စႀကာငါးႏွင္႕သိုက္ေစာင္႕အလွဴ(၂)

တေန႕အညာေဒသရဲ႕ထန္းေတာေလးတစ္ခုမွာကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းေတြ၀ိုင္းဖြဲ႕ျပီးထန္ရည္ေသာက
္ႀကသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ထန္းရည္ေသာက္ေနသည္မွာေလးျမဴခန္႕ရိွေနေလျပီ။အျမီးမွာ
...................................................................................................................................
............................................
“စႀကာငါးမင္းဟုတ္လား..ဟိုအေနာ္ရထာမင္းႀကီးေရႊစႀကာတံဆိပ္ခတ္ေပးလိုက္တယ္ဆိုတဲ႕ငါးရံႀကီးလား”
ကၽြန္ေတာ္ကသိခ်င္ေဇာႏွင္႕စကားျဖတ္ေမးလိုက္သည္။
....................................................................................................................................
“ေအးဟုတ္တယ္....ငမိုက္သားေလး..မင္းမထိလာကန္ေတာ္ကိုသြားသြားျပီးစႀကာငါးကိုသြားေတြ႕လိုက္ပါ
မိတ္ေဆြႀကီးကအကူအညီတစ္ခုေတာင္းခ်င္ေနတယ္..အဲဒီကိစၥကိုမင္းပဲကူညီႏိုင္မွာ..ကဲငမိုက္သားေလးေတြ
ျပန္က်ေတာ႕..မင္းတို႕မျပန္မခ်င္းငါ႕ဗိမာန္ေပၚတက္ရမွာမဟုတ္ဘူး”
ထိုအခ်ိန္တြင္..ထန္းေတာပိုင္ရွင္က“ေကာင္ေလးေတြထေတာ႕ေနညိဳေနျပီ..ထေတာ႕..ထေတာ႕”
ဟုလာႏိုွးသျဖင္႕အားလံုးရီေ၀ေ၀ျဖင္႕မ်က္လံုးမ်ားပြတ္သက္ကာထထိုင္က်သည္။လက္မွနာရီကိုႀကည္႕လိုက္
သည္။ညေန၅နာရီပင္ေက်ာ္ေနျပီ။ေခါင္းမွာလည္းထန္းရည္ေသာက္ထားေသာအရိွန္ေႀကာင္႕ထင္သည္
မူးေ၀ေ၀ျဖစ္ေနသည္။ခုနအိပ္ေနတုန္းအိမ္မက္မက္တာလားတကယ္လားဆိုတာမေရမရာ။ကိုေနာင္ကိုေမး
လိုက္သည္။“ကိုေနာင္မင္းခုနအိမ္မက္မက္ေသးလား”“ေအးမက္တယ္သားႀကီး..မင္းေကာမက္လား”
“ေအးအိမ္မက္မက္လို႕ကြ”ဒီလိုႏွင္႕အိမ္ျပန္လာခဲ႕က်သည္။ကၽြန္ေတာ္က“ကိုျဖိဳးမင္းဆိုင္ကယ္ေမာင္း
ႏိုင္ရဲ႕လား မစီးႏိုင္ရင္မစီးနဲ႕ထားခဲ႕လိုက္ ေနာက္ေန႕မွလာယူ.အခုငါ႕ေနာက္ကလိုက္ခဲ႕”
“ရတယ္သားႀကီးငါေမာင္းႏိုင္တယ္..ဘာမွမျဖစ္ဘူး..အဲဒီေလာက္လဲမဟုတ္ပါဘူးကိုလင္းရ”

မိတၳီလာျမိဳ႕ရဲ႕ေႏြရာသီဟာပူျပင္းလွသည္။အိမ္ေရာက္၍ေရမိုးခ်ိဳးျပီးညပိုင္းတြင္သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆီသို႕ထြက္
လာ ခဲ႕သည္။ကိုေမာင္တို႕“တံတားဦး”ကြမ္းယာဆိုင္သို႕သြားလိုက္သည္။ကိုေမာင္မွာမိဘမ်ားကိုကြမ္း၀ိုင္း
ကူ၍ ယာေပးေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း“သားႀကီးေရငါ႕ကိုမင္းယာတဲ႕ကြမ္းယာတစ္ယာေလာက္ေႀကြးပါအံုး”
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရင္ကိုေမာင္ကိုယ္တိုင္ယာေနက်ကြမ္းကိုစားရမွေနေပ်ာ္သည္ဟုခံစားရသည္။
ကိုေမာင္၏အိမ္သို႕မႀကာခင္မွာပင္ကိုေနာင္၊ကိုျဖိဳးတို႕ေရာက္လာသည္။ထို႕ေနာက္မိတၳီလာကန္တံတားသို႕
သြားေရာက္ထိုင္က်သည္။ကန္ေလကိုရွုရိုက္ရင္းစကားေတြေျပာက်၏။စကားေျပာရင္းေန႕ခင္းကမက္ေသာ
အိမ္မက္အေႀကာင္းေျပာမိသည္။ကိုေနာင္က“မိတၳီလာကန္မွာငါးရံႀကီးရိွတယ္ဆိုတာႀကားဖူးတယ္ကြ....
အေနာ္ရထာမင္းျမတ္မိတၳီလာကန္ကိုဆည္ဖို႕ျပင္ဆင္ရင္းအဲဒီငါးရံႀကီးရဲ႕နဖူးမွာေရႊစႀကာတံဆိပ္ခပ္ႏိွပ္ျပီး
ေနာင္အခါဤမိတၳီလာျမိဳ႕ႀကီးေဘးအႏၱရာယ္တစ္စံုတစ္ရာက်ေရာက္ခဲ႕ရင္သတိေပးရမယ္လို႕မိန္႕ဆိုခဲ႕တယ္
ကြ၊ဒါေပမယ္႕ငါတို႕တခါမွမျမင္ဖူးဘူး၊လူႀကီးေတြကေတာ႕ေျပာတယ္မိတၳီလာျမိဳ႕ႀကီးမီးေလာင္တုန္းကတခါျမင္
ဘူးတယ္ေျပာတယ္ေရေပၚကိုေပၚလာတယ္တဲ႕”

ကိုျဖိဳးမွ“ေအးဟုတ္တယ္မိတၳီလာျမိဳ႕မီးအႀကီးအက်ယ္ေလာင္တုန္းကငါတို႕ငယ္ေသးတယ္..အာရွတိုက္မွာ
အႀကီးက်ယ္ဆံုးမီးေလာင္မွုပဲ..ငါတို႕အေဖေျပာတယ္အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကမိတၳီလာေတာင္ကန္မွာေရႊစႀကာ
တံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ထားတဲ႕ငါးရံႀကီးေပၚလာတယ္ေျပာတယ္၊ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြအကုန္ျမင္ရတယ္တဲ႕သံုးရက္
တိတိေရေပၚ မွာပဲေပၚေနတာတဲ႕၊မႀကာဘူးေနာက္တစ္ပါတ္ေနေတာ႕မီးေလာင္တာပဲတဲ႕”

ကၽြန္ေတာ္က၀င္၍ေျပာလိုက္သည္။“ေအးကြာငါတို႕ျမန္မာျပည္ကအထူးအဆန္းေတြေပါမ်ားပါတယ္၊အခု
ငါတို႕ ဒီမိတၳီလာကန္ႀကီးကိုပဲႀကည္႕ေလကြာေတာင္ကန္၊ေျမာက္ကန္ခြဲျခားထားေပမယ္႕..ေရကတဆက္ထဲ
ေနာ္ ဒါေပမယ္႕ေတာင္ကန္၊ေျမာက္ကန္ခြဲျခားထားတဲ႕ေနရာမွာေရႀကည္၊ေရေနာက္ကြဲေနတယ္ေတြ႕လား...
ေတာင္ကန္ဘက္ျခမ္းကေရကႀကည္လင္ေနတယ္၊ေျမာက္ကန္ဘက္ကေရကေနာက္ေနတယ္။ဒါေပမယ္႕
ေရေနာက္ကေရႀကည္ဘက္ကိုမေရာေႏွာသြားဘူး..ဘယ္ေလာက္ထူးဆန္းသလဲမင္းတို႕အျမင္ပဲေလ၊”

ကိုေမာင္က“အဲဒီေရတျခမ္းေနာက္တာနဲ႕တစ္ျခမ္းႀကည္တာ.ကိုသိပၸံပညာရွင္ေတြကမိတၳီလာကန္ေအာက္
မွာေက်ာက္ခ်ဥ္ေႀကာရိွလို႕အဲဒီလိုျဖစ္တာလို႕ေျပာတယ္ကြ၊ငါကေတာ႕သိပ္လက္မခံခ်င္ဘူး၊ေက်ာက္ခ်ဥ္ေႀကာ
ရိွရင္ေရကခ်ဥ္ေနမွာေပါ႕..ဟီးသိပၸံပညာရွင္ေတြအံုးေႏွာက္မရိွဘူး”ကိုေမာင္ေျပာသည္ကိုအားလံုးသေဘာ
က် ၍၀ိုင္းရယ္က်သည္။ကိုေမာက္ဆက္၍“သားႀကီးမနက္ျဖန္ငါတို႕ပန္းျခံနားေရသြားကူးရေအာင္..ဟဲဟဲ...
ေရမကူးရတာႀကာျပီ”“အိုေကသြားကူးက်တာေပါ႕..ကဲသားႀကီးတို႕..ငါတို႕ျပန္ရေအာင္”

သည္လိုႏွင္႕ေနာက္တေန႕တြင္မိတၳီလာျမိဳ႕ပန္းျခံနားတြင္ေရသြားကူးက်သည္။မိတၳီလာကန္ထဲတြင္အားလံုး
ေရဆင္းကူးက်သည္။ကၽြန္ေတာ္က“ကိုေမာင္ေရကန္အလည္ထိကူးမလား..”“ေအးကူးမယ္”
အရင္ဆိုလွ်င္ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရလည္ထိကူးေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ယေန႕တြင္မူေရလည္ေခါင္ေက်ာ္၍ကူးျဖစ္
သည္။ကၽြန္ေတာ္ကလွမ္း၍“ကိုေမာင္ေရ..ျပန္လွည္႕ရေအာင္ေတာ္ႀကာလက္ပန္းက်ေနလို႕ေရနစ္ေနအံုး
မယ္”ထုိစဥ္ကိုေမာင္က“သားႀကီးေရွ႕နားနဲနဲကူးႀကည္႕ရေအာင္..ဒီနားေလးေရာက္ေလေရကေႏြးေလပဲ”
ဟုတ္သည္ကန္လည္ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ကန္ေရမွာတျခားေနရာႏွင္႕မတူေႏြးေထြးလွသည္။ေရေႏြးႏွင္႕ေရေအး
စတူေရာထားလားမွတ္ရသည္။ေႏြး၍ေနသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္လည္းေရွ႕သို႕ဆက္၍ကူးသြားသည္။
ထူးဆန္းသည္ကားတေနရာအေရာက္တြင္ေရျပင္ထဲမွာပင္ေရစီးဆင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ေရစီးလဲေတာ္ေတာ္
သန္သည္။ကၽြန္ေတာ္ကလွမ္း၍“ကိုေမာင္ေရွ႕ဆက္မကူးနဲ႕ေတာ႕ေရွ႕မွာေရစီးေႀကာင္းတစ္ခုရိွတယ္၊
ဘာမွန္းသိ တာမဟုတ္ဘူးျပန္လွည္႕မယ္”ဒီလိုႏွင္႕ကၽြန္ေတာ္႕ကမ္းစပ္ဘက္သို႕ျပန္၍ကူးလာခဲ႕သည္။

ကမ္းစပ္သို႕ေရာက္ေသာအခါကိုေနာင္အားေျပာျပလိုက္သည္။“ဟုတ္လားေရစီးေႀကာင္းဟုတ္လားသားႀကီး”
“ေအးကြေရစီးေႀကာင္းမိတၳီလာကန္မွာဒီလိုေရစီးေႀကာင္းရိွတာအ႕ံႀသစရာပဲကြငါေတာ္ေတာ္ေလးအံႀသံ
တယ္” ကိုေနာင္က“မိတၳီလာကန္မွာေရစီးေႀကာင္းရိွတာအခုမွသိတယ္ကြ.ကန္အလည္ကိုဘယ္သူမွ
လဲေရာက္တာမွ မဟုတ္တာ..ေတာင္ကန္ကက်ယ္လဲက်ယ္တာကိုး.ေနာက္ျပီးဒီေတာင္ကန္ထဲမွာရတနာေတြ
အမ်ားႀကီးရိွတယ္ လို႕ေတာ႕ႀကားဘူးတယ္”ထိုသို႕ေျပာေနစဲမွာပင္ကိုျဖိဳးသည္“သားႀကီးကိုလင္း..ကိုလင္း..
ဟိုမွာႀကည္႕စမ္း ေျပာင္ေျပာင္နဲ႕အေရာင္လတ္ေနတာတခု”ကၽြန္ေတာ္တို႕လွမ္းႀကည္႕လိုက္သည္။
ေရႊေရာင္ေျပာင္ေျပာင္ႏွင္႕ အရာတစ္ခုေရြ႕လ်ားလာေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။တျဖည္းျဖည္းနီးလာသည္။
၀ါးႏွစ္ျပန္အကြာတြင္ရပ္သြားသည္ ။ႀကီးမားလွေသာလူႀကီးတစ္ေယာက္ခႏၶာကိုယ္နီးပါးႀကီးမားေသာ
ငါးႀကီးတစ္ေကာင္၊ထိုငါးႀကီး၏နဖူးဟုယူဆရ ေသာေနရာတည္႕တည္႕တြင္ေရႊစႀကာပံုစံတစ္ခုပါရိွေလသည္။
ထိုငါးႀကီးသည္ကၽြန္ေတာ္တို႕အားႀကည္႕ေန သည္႕ပံုစံႏွင္႕ရိွေနသည္ကိုေတြ႕႔ရသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္လည္းအံႀသစြာႀကည္႕ေနမိသည္။အေနာ္ရထာမင္းႀကီးေရႊစႀကာတံဆိပ္ခပ္ႏွိပ္ခံရေသာ
ငါးႀကီးမ်ားလား။ႀကားဘူးသည္မွာအေနာ္ရထာမင္းႀကီးေရႊစႀကာတံဆိပ္ခပ္ႏွိပ္ခဲ႕ေသာငါးရံႀကီးမွာအဖိုအမႏွစ္
ေကာင္ဟုသိရသည္။ယခုမူတစ္ေကာင္တည္းသာေတြ႕ရသည္။ထိုစဥ္ငါးႀကီးမွာေရေအာက္သို႕ငုတ္၍သြား
ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္အ၀တ္မ်ား၀တ္ရန္ပင္ေမ႕ေနသည္။အံႀသမွင္သက္စြာျဖင္႕ေငးငိုင္ေနမိသည္။
ကိုေမာင္က“ကဲသားႀကီးတို႕သြားရေအာင္”ဟုေျပာမွသာအ၀တ္မ်ား၀တ္၍အထက(၁)ေက်ာင္းေရွ႕ရိွ
မန္းနီးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႕ထြက္လာခဲ႕သည္။

ကန္လည္တံတားနားသို႕ေရာက္ေသာအခါလူေတြတံတားေပၚမွာစုျပံဳေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ကန္လည္သို႕
လက္ညိဳးထိုး၍တခုခုကိုႀကည္႕ေနက်သည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္လည္းသြားေရာက္ႀကည္႕ရွုရာခုနေလးတြင္
ျမင္ခဲ႕ေသာငါးႀကီးျဖစ္ေနသည္။လူေတြကေျပာေနက်သည္။“စႀကာငါးႀကီးေပၚတယ္ေဟ႕မိတၳီလာျမိဳ႕ႀကီး
တခုခုျဖစ္ေတာ႕မယ္ထင္တယ္”ဟုတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာဆိုေနက်သည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္လည္း
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ႀကည္႕ကာသက္ျပင္းခ်မိသည္။လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သို႕ေရာက္ေသာအခါ
ကိုျဖိဳးက“ကိုလင္း..ေရႊငါးႀကီးေပၚတယ္ဆိုေတာ႕လူေတြေျပာသလိုမိတၳီလာျမိဳ႕တခုခုျဖစ္မယ္ထင္တယ္”
ကိုေမာင္က“မိတၳီလာျမိဳ႕တခုခုျဖစ္လဲမီးေဘးပဲရိွတာပဲကြ..မိတၳီလာျမိဳ႕မီးမေလာင္တာႀကာျပီသတိေတာ႕
ထား ရမွာေပါ႕ကြာ”

စိတ္ထဲတြင္မေန႕ကပဲထန္းေတာမွာအိမ္မက္လိုလိုတကယ္လိုလိုမွာမိတၳီလာကန္မွစႀကာငါးႀကီးအေႀကာင္းပါ
သည္။ယေန႕တြင္တိုက္ဆိုင္စြာပင္စႀကာငါးကိုေတြ႕ရသည္။စိတ္ထဲတြင္လည္းတစ္ခုခုထူးဆန္းေနသည္။
မေန႕ကေတြ႕ေတာသရဲလိုလိုနတ္စိမ္းလိုလို.ရဲေက်ာ္စြာဆိုေသာလူေျပာသည္ကိုျပန္လည္ႀကားေယာင္မိ
သည္။
(“ေအးဟုတ္တယ္....ငမိုက္သားေလး..မင္းမထိလာကန္ေတာ္ကိုသြားသြားျပီးစႀကာငါးကိုသြားေတြ႕လိုက္ပါ
မိတ္ေဆြႀကီးကအကူအညီတစ္ခုေတာင္းခ်င္ေနတယ္..အဲဒီကိစၥကိုမင္းပဲကူညီႏိုင္မွာ”)
ထို“စႀကာငါးႀကီးမွာမိတၳီလာျမိဳ႕ႀကီးတစ္ခုခုျဖစ္မွာဆိုးလို႕သတိေပးတယ္ဆိုရင္လဲလူအားလံုးျမင္တဲ႕ေနရာမွာ
ျပမွာပဲ။အခုကငါတို႕ကိုတမင္ေရကူးတဲ႕ေနရာမွာလာေတြ႕ေသးတယ္ဆိုေတာ႕..ရဲေက်ာ္စြာေျပာသလို
တစ္ခုခုအကူအညီလိုေနလို႕လား”ဟုေတြးေနမိသည္။
..................................................................................................................
ဒုတိယပိုင္းျပီး၏.........တတိယပိုင္းတြင္ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမည္ဆိုတာေစာင္႕ေမွ်ာ္ဖတ္ရွုပါခင္ဗ်ာ
ေဒါင္းမင္း