတာ(၉)ဂဏန္းက်တဲ႕သူေတြပဲေလ။ေမာင္

ႀကီးစကၠဟာဂႏၻီရအဆက္မပါလာဘူးေလ၊အခုညီမ..ဒီျမသလြန္ေစတီေလးကေန..ဟိမ၀ႏ ၱာေတာႀကီးထဲက

ေရႊေစတီကိုညီမေျပာင္းေရႊ႕ရမယ္ေလ...အဲဒါေႀကာင္႕ေမာင္ႀကီးစကၠကိုေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ေတြ႕ခ်င္တာရယ္

ဒီကကိုလင္းကိုလဲအကူအညီေတာင္းခ်င္တာရယ္နဲ႕ညီမအိမ္မက္ေပးတာပါ”

...........................xxxxxx.....................................................

“ညီမကကၽြန္ေတာ္႕ဆီကဘယ္လိုအကူအညီေတာင္းခ်င္လို႕လဲညီမ”

“ဟုတ္ကဲ႕ညီမေျပာပါမယ္...ညီမအတြက္ကိုယ္စားေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးမွာဒါေလးလွဴေပးဖို႕ပါ”

ေရႊနဲ႕ျပဳလုပ္ထားေသာနဂါးရုပ္ကေလးတခုအားကၽြန္ေတာ္အားေပးေလသည္။ထို႕ေနာက္...

“ဒါေလးကအကို႕အတြက္လက္ေဆာင္ပါ..အကုိအျမဲ၀တ္ထားပါ”

ကၽြန္ေတာ္႕အားေရႊလက္စြပ္တစ္ကြင္းေပးေလသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ထုိလပ္စြပ္ကေလးအားအခုအခ်ိန္ထိ

၀တ္ထားစဲပါ။

“ေမာင္ႀကီးစကၠ”

“အင္း..ညီမေျပာေလ”

“ဒါေလးကေမာင္ႀကီးစကၠအတြက္ပါအျမဲ၀တ္ထားေနာ္”

ကိုျဖိဳးအားလည္းကၽြန္ေတာ္႕ကိုေပးေသာလက္စြပ္ပံုစံမ်ိဳးတစ္ကြင္းေပးေလသည္။

သူမကိုင္တိုယ္ကိုျဖိဳးအား၀တ္ဆင္ေပးေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္အရမ္းသိခ်င္ေနေသာအေႀကာင္းအရာတခုအားသူမအားေမလိုက္သည္။

“ညီမ..အကိုႀကားဖူးတာေပါ႕ေနာ္..ဒီမေကြးျမိဳ႕ႀကီးေအာက္မွာယႏၵယားစက္ေတြတပ္ဆင္ထားတယ္ဆို..

မေကြးျမိဳ႕ႀကီးကိုေရေအာက္ကိုျမဳတ္ပစ္ႏိုင္စြမ္းရိွတယ္ဆိုတာဟုတ္လားညီမ”

သူမသည္ျပံဳး၍“လာအကိုညီမေနာက္လိုက္ခဲ႕”ဟုေျပာကာထသြားေလသည္။ကၽြန္ေတာ္႕တို႕လဲသူမ၏

ေနာက္သို႕လုိက္၍သြားေလသည္။သူမသည္အခန္းတစ္ခုအတြင္းသို႕၀င္သြားသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္းလိုက္

သြာ၏။အခန္း တေနရာတြင္ေအာက္ထပ္သို႕ဆင္းေသာေလွကားတစ္ခုကိုေတြ႕ရသည္။သူမသည္ေအာက္သို႕

ထပ္မံဆင္းသြားရာ..ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္းလိုက္၍ဆင္းသြာသည္။

.....................xxxx..........................xxx..........................

တေနရာအေရာက္..ေရႊေစတီတစ္ဆူကိုေတြ႕ရသည္။ဆီးမီး၊အေမႊးနံသာမ်ားျဖင္႕ပူေဇာ္ထားသည္။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ကိုျဖိဳးသည္လည္းရိွခိုးပူေဇာ္လိုက္သည္။စိတ္ထဲႀကည္ႏူးသြား၏။ထိုစဥ္သူမသည္...

“ဒီေနရာျမသလြန္ဘုရားရဲ႕ေအာက္ေျခဌာပနာတိုက္ေလ”

ကၽြန္ေတာ္အံႀသသြားသည္။“ဟင္ဟုတ္လား”

“ဟုတ္ကဲ႕အကို...လာအကိုဒီဘက္ကို”

ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုက္သြားသည္။တေနရာအေရာက္ေရလိုွင္းခက္သံေလးမ်ားႀကားေနရသည္။ေရစီးသံ

တစ္ေ၀ါေ၀ါႀကားေနရသည္။

“အကို..ဒီေနရာကေျမေအာက္ျမစ္ႀကီးေလ...အကိုခုနေျပာသလိုမေကြးျမိဳ႕ႀကီးကိုေရေအာက္ကိုျမဳတ္ပစ္

ႏိုင္တဲ႕ျမစ္ႀကီးပါ..ညီမကအကိုတို႕ေရာက္တုန္းေလးလိုက္ျပတာပါ..ဒီမွာေရႊေလာင္းေလွေလ”

ေရေအာက္ျမစ္၏ကမ္းစပ္တေနရာတြင္ေရႊသားအတိျဖင္႕လုပ္ထားေသာေလာင္းေလွတစ္စီးကိုေတြ႔ရသည္။

“ေအာ္..အခ်ိန္လဲႀကာေနျပီမိုးလဲလင္းေတာ႕မယ္...အကိုတို႕ကိုညီမျပန္ပို႕ေပးမယ္ေနာ္”ဟုဆိုကာ

အေရွ႕မွထြက္သြားေလသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္လည္းသူမေနာက္သို႕လိုက္သြား၏။ေရႊေစတီအနားသို႕

ေရာက္ရာ.ရိွခိုးဦးခ်ျပီး။လာရာလမ္းအတိုင္းအေပၚသို႕ျပန္တက္လာခဲ႕သည္။

...................xxxxx......................xxxxxxx......................................

အေပၚသို႕ျပန္ေရာက္ေသာအခါသူမက............................ကိုျဖိဳးအား.....

“ေမာင္ႀကီးစကၠညီမမနက္ျဖန္ဆိုဟိမ၀ႏ ၱာေတာကေရႊေစတီကိုသြားရေတာ႕မယ္။

ေမာင္ႀကီးစကၠနဲ႕လဲေနာင္ဆိုေတြ႕ရမွာမဟုတ္ေတာ႕ဘူး..ဘုရားတရားကိုမေမ႕နဲ႕ေနာ္.”

ထိုေနာက္ကၽြန္ေတာ္႕အား“အကိုညီမအတြက္ကိုယ္စားလွဴေပးပါေနာ္..လွဴရမယ္႕ေနရာကေရႊတိဂံုဘုရားေပၚ

ကပတၱျမားမ်က္ရွင္ဘုရားမွာလွဴေပးပါေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ႕ပါညီမကၽြန္ေတာ္လွဴေပးပါမယ္”ဟုျပန္လည္ေျပာလိုက္သည္။ထို႕ေနာက္..............

“ကဲ..ညီမအကိုတို႕ကိုလိုက္ပို႕မယ္ေနာ္”

.............................................................xxx.............................................

ဖ်က္ခနဲ႕လန္႕၍ႏိုးလာသည္။ထို႕အတူပင္ကိုျဖိဳးသည္လည္းလန္႕၍ႏိုးလာသည္ထင္၏။

ကၽြန္ေတာ္႕အားႀကည္႕၍“သားႀကီး..ငါအိမ္မက္မက္တယ္”

“ေအးငါလဲမက္တယ္..မင္းဘာမက္လဲေျပာျပ”

ကိုျဖိဳးသည္သူမက္သည္မ်ားကိုေျပာျပေလသည္။ထူးဆန္းစြာပင္ကိုျဖိဳးမက္ေသာအိမ္မက္ႏွင္႕ကၽြန္ေတာ္မက္

ေသာအိမ္မက္တူေနေလသည္။ပို၍ထူးဆန္းသည္ကကၽြန္ေတာ္၏ရင္ဘက္ေပၚတြင္ေရႊသားႏွင္႕ျပဳလုပ္ထား

ေသာနဂါးရုပ္၊လက္မွာလဲလက္စြပ္တစ္ကြင္း၊။ကိုျဖိဳးလက္မွာလဲထို႕အတူလက္စြပ္တစ္ကြင္း။ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႕ကို

ျဖိဳးတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ႀကည္႕၍စကားမေျပာႏိုင္အံႀသျခင္းမ်ားစြာႏွင္႕မွင္သက္ေနမိသည္။

.............................xxxx............................xxxx.................................

ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္မေကြးျမိဳ႕ႀကီးကိုႏွုတ္ဆက္လွ်က္ထြက္ခြာလာႀကသည္။ကားေပၚတြင္ကိုေနာင္ႏွင္႕ကိုေမာင္

စကားစစ္ထိုးေနက်သည္။ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႕ကိုျဖိဳးသာအေတြးကုိယ္စီႏွင္႕။ကိုျဖိဳးသည္ပို၍ပင္ဆိုးသည္။မွုိင္ေတြ

ေန၏။ဒီလိုႏွင္႕ေရေက်ာ္တခုသို႕ေရာက္ေသာအခါ(ေရေက်ာ္ဆိုသည္မွာ.ေခ်ာင္းတခုျဖစ္သည္။ေရမရိွသဲမ်ားသာ

ရိွသည္။မိုးရြာလွ်င္ကားေတာင္ေရတြင္ေမွ်ာပါသည္ဟုေျပာပါသည္။)ကားကိုရပ္၍လမ္းေဖာ္ေနေသာ..

လူႀကီးသံုးေယာက္ကိုပါလာေသာမုန္႕ႏွင္႕သံုးစြဲရန္ေငြကိုလွဴလိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ဆက္၍ကားကိုေမာင္းလာ

သည္။ဒီလိုႏွင္႕ျပည္ျမိဳ႕သို႕ေရာက္ေသာအခါထမင္းသုတ္ဆင္း၍စားက်သည္။ကိုျဖိဳးသည္လည္းမွုိင္ေနေသာ

မ်က္ႏွာနဲနဲရႊင္လာသည္။စကားေတြေျပာက်တစ္ေယာက္ႏွင္႕တစ္ေယာက္စက်ေနာက္က်ႏွင္႕။ေပ်ာ္ရႊင္စြာ

အျပန္ခရီးကိုျပန္လာက်သည္။ျပည္ကအထြက္..ေရႊေတာင္ျမိဳ႕သို႕အေရာက္..ေရႊနတ္ေတာင္ဘုရားသို႕ဆိုတဲ႕

လမ္းကိုေတြ႕ေတာ႕..“ကဲသယ္ရင္းတို႕ေရ..ေရႊနတ္ေတာင္ဘုရား၀င္ဖူးရေအာင္”ဟုတ္ေျပာလိုက္ရာ...

“သြားမယ္”ျငင္းေဖာ္မရ။ေရႊနက္ေတာင္ဘုရား၀င္ဖူးျပီးရန္ကုန္သိုျပန္လာေလသည္။

.............................xxxxx...........................xxxxx.........................

ရန္ကုန္ေရာက္ျပီးေနာက္ေန႕မွာပင္ေရႊတိဂံုဘုရားသို႕သြား၍ပတၱျမားမ်က္ရွင္ဘုရားတြင္..နန္းဆိုေသာမိန္းမလွ

ေလးလွဴခိုင္းေသာေရႊသားနဂါးရုပ္ေလးကို.ကိုျဖိဳးႏွင္႔ကၽြန္ေတာ္သြား၍လွဴေလသည္။ထိုသို႕လွဴေနခ်ိန္အေမႊးနံ

မ်ားထိုေနရာတစ္၀ိုက္ေမႊးျပန္႕ေနေလသည္။သူမမ်ားအနားမွာရိွေနသလား။အေ၀းကပဲႀကည္႕ေနမလားဆိုတာ.

ေတြးရင္း..လက္မွာသူမေပးလိုက္ေသာလက္စြပ္ေလးကို..ႏွစ္ေယာက္သားႀကည္႕၍....ႀကည္႕၍...........။

အေရးအသားမ်ားလိုအပ္ခ်က္မ်ားရိွပါကခြင္႕လြတ္က်ပါရန္။

ျပီးပါျပီ။

ေဒါင္းမင္း