စႀကာငါးႏွင္႕သိုက္ေစာင္႕အလွဴ(၃)

“ေအးဟုတ္တယ္....ငမိုက္သားေလး..မင္းမထိလာကန္ေတာ္ကိုသြားသြားျပီးစႀကာငါးကိုသြားေတြ႕လိုက္ပါမိတ္ေဆြႀကီးကအကူအညီတစ္ခု
ေတာင္းခ်င္ေနတယ္..အဲဒီကိစၥကိုမင္းပဲကူညီႏိုင္မွာ..ကဲငမိုက္သားေလးေတြျပန္က်ေတာ႕..မင္းတို႕မျပန္မခ်င္းငါ႕ဗိမာန္ေပၚတက္ရမွာမဟုတ္ဘူး
..................................................................................................................... ....................................................................................................................
ထို“စႀကာငါးႀကီးမွာမိတၳီလာျမိဳ႕ႀကီးတစ္ခုခုျဖစ္မွာဆိုးလို႕သတိေပးတယ္ဆိုရင္လဲလူအားလံုးျမင္တဲ႕
ေနရာမွာျပမွာပဲ။အခုကငါတို႕ကိုတမင္ေရကူးတဲ႕ေနရာမွာလာေတြ႕ေသးတယ္ဆိုေတာ႕..ရဲေက်ာ္စြာေျပာသလိုတစ္ခုခုအကူအညီလိုေနလို႕လား”ဟုေတြးေနမိသည္။
............................................................................................................................
ထို႕ေနာက္မန္းနီးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွျပန္လာကာကိုေမာင္တို႕အိမ္သို႕သြားက်သည္။ညေနပိုင္းတြင္အိမ္သို႕
ခဏျပန္ကာစိတ္ထဲမေက်နပ္ေသးသည္ႏွင္႕ကိုေမာင္တို႕အိမ္သို႕ျပန္ထြက္လာခဲ႕သည္။ကိုေမာင္တို႕အိမ္တြင္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးစံုေအာင္ေစာင္႕ျပီးမိတၳီလာကန္တံတားေပၚသို႕သြားထိုင္က်သည္။ထိုင္ေနရင္း...
ကၽြန္ေတာ္က“ကိုေနာင္..ငါတို႕ေန႕ခင္းကေရကူးတဲ႕ေနရာတခ်က္သြားရေအာင္..ငါ႕စိတ္ထဲတစ္ခုခုထူးဆန္း
မယ္ထင္ေနလို႕ကြ”“ေအးကြငါလဲအတူတူပဲ..ကဲႀကာတယ္သြားရေအာင္”
ပန္းျခံနားရိွေရကူးေသာေနရာကမ္းစပ္တြင္ဆိုင္ကယ္မ်ားရပ္ျပီးကန္ေရျပင္ႀကီးကိုႀကည္႕ေနက်သည္။စကားမ
ေျပာျဖစ္က်ပဲျငိမ္သက္ေနက်သည္။

ကၽြန္ေတာ္ကစ၍“ကိုေနာင္ငါတို႕ပထမႏွစ္တက္တုန္းက..မိတၳီလာကန္ေရႀကီးတုန္းကမွတ္မိလား..အဲဒီတုန္းက မိတၳီကန္ေရကမသန္႕ေတာ႕လို႕ေရစီးနဲ႕အတူမင္းလွကန္ဘက္ကိုစႀကာငါးႀကီးေျပာင္းေနတယ္ဆိုတာ”
“ေအးဟုတ္တယ္ေလ.အဲဒီတုန္းကထီးသံုးဆင္႕ဆရာေတာ္ကိုအိမ္မက္ေပးျပီမိတၳီလာကန္ကိုျပန္ပို႕ေပးဖို႕
စႀကာငါးႀကီးကအိမ္မက္ေပးတယ္ေလ..အဲဒါေႀကာင္႕မင္းလွကန္မွာအိုးစည္ဗံုေမာင္းနဲ႕သြားျပီသယ္လာတာ
အသိပဲေလ”“ေအးအဲဒီတုန္းကငါကလိြဳင္ေကာ္ျမိဳ႕ေရာက္ေနေတာ႕သတင္းပဲႀကားလုိက္တာမျမင္လိုက္ရ
ဘူး”ကိုေမာင္က“အဲဒါထက္ငါစိတ္၀င္စားတာဒီမိတၳီ ကန္ထဲမွာေရစီးေႀကာင္းဘာေႀကာင္႕ရိွေနတာလဲ..
မိတၳီလာကန္ကအရင္တုန္းကေလာက္မက်ယ္ေတာ႕ဘူးကြာပုဂံေခတ္တုန္းကမိတၳီလာကန္အက်ယ္ကပုပၸါး
ေတာင္ေျခထိေရာက္တယ္ကြာ..အခုတျဖညး္ျဖည္းတိမ္ေကာလာတာသိပ္မက်ယ္ေတာ႕ဘူး..ဒါကိုေရစီးေႀကာင္း
ရိွေနတယ္ဆိုေတာ႕..ဟဲ..နားမလည္ေတာ႕ဘူး”

ကိုေမာင္သည္ေျပာေနရင္းမွ“သားႀကီးဟိုမွာႀကည္႕စမ္း..ဘာႀကီးလဲ”
ကိုေမာင္လက္ညိုးထိုးရာသို႕အားလံုးႀကည္႕လိုက္သည္။စႀကာငါးႀကီးကမ္းအစပ္ႏွင္႕လွမ္းေသာေနရာတြင္ေပၚ
ေနသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕အားႀကည္႕ေနသည္ႏွင္႕တူသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ေရစပ္သို႕ဆင္းသြားလိုက္သည္။
စႀကာငါးသည္ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႕နီးေသာေနရာသို႕ကူးခတ္လာေလသည္။ကိုေနာင္တို႕ကိုေမာင္တို႕သည္လည္း
ကၽြန္ေတာ္အနားသို႕ေရာက္လာသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ေရထဲသို႕ထပ္၍ဆင္းျပီးစႀကာငါးႀကီးအနီးသို႕သြားလိုက္
သည္။စႀကားငါးႀကီးသည္ထိုေနရာတြင္ပင္ရိွေနသည္။ကၽြန္ေတာ္လာေနသည္ကိုေစာင္႕ေနဟန္တူသည္။

စႀကာငါးႀကီးအနားသို႕ေရာက္ေသာအခါလက္ႏွင္႕ကိုင္လိုက္သည္။ထို႕ေနာက္လက္ႏွင္ပြတ္သတ္ေပးရင္းစိတ္
ထဲမွ“သင္ငါ႕ကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာလားဟု”စိတ္ထဲမွေျပာမိသည္။အံ႕ႀသစရာေကာင္းသည္မွာ..ကၽြန္ေတာ္၏
နားထဲတြင္ျပန္ေျပာသံႀကားရသည္။ေလထဲသို႕ပ်ံလြင္႕လာေသာအသံမ်ိဳးမဟုတ္၊ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲကေျပာသလို
ကၽြန္ေတာ္႕စိတ္ထဲမွျပန္ႀကားေနရျခင္းျဖစ္သည္။သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္ေျပာသည္႕စကားကိုျပန္ႀကားရျခင္းမဟုတ္
စႀကာငါးႀကီးျပန္ေျပာေသာအသံကိုႀကားျခင္းျဖစ္သည္။ထိုအသံမွာ“ဟုတ္ပါတယ္ကၽြႏု္ပ္သင္႕ကိုေတြ႕ရျခင္း
အေႀကာင္းကအကူအညီတစ္ခုေတာင္းခ်င္လို႕ပါ၊ကၽြႏု္ပ္၏ခ်စ္စြာေသာဇနီးေသဆံုးသြားတာတပိုတြဲလျပည္႕
ေက်ာ္၄ရက္ေန႕ဆိုရင္ႏွစ္၁၀၀ျပည္႕ပါျပီ၊ဒါေႀကာင္႕ကၽြႏု္ပ္၏ဇနီးအတြက္၀မ္းေတာ္ျပည္႕ဆရာေတာ္၏အရိုး
ေစတီမွာေရႊသကၤန္းကပ္လွဴပူေဇာ္ခ်င္ပါတယ္၊ကပ္လွဴပူေဇာ္ဖို႕ရာကၽြႏု္ပ္မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသာေႀကာင္႕သင္႕
အားအကူအညီေတာင္းရျခင္းျဖစ္ပါတယ္၊”

ကၽြန္ေတာ္လဲစိတ္ထဲမွျပန္ေမးလိုက္သည္။“သင္ဇနီးေသဆံုးသြားတာႏွစ္တရာရိွျပီ..သင္႕ဇနီးကဘာေႀကာင္႕
ေသသြားတာလဲ”
“ကၽြႏု္ပ္ဇနီးကတိုင္းတပါးမင္းေတြဒီေရႊျပည္ႀကီးကိုသိမ္းပိုက္စဥ္က၊သွ်ိသွ်ားကန္(မိတၳီလာကန္)ႀကီးကမိုးသည္း
ထန္စြာရြာသြန္းေသာေႀကာင္႕ကန္ေတာ္မဂၤလာက်ိဳးေပါက္ခဲ႕တယ္အဲဒီအခ်ိန္မွာကၽြဳ္ပ္ဇနီးကကန္ေတာ္က်ိဳး
ေပါက္ရာေနရာကေနေမွ်ာပါသြားခဲ႕တယ္။ဒါကိုကန္ေအာက္ဖက္ကရြာသားေတြကဖမ္းျပီးသတ္စားက်တယ္၊
ကၽြႏု္ပ္လဲကၽြႏု္ပ္၏ဇနီးအားစားေသာက္ေသာသူေတြကိုက်ိန္စာတိုက္ျပီးသတ္ခဲ႕တယ္၊ဒါေႀကာင္႕ကၽြႏု္ပ္ဇနီး
အသားကိုစားတဲ႕ရြာဟာတစ္ရြာလံုး၀မ္းေလွ်ာျပီးေသက်ရတယ္၊”
“ေအာ္ဒါဆိုသင္႕ဇနီးေသဆံုးတာကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံအဂၤလိပ္ေတြသိမ္းပိုက္တဲ႕အခ်ိန္ေပါ႕ႏွစ္အေနနဲ႕ျပန္တြက္
ရင္ႏွစ္တစ္ရာဆိုေတာ႕အဂၤလိပ္လက္ထက္ကေပါ႕”
ကၽြန္ေတာလဲဆက္၍ေျပာလိုက္သည္။“ေကာင္းပါျပီကၽြန္ေတာ္သင္ေျပာတဲ႕ေရႊသကၤန္းကိုလဲကပ္လွဴေပးပါ
မယ္႕၊၀မ္းေတာ္ျပည္႕ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကိုသိတယ္ေပါ႕၊”


“သိပါျပီေကာ..ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးပ်ံေတာ္မူခါနီးမွာကၽြႏု္ပ္ကိုေမတၱာပုိ႕သသြားပါတယ္၊ဆရာေတာ္ဘုရား
ႀကီးတရားေတာ္ေဟာႀကားတိုင္းကၽြႏု္ပ္တို႕ႀကားနာရတယ္၊ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕တရားေတာ္ဟာဤေလာက
တခြင္မွာဟိန္းဟိန္းျမည္ေအာင္ပ်ံလြင္႕ေနတယ္၊ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲေမတၱာပို႕သံဟာလဲဟိန္းဟိန္းျမည္
ေအာင္ေလာကတခြင္ပ်ံႏွံေနတယ္၊အခုေတာ႕ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕တရားသံေတြမႀကားရတာႀကာျပီ၊”
ကၽြန္ေတာ္လဲစႀကာငါးႀကီးကိုလက္ႏွင္႕ပြတ္သပ္ကာထပ္မံေမးလိုက္သည္။
“ေန႕ခင္းကအသင္ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြကိုျမင္ေအာင္ျပရတာဘယ္လိုအေႀကာင္းမ်ားရိွလို႕လဲ”

“ဤျမိဳ႕ႀကီးသည္ေနာက္သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႕တြင္မီးေဘးသင္႕အံ႕၊ဒါေႀကာင္႕ကၽြႏု္ပ္သတိေပးရျခင္းျဖစ္
တယ္၊”
“မီးေဘးသင္႕မယ္ဟုတ္လား၊တျမိဳ႕လံုးမီးေဘးသင္႕မွာလား၊ဘာေႀကာင္႕လဲ၊ဘာျဖစ္လို႕လဲ”
ကၽြန္ေတာ္သည္ေမးခြန္းေတြကိုတစ္ရစပ္ေမးလိုက္သည္။
“ျမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုလံုးမဟုတ္ပါဘူးျမိဳ႕ေတာ္တစ္၀က္ပါ၊အသင္တို႕အိမ္ေကာမလြတ္ကင္းပါဘူး၊ဒါေပမယ္႕
ကၽြႏု္ပ္တစ္ခုေျပာလိုက္ပါမယ္၊ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္ဦးဥတမရဲ႕မီးကြင္းပရိတ္တရားေတာ္ကို
ရွာျပီးနာလိုက္ပါအိမ္မီးကြင္းသြားပါလိမ္႕မယ္”
.....................................................................................................
တတိယပိုင္းျပီး၏.....ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကိုဆက္လက္ေစာင္႕ေမွ်ာ္ဖတ္ရွုပါခင္ဗ်ာ
ေဒါင္းမင္း